Μαθήματα Ζωής !

Μιλήσαμε αρκετή ώρα στο τηλέφωνο ...
Η φωνή της , γλυκειά , νεανική , δροσερή ...
Γεμάτη αισιοδοξία και πίστη ! Τόσο τρυφερή ...

" Ο Θεός , μας αγαπά , και ό,τι και αν μας συμβαίνει
δεν θα μας αφήσει να πάθουμε κακό ,
όλα θα τα οδηγήσει για το καλό μας ... "

Μου είπε τόσο ταπεινά και γαλήνια την πιο πάνω κουβέντα .

Δεν μπορώ να περπαρήσω , μόνο πολύ λίγο με πατερίτσες ,
και μόνο μέσα στο σπίτι . Έτσι γεννήθηκα ...

Την ρώτησα την ηλικία της ... 35 χρονών , μου είπε ...
Με φροντίζουν οι γονείς μου , και είμαι καλά !

Η κάθε της λέξη ακουγόταν τόσο δοξολογητικά
προς Τον Κύριο ! Κανένα παράπονο ... καμιά γκρίνια ... τίποτα απ΄ αυτά .

Την ρώτησα πώς περνά τις ώρες της στο σπίτι ...
Διαβάζω παρακλήσεις , και βίους των Αγίων .
Και με το τηλέφωνό μου μπαίνω κάποτε στο internet . 
Όχι πάντα , γιατί δεν έχω σύνδεση , αλλά μπήκα πολλές φορές στο Οδεύοντας .

Σ΄ ένα της σχόλιο , άφησε το τηλέφωνό της , κι΄ έτσι επικοινωνήσαμε .
Κι΄έτσι σήμερα πήρα ένα απ΄ τα μεγαλύτερα μαθήματα της ζωής μου !

Ψυχές , με τόσες δυσκολίες και τόσο πόνο στη ζωή τους ,
κι΄ όμως η κάθε τους αναπνοή είναι ένας ύμνος δοξολογίας Προς Τον Κύριο .
Αν έκανα μιαν ακτινογραφία σ΄ εκείνη τη ψυχούλα
θάβλεπα μέσα τη λέξη ευγνωμοσύνη , τη λέξη Ευχαριστώ !
Μόνο αυτά !

Έδωσα μια υπόσχεση μυστικά μέσα μου .
Να μην ξαναπαραπονεθώ για τίποτα !
Όλα έχουν τον λόγο τους , και για το κάθετι υπάρχει η λύση.
Φτάνει να είμαστε άνθρωποι ευγνωμοσύνης !

Καλό σας βράδυ !

                                                                                      Διαβάτης

( Η παρούσα ανάρτηση αφιερωμένη στην Αντρούλα , που μου έδωσε μάθημα ζωής , με ένα απλό τηλεφώνημα . Ο Θεός να της δίνει δύναμη , και να είναι πάτα στο πλάϊ της )

 

***