Τετάρτη, Φεβρουαρίου 26, 2014

....και βοήθησε τον κύριο Γρηγόρη


 Ο κύριος Γρηγόρης είναι μια ευγενική φυσιογνωμία, ένας καλός άνθρωπος που γνωρίζω χρόνια πολλά και που τον εκτιμώ ως ρέκτη των πραγμάτων της πίστης μας και υπερασπιστή αξιών.
Είναι γνωστός στην πόλη και έχει δώσει τα... διαπιστευτήριά του ως φλογερός και ανιδιοτελής αγωνιστής.
Είχα πολύ καιρό να τον δω και τον συνάντησα προχθές υπό βροχήν, οχυρωμένοι αμφότεροι πίσω από τις ομπρέλες μας. Κάνω στο πλάι την ομπρέλα μου για να βεβαιωθώ και αντικρίζω το γνωστό του χαμόγελο. Χαιρετηθήκαμε με ανυπόκριτη χαρά, είπαμε τα νέα μας, μου είπε φιλοφρονήσεις -κατά κόσμον- αγάπες όμως, κατά την αντίληψή μου.


  Θυμηθήκαμε φευγαλέα τις παλιές καλές μέρες που και οι δύο εργαζόμαστε υπό την ευλογία του μακαριστού Χριστόδουλου, ήρθε η χαρμολύπη και ύστερα η ελπίδα.
Όταν τον ρώτησα για την ήδη κλονισμένη υγεία του μου είπε τα νέα του για κάποια καρκινώματα, χαμογελώντας πάντα "όπως θέλει ο Κύριος"....
Όταν αποχαιρετιόμαστε μου είπε με ύφος ντροπαλό "δεν θάπρεπε να σας το πω αλλά σας έχω στις προσευχές μου".
Πώς άνοιξε, Θεέ μου, ξαφνικά ο ουρανός και φάνηκε το θαλασσί του ενώ έβρεχε, πώς φτερούγισαν μέσα μου άγγελοι, λες, για να υπογραμμίσουν την αλήθεια των λόγων του, πώς η βροχούλα έγινε χρυσή σαν των παλιών μύθων;
Τον ευχαρίστησα συγκινημένη και η πόλη ομόρφηνε κι ας ήταν γκρίζα η μέρα.

Ένας άνθρωπος που σπάνια συναντώ, προσεύχεται για μένα....
Κύριε, γι αυτές τις προσευχές με προστατεύεις;
Χριστέ μου πόσους έβαλες να Σου δέονται για μένα το σκουπίδι, για νάχεις αφορμή να με σώζεις;
Θεέ μου μερικές φορές -κυρίως όταν βρέχει- δεν αντέχω τις λιακάδες της Αγάπης Σου. Αλλά Σε παρακαλώ συνέχισε να προκαλείς τις αντοχές μου.
Και βοήθησε τον κύριο Γρηγόρη με τα καρκινώματά του...
http://anazhthseis-elena.blogspot.gr/2014/02/blog-post_25.html



Αναρτήθηκε από ΕΛΕΝΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου