FROM WORKER SECT TO ORTHODOXYΓράφει ὁ Κων/νος Μανωλάκης: «Κάποτε πῆγε μιά ἡλικιωμένη γυναῖκα νά ἐξομολογηθῆ στόν Ἅγ. Σάββα τῆς Καλύμνου.
—Λέγε, παιδί μου, ὅλες σου τίς ἁμαρτίες· νά μήν κρύψης καμμία καί ἐγώ θά παρακαλέσω τὀν Κύριο νά σέ συγχωρήση.
Ἐκείνη, ὅμως, ἔκρυβε μία ἁμαρτία της. Ντρεπόταν. Δέν τήν ἄφηνε ὁ διάβολος. Ἐκεῖνος ἔλεγε μέ πραότητα:
—Πές την, παιδί μου, γιατί ντρέπεσαι; Ἐγώ εἶμαι δοῦλος καί ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ, μή φοβᾶσαι. Πές την νά πάρης τελεία συγχώρησι.
Ἀλλά ἐκείνη ἔτρεμε ἀπό τό φόβο της καί δέν ἤθελε νά τή φανερώση. Τότε, ὁ ἄριστος αὐτός Πνευματικός, τῆς λέει:
—Γιατί ντρέπεσαι ἐμένα πού εἶμαι ἄνθρωπος, γῆ καί πηλός; Ὅταν τήν
ἔπραξες δέν φοβήθηκες τόν Κριτή; Τώρα ντρέπεσαι ἐμένα τόν ταπεινό δοῦλο
τοῦ Θεοῦ;
Στήν πάλη αὐτή τῆς γυναίκας γονατίζει ὁ π. Σάββας ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου καί λέει:
—Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Σύ, ὁ ὁποῖος πέθανες καί σταυρώθηκες γιά τίς
ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου, Ἐσύ λύσε τή γλῶσσα τῆς γυναίκας αὐτῆς νά
ὁμολογήση τή θανάσιμη ἁμαρτία γιά νά λάβη συγχώρησι καί νά σωθῆ.
Τότε εἶδε νά μπαινοβγαίνη στό στόμα της ἕνα φίδι. Ἠταν ὁ πονηρός διάβολος. Βάζει μπροστά της ἕνα καθρέπτη καί τῆς λέει:
—Ἰδού ὁ σατανᾶς πού δέν σέ ἀφήνει νά πῆς τήν ἁμαρτία γιά νά σέ πάρη μέ τό δικό του μέρος.
Φοβισμένη ἡ γυναῖκα καί τρέμοντας ἐξομολογήθηκε τήν ἁμαρτία της. Ὁ π.
Σάββας ἐξόρκισε τό σατανᾶ καί ἔδωσε στή χαρούμενη πλέον γυναῖκα τή
συγχωρητική εὐχή καί τόν κανόνα».
***
Ὁ Πνευματικός πρέπει νά εἶναι πάντα ἕτοιμος: Ὁ π. Ἀχίλλειος «μᾶς
διηγήθηκε κάποτε ὅτι διερχόμενος πάνω σέ ἄλογο διάφορα χωριά τῆς Δίβρης,
συνάντησε μιά γερόντισσα κάτω ἀπό ἕνα δένδρο νά βόσκη τά πρόβατά της
καί τόν παρεκάλεσε, ἄν μπορῆ, νά τήν ἐξομολογήση ἐκεῖ γιατί ἔχει πολλά
χρόνια νά ἐξομολογηθῆ. Κατέβηκε καί τήν ἐξομολόγησε κι ἐκείνη
σταυροκοπιόταν εὐχαριστημένη καθώς τόν ἀποχαιρετοῦσε. Ἀλλά λίγα λεπτά
ἀργότερα ἄκουσε πίσω του ἕνα κεραυνό καί πληροφορήθηκε ὅτι κτύπησε
θανάσιμα τήν ἀγαθή γριούλα. Ἔλεγε, λοιπόν, ὁ π. Ἀχίλλειος ὅτι κάποιος
Ἄλλος ὁδήγησε τά βήματά του στή κατάλληλη ὥρα ἀπ’ τό μέρος ἐκεῖνο γιά τή
συγχώρησι τῆς μακαρίας ψυχῆς».
***
Ἀναφέρει ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος Ἠλίας: «Στό 716 νοσηλευόταν κάποιος
ἀσθενής τῆς ἐφημερίας. Στόν ἴδιο θάλαμο νοσηλευόταν καί ἕνα παιδάκι
Ἰσραηλίτου. Ἐνῶ βρισκόμουν στό ἐξομολογητήριο ἦρθε ὁ πατέρας τοῦ
παιδιοῦ. “Πάτερ”, μοῦ εἶπε, “κατάφερα ἕνα ἄρρωστο νά ἐξομολογηθῆ. Σᾶς
περιμένει νά ἔρθετε. Εἶναι πολύ βαρειά”. Πῆγα ἀμέσως. Ἔμεινα ἔκπληκτος
ἀπό τήν ἐνέργεια αὐτή τοῦ Ἰσραηλίτου. Ὅπως μοῦ εἶπε ἐκ τῶν ὑστέρων,
γνώριζε τά καθήκοντα τῶν Χριστιανῶν καί γι᾽ αὐτό τοῦ συνέστησε νά
ἐξομολογηθῆ. Τήν ἑπόμενη αὐτός ὁ ἴδιος ὁ ἀσθενής πού ἐξομολογήθηκε
ἐπέμενε νά κοινωνήση. Τόν κοινώνησα ἀργά τό βράδυ. Ὅπως, ὅμως, ἔμαθα ἐκ
τῶν ὑστέρων, λίγο ἀργότερα πέθανε.
Τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ δέν δυσκολεύεται καί δέν διστάζει νά χρησιμοποιήση καί
ἀνθρώπους καί στοιχεῖα καί περιστατικά καί τά πάντα, προκειμένου νά
προετοιμάση μία ψυχή καί νά τήν καταστήση ἀξία τῆς οὐρανίου βασιλείας
Του».
***
«Κατά τό ἔτος 1916 ἦρθε κάποιος νέος ἀπ᾽ τήν Ἀθήνα, ὀνομαζόμενος
Σταῦρος, ἀπό καλή καί πλούσια οἰκογένεια, ὡς προσκυνητής. Μετά
ὀλιγοήμερη διαμονή ἐκδηλώθηκε σ᾽ αὐτόν δαιμονική ἐνέργεια καί ἄρχισε νά
κάνη ἀταξίες, νά ψάλλη, νά τραγουδᾶ διάφορα. Ἤλεγχε τούς ἀδελφούς πού
τόν πλησίαζαν καί τόν συμβούλευαν πρός ἡσυχία καί εἰρήνευσι καί
κοινοποιοῦσε τά ἁμαρτήματά τους. Κάποιος ἀδελφός πρίν τόν πλησιάση, γιά
νά μήν τόν καταισχύνη ὁ δαίμονας δημοσιεύοντας τά ἁμαρτήματά του, πῆγε
στόν Πνευματικό καί ἐξομολογήθηκε κι ἔπειτα τόν πλησίασε, λέγοντας κατά
διάνοια τούς χαιρετισμούς τῆς Παναγίας. Τότε ὁ δαίμονας ἐξαγριώθηκε καί
τοῦ λέει: “Φύγε ἀπό κοντά μου, καλόγερε, διότι αὐτά πού λές μέ καῖνε, ἄ!
τί νά σοῦ κάνω; Πῆγες καί τά εἶπες στόν Πνευματικό!”. Καί ἀφοῦ ἔκλεισε
τό στόμα του, σιώπησε».
***
Μερικές φορές ἔχει θετικά ἀποτελέσματα ἡ «ἁγία βία»: «Κάποτε ἦλθε στό
χωριό μας ὁ π. Φιλόθεος Ζερβάκος καί μᾶς μίλησε γιά τό πῶς ἐξομολογήθηκε
ἕνας ἡλικιωμένος πατέρας, τόν ὁποῖο τά παιδιά του πῆγαν μέ τό ζόρι ἐκεῖ
ὅπου ἐξομολογοῦσε καί κλείδωσαν τήν πόρτα. Τότε ὁ π. Φιλόθεος τοῦ λέει:
—Τί θέλεις ἐδῶ;
—Νά, λέει· τά παιδιά μου μέ ἔφεραν νά ἐξομολογηθῶ, ἀλλά ἐγώ δέν θέλω.
Τοῦ λέει ὁ π. Φιλόθεος.
—Τώρα πού μᾶς κλείδωσαν ἐδῶ, ἄν θέλης, ἐξομολογήσου καί νά μᾶς ἀνοίξουν τήν πόρτα.
Λέει:
—Δέν ξέρω.
—Θά σέ βοηθήσω καί ἐγώ, τόν βεβαίωσε ὁ π. Φιλόθεος.
Ἐξομολογήθηκε, λοιπόν, ὁ γέροντας καί ἔφυγε ἐνθουσιασμένος ἀπό ᾽κεῖ.
Ὅταν πήγαινε κατόπιν ὁ Γέροντας στό χωριό, ὁ πρῶτος πού ἔτρεχε στήν
ἐξομολόγησι ἦταν ἐκεῖνος ὁ παπποῦς».
ΠΗΓΗ:
Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ
Ἡ Ἐξομολόγηση – Μετάνοια: Τό Ἀντικλείδι τοῦ Παραδείσου
ἐκδ. Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός
Ἀθήνα 2012
http://www.truthtarget.gr (Ὠρες Εξομολόγησης)
TRUTH TARGET
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου