Ο αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας το είπε ξεκάθαρα...
Ο πρόεδρος Ούγκω Τσάβες δολοφονήθηκε και ταυτόχρονα διέταξε την απέλαση διπλωματών των ΗΠΑ από την χώρα.
Ετσι ο πρόεδρος της Βενεζουέλας πέρασε πλέον στην ιστορία μαζί με αρκετούς άλλους προέδρους της Λατινικής Αμερικής που έχουν "φύγει" με τον ίδιο τρόπο όπως ο Φερνάντο Λούγο πρόεδρος της Παραγουάης, η Ντίλμα Ρούσεφ της Βραζιλίας καθώς και ο προκάτοχός της Ινάσιο Λούλα, αλλά και με τον Γιάσερ Αραφάτ και τους δικούς μας Τάσσο Παπαδόπουλο και βεβαίως τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.... Τον μοναδικό άνθρωπο που θα μπορούσε να ξεσηκώσει τον κόσμο κατά των μνημονίων και της προδοσίας και ο οποίος "έφυγε" το 2008 λίγο πριν ξεσπάσει ο τεχνητός όλεθρος στην πατρίδα μας.... και στον οποίο, κατά την ομολογία των ιατροδικαστών, δεν επετράπει η νεκροψία!!!!
Οι εποχές που οι πολιτικές δολοφονίες γίνονταν με τα περίστροφα και τους σιγαστήρες πέρασαν ανεπιστρεπτί....
Και οι 2 υπερδυνάμεις αλλά πιθανότατα και πολλοί άλλοι κατέχουν πλέον την τεχνολογία εδώ και πολλά χρόνια της εκτέλεσης του θύματος από απόσταση ή και με σωματική επαφή με ραδιενέργεια ή κάτι άλλο που δημιουργεί ... καρκίνο ή δηλητηρίαση. Μην ξεχνάμε τον Ρώσο πράκτορα που πριν μερικά χρόνια έχασε την ζωή του σε νοσοκομείο της Βρετανίας χτυπημένος από τρελά ποσά ραδιενέργειας αλλά και έναν πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας που σώθηκε στο παρά πέντε, αν και έμεινε πλέον παραμορφωμένος για όλη του την ζωή, από ένα σφαιρίδιο (όσο το κεφάλι καρφίτσας) που του κάρφωσαν στο πόδι ανεπαίσθητα και βρέθηκε από ιατρικό κέντρο της Ελβετίας!!!
Ο Τσάβες ούτως ή άλλως το είχε πει δημοσίως μιά μέρα μετά την δημοσιοποίηση της ασθένειας από καρκίνο της προέδρου της Αργεντινής Κριστίνας Κίρσνερ ότι η περίεργη ασθένεια της ήταν άκρως ύποπτη και πιθανώς οφειλόταν σε μυστική τεχνολογία των ΗΠΑ....
Ο αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολά Μαντούρο, ανακοίνωσε πως ο Ούγκο Τσάβες είναι νεκρός! Ο ηγέτης της Βενεζουέλας υπέκυψε στη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 58 ετών.
Το θάνατο του ηγέτη της Βενεζουέλας ανακοίνωσε σε τηλεοπτικές του δηλώσεις ο αντιπρόεδρος της χώρας Νικολά Μαντούρο, κάνοντας λόγο για στιγμή «βαθιάς θλίψης».
«Πήραμε την πληροφορία για το πιο τραγικό γεγονός που έχουμε ανακοινώσει στο λαό μας. Στις 16:25 (20:55 GMT) σήμερα, 5 Μαρτίου, απεβίωσε ο κομαντάτε Ούγκο Τσάβες», δήλωσε ο Μαντούρο.
«Πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι όσο ποτέ άλλοτε» δήλωσε στη συνέχεια, ενώ δεν διευκρίνισε εάν θα διεξαχθούν προεδρικές εκλογές για την ανάδειξη του επόμενου προέδρου της χώρας.
Ο θάνατος του Τσάβες έθεσε τέλος στην 14χρονη κυριαρχία του στην πολιτική σκηνή της Βενεζουέλας.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, ενώ οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Βενεζουέλας θα διεξαχθούν μέσα σε διάστημα 30 ημερών.
Λίγες ώρες πριν ο Μαντούρο είχε δηλώσει πως η κατάσταση τη υγείας του Τσάβες είναι άσχημη και ισχυρίστηκε πως η ασθένεια του προέδρου οφείλεται σε «επίθεση» του εχθρού.
Μάχη με τον καρκίνο
Ο Τσάβες, ο οποίος είχε χτυπηθεί από την επάρατη νόσο στα μέσα του 2011, επέστρεψε στη Βενεζουέλα στις 18 Φεβρουαρίου, μετά από περισσότερο από δύο μήνες νοσηλείας σε νοσοκομείο της Αβάνας, όπου υποβλήθηκε σε νέα χειρουργική επέμβαση. Ήταν η τέταρτη επέμβαση στους 18 μήνες από τότε που έχει διαγνωστεί με καρκίνο.
Μάχη με τον καρκίνο
Ο Τσάβες, ο οποίος είχε χτυπηθεί από την επάρατη νόσο στα μέσα του 2011, επέστρεψε στη Βενεζουέλα στις 18 Φεβρουαρίου, μετά από περισσότερο από δύο μήνες νοσηλείας σε νοσοκομείο της Αβάνας, όπου υποβλήθηκε σε νέα χειρουργική επέμβαση. Ήταν η τέταρτη επέμβαση στους 18 μήνες από τότε που έχει διαγνωστεί με καρκίνο.
Εθνικό πένθος επτά ημερών κήρυξε η κυβέρνηση της Βενεζουέλας μετά τον θάνατο του Ούγκο Τσάβες. Η κηδεία του ηγέτη της χώρας θα γίνει την Παρασκευή, και οι εκλογές για την εκλογή νέου Προέδρου θα πραγματοποιηθούν μέσα σε διάστημα 30 ημερών.
Μέχρι τότε, καθήκοντα προέδρου θα ασκεί ο σημερινός αντιπρόεδρος Νικολά Μαντούρο, τον οποίο είχε επιλέξει ο Ούγκο Τσάβες ως αντικαταστάτη του.
Μέχρι τότε, καθήκοντα προέδρου θα ασκεί ο σημερινός αντιπρόεδρος Νικολά Μαντούρο, τον οποίο είχε επιλέξει ο Ούγκο Τσάβες ως αντικαταστάτη του.
Στους δρόμους βγήκαν το βράδυ της Τρίτης οι υποστηρικτές του Ούγκο Τσάβες, προκειμένου να θρηνήσουν τον θάνατο του ηγέτη τους, τον οποίο ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της χώρας Νικολά Μαντούρο.
“Ο Τσάβες ζει για πάντα”, “η μάχη συνεχίζεται”, ήταν μερικές από τις ιαχές που ακούγονταν, ενώ πολίτες τους οποίους πλησίασαν ξένοι δημοσιογράφοι περιέγραφαν τον Ούγκο Τσάβες ως “πατέρα” τους, μιλούσαν για ένα κενό που δεν μπορεί να καλυφθεί και επεσήμαναν ότι θα πρέπει όλοι να προσπαθήσουν σκληρά, ώστε όσα πέτυχε ο Τσάβες να μην πάνε χαμένα.
Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες απ’ την άλλη, έστειλε τα συλλυπητήριά του, και ζήτησε να υπάρξει ενότητα στη χώρα, ορισμένοι ωστόσο από τους αντιπάλους του Τσάβες δεν έκρυβαν τη χαρά τους, και έκαναν τα σχετικά σχόλια στο Τwitter.
Ας δούμε και λίγα λόγια για την ζωή και το έργο του στην Βενεζουέλα από την iefimerida.
Ποιος ήταν « Ηγέτης των Φτωχών» Ούγκο Τσάβες
Ο Ούγκο Ραφέλ Τσάβες Φρίας γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1954, υπηρέτησε στο στρατό της Βενεζουέλας στο σώμα των αλεξιπτωτιστών και υπήρξε παντρεμένος δύο φορές, ενώ έχει τέσσερα παιδιά.
Το 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 με μαρξιστικό προσανατολισμό και τον Φεβρουάριο του 1992 έγινε γνωστός έπειτα από αποτυχημένο πραξικόπημα για να ανατρέψει τον τότε πρόεδρο, Κάρλος Αντρές Πέρες, με αποτέλεσμα 18 νεκρούς και 60 τραυματίες. Το Επαναστατικό Κίνημα προσπάθησε ξανά να καταλάβει την εξουσία με πραξικόπημα το Νοέμβριο του 1992 , ωστόσο, ο Τσάβες δεν ήταν παρών, καθώς βρισκόταν στη φυλακή.
Το 1994 του έδωσε αμνηστία ο πρόεδρος Ραφαέλ Καλντέρα και αποφυλακίστηκε μετονομάζοντας το κίνημα σε πολιτικό κόμμα με το όνομα «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία».
Εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας στις 6 Δεκέμβρη του 1998 με τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων 4 δεκαετιών, της τάξεως του 56,2%. Ο Τσάβες εφάρμοσε μια σειρά από δραστικές μεταρρυθμίσεις στα πρότυπα σοσιαλιστικών χωρών, όπως αναδιανομή της γης, προγράμματα στέγασης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς, ενώ συγκρούστηκε από νωρίς με τα ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα της 5ης μεγαλύτερης πετρελαιοπαραγωγού χώρας στον κόσμο.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1999, ορκίστηκε Πρόεδρος και δια δημοψηφίσματος δημιούργησε Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Ακολούθησε η νίκη του στις βουλευτικές εκλογές, με το κόμμα του να καταλαμβάνει τις 120 επί συνόλου 131 εδρών.
Βάσει του νέου Συντάγματος, η χώρα μετονομάστηκε σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας», για να τιμηθεί ο ήρωας της ανεξαρτησίας, Σιμόν Μπολιβάρ. Η θητεία του προέδρου αυξήθηκε σε 6 χρόνια και επετράπη η δεύτερη θητεία των Προέδρων. Οι πολιτειακές αλλαγές εγκρίθηκαν σε δημοψήφισμα, το Δεκέμβριο του 1999. Τον Ιούλιο του 2000 διεξήχθησαν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση. Ταυτόχρονα, ο Τσάβες πέτυχε την επανεκλογή του στην προεδρία. Την περίοδο 2000-2001 κυβέρνησε με διατάγματα.
Η έντονα συγκεντρωτική διακυβέρνησή του άρχισε να δημιουργεί αντιδράσεις και από το 2002 υπήρξε έντονη δυσαρέσκεια.
Πραξικόπημα ολίγων ημερών και επιστροφή στην εξουσία
Στις 9 Απριλίου 2002, τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία. Στις 11 Απριλίου, στη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της απόλυσης του προέδρου μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, ξέσπασε βία, με 17 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Γιατροί ανέφεραν ότι πολλά από τα θύματα είχαν πυροβοληθεί από ελεύθερους σκοπευτές, ωστόσο η έρευνα έχει παγώσει και δεν είναι με ακρίβεια γνωστό το τι έγινε εκείνη την ημέρα.
Εν τω μεταξύ, παραιτήθηκε ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων, Λούκας Ρινκόν Ρομέρο , αφού πρώτα ανακοίνωσε σε εθνικό δίκτυο την παραίτηση του Τσάβες (ωστόσο, ο Τσάβες ανέφερε αργότερα ότι συνελήφθη όμηρος). Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων της Βενεζουέλας υποστηριζόμενος από το στρατό. Ο νέος ηγέτης άλλαξε ξανά το όνομα της χώρας σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας, αλλά οι υποστηρικτές του Τσάβες προκάλεσαν αντιπραξικόπημα. Τη νύχτα του Σαββάτου, στις 13 Απριλίου 2002 ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία, τερματίζοντας τη συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας. Ο Λόυκας Ρινκόν Ρομέρο επαναδιορίστηκε διοικητής του Στρατού και το 2003 έγινε Υπουργός Εσωτερικών.
Στο διάστημα αυτό στήνει ισχυρούς δεσμούς με άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Βολιβία και ο Ισημερινός, ενώ έχει ιδιαίτερη σχέση με την Κούβα και τον Φιντέλ Κάστρο.
Οι σχέσεις της κυβέρνησης Τσάβες με τις ΗΠΑ βρίσκονταν συνεχώς σε οριακό σημείο με τον «Πρόεδρο των φτωχών», όπως τον αποκαλούσαν, να επικρίνει ιδιαίτερα την εξωτερική τους πολιτική.
Μάλιστα υπήρξαν και φωνές στις Ηνωμένες Πολιτείας που ζητούσαν δημόσια τη δολοφονία του και την αντικατάστασή του.
Στις εκλογές του 2006 ο Ουγκο Τσάβες επανεκλέγεται από τον πρώτο γύρο συγκεντρώνοντας περίπου το 63% των ψήφων με τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών να επικροτεί την έμφαση που έδινε στην υγεία, την παιδεία και τη στέγαση με την αναδιανομή των κερδών από το πετρέλαιο και την αναδιανομή της γης.
Με εδραιωμένη την εξουσία του ο Ούγκο Τσάβες σκληραίνει ακόμη περισσότερο τη στάση του απέναντι στις ΗΠΑ, χαρακτηρίζει τον, τότε πρόεδρο, Τζόρτζ Μπους «διάβολο» και συνεχίζει το μεγάλο πρόγραμμα κρατικοποιήσεων που είχε ξεκινήσει από τις πρώτες του ημέρες στην προεδρία.
Στις 10 Ιανουαρίου 2007 ο Τσάβες ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία. Την ίδια χρονιά, παρά τις αντιδράσεις, προώθησε την παράταση της θητείας του ως το 2012. Στις 2 Νοεμβρίου του 2007 η Εθνοσυνέλευση με 160 ψήφους υπέρ και 7 κατά ενέκρινε τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που είχε προτείνει η κυβέρνηση του Τσάβες ανοίγοντας το δρόμο για την παραμονή του στην εξουσία και την επόμενη δεκαετία.
Από το 2007 και μετά άρχισε να χάνει κάπως την επιρροή του έπειτα από συνεχόμενες προτάσεις για συνταγματικές τροποποιήσεις που θα τον έκαναν απόλυτο κυρίαρχο στη χώρα, ωστόσο, συνέχισε να ασκεί σημαντική επιρροή και εκτός Βενεζουέλας με τη συνεργασία με τον πρόεδρο Μοράλες της Βολιβίας, Λουλά της Βραζιλίας και άλλους σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Ανάμεσα στις ριζοσπαστικές του κινήσεις συγκαταλέγονται εκτός της αναδιανομής του πλούτου και της γης και της εθνικοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, η δραστική μείωση της ανεργίας, η αύξηση των μισθών και οι μεταρρυθμίσεις στη δημόσια υγεία και παιδεία.
Ο Ούγκο Τσάβες προήγαγε σε μεγάλο βαθμό τα δικαιώματα των ιθαγενών πληθυσμών της χώρας (ήταν κι ίδιος ινδιάνικης καταγωγής) και της Νοτίου Αμερικής γενικότερα.
“Ο Τσάβες ζει για πάντα”, “η μάχη συνεχίζεται”, ήταν μερικές από τις ιαχές που ακούγονταν, ενώ πολίτες τους οποίους πλησίασαν ξένοι δημοσιογράφοι περιέγραφαν τον Ούγκο Τσάβες ως “πατέρα” τους, μιλούσαν για ένα κενό που δεν μπορεί να καλυφθεί και επεσήμαναν ότι θα πρέπει όλοι να προσπαθήσουν σκληρά, ώστε όσα πέτυχε ο Τσάβες να μην πάνε χαμένα.
Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες απ’ την άλλη, έστειλε τα συλλυπητήριά του, και ζήτησε να υπάρξει ενότητα στη χώρα, ορισμένοι ωστόσο από τους αντιπάλους του Τσάβες δεν έκρυβαν τη χαρά τους, και έκαναν τα σχετικά σχόλια στο Τwitter.
Ας δούμε και λίγα λόγια για την ζωή και το έργο του στην Βενεζουέλα από την iefimerida.
Ο Ούγκο Ραφέλ Τσάβες Φρίας γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1954, υπηρέτησε στο στρατό της Βενεζουέλας στο σώμα των αλεξιπτωτιστών και υπήρξε παντρεμένος δύο φορές, ενώ έχει τέσσερα παιδιά.
Το 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 με μαρξιστικό προσανατολισμό και τον Φεβρουάριο του 1992 έγινε γνωστός έπειτα από αποτυχημένο πραξικόπημα για να ανατρέψει τον τότε πρόεδρο, Κάρλος Αντρές Πέρες, με αποτέλεσμα 18 νεκρούς και 60 τραυματίες. Το Επαναστατικό Κίνημα προσπάθησε ξανά να καταλάβει την εξουσία με πραξικόπημα το Νοέμβριο του 1992 , ωστόσο, ο Τσάβες δεν ήταν παρών, καθώς βρισκόταν στη φυλακή.
Το 1994 του έδωσε αμνηστία ο πρόεδρος Ραφαέλ Καλντέρα και αποφυλακίστηκε μετονομάζοντας το κίνημα σε πολιτικό κόμμα με το όνομα «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία».
Εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας στις 6 Δεκέμβρη του 1998 με τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων 4 δεκαετιών, της τάξεως του 56,2%. Ο Τσάβες εφάρμοσε μια σειρά από δραστικές μεταρρυθμίσεις στα πρότυπα σοσιαλιστικών χωρών, όπως αναδιανομή της γης, προγράμματα στέγασης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς, ενώ συγκρούστηκε από νωρίς με τα ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα της 5ης μεγαλύτερης πετρελαιοπαραγωγού χώρας στον κόσμο.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1999, ορκίστηκε Πρόεδρος και δια δημοψηφίσματος δημιούργησε Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Ακολούθησε η νίκη του στις βουλευτικές εκλογές, με το κόμμα του να καταλαμβάνει τις 120 επί συνόλου 131 εδρών.
Βάσει του νέου Συντάγματος, η χώρα μετονομάστηκε σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας», για να τιμηθεί ο ήρωας της ανεξαρτησίας, Σιμόν Μπολιβάρ. Η θητεία του προέδρου αυξήθηκε σε 6 χρόνια και επετράπη η δεύτερη θητεία των Προέδρων. Οι πολιτειακές αλλαγές εγκρίθηκαν σε δημοψήφισμα, το Δεκέμβριο του 1999. Τον Ιούλιο του 2000 διεξήχθησαν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση. Ταυτόχρονα, ο Τσάβες πέτυχε την επανεκλογή του στην προεδρία. Την περίοδο 2000-2001 κυβέρνησε με διατάγματα.
Η έντονα συγκεντρωτική διακυβέρνησή του άρχισε να δημιουργεί αντιδράσεις και από το 2002 υπήρξε έντονη δυσαρέσκεια.
Πραξικόπημα ολίγων ημερών και επιστροφή στην εξουσία
Στις 9 Απριλίου 2002, τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία. Στις 11 Απριλίου, στη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της απόλυσης του προέδρου μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, ξέσπασε βία, με 17 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Γιατροί ανέφεραν ότι πολλά από τα θύματα είχαν πυροβοληθεί από ελεύθερους σκοπευτές, ωστόσο η έρευνα έχει παγώσει και δεν είναι με ακρίβεια γνωστό το τι έγινε εκείνη την ημέρα.
Εν τω μεταξύ, παραιτήθηκε ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων, Λούκας Ρινκόν Ρομέρο , αφού πρώτα ανακοίνωσε σε εθνικό δίκτυο την παραίτηση του Τσάβες (ωστόσο, ο Τσάβες ανέφερε αργότερα ότι συνελήφθη όμηρος). Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων της Βενεζουέλας υποστηριζόμενος από το στρατό. Ο νέος ηγέτης άλλαξε ξανά το όνομα της χώρας σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας, αλλά οι υποστηρικτές του Τσάβες προκάλεσαν αντιπραξικόπημα. Τη νύχτα του Σαββάτου, στις 13 Απριλίου 2002 ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία, τερματίζοντας τη συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας. Ο Λόυκας Ρινκόν Ρομέρο επαναδιορίστηκε διοικητής του Στρατού και το 2003 έγινε Υπουργός Εσωτερικών.
Στο διάστημα αυτό στήνει ισχυρούς δεσμούς με άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Βολιβία και ο Ισημερινός, ενώ έχει ιδιαίτερη σχέση με την Κούβα και τον Φιντέλ Κάστρο.
Οι σχέσεις της κυβέρνησης Τσάβες με τις ΗΠΑ βρίσκονταν συνεχώς σε οριακό σημείο με τον «Πρόεδρο των φτωχών», όπως τον αποκαλούσαν, να επικρίνει ιδιαίτερα την εξωτερική τους πολιτική.
Μάλιστα υπήρξαν και φωνές στις Ηνωμένες Πολιτείας που ζητούσαν δημόσια τη δολοφονία του και την αντικατάστασή του.
Στις εκλογές του 2006 ο Ουγκο Τσάβες επανεκλέγεται από τον πρώτο γύρο συγκεντρώνοντας περίπου το 63% των ψήφων με τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών να επικροτεί την έμφαση που έδινε στην υγεία, την παιδεία και τη στέγαση με την αναδιανομή των κερδών από το πετρέλαιο και την αναδιανομή της γης.
Με εδραιωμένη την εξουσία του ο Ούγκο Τσάβες σκληραίνει ακόμη περισσότερο τη στάση του απέναντι στις ΗΠΑ, χαρακτηρίζει τον, τότε πρόεδρο, Τζόρτζ Μπους «διάβολο» και συνεχίζει το μεγάλο πρόγραμμα κρατικοποιήσεων που είχε ξεκινήσει από τις πρώτες του ημέρες στην προεδρία.
Στις 10 Ιανουαρίου 2007 ο Τσάβες ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία. Την ίδια χρονιά, παρά τις αντιδράσεις, προώθησε την παράταση της θητείας του ως το 2012. Στις 2 Νοεμβρίου του 2007 η Εθνοσυνέλευση με 160 ψήφους υπέρ και 7 κατά ενέκρινε τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που είχε προτείνει η κυβέρνηση του Τσάβες ανοίγοντας το δρόμο για την παραμονή του στην εξουσία και την επόμενη δεκαετία.
Από το 2007 και μετά άρχισε να χάνει κάπως την επιρροή του έπειτα από συνεχόμενες προτάσεις για συνταγματικές τροποποιήσεις που θα τον έκαναν απόλυτο κυρίαρχο στη χώρα, ωστόσο, συνέχισε να ασκεί σημαντική επιρροή και εκτός Βενεζουέλας με τη συνεργασία με τον πρόεδρο Μοράλες της Βολιβίας, Λουλά της Βραζιλίας και άλλους σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Ανάμεσα στις ριζοσπαστικές του κινήσεις συγκαταλέγονται εκτός της αναδιανομής του πλούτου και της γης και της εθνικοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, η δραστική μείωση της ανεργίας, η αύξηση των μισθών και οι μεταρρυθμίσεις στη δημόσια υγεία και παιδεία.
Ο Ούγκο Τσάβες προήγαγε σε μεγάλο βαθμό τα δικαιώματα των ιθαγενών πληθυσμών της χώρας (ήταν κι ίδιος ινδιάνικης καταγωγής) και της Νοτίου Αμερικής γενικότερα.
Το 2011 ασθένησε σοβαρά από καρκίνο, υπεβλήθη σε θεραπείες και επέστρεψε στην εξουσία, ενώ στις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2012 ανανέωσε τη θητεία του νικώντας τον αντίπαλό του Ενρίκε Καπρίλες.
Η επιστροφή του καρκίνου
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας αρρώστησε ξανά από καρκίνο και το Δεκέμβρη του 2012 πήγε στην Αβάνα της Κούβας για να υποβληθεί σε πολύπλοκη επέμβαση.
Παρέμεινε στην Κούβα για αρκετές εβδομάδες με την φημολογία για την κατάσταση της υγείας του να φουντώνει και την αντιπολίτευση της χώρας να ζητάει νέες εκλογές.
Ο Ούγκο Τσάβες επέστρεψε στη χώρα του πριν από μερικές ημέρες για να αναρρώσει, με ορισμένους να αναφέρουν ότι απλά επέστρεψε στην πατρίδα του για να πεθάνει.
Το μεσημέρι της Τρίτης η κυβέρνηση της χώρας συγκάλεσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο έπειτα από νέες επιπλοκές στην υγεία του εξαιτίας λοίμωξης του αναπνευστικού, ωστόσο, στις 16:25 (τοπική ώρα) άφησε την τελευταία του πνοή και λίγη ώρα αργότερα ο αντιπρόεδρος, και πιθανότερος διάδοχός του, Νίκολας Μαδούρο ανακοίνωσε συντετριμμένος την είδηση του θανάτου του ηγέτη της Βενεζουέλας.
Νωρίτερα είχε προκληθεί ένταση μεταξύ Βενεζουέλας και ΗΠΑ, καθώς η κυβέρνηση της χώρας κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες για υποκίνηση πραξικοπήματος, απέλασε τους διπλωματικούς της ακόλουθους και υπαινίχθηκε ανάμειξή τους στη νέα επιπλοκή της υγείας του.
Η επιστροφή του καρκίνου
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας αρρώστησε ξανά από καρκίνο και το Δεκέμβρη του 2012 πήγε στην Αβάνα της Κούβας για να υποβληθεί σε πολύπλοκη επέμβαση.
Παρέμεινε στην Κούβα για αρκετές εβδομάδες με την φημολογία για την κατάσταση της υγείας του να φουντώνει και την αντιπολίτευση της χώρας να ζητάει νέες εκλογές.
Ο Ούγκο Τσάβες επέστρεψε στη χώρα του πριν από μερικές ημέρες για να αναρρώσει, με ορισμένους να αναφέρουν ότι απλά επέστρεψε στην πατρίδα του για να πεθάνει.
Το μεσημέρι της Τρίτης η κυβέρνηση της χώρας συγκάλεσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο έπειτα από νέες επιπλοκές στην υγεία του εξαιτίας λοίμωξης του αναπνευστικού, ωστόσο, στις 16:25 (τοπική ώρα) άφησε την τελευταία του πνοή και λίγη ώρα αργότερα ο αντιπρόεδρος, και πιθανότερος διάδοχός του, Νίκολας Μαδούρο ανακοίνωσε συντετριμμένος την είδηση του θανάτου του ηγέτη της Βενεζουέλας.
Νωρίτερα είχε προκληθεί ένταση μεταξύ Βενεζουέλας και ΗΠΑ, καθώς η κυβέρνηση της χώρας κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες για υποκίνηση πραξικοπήματος, απέλασε τους διπλωματικούς της ακόλουθους και υπαινίχθηκε ανάμειξή τους στη νέα επιπλοκή της υγείας του.
http://koukfamily.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου