Αναρτήθηκε από marianthi delagrammatika
Η Αγία Γραφή μας δίνει μερικά παραδείγματα ανθρώπων που ήταν δαιμονο-κατειλημμένοι ή επηρεασμένοι από δαιμόνια. Από αυτά μπορούμε να βρούμε μερικά συμπτώματα δαιμονικής επιρροής καθώς και μια ιδέα για το πώς ένα δαιμόνιο μπορεί να καταλάβει κάποιον. Εδώ είναι μερικές περικοπές: Κατά Ματθαίον 9:32-33, 12:22, 17:18, Κατά Μάρκον 5:1-20, 7:26-30, Κατά Λουκά 4:33-36, 22:3, Πράξεις 16:16-18. Σε μερικές από αυτές τις περικοπές, η δαιμονο-κατάληψη προκάλεσε φυσικές ασθένειες,
όπως ανικανότητα για ομιλία, συμπτώματα επιληψίας, τυφλότητα, κλπ. Σε άλλες περιπτώσεις, προκάλεσε το άτομο να κάνει κακό, ο Ιούδας είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα. Στις Πράξεις 16:16-18 το κακό πνεύμα προφανώς έδωσε σε μια σκλάβα την ικανότητα να ξέρει πράγματα πέρα από τη γνώση της. Στην περίπτωση του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών που είχε πλήθος δαιμόνων, είχε υπερφυσική δύναμη, τριγυρνούσε γυμνός και ζούσε στα μνήματα. Ο Βασιλιάς Σαούλ, αφού επαναστάτησε ενάντια στον ΚΥΡΙΟ, επιτράπηκε να τον βασανίζει ένα κακό πνεύμα (Α` Σαμουήλ 16:14-15, 18:10-11, 19:9-10) με το εμφανές σύμπτωμα της κακής διάθεσης και της ισχυρής επιθυμίας και ετοιμότητας να σκοτώσει τον Δαυίδ.
Έτσι, υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από συμπτώματα της δαιμονο-κατάληψης, όπως μια φυσική εξασθένιση που δεν μπορεί να αποδοθεί σε πραγματικό φυσιολογικό πρόβλημα, αλλαγή της προσωπικότητας όπως μεγάλη κατάθλιψη ή επιθετικότητα, υπερφυσική δύναμη, αδιαφορία για σεμνότητα ή «νορμάλ» κοινωνική συμπεριφορά, και ίσως ικανότητα να δίνει πληροφορίες που δεν είναι φυσικό να γνωρίζει. Είναι σημαντικό να προσέξουμε ότι σχεδόν όλα, αν όχι όλα, αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να έχουν άλλη εξήγηση, ώστε να μην θεωρούμε ότι κάθε άτομο με κατάθλιψη ή επιληψία είναι δαιμονο-κατειλημμένο. Από την άλλη, νομίζω ότι στο δυτικό πολιτισμό μας, πιθανόν δεν παίρνουμε αρκετά σοβαρά την δαιμονική επιρροή στη ζωή των ανθρώπων.
Εκτός από αυτά τα φυσικά και συναισθηματικά συμπτώματα, πρέπει κανείς να κοιτάξει στα πνευματικά χαρακτηριστικά αν δείχνουν δαιμονική επιρροή. Αυτά μπορεί να είναι άρνηση για συγχώρεση (Β` Κορινθίους 2:10-11) και πίστη και διάδοση ψεύτικων διδασκαλιών, ειδικά όσον αφορά το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και το έργο της εξιλέωσης (Β` Κορινθίους 11:3-4,13-15, Α` Τιμόθεο 4:1-5, Α` Ιωάννη 4:1-3).
Όσον αφορά την ανάμιξη των δαιμόνων στη ζωή των Χριστιανών, ο Απόστολος Πέτρος είναι ένα παράδειγμα για το γεγονός ότι ένας πιστός μπορεί να επηρεαστεί από τον διάβολο (Κατά Ματθαίον 16:23). Μερικοί αναφέρονται σε Χριστιανούς που είναι κάτω από ΙΣΧΥΡΗ δαιμονική επιρροή σαν να είναι «δαιμονισμένοι», αλλά δεν υπάρχει κανένα παράδειγμα στην Αγία Γραφή ενός πιστού του Χριστού που να είναι ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΣ από δαιμόνιο, και οι περισσότεροι θεολόγοι πιστεύουν ότι ένας Χριστιανός ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι κατειλημμένος γιατί έχει το Άγιο Πνεύμα που μένει μέσα του (Β` Κορινθίους 1:22, 5:5, Α` Κορινθίους 6:19).
Δεν μας έχουν πει ακριβώς πώς κάποιος ανοίγει τον εαυτό του για κατάληψη. Αν η περίπτωση του Ιούδα είναι αντιπροσωπευτική, άνοιξε την καρδιά του στο κακό (στην περίπτωσή του με την απληστία – Κατά Ιωάννη 12:6). Έτσι είναι δυνατόν αν κάποιος επιτρέψει στην καρδιά του να ελέγχεται από αμαρτωλές συνήθειες… γίνεται μια πρόσκληση σε ένα δαιμόνιο να έρθει. Από ιεραποστολική εμπειρία, η δαιμονοκατάληψη φαίνεται να έχει σχέση με τη λατρεία ειδώλων και την κατοχή αποκρυφιστικών αντικειμένων. Η Αγία Γραφή επανειλημμένα συσχετίζει τη λατρεία των ειδώλων με την έμπρακτη λατρεία των δαιμόνων (Λευιτικό 17:7, Δευτερονόμιο 32:17, Ψαλμός 106:37, Α` Κορινθίους 10:20), έτσι δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι ανάμειξη σε τέτοιες θρησκείες και πρακτικές μπορούν να οδηγήσουν σε δαιμονοκατάληψη.
Έτσι, πιστεύω βασισμένος στις παραπάνω περικοπές και σε μερικές ιεραποστολικές εμπειρίες ότι πολλοί άνθρωποι ανοίγουν τη ζωή τους στους δαίμονες αγκαλιάζοντας κάποια αμαρτία ή με την ανάμειξή τους σε λατρεία ειδώλων (είτε εν γνώσει τους είτε όχι). Στα παραδείγματα μπορεί να περιλαμβάνεται ανηθικότητα, ναρκωτικά, αλκοόλ, κακοποίηση… καθώς αυτά αλλάζουν την συνείδηση κάποιου, επανάσταση, πικρία, υπερφυσικός διαλογισμός. Στη δυτική μας κουλτούρα, βλέπουμε ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις ανατολικές διδασκαλίες κάτω από το σχήμα του κινήματος της νέας εποχής.
Υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του δεν μπορούν να κάνουν τίποτα αν ο Κύριος δεν του το επιτρέψει (Ιώβ 1:2). Με αυτό τον τρόπο, ο Σατανάς, νομίζοντας ότι εξυπηρετεί τους σκοπούς του, στην πραγματικότητα πραγματοποιεί τους καλούς σκοπούς του Θεού… ακόμα και στην περίπτωση της προδοσίας του Ιούδα. Μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν μια αρρωστημένη γοητεία με τις αποκρυφιστικές και δαιμονικές δραστηριότητές τους. Αυτό είναι άσοφο και αντίθετο με την Αγία Γραφή. Αν εμείς επιδιώκουμε τον Θεό στη ζωή μας και ντύνουμε τον εαυτό μας με την πανοπλία του Θεού και στηριζόμαστε στη δύναμή Του (όχι στη δική μας) (Εφεσίους 6:10-18), δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από τον πονηρό, γιατί ο Θεός κυβερνά πάνω απ` όλα!
Έτσι, υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από συμπτώματα της δαιμονο-κατάληψης, όπως μια φυσική εξασθένιση που δεν μπορεί να αποδοθεί σε πραγματικό φυσιολογικό πρόβλημα, αλλαγή της προσωπικότητας όπως μεγάλη κατάθλιψη ή επιθετικότητα, υπερφυσική δύναμη, αδιαφορία για σεμνότητα ή «νορμάλ» κοινωνική συμπεριφορά, και ίσως ικανότητα να δίνει πληροφορίες που δεν είναι φυσικό να γνωρίζει. Είναι σημαντικό να προσέξουμε ότι σχεδόν όλα, αν όχι όλα, αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να έχουν άλλη εξήγηση, ώστε να μην θεωρούμε ότι κάθε άτομο με κατάθλιψη ή επιληψία είναι δαιμονο-κατειλημμένο. Από την άλλη, νομίζω ότι στο δυτικό πολιτισμό μας, πιθανόν δεν παίρνουμε αρκετά σοβαρά την δαιμονική επιρροή στη ζωή των ανθρώπων.
Εκτός από αυτά τα φυσικά και συναισθηματικά συμπτώματα, πρέπει κανείς να κοιτάξει στα πνευματικά χαρακτηριστικά αν δείχνουν δαιμονική επιρροή. Αυτά μπορεί να είναι άρνηση για συγχώρεση (Β` Κορινθίους 2:10-11) και πίστη και διάδοση ψεύτικων διδασκαλιών, ειδικά όσον αφορά το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και το έργο της εξιλέωσης (Β` Κορινθίους 11:3-4,13-15, Α` Τιμόθεο 4:1-5, Α` Ιωάννη 4:1-3).
Όσον αφορά την ανάμιξη των δαιμόνων στη ζωή των Χριστιανών, ο Απόστολος Πέτρος είναι ένα παράδειγμα για το γεγονός ότι ένας πιστός μπορεί να επηρεαστεί από τον διάβολο (Κατά Ματθαίον 16:23). Μερικοί αναφέρονται σε Χριστιανούς που είναι κάτω από ΙΣΧΥΡΗ δαιμονική επιρροή σαν να είναι «δαιμονισμένοι», αλλά δεν υπάρχει κανένα παράδειγμα στην Αγία Γραφή ενός πιστού του Χριστού που να είναι ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΣ από δαιμόνιο, και οι περισσότεροι θεολόγοι πιστεύουν ότι ένας Χριστιανός ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι κατειλημμένος γιατί έχει το Άγιο Πνεύμα που μένει μέσα του (Β` Κορινθίους 1:22, 5:5, Α` Κορινθίους 6:19).
Δεν μας έχουν πει ακριβώς πώς κάποιος ανοίγει τον εαυτό του για κατάληψη. Αν η περίπτωση του Ιούδα είναι αντιπροσωπευτική, άνοιξε την καρδιά του στο κακό (στην περίπτωσή του με την απληστία – Κατά Ιωάννη 12:6). Έτσι είναι δυνατόν αν κάποιος επιτρέψει στην καρδιά του να ελέγχεται από αμαρτωλές συνήθειες… γίνεται μια πρόσκληση σε ένα δαιμόνιο να έρθει. Από ιεραποστολική εμπειρία, η δαιμονοκατάληψη φαίνεται να έχει σχέση με τη λατρεία ειδώλων και την κατοχή αποκρυφιστικών αντικειμένων. Η Αγία Γραφή επανειλημμένα συσχετίζει τη λατρεία των ειδώλων με την έμπρακτη λατρεία των δαιμόνων (Λευιτικό 17:7, Δευτερονόμιο 32:17, Ψαλμός 106:37, Α` Κορινθίους 10:20), έτσι δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι ανάμειξη σε τέτοιες θρησκείες και πρακτικές μπορούν να οδηγήσουν σε δαιμονοκατάληψη.
Έτσι, πιστεύω βασισμένος στις παραπάνω περικοπές και σε μερικές ιεραποστολικές εμπειρίες ότι πολλοί άνθρωποι ανοίγουν τη ζωή τους στους δαίμονες αγκαλιάζοντας κάποια αμαρτία ή με την ανάμειξή τους σε λατρεία ειδώλων (είτε εν γνώσει τους είτε όχι). Στα παραδείγματα μπορεί να περιλαμβάνεται ανηθικότητα, ναρκωτικά, αλκοόλ, κακοποίηση… καθώς αυτά αλλάζουν την συνείδηση κάποιου, επανάσταση, πικρία, υπερφυσικός διαλογισμός. Στη δυτική μας κουλτούρα, βλέπουμε ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις ανατολικές διδασκαλίες κάτω από το σχήμα του κινήματος της νέας εποχής.
Υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του δεν μπορούν να κάνουν τίποτα αν ο Κύριος δεν του το επιτρέψει (Ιώβ 1:2). Με αυτό τον τρόπο, ο Σατανάς, νομίζοντας ότι εξυπηρετεί τους σκοπούς του, στην πραγματικότητα πραγματοποιεί τους καλούς σκοπούς του Θεού… ακόμα και στην περίπτωση της προδοσίας του Ιούδα. Μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν μια αρρωστημένη γοητεία με τις αποκρυφιστικές και δαιμονικές δραστηριότητές τους. Αυτό είναι άσοφο και αντίθετο με την Αγία Γραφή. Αν εμείς επιδιώκουμε τον Θεό στη ζωή μας και ντύνουμε τον εαυτό μας με την πανοπλία του Θεού και στηριζόμαστε στη δύναμή Του (όχι στη δική μας) (Εφεσίους 6:10-18), δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από τον πονηρό, γιατί ο Θεός κυβερνά πάνω απ` όλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου