Αναγκάζομαι να εξηγώ κάθε φορά το γιατί τα κηρύγματα αυτά ονομάστηκαν «απαγορευμένα»…
Στα χρόνια της χούντας κάποιοι μου έλεγαν: Πάτερ κάθε φορά, που μιλάς, μας κόβεις το αίμα. Εσύ μιλάς κι εμείς κοιτάμε την πόρτα μήπως τυχόν και μπουκάρουν κάποιοι ασφαλίτες…
Κάποτε-και πάλι στον καιρό της Χούντας-πήγα στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ και λειτούργησα. Στο κήρυγμά μου είπα ότι στη φυλακή μπαίνουν αυτοί, που κάνουν πταίσματα ή και που είναι αθώοι. Οι χονδρέμποροι του εγκλήματος κυκλοφορούν λεύτεροι. Κι ακόμη είναι μεταξύ αυτών, που μας κυβερνούν. Ή και αυτών, που αποφασίζουν και διατάσσουν για το ποιοι θα είναι ελεύθεροι και ποιοι φυλακισμένοι. Και θυμάμαι πως οι γυναίκες ξέσπασαν σε κλάματα και δεν χόρταιναν να με ευχαριστούν. Γιατί αυτά, που άκουσαν ήταν λόγια παρακλητικά (=παρηγορητικά) με βάση το Ευαγγέλιο και όχι ενοχοποιητικά με βάση τις κοινωνικές προκαταλήψεις ή τις νομικές συμβατικότητες…
Πάντα φρόντιζα το κήρυγμα, με αφορμή τα όσα έγιναν και ειπώθηκαν «τω καιρώ εκείνω», να αναφέρεται σε αντίστοιχες καταστάσεις της τωρινής πραγματικότητας. Συμπλέκοντας έτσι την διαχρονικότητα με την επικαιρότητα.
Με βάση αυτό το πνεύμα εκφωνούνταν τα κηρύγματά μου και τα τελευταία χρόνια στη Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας. Και όλα πήγαιναν καλά. Προπάντων, επειδή άρεσαν ιδιαίτερα στο εκκλησίασμα…
Να όμως, που δεν άρεσαν σε κάποιους γαλαζοπράσινους εγκάθετους, οι οποίοι μετά το περιπαθές ειδύλλιο μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, το πήραν απόφαση να με φιμώσουν. Και, όπως φαίνεται, στις πιέσεις τους υπέκυψε ο Σ/τος Μητροπολίτης κ. Κοσμάς, παρότι ο ίδιος ουδέποτε με είχε ακούσει. Ο οποίος, προκειμένου να δώσει κάποια ευλογοφανή δικαιολογία, έκαμε το ακατανόητο για μητροπολίτη ατόπημα να πει ότι μου απαγορεύει το κήρυγμα, επειδή «κινούμαι στα όρια της αιρέσεως». Βέβαια κανένας δεν τον πίστεψε και δεν τον πήρε στα σοβαρά. Και πολύ περισσότερο οι ιερείς, που επανειλημμένα με είχαν ακούσει…
Ωστόσο δημοσιεύω, τώρα τα κηρύγματα αυτά, προκειμένου ο λαός, που τα άκουγε, να έχει την ευκαιρία να τα ξανακούσει. Αλλά και οι εγκάθετοι να μπορέσουν να βρουν τα στοιχεία με τα οποία ο θα μπορέσει να στηρίξουν την περί αιρέσεως βδελυρή συκοφαντία τους. Αλλά και όσοι άλλοι θέλουν να διαπιστώσουν του λόγου το αληθές.
Γιατί πιστεύω ότι η συντριπτική πλειονότητα θα παραδεχτεί ότι η κοινωνία και η Εκκλησία δεν κινδυνεύουν από τα δικά μου πατριωτικά, σε τελική ανάλυση, κηρύγματα, αλλά απ’ αυτούς, που τα απαγορεύουν. Και προπάντων απ’ την εσχάτη προδοσία αυτών, που, ενώ είναι πράκτορες των εχθρών μας και δολοφόνοι του λαού μας, το παίζουν κυβερνήτες μας…
Τα κηρύγματα, που τώρα δημοσιεύονται, αναφέρονται το πρώτο στη θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ:
Και το δεύτερο στον ομώνυμό μου προφήτη Ηλία. Να διευκρινίσω ότι εκφωνήθηκε στο εκκλησάκι, που βρίσκεται στην τοποθεσία Κυνηγού, στο αυχένα μεταξύ Κούτουπα και Νεραϊδόραχης, στη δυτική κορυφογραμμή του Παναιτωλικού όρους:
Ευχαριστώ όλους όσοι τιμούν τα κηρύγματά μου με την ακρόασή τους.
παπα-Ηλίας
παπα-Ηλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου