Στην Αφρική (Κογκό) Απίθανα πράγματα συμβαίνουν στο Κονγκό…
Απίθανα πράγματα συμβαίνουν στο Κονγκό, διηγήθηκε σε πολυάριθμο ακροατήριο στην αίθουσα ομιλιών στην Ιεραποστολή της Κανάνγκα ο κληρικός π. Βασίλειος Muamba. Είναι αυθεντικά και εύλαλα!
Ο π. Βασίλειος διηγήθηκε:
«Το 1996 έκανα ένα ιεραποστολικό ταξίδι στο Dimbelenge, συνοδευόμενος από ένα αγόρι, ψάλτη του Κέντρου της Ιεραποστολής της Κανάνγκα, και ένα άλλο αγόρι που ήρθε μαζί μας στο δρόμο.
Όταν φτάσαμε, συναντήσαμε τους παλιούς πιστούς που είχα βαπτίσει την περασμένη χρονιά και κάποιους που περίμεναν να βαπτιστούν τώρα. Μας έδωσαν ένα σπίτι για να περάσουμε τις μέρες που θα μέναμε κοντά τους.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που περίμεναν το βάπτισμα, υπήρχε κάποιος άνδρας ο οποίος με μαγικό τρόπο έστελνε κεραυνούς, και είχε ήδη σκοτώσει πολλούς ανθρώπους…
Ο παραδοσιακός αρχηγός του χωριού τον είχε τιμωρήσει απαγορεύοντάς τον να πίνει νερό από το ποτάμι της περιοχής Mukamba.
Βάπτισα όσους περίμεναν το βάπτισμα κι ανάμεσά τους κι αυτόν το μάγο.
Το βράδυ ζύμωσα και άφησα το πρόσφορο για τη Θεία Λειτουργία της επομένης. Πήγαμε και οι τρεις να κοιμηθούμε.
Κατά τις 4 το πρωί ένας δυνατός άνεμος άρχισε να φυσά που έκανε να κουνιέται όλο το σπίτι. Πετάχτηκα απ’ τον ύπνο και άκουσα τα δύο παιδιά – συνοδούς μου να κλαίνε και να φωνάζουν:
- Πάτερ πεθαίνουμε, ελάτε να μας σώσετε.
Άκουγα τα παιδιά, όμως δεν μπορούσα να κουνηθώ και να φτάσω στο δωμάτιο των παιδιών. Κατάλαβα ότι ήμουν ζωντανός γιατί ένιωθα το κεφάλι μου. Όμως όλο το σώμα ήταν παράλυτο.
Είχα μαζί μου ένα σταυρό που ο αείμνηστος π. Χαρίτων μου έδωσε κάποτε στην Τσικάμβα. Τον είχα τοποθετήσει από το βράδυ πάνω στο τραπέζι. Σκέφτηκα να τον πάρω και να κάνω προσευχή. Όμως δεν μπορούσα να απλώσω το χέρι μου.
Τα παιδιά συνέχιζαν να κλαίνε πιο δυνατά. Έφερα με δυσκολία το χέρι πάνω στο πόδι μου, έκανα το σημείο του σταυρού και κατάλαβα ότι μπορώ να κουνηθώ.
Κάθισα στο κρεβάτι με τα πόδια κρεμασμένα, αλλά ο άνεμος με πέταγε από τον ένα τοίχο στον άλλο του δωματίου. Με δυσκολία, χτυπώντας πέρα-δώθε βγήκα από το δωμάτιο, πέρασα στη βεράντα όπου είδα το μηχανάκι μου πεταμένο, αναποδογυρισμένο στην άκρη της βεράντας, και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο των παιδιών.
Μπήκα μέσα, τα έπιασα από το χέρι, τα ρούχα τους ήταν ξεσκισμένα, σχεδόν γυμνά, έκαναν εμετό και είχαν διάρροια. Ήταν περίπου 6 η ώρα το πρωί.
Υπήρχε μέσα στην αυλή του σπιτιού ένας νυχτερινός φύλακας που κατοικεί με όλη την οικογένειά του σ’ ένα σπίτι στο ίδιο οικόπεδο. Αυτός είχε ακούσει όσα συνέβαιναν στο δικό μας σπίτι, αλλά δεν μπορούσε να μας πλησιάσει για βοήθεια. Έβγαλα τα παιδιά έξω και τους είπα να μείνουν στη βεράντα και εγώ ξαναμπήκα στο σπίτι.
Άρχισα να καλώ το φύλακα με το όνομά του. Κάποια στιγμή έφτασε. «Δεν καταλαβαίνεις τίποτα απ’ αυτά που συμβαίνουν;», τον ρώτησα. «Μήπως κατάλαβες τι έγινε όλο το πρωί;».
«Τα άκουσα όλα», μου είπε «αλλά δεν έβρισκα τη δύναμη για να έρθω κοντά σας».
Τον παρακάλεσα να πάει να καλέσει κάποιους συγγενείς μου, που κατοικούν σ’ αυτήν την περιοχή, και τους πιστούς. Το πρωί έπρεπε να τελέσω τη Θεία Λειτουργία. Ήρθαν πολλοί πιστοί και κάποιοι μου είπαν:
«Όλα αυτά που συνέβησαν τη νύχτα, έγιναν γιατί βάπτισες χτες τον αρχηγό των “κεραυνοβόλων μάγων” πού έριχνε τούς κεραυνούς. Οι φίλοι του ( άλλοι μάγοι ), σκέφτηκαν: «Θα πειράξουμε και θα δοκιμάσουμε τώρα, αυτόν που βάπτισε τον αρχηγό μας».
Βγήκα για μια στιγμή έξω από το χώρο που θα τελούσα σε λίγο τη Θεία Λειτουργία. Κάποιοι πιστοί και κάποιοι χωρικοί αβάπτιστοι μου είπαν:
«Πάτερ, θέλησαν να σας σκοτώσουν ( όπως κάνανε καί μέ τούς άλλους ), όμως δεν τα κατάφεραν. Πιστεύουμε κι εμείς ότι ο Θεός σας είναι δυνατός, αληθινός. Ζητάμε, λοιπόν, να μας βαπτίσετε κι εμάς όλους».
Τους βάπτισα και ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων» ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ, ότι ο Θεός μας είναι ο αληθινός Θεός.
Τέλειωσε το ταξίδι και επέστρεψα στην Κανάνγκα.
Όταν θα έκανα το επόμενο ταξίδι, ο Επίσκοπος μου έδωσε ένα σταυρό λέγοντάς μου:
«Όταν φτάσεις, θα ρίξεις αυτό το σταυρό στο ποτάμι της περιοχής και θα πεις στους πιστούς να κολυμπήσουν, να τον βρουν και να σου τον φέρουν».
Έριξα το σταυρό. Πολλοί πιστοί έπεσαν στο ποτάμι να τον βρουν. Αυτός που τον βρήκε και μου τον έφερε ήταν ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων μάγων» που είχα βαπτίσει στο προηγούμενο ταξίδι !
Επέστρεψα στην Κανάνγκα.
Στις γιορτές του Πάσχα, κάποιοι πιστοί του Dibelenge και ανάμεσά τους ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων» ήρθαν για να γιορτάσουν στο Κέντρο της Ιεραποστολής.
Παρουσίασα στον Επίσκοπο τον πιστό που βρήκε το σταυρό και ο Επίσκοπος του έδωσε ένα δώρο.
Είχε τη συνήθεια να περπατά ξυπόλητος και τώρα άρχισε να φοράει παπούτσια. Άρχισε επίσης να πίνει νερό από το απαγορευμένο γι’ αυτόν ποτάμι».
† Ο Κεντρώας Αφρικής Ιγνάτιος
Πηγή
A Miracle of the Holy Cross in Africa (Congo)
By Metropolitan Ignatios of Central Africa
Amazing things are happening in Congo, said Father Basil Muamba to a large audience in the lecture hall of Kananga Mission. They are authentic and leave one speechless!
Fr. Basil recounted:
"In 1996 I made a missionary trip to Dimbelenge, accompanied by a boy who was a chanter in the Center of the Mission of Kananga, and another boy who came with us on the road.
When we arrived we met the old faithful who I had baptized last year and some were waiting to be baptized now. They gave us a house to spend our days while we were living near them.
Among those awaiting baptism, there was a man who in a magical way was able to bring down lightning, and he had already killed many people.
The traditional chief of the village had punished him by forbidding him to drink from the local river Mukamba.
I baptized all of those who waited for baptism and among them was the magician.
In the evening I kneaded and left the prosphoron (offering bread) for the Divine Liturgy the next day. All three of us then went to sleep.
At around 4 o’clock in the morning a strong wind began to blow, which made the entire house shake. I jumped from the bed and heard the two children who escorted me crying and shouting:
‘Father, we are dying, come and rescue us!’
I heard the kids, but I could not move to get to the children’s room. I realized I was alive because I could feel my head. But my entire body was paralyzed.
I had with me a Cross that the late Fr. Chariton gave me once in Tsikamva. In the evening I had placed it on the table. I thought of getting it and praying. But I could not reach out my hand.
The children continued to cry louder. With difficulty I brought my hand on my leg, I did the sign of the cross, and realized that I could now move.
I sat on the bed with my legs hanging, but the wind was throwing me from one wall to another room. With difficulty, knocking back and forth, I got out of the room and went to the porch where I saw my bike thrown upside down on the edge of the porch, and immediately went to the children’s room.
I went inside, grabbed them by the hand, their clothes were torn leaving them almost naked, and they vomited and had diarrhea. It was about 6 o’clock in the morning.
In the courtyard of the house was a night guardian who resides with his entire family in a house on the same plot. He had heard what was happening in our house, but could not approach us to help. I took the kids outside and told them to stay on the porch and I reentered the house.
I started to call the name of the security guard. At one point, he arrived. ‘You do not understand anything that was happening?’ I asked. ‘Do you perhaps understand what happened all morning?’
‘I heard everything’, he told me, ‘but I did not have the strength to come near to you.’
I begged him to go and call some of my relatives, who lived in the area, as well as the faithful. In the morning I had to celebrate the Divine Liturgy. Many of the faithful came and told me:
‘All that happened in the night happened because you baptized yesterday the leader of the thunderers magicians who was able to throw lightning. His friends (other magicians) thought: We will agitate and put through a trial now the one who baptized our leader.’
I stepped out for a moment from the space in which I was about to celebrate the Divine Liturgy. Some of the faithful and a few unbaptized villagers said to me:
‘Father, they wanted to kill you (like they did the others), but they were unable to. We also believe that your God is mighty, true. We ask you, therefore, to baptize all of us.’
I baptized them and the leader of the ‘thunderers’ was strengthened even more, that our God is the true God.
I finished the trip and returned to Kananga.
When I was to make my next trip, the Bishop gave me a Cross, saying: ‘When you arrive, throw this Cross in the river of the area, and you will tell the faithful to swim, find and return to you the Cross.’
I threw the Cross. Many of the faithful fell into the river to find it. The one who found it and returned it to me was the leader of the ‘thunderers’ who had come to celebrate at the Center of the Mission.
I presented to the Bishop the faithful one who retrieved the Cross and the Bishop gave him a gift.
He had the habit of walking barefoot, but now began to wear shoes. He also began drinking water from the river that was forbidden to him."
http://agapienxristou.blogspot.gr/2013/04/a-miracle-of-holy-cross-in-africa-congo.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου