Τρίτη, Φεβρουαρίου 25, 2014

Ποια Ουκρανία; Πούτιν τον λένε…

Του Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα
Η τελετή λήξης των Χειμερινών Αγώνων 2014 στο Σότσι ταυτίσθηκε πλέον ιστορικά με την “τελετή έναρξης” παγκόσμιων γεωπολιτικών ανατροπών, αρχής γενομένης από την πρωτεύουσα του Κιέβου. Όμως αυτή η φαντασμαγορική τελετή που εθιμικά έπρεπε να συνοδεύεται από την λεγόμενη Ολυμπιακή Εκεχειρία μπήκε σε δεύτερο πλάνο γιατί “μάτωσε” με τα γεγονότα στην Ουκρανία.

Αυτή η χώρα εδώ και πολλά χρόνια και μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού μπλόγκ απασχόλησε την γεωπολιτική ανάλυση και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να την απασχολεί με τις πολιτικές παλινωδίες της.

“Μέσα σε ελάχιστα 24ωρα, ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς έχει γίνει από πρόεδρος της Ουκρανίας καταζητούμενος: Το υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι έχει εκδοθεί ένταλμα για την σύλληψή του, ενώ θεωρείται ότι βρισκόταν, επιβεβαιωμένα, στην Κριμαία τις τελευταίες ώρες. Ο τέως πρόεδρος είναι άφαντος από το Σάββατο, οπότε και το Κοινοβούλιο τον καθαίρεσε. Η κατηγορία για μαζικές δολοφονίες φαίνεται ότι αφορά τους θανάτους στους δρόμους του Κίεβου από τη νύχτα της Τρίτης, που είχαν βυθίσει στο χάος τη χώρα και οδήγησαν, τελικά, στην πτώση του.”

Αυτά λένε οι ειδήσεις αλλά η πίσω πλευρά των ειδήσεων έχει να κάνει με το image του προέδρου Πούτιν που έχει υποστεί τις συνέπειες των άσχετων ενεργειών του εκλεκτού της Μόσχας Βίκτορ Γιανουκόβιτς και  της μη αποκόμισης ποσοστών ενίσχυσης της δημοτικότητας του Ρώσου  Προέδρου από το όλο υπεθέαμα των Χειμερινών Αγώνων.

Τελικά μήπως κάποιοι σκέπτονται να ασχοληθούν  βαθύτερα  και ανατολικότερα της Ουκρανίας;

Τα τελευταία δέκα χρόνια όταν λέγαμε Ρωσία μας ερχόταν στο μυαλό  ο Πούτιν.  ο τρόπος του λέγειν.

Αυτό γινόταν γιατί ο Ρώσος Πρόεδρος με λεπτούς και ισορροπημένους χειρισμούς της έξωθεν εικόνας του έφτιαξε ένα δημοφιλές  profil που είχε άμεσο αντίκτυπο στο εθνικό φρόνημα του Ρωσικού Λαού. Αυτοί οι καλοί πολιτικοί και διπλωματικοί χειρισμοί  είχαν ακόμη μια συνέπεια στο εσωτερικό αποσκοπώντας να ομογενοποιήσουν πολλές κουλτούρες στην αχανή έκταση της Ρωσικής Επικράτειας.

Από εδώ και πέρα ο συλλογισμός  των γνωστών γεωπολιτικών παικτών παίρνει σάρκα και οστά.

Τι άμεσο αντίκτυπο θα είχε στην Ρωσική κοινωνία αν οι αντιδράσεις  και η κινητοποίηση της  Μόσχας δηλ. του Πούτιν σε σχέση με την Ουκρανία ακολουθήσουν το μοτίβο των ενεργειών του Γιανουκόβιτς;

Και εδώ μπαίνει ένα ερωτηματικό μόνος του έφυγε ο Γιανουκόβιτς ή υπήρχε παρέμβαση  για την άμεση αποχώρηση του από το Κίεβο για την Κριμαία;

Πως άραγε αισθάνονται οι Ρώσοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί  που με το καλημέρα της ανατροπής στο Κίεβο κάποιοι παραστρατιωτικοί περικύκλωσαν την Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου;

Ουσιαστικά ότι είναι το Κόσσοβο για τους Ορθόδοξους Σέρβους έτσι είναι και το Κίεβο για τους Ορθόδοξους Ρώσους.

Φαίνεται από εδώ και πέρα τα κέντρα που ελέγχουν την νέα κατάσταση στην Δυτική Ουκρανία πέρα από τις μεταρρυθμίσεις που θα θελήσουν  να εισαγάγουν θα στοχεύουν παράλληλα και στην αλλοίωση της δημοτικότητας του Πούτιν μέσα στον σκληρό πυρήνα της Ρωσικής κοινωνίας.

Η περασμένη Κυριακή πιστεύω ότι ήταν η χειρότερη προσωπική Κυριακή του Ρώσου Προέδρου στην μακρόχρονη πολιτική διαδρομή του.
Αυτή η “εκκωφαντική” σιωπή του Κρεμλίνου  τις πρώτες ώρες της κρίσης δείχνει κάτι…

Από εδώ και πέρα ο πρόεδρος Πούτιν πρέπει να αποδείξει την διπλωματική πυγμή του και να ξεδιπλώσει όλα τα περιθώρια των πολιτικών ελιγμών που διαθέτει και αυτό όχι μόνο για να δώσει λύση στο πολύπλοκο Θέμα της Ουκρανίας αλλά για να μην δει τα ποσοστά της δημοτικότητας του να κατρακυλούν μέσα στην ίδια την Ρωσική κοινωνία.

Όταν αποκορυφώνονται οι πολιτικές ίντριγκες τα αποτελέσματα τους είναι συγκλονιστικά και πολλές φορές καταστροφικά για τους αθώους ανθρώπους.

Αυτό που έγινε στην Ουκρανία πιστεύω ότι μας αφορά άμεσα σαν Ελλάδα και αυτό νομίζω ότι προβληματίζει  τον καθένα μας.

Όσο θα αργούν να τα βρουν στην Ουκρανία θα έχουμε μια αύξηση των φυγόκεντρων αποσχιστικών δυνάμεων στα γειτονικά κράτη αυτής.

Τα γεγονότα του Κιέβου μπορεί να στενοχώρησαν τον Πούτιν αλλά χαροποίησαν ένα κοντινό γείτονα μας που το παίζει μάλιστα και περιφερειακός παίκτης που θα θελήσει να εκμεταλλευθεί το γεγονός αυτό στο έπακρο προς όφελος του.

Να το πούμε πιο απλά…

Τον τελευταίο μήνα ενώ οι Δυτικοί σφίξανε το ζωνάρι στον Τούρκο με συμφωνίες που πρέπει να υπογράψει βλ. Κύπρο κ.α που φυσικά είναι προς και προς όφελος τους, σήμερα με την κρίση στην Ουκρανία  του ανοίγουν πάλι την όρεξη να κάνει εντελώς τα δικά του βλ. Αιγαίο, μειονότητα, υφαλοκρηπίδα, εξαγωγή μεταναστευτικού  προς την Ελλάδα κ.α

Ποιοι έχουν τελικά τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους τώρα που η Αρκούδα σε λίγες μέρες  θα ξυπνήσει από την χειμέρια νάρκη  μιας και μπαίνουμε στην Άνοιξη του 2014;

Όσες αναλύσεις και να γίνουν Όλοι και Όλα είναι αναλώσιμα μέσα στο σχέδιο του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ.

Ποιο είναι αυτό;


Ας σκεφτούμε  ποιοι είναι σήμερα οι ισχυροί της γης και τι έπεται…

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου