Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος
Η ουσιαστικά εμπόλεμη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ουκρανία, δείχνει ότι ακόμα «δεν έχει κάτσει η μπίλια» στην απέραντη και πλούσια αυτή χώρα. Ο νέος πρόεδρος, ο φιλοδυτικός δισεκατομμυριούχος Πιότρ Ποροσέκνο, που εξελέγη από τον πρώτο γύρο των εκλογών, θα αναλάβει επίσημα τα καθήκοντά του στις 7 Ιουνίου. Υποτίθεται ότι ο Ποροσένκο αποτελούσε έναν υποψήφιο κοινά αποδεκτό, που είχε τη σιωπηρή «έγκριση» του Πούτιν, αλλά ταυτόχρονα και τη συμπάθεια των Ευρωπαίων.
Γι αυτό και η επίσημη γεωπολιτική του κατεύθυνση είναι «η Ουκρανία στην Ευρώπη, αλλά όχι στο ΝΑΤΟ». Κατεύθυνση που προώθησαν και οι σημαντικότεροι γεωπολιτικοί αναλυτές στις ΗΠΑ (Μπρεζίνσκι, Κίσσινγκερ κ.α.).
Εντωμεταξύ, όμως, στην Ανατολική Ουκρανία διεξάγονται πραγματικές μάχες με ελικόπτερα, τεθωρακισμένα και βαρύ οπλισμό, μεταξύ του ουκρανικού στρατού και των φιλορώσων αυτονομιστών. Μαζί τους πολεμούν Ρώσοι και Τσετσένοι εθελοντές. Ατό δείχνει είτε:
Α. ότι ο Πούτιν δεν έχει ακόμη πάρει αυτό που θέλει (π.χ. να αποσπάσει κάποιες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας με τη διαδικασία των δημοψηφισμάτων απόσχισης και εν συνεχεία την ενσωμάτωση στην ρωσική επικράτεια), είτε
Β. ότι ο Πούτιν δεν εμπιστεύεται τον νέο πρόεδρο και του ασκεί πίεση μέχρις ότου αυτός εμπεδώσει την ρωσική γραμμή, που είναι η ομοσπονδοποίηση του ουκρανικού κράτους και η θεσμική προσχώρηση στην ρωσική σφαίρα επιρροής, είτε
Γ. ο Πούτιν έχει χάσει τον έλεγχο και στο παιχνίδι έχουν παρεισφρύσει άλλοι, ανεξέλεγκτοι παράγοντες.
Το τελευταίο είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Διότι, στο πρώτο και στο δεύτερο ενδεχόμενο, η κρίση θα λήξει κάποια στιγμή με κατίσχυση των ρωσικών προτεραιοτήτων, και θα επανέλθει (φιλορωσική) ηρεμία, με πλήρη συναίνεση των ΗΠΑ και αναγκαστική αποδοχή των Ευρωπαίων.
Αν όμως στην Ουκρανία έχουν εγκατασταθεί εξωγενείς παράγοντες (εξτρεμιστές και τζιχαντιστές, Τσετσένοι, νεοναζί κ.α.), που κινούνται μόνον από παράνοια και φανατισμό, ή αν έχουν εμφιλοχωρήσει ξένες υπηρεσίες τρίτων χωρών, που αποσκοπούν να δημιουργήσουν μέτωπο αντιπαράθεσης Δύσης – Ρωσίας και να τινάξουν στον αέρα κάθε σταθερότητα, τότε η κατάσταση θα ξεφύγει από κάθε έλεγχο και η κρίση θα αποκτήσει διάρκεια.
Σημαντική παράμετρος στο όλο σκηνικό είναι η Τουρκία. Με τις (ασύμμετρες προς την πραγματική γεωπολιτική της εμβέλεια) φιλοδοξίες της, η χώρα αυτή ενδεχομένως θα μπει στον πειρασμό να εμφανισθεί ως «προστάτις» των τουρκόφωνων Χαζάρων και λοιπών μουσουλμάνων. Αυτό θα την καταστήσει αυτομάτως μέρος του προβλήματος και θα την φέρει σε σφοδρή αντιπαράθεση και με τις ΗΠΑ και με την Ρωσία. Κάτι που θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα, που γεωγραφικά δεν απέχει έτη φωτός από τον Εύξεινο Πόντο, θα έπρεπε να έχει συγκροτήσει ήδη ένα όργανο παρακολούθησης της Ουκρανικής κρίσης, αποτελούμενο από έμπειρους διπλωμάτες που έχουν υπηρετήσει στην περιοχή, στρατιωτικούς και γεωπολιτικούς αναλυτές. Άλλωστε, στην Ουκρανία ζουν χιλιάδες Έλληνες Πόντιοι.
Αλλά εδώ έχουμε σοβαρότερα προβλήματα να επιλύσουμε, όπως εάν θα αναλάβει υπουργείο ο αποτυχών υποψήφιος δήμαρχος κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος…
Πηγή εφημ. KontraNews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου