H ψήφος των Δικαίων
Όταν κάποιος σας απειλεί, είναι ήδη ένα σημάδι αδυναμίας εκ μέρους του, διότι προσπαθεί να σας επηρεάσει εμμέσως. Εάν είχε τα μέσα, θα το έκανε αμέσως. Αυτή είναι και η τακτική των χωρών που θεωρούν ότι μπορούν να παίζουν στο πεδίο των μεγάλων, με τρόπους αυτού του τύπου, ελλήψει δυνατότητας να τους εφαρμόσουν.
Επιπλέον, οι χώρες αυτές θεωρούν ότι μπορούν να περιφρονούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δίχως να υφίστανται καμία συνέπεια. Έτσι και η Τουρκία στον ποινικό της κώδικα, άρθρο 301, απαγορεύει κάθε αναφορά στη γενοκτονία των Αρμενίων, με ποινή φυλάκισης 10 ετών. Μη ικανοποιούμενη από την καταπιεστική διακυβέρνηση και την απόρριψη της ιστορίας με ποινικά μέσα, κατηγορεί τη γαλλική πολιτική για το ότι βαδίζει στο πεδίο της ιστορίας.
Για όσους δεν γνωρίζουν τους τρόπους της τουρκικής διπλωματίας, τούτο δεν περιέχει όχι μόνον τίποτε συνταρακτικό, αλλά ανακαλύπτουν και τις δικές τους αντανακλαστικές αντιστάσεις κατά του συστήματος. Το γελοίο της υπόθεσης, είναι πως ο μηχανισμός τού τουρκικού καθεστώτος ανήκει στην κατηγορία των συστημάτων των χειρότερων που υπάρχουν και τούτο στην παγκόσμια κλίμακα, ακόμη και για οργανισμούς μη κυβερνητικούς, όπως η Διεθνής Αμνηστία.
Όσο για τις άλλες χώρες, κυρίως για όσες ενεπλάκησαν με την Τουρκία, γνωρίζουν πολύ καλά όλες τις πληροφορίες της πορείας κατά τρόπο τουρκικό. Έτσι οι τρόποι δράσης της και ακόμη περισσότερο εμφάνισης, ουδόλως τους εκπλήσσει. Όσο και να υπεκφεύγει η Τουρκία, το πρόβλημα της ποινικοποίησης της άρνησης της γενοκτονίας, αποτελεί πραγματικά ένα πρόβλημα για μια χώρα που προστατεύει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ως προς το σχέδιο νόμου, όπως αυτό έχει διατυπωθεί, συνιστά μία μοναδικά γαλλική προβληματική. Και οι Γάλλοι βουλευτές και γερουσιαστές έχουν στην πλήρη δικαιοδοσία τους να κρίνουν για την καταλληλότητά του.
Το αν είναι επιδεκτικοί σε επιδράσεις, είναι ένα πρόβλημα ανθρώπινο, εάν έχουν επηρεαστεί από τις απειλές της Τουρκίας τότε πρόκειται για ένα πρόβλημα αξιοπρέπειας. Διότι κανείς δεν τους ανάγκασε να γίνουν βουλευτές ή γερουσιαστές. Εάν έχουν αναλάβει αυτά τα αξιώματα, είναι για να τα ασκούν στην υπηρεσία τής Γαλλίας και όχι κάθε χώρας που αδημονεί να επηρεάζει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο την κρίση τους.
Συνεπώς, η προβληματική αυτού του νόμου δεν είναι διπλωματικής φύσεως, όπως κάποιοι προσπαθούν να την παρουσιάσουν, για να μιλήσουμε για πολιτικές επιπτώσεις. Πρόκειται απλά και ξάστερα για ένα ζήτημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όμως όχι για μια οποιαδήποτε γενοκτονία, αλλά για εκείνη των γάλλων βουλευτών και γερουσιαστών. Το σχέδιο νόμου ψηφίστηκε στη Βουλή και η Γερουσία τοποθετείται αυστηρά ως προς αυτό.
Το πρόβλημα δεν αφορά ούτε τους Αρμένιους, ούτε τους Τούρκους, μα βεβαίως τους Γάλλους. Δεν αφορά ως δίλημμα ούτε τα θύματα, ούτε τους δήμιους, διότι εμείς γνωρίζουμε ήδη τον ρόλο τους. Δεν πρόκειται για ένα ερώτημα που τίθεται στους Δίκαιους. Οφείλουν επί του παρόντος να λάβουν θέση, στο βαθμό που είναι Δίκαιοι, ως προς ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας, ένα έγκλημα που ονομάζεται Γενοκτονία. Εν σχέση με τούτο είναι που οι γερουσιαστές θα είναι ή δεν θα είναι αυτό που στη συνέχεια εμείς θα αποκαλούμε Δίκαιοι.
Μετάφραση από τα γαλλικά Σάνη Καπράγκου
Μία ψήφος, μία ζωή
Ένας από τους κυριότερους λόγους είναι ότι η πρωτοβουλία στο πλαίσιο της επίλυσης του κυπριακού παραμένει κυπριακή. Διότι η εξωτερική πολιτική πίεση δεν μπορεί ν'αλλάξει το ρυθμό της σε σχέση με το δεδομένο χρονοδιάγραμμα. Η πίεση έχει πάντα την ίδια κατεύθυνση ακόμα κι αν είναι φιλική με τη συμμαχική έννοια διότι ακολουθεί την ιδέα της έναρξης της ενταξιακής πορείας της Κύπρου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η στάση μας πρέπει να είναι παθητική.
Σ'αυτό το νέο πλαίσιο η εξωτερική πίεση που ασκείται προσπαθεί να προωθήσει την ιδέα της μη ύπαρξης πρωτοβουλιών του κυπριακού κράτους, με άλλα λόγια όποιος και να βγει πρόεδρος από τους υποψήφιους θα πρέπει ν'ακολουθήσει πιστά την ίδια πολιτική. Αυτό όμως αντικρούεται από την ίδια την οντότητα της πολιτικής. Και ακόμα κι αν για κομματικούς και προσωπικούς λόγους μπορεί να μην υπάρχει φαινομενική διαφορά μεταξύ των υποψηφίων όσον αφορά το εθνικό θέμα, στην ουσία οι διαφορές είναι σημαντικές.
Βέβαια σε μια εκλογή που έχει διαμορφωθεί τόσο από τις ημερομηνίες όσο και από την ευρωπαϊκή δυναμική, οι πολιτικοί προσπαθούν να μην ενεργοποιήσουν τις διαφορές τους σ' αυτούς τους τομείς για να μη ριψοκινδυνεύουν και χάσουν μια απόλυτα τεχνητή εμπιστοσύνη που βασίζεται στον παραδοσιακό κομματισμό του εκλογικού κοινού.
Όμως ο λαός ξέρει ότι αυτές οι εκλογές θα είναι αποφασιστικές για το μέλλον του νησιού μας, πράγμα το οποίο δημιουργεί μια έντονη πολιτική αναμονή. Δεν μπορεί ένας ολόκληρος λαός να περιμένει με σταυρωμένα τα χέρια να παιχτεί το μέλλον του. Η περίοδος που θα μετατρέψει ένα μικρό ακριτικό νησί του ελληνισμού σ' ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής ένωσης δεν είναι μια λεπτομέρεια την οποία θα κρίνει ένα παραδοσιακό σύστημα, είναι η ουσία.
Τα βάσανα της Κύπρου δεν μπορούν να σταματήσουν από μόνα τους. Η λύση δεν είναι κάτι το αυτόματο που είναι ανεξάρτητο από την πολιτική μας. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ. Και ο ήλιος μας είναι η Ευρώπη. Μπορεί με το φως της να άλλαξε τα χρώματά μας και να μοιάζουν όλα μεταξύ τους. Η ουσία όμως δεν άλλαξε και μόνο αυτή είναι ικανή να διαμορφώσει το μέλλον μας.
Τόσο χρόνια οι μανάδες μας σήκωσαν για μας το φως του μαύρου, εκείνο το βάρος στο οποίο μόνο η μνήμη μπορούσε ν' αντισταθεί. Ο λαός μας δεν το ξέχασε τότε και δεν πρέπει να το ξεχάσει τώρα. Όλοι μας έχουμε το όραμα της ελευθερίας και της συνύπαρξης στο βλέμμα μας, μας το κάρφωσαν οι πρόγονοί μας και οι αγωνιστές μας. Και τα δεσμά μας έγιναν δεσμοί μας. Και οι δεσμοί, τα παιδιά μας. Δεν πρέπει λοιπόν να σκεφτόμαστε μόνο παραδοσιακά διότι είμαστε υπεύθυνοι για το μέλλον της πατρίδας μας, για τη ζωή των παιδιών μας. Δεν πρέπει να γνωρίσουν κι αυτά τα βάσανα που περάσανε οι δικοί μας.
Για ν' αγγίξουμε το εθνικό μας όραμα, η σκέψη μας πρέπει να είναι ευρωπαϊκή. Με την Ευρώπη όλα τα δεδομένα άλλαξαν, το ίδιο και οι κανόνες του παιχνιδιού. Η πατρίδα όμως είναι η πατρίδα μας γι' αυτό και η ψήφος έχει τόση σημασία: δεν ψηφίζουμε απλώς έναν άνθρωπο, ψηφίζουμε για το μέλλον: τη ζωή των παιδιών.
Η βαρύτητα της ψήφου
Σκέψου πόσο είναι σημαντική
είναι η βαρύτητα της ψήφου στη Γερουσία
προτού ν’ αποφανθείς
με ελαφρότητα
σκεπτόμενος πως δεν πρόκειται
παρά για έναν ακόμη νόμο
μέσα σε έναν κώδικα δίχως σημασία
ειδάλλως δεν θα αντιληφθείς
παρά μόνον πολύ αργότερα
το λάθος σου όχι το πολιτικό
μα ανθρώπινο μοναχά.
Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου/Νίκος Λυγερός Ποίηση και Λόγοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου