''Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΥ''

"Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΖΗΛΕΥΤΗ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ"

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΑΠΛΩΜΕΝΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΟΣ, ΜΟΥ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΓΕΝΗΣ....

ΜΠΑΡΜΠΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ''ΑΘΡΗΣΚΟΣ'', ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ, ΟΥΤΕ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ...

 

ΟΥΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΟΥΝ, ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΕΛΑΧΕ Η 'ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ' ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΗΤΗΡΙΟΥ, ΟΠΟΥ ΜΕΣΑ ΕΚΕΙ ΤΟΝ ΠΛΕΝΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΖΩΗ, ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ...

ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΩ ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ''ΜΑΡΑΓΚΟ'' ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΣΤΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΤΗΣ ''ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ'' ΤΟΥ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΩΝ ΤΗΣ...

ΠΡΩΤΗ ΗΤΑΝ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΚΑΤΑΚΟΙΤΗ...

 ΣΤΑ 18 ΜΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΤΟΥΑΛΕΤΑ...

ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΖΑ, ΕΚΕΙ ΤΗΣ ΜΙΛΟΥΣΑ, ΕΚΕΙ ΠΛΕΝΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ, ΕΚΕΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΣΑ ΤΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ...

ΖΟΥΣΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΥΝΕΧΩΣ, ΑΦΟΥ ΜΟΝΟ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ ΕΦΤΑΝΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ...

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΛΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΑΘΡΟΙΤΙΔΑ, ΑΛΛΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΚΑΙ ΕΚΕΙ...
Ο ΧΡΟΝΟΣ  ''ΓΛΥΣΤΡΑΓΕ'' ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ Η ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΜΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ...
ΕΚΕΙΝΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΛΕΝΕΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ, ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ''ΒΡΩΜΙΑΣ'' ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΠΛΥΝΩ...
Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑ, ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ, ΣΤΟ ΚΑΔΡΟ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ, ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ, ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΠΙΟ ΔΙΠΛΑ, ΓΕΜΙΖΕ ΤΟ ΚΕΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΧΑΡΩ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕ ΤΗ ΓΥΜΝΙΑ ΤΟΥ 'ΑΔΑΜ' ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΩ...
  ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ, ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ 35 ΜΟΥ ΕΧΩ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΥΓΓΕΝΗ, ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΜΟΥ ΝΑ ΄'ΞΕΒΡΩΜΙΣΩ...

ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟ ΧΟΡΤΑΣΑ ΠΙΑ, ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΕΔΩ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ...

ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΚΡΕΒΑΤΙ, ΒΓΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΗΜΟ ΠΟΥ ΣΑ ΒΟΥΒΟ ΜΕΛΙΣΣΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ...

ΚΤΥΠΗΣΕ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΚΙΑΖΟΜΑΙ ΣΑΝ ΝΑΝΑΙ ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ...

Η ΓΙΑΓΙΑ ΠΙΟ ΠΕΡΑ, ΜΟΝΗ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΤΗΣΕΙ ΨΥΧΗ, ΚΛΑΙΕΙ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

ΑΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΣΚΥΘΡΩΠΗ, ΓΕΛΑΕΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΝΕΙ ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΣΚΟΥΠΙΖΩ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΕΡΝΟΥΝ ΤΕΙΧΟ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ΣΤΗ ΤΟΥΑΛΕΤΑ...

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΕΧΕΙ ΤΡΙΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΨΗΛΩΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΕΝΩ ΒΡΩΜΟΠΟΔΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ΑΚΑΘΑΡΣΙΕΣ...

ΜΕΓΑΛΗ Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΛΕΩ, ΑΛΛΑ ''ΕΚΕΙΝΟΣ'' ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΟΒΛΑΚΩΝΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΤΗΝ ''ΑΕΝΑΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΙΠΤΗΡΟΣ'' ΣΑΝ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ!!! 

 

+++