Τέμενος ή τζαμί;

Γράφει ο Αθ. Στρίκος «Η οικονομία θα σωθεί αν θα κλείσουν τα ΚΑΠΗ» είναι το σύνθημα ή μάλλον ο αποφθεγματικός λόγος που κυριαρχεί τελευταία; Του δεύτερου μετά τον «Πα- παμνημόνιον» μεγαλυτέρου οικονομολόγου της Ελλάδος (Η Ελλάδα έπηξε στους οικονομολόγους γι’ αυτό πάει καλά η οικονομία της). Του Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλου.
Και μοιάζει το σύνθημα σαν το παλιό των αναρχικών στους τοίχους και τα έντυπά τους; «Όταν θα φουρκίσουμε τον τελευταίο παπά με τα άντερα του τελευταίου μπάτσου, τότε

θα φτιάσει η κοινωνία». Και «η οικονομία θα σωθεί όταν θα κλείσουν τα ΚΑΠΗ». Τώρα είναι πλήρες. Στα ΚΑΠΗ λοιπόν λουκέτα. Βρισκόμαστε άλλωστε στην εποχή των λουκέτων. (Τελευταία βρέθηκα στην Αθήνα. Εκεί στην Ερμού που άλλοτε  έσφυζε η εμπορική κίνηση, μέτρησα 47 λουκέτα και τέσσερα μαγαζιά ανοιχτά).

Όμως μην αποθαρρύνεστε Έλληνες. Μπορεί να κλείνουν τα μαγαζιά και τα ΚΑΠΗ, θ’ ανοίξει όμως το τζαμί και θα σωθεί η κατάσταση. Άλλωστε κάπου ογδόντα (80) ογδόντα εκατομμύρια ευρώ ψήφισαν οι βουλευτές μας, δαπάνη σε πρώτη δόση, για το τζαμί! Και ξέρετε πόσα λεφτά είν’ αυτά σε ιστορικό νόμισμα;
Να σας πω αμέσως. Γιατί δεν ξέρουμε τι ξημερώνει, κι αύριο μπορεί να ‘χουμε δραχμές. Να ξέρουν οι αδελφοί Μουσουλμάνοι τι έχουν λαμβάνειν σε δραχμές. Κάπου 27 δισεκατομμύρια διακόσια εκατομμύρια,. . Για το τζαμί τους. Κι αυτά εν ημέρες οικονομικής κρίσεως. Ας αφήσουμε όμως τ' αστεία   που δεν είναι καθόλου αστεία αλλά πολύ σοβαρά, ο λόγος μόνον είναι ολίγον περιπαικτικός για ν’ απαλύνουμε τη δραματικότητα της καταστάσεως. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι οι δραματικές καταστάσεις αντιμετωπίζονται με τη σάτιρα. Αλλιώς σαλτάρεις!
.
Ναι, οι ειδήσεις που διαβάσατε με λόγον  ελαφρό  είναι αληθινές πέρα-πέρα. Και πότε και πώς θα σωθεί η οικονομία μας και το ποσό που ψήφισε η Βουλή για το τζαμί, σε πρώτη δόση, και όλα. Μόνο μία είναι η ανακρίβεια. Μικρή, ασήμαντη και κανείς δεν την πρόσεξε.
Ξέρω τι θα ειπείτε: «Σιγά, ρε φίλε, που απ’ όλους εσύ ο ανοιχτομάτης είδες τη λεπτομέρεια».
Πέστε ό,τι θέλετε. Ακόμα και γομάρι πέστε με. Άλλωστε τόσα πολλά μου έχουν προσάψει τ’ αφεντικά μου οι κυβερνώντες, ξένοι και δικοί κάθε μέρα, ώστε αν με ειπείτε κι εσείς γομάρι, που στο κάτω κάτω θα’ χει και δόση αλήθειας με τα τόσα που μας φόρτωσαν τελευταία και μας δέρνουν κι από πάνου και χουγιάζουν, ώστε καθόλου δεν θα με νοιάξει. Σιγά τώρα.
Εδώ μας είπαν φαταούλες, μαζί τα φάγαμε, Λούκουλους και Καλλιγούλες, διεφθαρμένους κι ο πρώην  πρωθυπουργός μας ότι κυβερνάει χώρα διεφθαρμένων, και μάλιστα το ‘κανε βούκινο στο εξωτερικό. Ενώ εδώ έκανε το μουλωχτό και πήγε  να τα φορτώσει σ’ άλλον.
Ακόμα και κοπρίτες και φοιτητές του κόλου κι αντιπαραγωγικούς τους αεροπόρους - ενώ αυτοί όλοι, και οι τριακόσιοι, παραγωγή ε; - ώστε το γομάρι είναι τίτλος τιμής. Και το ευχαριστιέμαι. Ιδιαίτερα αν μετρήσω και την υπομονή του Έλληνα μ’ όσα τον φόρτωσαν και του λένε. Δηλαδή την γαϊδουρινή ή γομαρίσια  υπομονή που διαθέτει. Κι είμαστε πολλοί. Επομένως γιατί να με πειράξει το γομάρι;
Αλλά πάλι στο καλαμπούρι το γύρισα. Τώρα όμως τ’ αστεία τέλος.
Τέμενος ή τζαμί; Τι  τελικά θα φτιάξουν οι Μουσουλμάνοι στο Βοτανικό ή όπου αλλού στην Αθήνα; Για ν’ ανοίξει και καμιά δουλειά. Γιατί θα δώκει άδεια η κυβέρνηση; Γιατί τα ‘βγαλε τα λεφτά; Ογδόντα εκατομμύρια ευρώ, δεν το ξεχνάμε αυτό. Για τέμενος η τζαμί;
Μα έχει σημασία; - η λεπτομέρεια που σας έλεγα - θα ρωτήσετε.
Ας κάνουμε λίγη γραμματική. Ας δώσουμε την έννοια των λέξεων, όσο γίνεται πιο απλά, για να καταλαβαίνει κι ο κόσμος. Μια λέξη δεν είναι απλώς μια λέξη αλλά ολόκληρη νοητική εποπτεία. Νοητικό συμβάν λέει ο Νίκος Ξυδάκης. Να ιδούμε δηλαδή τη νοητική παράσταση που κάθε μία αποκαλύπτει. Κι όπου κάνω λάθος ας παρέμβουν οι φιλόλογοι και οι γλωσσολόγοι, οι νομικοί και όσοι ειδήμονες να με διορθώσουν. Προπαντός όμως οι βουλευτές μας να μας ειπούν τί ψήφισαν. Τέμενος ή τζαμί; Τώρα βέβαια θα μου ειπείτε: Πρώτη φορά είναι που οι βουλευτές γίνονται ρεζίλι αφού ψηφίζουν χωρίς να γνωρίζουν; Και γενικώς δεν γνωρίζει η αριστερά τους τί ποιεί η δεξιά τους;
Να. Διαβάσανε νομίζετε μνημόνιο; Ή Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη, όπως τη λένε; Κωμικά πράγματα. Και με την κομματική πειθαρχία καταντά οπερετικό . Χειρότερο κι από αλγεινό ή γελοίο μαζί. Ψήφος στα στραβά και στα δόλια το παιχνιδάκι με τα παραγραμμένα σκάνδαλα γιατί το στήσανε; Κι άλλα, κι άλλα κι άλλα.
Ας κάνουμε δηλαδή επίσκεψη στη λέξη. «Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις» έλεγε ο σοφός πρόγονός μας. Και επίσκεψις σημαίνει σκέψη πάνω (επί) στη σκέψη. Διαλογισμός πάνω στον διαλογισμό. (Όχι να πάρουμε το μπουκάλι το ουίσκι να πάμε στη γιορτή του φίλου).
Να δούμε δηλαδή τις λέξεις πρώτα, Να τις επισκεφθούμε. Για να δούμε στη συνέχεια τι περιεχόμενο και τι πρακτικά αποτελέσματα παράγουν. Γιατί αυτά κάποια στιγμή στο μέλλον, θα τα βρούμε μπροστά μας. Τότε όμως ίσως είναι πολύ αργά.
 Κατ’ αρχάς το τέμενος είναι ελληνική λέξη. Και περιλαμβάνει ολόκληρο συγκρότημα πέραν φυσικά του ναού. Από την αρχαιότητα το τέμενος είχε τρία πράγματα: Τον ναό, τον βωμό και το άλσος. Ήταν δηλαδή ένας πολύ εκτεταμένος χώρος.
Αλλά και ως έννοια ήταν ευρεία. Μπορούσε το τέμενος να είναι αφιερωμένο σε ένα θεό αλλά και σε περισσότερους. Ακόμη και σε ήρωες. Ήταν δηλαδή το τέμενος ολόκληρο συγκρότημα. Σε πολλές δε περιπτώσεις και ολόκληρο χωριό.
Είναι, για παράδειγμα γνωστά στην αρχαιότητα τα
τεμένη των Μουσών (κέντρα λατρείας τους) στον Ελικώνα, στις Θεσπιές, όπου μάλιστα είχαμε ποικίλες δραστηριότητες ακόμη και αγώνες. Κι όχι μόνον μουσικούς αλλά περιελάμβαναν ένα ευρύτατο πεδίο. Ακόμα και αγώνες αθλητικούς (σωματική εκγύμναση) που ήταν κι αυτή κομμάτι της ελεύθερης εκπαίδευσης.
Παρόμοια κέντρα ήταν στην Πιερία, την Αλεξάνδρεια, τη Θράκη, τις Συρακούσες, το τέμενος του Νείλου (ιερή Κοιλάδα), στο ακρωτήριο Σούνιο (Ποσειδώνος τέμενος) και βεβαίως η Ακρόπολη ολόκληρη εθεωρείτο και ήταν Παλλάδος τέμενος (και είναι).
Και δεν ήσαν μόνον τόποι λατρείας τα τεμένη αλλά και κέντρα επιστήμης και έρευνας όπου καλλιεργούντο τα γράμματα και οι καλές τέχνες τα οποία ήσαν συνυφασμένα με τη θρησκεία. Και γενικώς το τέμενος είχε δυναμική.
Ακόμα και  στη Λακωνία υπήρχε το περίφημο τέμενος του Μεσσαπέως  Διός, βορειοδυτικά των Βρυσεών. Κάπου στην ευρύτερη περιοχή του σημερινού Αγίου Ιωάννη.
Ήταν δε το τέμενος ιερό έδαφος. Και βεβαίως τη λέξη τη βρίσκουμε συχνά. Από τον Όμηρο και όλους τους αρχαίους (Πίνδαρος, Αριστοφάνης, Αισχύλος, Αριστοτέλης, Ηρόδοτος κ.λπ.) μέχρι σήμερα μ’ αυτήν την έννοια.
Πάμε τώρα στο τζαμί. Η λέξη είναι τούρκικη και σημαίνει τον ναό. Το τζαμί δηλαδή είναι ένα κτήριο μόνο προοριζόμενο για λατρεία. Αυτό και τίποτ’ άλλο.
Κι αν μεν οι Μουσουλμάνοι χτίσουν τζαμί στον Βοτανικό ή όπου αλλού, οι Έλληνες δεν έχουμε καμιάν αντίρρηση. Καθένας είναι ελεύθερος να τελεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα και το Σύνταγμά μας επιτρέπει ή μάλλον επιτάσσει αυτήν την ελευθερία θα έλεγα.
Ύστερα οι Έλληνες ποτέ μα ποτέ δεν υπήρξαν ρατσιστές . Ούτε σήμερα είναι. Κι ας ανοηταίνουν (σαχλαμαρίζουν) πολλοί δημοσιογράφοι της πνευματικής πεντάρας κι άλλοι «προοδευτικοί». Κι όποτε θέλετε να αποδείξω με μεθόδους της γεωμετρίας μάλιστα ότι οι Έλληνες όχι μόνον ρατσιστές δεν ήσαν αλλά υπερασπιστές του διαφορετικού και βοηθοί κάθε αναγκεμένου. Αν όμως πρόκειται για τέμενος τα πράγματα μεταβάλλονται άρδην.
Έτσι να μην μας ξενίσει, αν οι Μουσουλμάνοι φτιάξουν τέμενος κι όχι τζαμί, όπως η τεράστια ψηφισθείσα δαπάνη υποδηλώνει, όταν θα ιδούμε ολόκληρο Ισλαμικό Κέντρο, όπου μέσω αυτού θα προωθούνται οι φονταμεταλιστικές  ιδέες κι όχι η προσευχή; Όπου θα διδάσκεται συνεχώς και αδιαλείπτως ο μουσουλμανισμός και θα προωθούνται άλλες από την εσωτερική ανάγκη για προσευχή επιδιώξεις. Όπου θα γεμίσει ο τόπος ιδεατά αγάλματα ισλαμιστών για παράδειγμα, ηρώων κατ’ αυτούς, που ζώστηκαν εκρηκτικά και πέθαναν για τη θρησκεία τους γιατί θα πάνε στον παράδεισο, όπως τους είπαν; Αν σκοτώσουν απίστους για ν’ απολαύσουν τα ουρί τους (=όμορφες κοπέλες) κάπου εβδομήντα ο καθένας. Κι ας στείλανε χιλιάδες στην κόλαση χωρίς να τους ρωτήσουν, ή μάλλον ακριβώς γι’ αυτό.
Όπου θα συρρέουν πλήθη από Μουσουλμανικές χώρες κι από ‘δώ θα εξακτινώνονται έτοιμοι να επιστρέφουν σ’ αυτές ή όπου αλλού της γης.
Θέλω να ειπώ ότι εκεί πια, αν γίνει τέμενος, δεν θα γίνεται δεκτό το Ελληνικό Σύνταγμα. Φεύγουμε από την προσευχή και την εκτέλεση των Θρησκευτικών καθηκόντων. Φεύγουμε τελείως από την Θρησκευτική διάσταση και πάμε στην καθαρά Μουσουλμανική όπου θρησκευτική και ισλαμική ταυτίζονται και τοποθετούνται πάνω απ’ οτιδήποτε κι οποιαδήποτε κρατική υπόσταση. Και δεν τολμώ να διατυπώσω τα παραπέρα. Τι δηλαδή θα γίνεται σ’ αυτό το κέντρο. Η γραφίδα στο μέλλον για όσα εκεί ερυθροβαφή θα τεκταίνονται κι από κει θα εκπορεύονται δεν θα στερεύει.
Και τώρα κάτι προς τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπό μας. Όχι, προς Θεού, να του κάνω: υπόδειξη. Πώς θα μπορούσα άλλωστε να υποδείξω στον πάλλοντα από αγάπη και τρυφερότητα αυτόν ποιμενάρχη. Ή μάλλον αυτή του η αγάπη είναι εκείνη που μου δίδει το δικαίωμα να ειπώ στον αγωνιζόμενο λόγω και έργω για τη ανύψωση του Έλληνα Ορθοδόξου. Τον άγρυπνο και αγωνιούντα.
Θα τον παρακαλούσα λοιπόν να μεταφέρει στην Ιερά Σύνοδο και εκείθεν στην Κυβέρνηση, σ’ όποιον νόμο, σύμβαση, νομικές πράξεις, εισηγήσεις, αποφάσεις, άδειες κλπ, να μην υπάρχει πουθενά η λέξη τέμενος αλλά τζαμί. Όχι γιατί 'ναι ελληνική αλλά για¬
τί η έννοιά της είναι πολλή ευρύτερη απ’ το τζαμί. Με πλείστες δραστηριότητες πέραν της προσευχής. Να μιλούν ξεκάθαρα για τζαμί κι όχι για τέμενος.
Κι αν μέχρι σήμερα , &χει γίνει χρήση του όρου τέμενος να σπεύσουν σε άμεση διόρθωσή του. Ή κατ’ ορθή επανάληψιν να διευκρινίσουν ότι εννοούν τόπο προσευχής μόνον και ουδέν έτερον. Από τώρα. Για να αποφευχθούν και μελλοντικές έριδες και διαμάχες από των απλών γνωμοδοτήσεων μέχρι θεμάτων εξωτερικής πολιτικής.
Αλλιώς οι κυβερνώντες - έτσι νομίζω – θα ‘χουν διαπράξει ένα ακόμη λάθος που στο μέλλον θα το βρούμε μπροστά μας ως μαρτύριο εις βάρος της πατρίδος μας.
Κύριοι βουλευταί: Μην παίζετε άλλο με τις λέξεις. Δέστε πού καταντήσατε την Ελλάδα του 97% εθνικής συνοχής προ ολίγων μόλις ετών. Φτάνει πια.
Κι όποιοι Νόμοι, διατάγματα, αποφάσεις κ.λπ. επί του αντικειμένου, να λαμβάνονται ομόφωνα. Εσείς ως πολιτική ηγεσία να έχετε κοινή γραμμή. Το μέτωπο να είναι γραμμικό και προπαντός αρραγές. Νάχει βάθος. Νάναι αντάξιο της Ελληνικής Πατρίδος.
Οι καιροί απαιτούν σοβαρότητα και κινήσεις μελετημένες και προσεγμένες. Η Βουλή ας πάψει να είναι άβουλη και προχειρολογούσα. Ανοιχτέ τα μάτια σας και κοιτάτε τί ψηφίζετε. Μην ρίχνετε καύσιμη ύλη σε φωτιά που σιγοκαίει. Θα φουντώσει και θα μας κάψει όλους. Και σας μαζί. Αρκετό κακό κάνατε στην Ελλάδα όλοι σας τώρα τριάντα χρόνια. Φτάνει πια. Σοβαρευτείτε πριν γίνουμε ξένοι στον τόπο μας. Και δεν μιλώ για συναίνεση αλλά για σοβαρότητα.
Η πορεία του Έθνους πρέπει να είναι τελείως διαφορετική απ’ αυτήν που ακολουθείται σήμερα. Εκτός πια και συνειδητά επιδιώκεται η Εθνική αποδόμηση. Αν έτσι είναι πέστε το καθαρά.