''Είμεθα
παιδιά του Θεού και δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο Θεός μας. Έχουμε
Ουράνιον Πατέρα και δεν τον γνωρίζουμε στην πραγματικότητα. Τον
πιστεύουμε ότι είναι Πατέρας μας , αλλά η καρδιά δεν το ομολογεί , δεν
το έχει γευθή , τα ψυχικά μάτια δεν τον έχουν ιδή αυτόν τον Πατέρα. Αν
βλέπαμε ποιον Πατέρα έχουμε , σαν τρελλοί θα φωνάζαμε , από μια απέραντη
ευτυχία για ένα εύρημα μεγίστης αξίας.
Είμεθα παιδιά ενός φοβερού
Πατέρα , υπό την έννοα ότι αυτός ο Πατέρας είναι φοβερός στον πλούτο και
στα χαρίσματα. Όσο κανείς επιχειρεί να μιλήσει γι`αυτόν τον Πατέρα ,
χάνει τα λόγια του. Όπως πλησιάζει ένα φως κι όσο το πλησιάζει , τα
μάτια του θαμπώνουν , τυφλώνονται από το φως και δεν βλέπει τίποτε ,
έτσι ακριβώς , όσο πλησιάζει κανείς τον Θεό , χάνει πλέον τα λόγια του ,
δεν μπορεί να μιλήση γι` Αυτόν. Είναι μεγάλη δυστυχία να έχουμε έναν
τέτοιον Πατέρα κι εμείς να ευρισκώμεθα σε τόση πνευματική φτώχεια , σε
τόση ψυχική δυστυχία , να μη νοιώθουμε την αγάπη Του και την ευτυχία
Του.
Μα
, γιατί πλασθήκαμε ; Δεν μας έπλασε ο Θεός , απλώς διότι θέλησε να
δείξη ότι έχει την δύναμι να φτιάξη ανθρώπους , δημιουργήματα. Μας έφερε
στο είναι , για να είμαστε όντα , που θα νοιώθουν την ευτυχία Του και
θα απολαμβάνουν τον εαυτόν Του. Έπλασε μακάρια πλάσματα και
δημιουργήματα , για να ευτυχούν. Όμως εμείς χάσαμε τον προορισμό μας με
την παρακοή που του κάναμε και φθάσαμε να παραγνωρίσουμε τελείως τον
φυσικό Πατέρα και να αγαπούμε τόσα άλλα πλάσματα και τον Θεό να μη Τον
αγαπούμε καθόλου. Εάν αγαπούσαμε τον Θεό , θα φυλάγαμε τις εντολές
Του''.
Γέροντος Εφραίμ
Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου