Ένας καλλιτέχνης
ήθελε να βρή και να ζωγραφίσει το ωραιότερο πράγμα στη γη.
Ρώτησε έναν
ιερέα, ποιο ήταν το καλύτερο πράγμα στην γη.
-Η πίστη, του
απάντησε εκείνος. Είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο δυναμικού στη ζωή.
Ρώτησε έναν γεωργό.
-Η ελπίδα, του
απάντησε. Αν λείψη αυτή, έλειψε κάθε δημιουργία για την ζωή.
-Η αγάπη, του είπε.
Μ’ αυτήν ξεπερνώ κάθε μου καημό.
Πίστη, Ελπίδα, Αγάπη
σκέφθηκε ο καλλιτέχνης. Πώς όμως μπορώ να ζωγραφίσω μαζί αυτά τα τρία;
Την ώρα που έμπαινε
στο σπίτι του, στάθηκε με έκσταση μπροστά σ’ένα ζωντανό πίνακα: Τους γονείς
του, την γυναίκα του, τα παιδιά του!
- Στο μέτωπο των γονέων του είδε την πίστη.
- Στο χαμόγελο των παιδιών του την ελπίδα.
- Στα μάτια της γυναίκας του λαμποκοπούσε η αγάπη.
Η καρδιά του
σκίρτησε.
Να το ωραιότερο πράγμα στην γη! Αυτό θα ζωγραφίσω.
Να το ωραιότερο πράγμα στην γη! Αυτό θα ζωγραφίσω.
Και αυτό δεν ήταν
τίποτα άλλο, παρά η οικογενειακή του εστία.
Ένα απλό χαρούμενο
σπιτάκι, που το κυβερνούσε, η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου