Άριστος Μιχαηλίδης
Η θέση για εμπλοκή της Τουρκίας στη διαπραγμάτευση του Κυπριακού είναι σωστή. Δεδομένου μάλιστα ότι κατά την προηγούμενη διαδικασία (της «κυπριακής ιδιοκτησίας») η Τουρκία πήρε πλήρη απαλλαγή από την ευθύνη ως να μην είναι το κύριο μέρος του προβλήματος.
Όλοι γνωρίζουν (και εννοώ τον λεγόμενο διεθνή παράγοντα) τον καθοριστικό της ρόλο στις συνομιλίες, μέσω των Τ/κ
Η θέση για εμπλοκή της Τουρκίας στη διαπραγμάτευση του Κυπριακού είναι σωστή. Δεδομένου μάλιστα ότι κατά την προηγούμενη διαδικασία (της «κυπριακής ιδιοκτησίας») η Τουρκία πήρε πλήρη απαλλαγή από την ευθύνη ως να μην είναι το κύριο μέρος του προβλήματος.
Όλοι γνωρίζουν (και εννοώ τον λεγόμενο διεθνή παράγοντα) τον καθοριστικό της ρόλο στις συνομιλίες, μέσω των Τ/κ
διαπραγματευτών, αλλά αποδέχονται την υποκριτική
απαλλαγή της για να εξυπηρετηθούν άλλες σκοπιμότητες, άσχετες με την Κύπρο.
Κι αυτή την απαλλαγή την εξυπηρέτησε απολύτως η διαδικασία «κυπριακής ιδιοκτησίας», που με αφοσίωση προώθησε η πολιτική Χριστόφια - Ταλάτ.
Δείγμα κι αυτό της προχειρότητας στους χειρισμούς και την έλλειψη εθνικής στρατηγικής της ελληνοκυπριακής πλευράς, που αλλάζει κάθε φορά που αλλάζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ο Νίκος Αναστασιάδης είχε από καιρό ξεκαθαρίσει ότι ένας από τους στόχους του ήταν η απευθείας εμπλοκή της Άγκυρας.
Τώρα βρήκε τον τρόπο και ζήτησε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να τον προωθήσει, κι αυτό έγινε στη συνάντηση του με τον Νταβούτογλου στη Νέα Υόρκη.
Συμφωνήθηκε ότι ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής θα έχει και συναντήσεις στην Άγκυρα και ταυτόχρονα ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής θα έχει συναντήσεις στην Αθήνα.
Μόνο που δεν είναι κατανοητό πώς αυτό εξυπηρετεί το στόχο για εμπλοκή της Άγκυρας.
Κυρίως, όταν εξυπηρετεί πολύ περισσότερο την τοποθέτηση της Τουρκίας στην ίδια ακριβώς σχέση με την Ελλάδα.
Η Κύπρος απαιτεί διαπραγμάτευση με την Τουρκία επειδή αυτή είναι η χώρα εισβολέας και αυτή αποφασίζει για οτιδήποτε συμβαίνει στα κατεχόμενα, αλλά και για όποια πρόταση φτάνει στο τραπέζι των συνομιλιών. (Διαπιστωμένο και με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και με παραδοχές Τούρκων και Τουρκοκυπρίων, ακόμα και του Ταλάτ, που δήλωνε ότι και τις σημειώσεις του από τις συνομιλίες τις έστελνε στην Άγκυρα για έγκριση).
Η Ελλάδα τι σχέση έχει με αυτό; Είναι κατοχική χώρα; Έχει οποιαδήποτε παρέμβαση στις αποφάσεις των Ελληνοκυπρίων;
Αλλά και επί του πρακτέου, τι μπορεί να διαπραγματευθεί η Ελλάδα με τον Τουρκοκύπριο διαπραγματευτή;
Ο Τ/κ διαπραγματευτής, Οσμάν Ερτούγ, που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη με τον Έρογλου, χαιρέτισε τη νέα συμφωνία, δηλώνοντας: «Επιμέναμε στο θέμα της ισότητας στις συναντήσεις. Πάνω σε αυτό έγινε αυτή η διευθέτηση. Είναι μια σημαντική εξέλιξη». Είναι πράγματι μια σημαντική εξέλιξη για την ισότητα της ηγεσίας των Τ/κ με την ηγεσία των Ε/κ και της ισότητας της Ελλάδας και της Τουρκίας απέναντι στο πρόβλημα της κατοχής. Αλλά, για το στόχο της προώθησης μιας διαδικασίας που να δημιουργεί «βάσιμες ελπίδες για τη λύση του Κυπριακού», όπως το είπε και ο Πρόεδρος, δεν διακρίνεται καμιά «σημαντική εξέλιξη», πέραν από τη λύση που μέχρι τώρα προώθησε η Άγκυρα. Δηλαδή, τη λύση διά της μη λύσης, με την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, που τώρα αποκτά και στάτους συνομιλητή και με την Ελλάδα.
Υ.Γ. Αν η εμπλοκή της Ελλάδας στη διαδικασία γίνεται επειδή είναι εγγυήτρια (η Βρετανία, δεν είναι;) το μήνυμα είναι ότι το ίδιο ισχύει και για την Τουρκία. Εμπλέκεται ως εγγυήτρια και όχι ως η χώρα που κατέχει τη μισή Κύπρο με 40.000 Μεχμετζίκ. Αν αυτή είναι η στρατηγική Αναστασιάδη, που θα δείξει την ευθύνη της Τουρκίας, είμαστε πάλι σε λάθος δρόμο.
Άριστος Μιχαηλίδης
Κι αυτή την απαλλαγή την εξυπηρέτησε απολύτως η διαδικασία «κυπριακής ιδιοκτησίας», που με αφοσίωση προώθησε η πολιτική Χριστόφια - Ταλάτ.
Δείγμα κι αυτό της προχειρότητας στους χειρισμούς και την έλλειψη εθνικής στρατηγικής της ελληνοκυπριακής πλευράς, που αλλάζει κάθε φορά που αλλάζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ο Νίκος Αναστασιάδης είχε από καιρό ξεκαθαρίσει ότι ένας από τους στόχους του ήταν η απευθείας εμπλοκή της Άγκυρας.
Τώρα βρήκε τον τρόπο και ζήτησε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να τον προωθήσει, κι αυτό έγινε στη συνάντηση του με τον Νταβούτογλου στη Νέα Υόρκη.
Συμφωνήθηκε ότι ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής θα έχει και συναντήσεις στην Άγκυρα και ταυτόχρονα ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής θα έχει συναντήσεις στην Αθήνα.
Μόνο που δεν είναι κατανοητό πώς αυτό εξυπηρετεί το στόχο για εμπλοκή της Άγκυρας.
Κυρίως, όταν εξυπηρετεί πολύ περισσότερο την τοποθέτηση της Τουρκίας στην ίδια ακριβώς σχέση με την Ελλάδα.
Η Κύπρος απαιτεί διαπραγμάτευση με την Τουρκία επειδή αυτή είναι η χώρα εισβολέας και αυτή αποφασίζει για οτιδήποτε συμβαίνει στα κατεχόμενα, αλλά και για όποια πρόταση φτάνει στο τραπέζι των συνομιλιών. (Διαπιστωμένο και με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και με παραδοχές Τούρκων και Τουρκοκυπρίων, ακόμα και του Ταλάτ, που δήλωνε ότι και τις σημειώσεις του από τις συνομιλίες τις έστελνε στην Άγκυρα για έγκριση).
Η Ελλάδα τι σχέση έχει με αυτό; Είναι κατοχική χώρα; Έχει οποιαδήποτε παρέμβαση στις αποφάσεις των Ελληνοκυπρίων;
Αλλά και επί του πρακτέου, τι μπορεί να διαπραγματευθεί η Ελλάδα με τον Τουρκοκύπριο διαπραγματευτή;
Ο Τ/κ διαπραγματευτής, Οσμάν Ερτούγ, που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη με τον Έρογλου, χαιρέτισε τη νέα συμφωνία, δηλώνοντας: «Επιμέναμε στο θέμα της ισότητας στις συναντήσεις. Πάνω σε αυτό έγινε αυτή η διευθέτηση. Είναι μια σημαντική εξέλιξη». Είναι πράγματι μια σημαντική εξέλιξη για την ισότητα της ηγεσίας των Τ/κ με την ηγεσία των Ε/κ και της ισότητας της Ελλάδας και της Τουρκίας απέναντι στο πρόβλημα της κατοχής. Αλλά, για το στόχο της προώθησης μιας διαδικασίας που να δημιουργεί «βάσιμες ελπίδες για τη λύση του Κυπριακού», όπως το είπε και ο Πρόεδρος, δεν διακρίνεται καμιά «σημαντική εξέλιξη», πέραν από τη λύση που μέχρι τώρα προώθησε η Άγκυρα. Δηλαδή, τη λύση διά της μη λύσης, με την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, που τώρα αποκτά και στάτους συνομιλητή και με την Ελλάδα.
Υ.Γ. Αν η εμπλοκή της Ελλάδας στη διαδικασία γίνεται επειδή είναι εγγυήτρια (η Βρετανία, δεν είναι;) το μήνυμα είναι ότι το ίδιο ισχύει και για την Τουρκία. Εμπλέκεται ως εγγυήτρια και όχι ως η χώρα που κατέχει τη μισή Κύπρο με 40.000 Μεχμετζίκ. Αν αυτή είναι η στρατηγική Αναστασιάδη, που θα δείξει την ευθύνη της Τουρκίας, είμαστε πάλι σε λάθος δρόμο.
Άριστος Μιχαηλίδης
- See more at:
http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/163511/opos-stronoume-tha-koimithoume#sthash.mowZRryb.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου