Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε
Εἶναι 91 ἐτῶν, αἰσθάνεται καλά καί δέν ὑποφέρει ἀπό τίποτε.
-Ἄρα γε γιατί δέν πεθαίνω; Ἐρωτοῦσε κάποια ἡμέρα. Μοῦ εἶπε κάποιος ὅτι εἶμαι πολύ ἁμαρτωλή καί γι᾿ αὐτό δέν μπορῶ νά πεθάνω. Ἐδῶ καί μερικά χρόνια ἤμουν πολύ ἀδύνατη καί ἄρρωστη.
Οἱ μοναχές Ξένια καί Θεοδοσία μοῦ εἶχαν ἑτοιμάσει τά πάντα γιά τόν ἐνταφιασμό μου καί μέ παρακολουθοῦσαν μήπως καί φύγω ἀπό τήν ζωή καί δέν προλάβουν αὐτές ν᾿ἀνάψουν τά κεριά στήν ὥρα τοῦ θανάτου μου.
Καί αὐτές ἀνεχώρησαν, ἐνῶ ἐγώ παρέμεινα! Ναί, εἶμαι πολύ ἁμαρτωλή καί γι᾿ αὐτό δέν πεθαίνω! Ἀλλά δέν ξέρω μέ ποιό ἁμαρτημά μου ὁ Θεός εἶναι πολύ ὀργισμένος μαζί μου.
Μετά ἀπ᾿ αὐτά ἐπῆγε στό κελλί της γιά νά ἐπιστρέψη πάλι γρήγορα καί νά μοῦ εἰπῆ:
-Ἀλλοίμονό μου, τί μεγάλο ἁμάρτημα ἔχω κάνει! Πῶς νά ἐρωτήσω γιά νά μάθω μέ ποιό ἁμάρτημά μου ὠργίσθηκε τόσο πολύ ὁ Θεός; Σ᾿ ὅλη μου τήν ζωή ἁμαρτίες ἔκανα, ἄρα γε μόνο μ᾿ ἕνα ἁμάρτημά μου εἶναι ὀργισμένος;
Οἱ μαθήτριές της, μοῦ ἔλεγαν, ὅτι ὅλη τήν νύκτα ἡ Γερόντισσα ἐδιάβαζε τούς λόγους τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὅπως τήν Κλίμακα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, τούς λόγους τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου κλπ., ἐνῶ τά μεσάνυκτα ἐδιάβαζε τό Μεσονυκτικό, τούς ψαλμούς τοῦ ὄρθρου καί τά Καθίσματα τοῦ Ψαλτηρίου.
Καί τό πρωΐ, κατά τήν τάξι ἐπήγαινε στήν ἐκκλησία γιά τήν Θεία Λειτουργία.
-Πῶς νά σταθῶ στό κελλί, ὅταν γίνεται ἀκολουθία στήν ἐκκλησία; Δέν ἔχω τί νά κάνω τήν νύκτα, διότι εἶμαι ἡλικιωμένη καί περνάω δύσκολα, ἀλλά τήν ἡμέρα; Ὅταν μπαίνω στήν ἐκκλησία, μοῦ ἔρχεται στόν νοῦ ὁ λόγος τοῦ Προφήτου Δαβίδ: «Ὡς ἀγαπητά τά σκηνώματά σου, Κύριε! Ἐπιποθεῖ καί ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰς τάς αὐλάς τοῦ Κυρίου...».
Καί τά λόγια αὐτά τοῦ Ψαλμωδοῦ τά ἀπαγγέλλει μέ τόση ψυχική θερμότητα καί μέ τόσο πόθο, ὥστε αἰσθάνεται σάν νά εὑρίσκεται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Μακάρια ἡ ψυχή πού περιμένει μέ τόση λαχτάρα τήν μεγάλη καί ἀνέκφραστη συνάντησί της μέ τόν Νυμφίο Χριστό!.
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο Ἀναβάσεις
-Ἄρα γε γιατί δέν πεθαίνω; Ἐρωτοῦσε κάποια ἡμέρα. Μοῦ εἶπε κάποιος ὅτι εἶμαι πολύ ἁμαρτωλή καί γι᾿ αὐτό δέν μπορῶ νά πεθάνω. Ἐδῶ καί μερικά χρόνια ἤμουν πολύ ἀδύνατη καί ἄρρωστη.
Οἱ μοναχές Ξένια καί Θεοδοσία μοῦ εἶχαν ἑτοιμάσει τά πάντα γιά τόν ἐνταφιασμό μου καί μέ παρακολουθοῦσαν μήπως καί φύγω ἀπό τήν ζωή καί δέν προλάβουν αὐτές ν᾿ἀνάψουν τά κεριά στήν ὥρα τοῦ θανάτου μου.
Καί αὐτές ἀνεχώρησαν, ἐνῶ ἐγώ παρέμεινα! Ναί, εἶμαι πολύ ἁμαρτωλή καί γι᾿ αὐτό δέν πεθαίνω! Ἀλλά δέν ξέρω μέ ποιό ἁμαρτημά μου ὁ Θεός εἶναι πολύ ὀργισμένος μαζί μου.
Μετά ἀπ᾿ αὐτά ἐπῆγε στό κελλί της γιά νά ἐπιστρέψη πάλι γρήγορα καί νά μοῦ εἰπῆ:
-Ἀλλοίμονό μου, τί μεγάλο ἁμάρτημα ἔχω κάνει! Πῶς νά ἐρωτήσω γιά νά μάθω μέ ποιό ἁμάρτημά μου ὠργίσθηκε τόσο πολύ ὁ Θεός; Σ᾿ ὅλη μου τήν ζωή ἁμαρτίες ἔκανα, ἄρα γε μόνο μ᾿ ἕνα ἁμάρτημά μου εἶναι ὀργισμένος;
Οἱ μαθήτριές της, μοῦ ἔλεγαν, ὅτι ὅλη τήν νύκτα ἡ Γερόντισσα ἐδιάβαζε τούς λόγους τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὅπως τήν Κλίμακα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, τούς λόγους τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου κλπ., ἐνῶ τά μεσάνυκτα ἐδιάβαζε τό Μεσονυκτικό, τούς ψαλμούς τοῦ ὄρθρου καί τά Καθίσματα τοῦ Ψαλτηρίου.
Καί τό πρωΐ, κατά τήν τάξι ἐπήγαινε στήν ἐκκλησία γιά τήν Θεία Λειτουργία.
-Πῶς νά σταθῶ στό κελλί, ὅταν γίνεται ἀκολουθία στήν ἐκκλησία; Δέν ἔχω τί νά κάνω τήν νύκτα, διότι εἶμαι ἡλικιωμένη καί περνάω δύσκολα, ἀλλά τήν ἡμέρα; Ὅταν μπαίνω στήν ἐκκλησία, μοῦ ἔρχεται στόν νοῦ ὁ λόγος τοῦ Προφήτου Δαβίδ: «Ὡς ἀγαπητά τά σκηνώματά σου, Κύριε! Ἐπιποθεῖ καί ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰς τάς αὐλάς τοῦ Κυρίου...».
Καί τά λόγια αὐτά τοῦ Ψαλμωδοῦ τά ἀπαγγέλλει μέ τόση ψυχική θερμότητα καί μέ τόσο πόθο, ὥστε αἰσθάνεται σάν νά εὑρίσκεται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Μακάρια ἡ ψυχή πού περιμένει μέ τόση λαχτάρα τήν μεγάλη καί ἀνέκφραστη συνάντησί της μέ τόν Νυμφίο Χριστό!.
Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια
Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου
Ἁγίου Ὅρους Ἄθω
2002
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο Ἀναβάσεις
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Εἰκόνες πραότητος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου