Καθώς η Συρία και το Ιράκ βρίσκονται εμπλεγμένες στη δίνη του πολέμου, με το δεύτερο να αντιμετωπίζει ακόμα και το ενδεχόμενο να πάψει να υφίσταται ως κρατικό μόρφωμα, μια νέα δύναμη ανατέλλει στην πολύπαθη Μέση  Ανατολή, το Κουρδιστάν.
Οι εξελίξεις στο Ιράκ, οδηγούν ακόμα και την Τουρκία, στο να αποδεχτεί τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου, πλέον, κουρδικού κράτους. Σημαντικό στοιχείο που οδηγεί, μετά βεβαιότητας, στο βήμα αυτό είναι η εξασφάλιση από τους Κούρδους Πεσμεργκά, της πόλης του Κιρκούκ, του τελευταίου κυματοθραύστη, στο βόρειο Ιράκ, έναντι της προέλασης των φανατικών σουνιτών μαχητών της οργάνωσης του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Λεβαντίνης.

Ακόμα όμως και οι φανατικοί ισλαμιστές σέβονται τους Κούρδους και σύμφωνα με πληροφορίες έχουν προτείνει στους Κούρδους ένα είδος ανακωχής του τύπου, δεν σας χτυπάμε, μη μας χτυπάτε. Το θέμα δε της δημιουργίας του ανεξάρτητου Κουρδιστάν συζητήθηκε χθες και στην Ουάσιγκτον. Αυτό δε που συζητήθηκε δεν ήταν το αν θα δημιουργηθεί το κράτος αυτό, κάτι που θεωρείται δεδομένο, αλλά πώς οι ΗΠΑ θα εξασφαλίσουν μόνιμα στηρίγματα επιρροής τους σε αυτό. Στο ίδιο συμπέρασμα έχουν καταλήξει και οι μετριοπαθείς σουνιτικές πολιτικές δυνάμεις του Ιράκ.
Ο έλεγχος από τους Κούρδους του Κιρκούκ και, κατ’ επέκταση των τεραστίων αποθεμάτων πετρελαίου που υπάρχουν εκεί, τους επιτρέπει να εξασφαλίσουν και την άμεση οικονομική επιβίωση του κράτους τους. Υπάρχει επίσης και η συμφωνία εξαγωγής του κουρδικού πετρελαίου μέσω Τουρκίας, που όχι μόνο τους επιφέρει επιπλέον έσοδα, αλλά λειτουργεί και ως μοχλός πίεσης έναντι της Τουρκίας, για να μην φέρει προσκόμματα στην επικείμενη αναγνώριση του ανεξάρτητου Κουρδιστάν. Φυσικά η Άγκυρα, αν και μη έχοντας και πολλές άλλες επιλογές, έτσι όπως τα κατάφερε στη Μέση Ανατολή, με την «έξυπνη» πολιτική Νταβούτογλου, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει το ανεξάρτητο Κουρδιστάν, εντούτοις φροντίζει ήδη να δημιουργήσει ένα αντίβαρο, έναντι των Κούρδων, προσεταιριζόμενη τους Τουρκμένους (Τουρκομάνους) του Ιράκ, τους οποίους έχει αρχίσει να εξοπλίζει, αφειδώς.
Και στην Τουρκία όμως, ο Ερντογάν, μέχρι τις προεδρικές εκλογές του Αυγούστου, θα χρειάζεται τους Κούρδους. Και ακριβώς αυτό το διάστημα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι Κούρδοι της Τουρκίας, για να κερδίσουν, όχι πλέον επιπλέον δικαιώματα, αλλά αυτονομία, όπως ξεκαθάρισε το φυλακισμένος, ελέω Θ. Πάγκαλου, ηγέτης τους Αμπτουλάχ Οτσαλάν

http://www.hellasforce.com/blog/to-kourdistan-pro-ton-pilon