Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ 6ΗΣ ΣΑΛΠΙΓΓΑΣ

Τρεις ειδήσεις, η ερμηνεία της ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ, και τα επερχόμενα (;)

Σχόλιο : ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ,ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 

 

 

 

 

Ισραήλ

Πέρες: Υπέρ μιας επέμβασης του Αραβικού Συνδέσμου στη Συρία

Ο Πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες εξέφρασε σήμερα την επιθυμία να επέμβει στη Συρία μια δύναμη του Αραβικού Συνδέσμου για να "βάλει τέλος στη σφαγή" και για να αποφευχθεί η κατάρρευση της χώρας αυτής.

"Ο Αραβικός Σύνδεσμος μπορεί και πρέπει να δημιουργήσει μια προσωρινή κυβέρνηση στη Συρία για να σταματήσει τη σφαγή και να εμποδίσει τη Συρία να καταρρεύσει. Ο ΟΗΕ πρέπει να υποστηρίξει μια δύναμη Αράβων κυανοκράνων", δήλωσε ο ...Πέρες σε ομιλία την οποία εκφώνησε ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο.

"Δεν μπορούμε να μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια ενώ ο Σύρος πρόεδρος, Μπασάρ αλ Άσαντ, κατασφάζει τον ίδιο το λαό του και τα παιδιά", δήλωσε ο Πέρες, τον οποίο επευφήμησαν όρθιοι στο τέλος της ομιλίας του οι περισσότεροι ευρωβουλευτές.

"Η καλύτερη λύση για να μπει τέλος στη συριακή τραγωδία είναι να επιτραπεί στον Αραβικό Σύνδεσμο, μέλος του οποίου είναι η Συρία, να επέμβει", επέμεινε.

"Μια δυτική επέμβαση θα θεωρούνταν ξένη επέμβαση", επεσήμανε ο Πέρες.

Ήταν η πρώτη φορά εδώ και σχεδόν 30 χρόνια που ένας πρόεδρος του Ισραήλ μίλησε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Στη διάρκεια της ομιλίας του που διήρκεσε περίπου 45 λεπτά, ο Πέρες κατήγγειλε το ιρανικό καθεστώς, το οποίο κατηγόρησε ότι αποτελεί "τη μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη στον κόσμο", και ζήτησε από τους Ευρωπαίους να "συμπεριλάβουν την Χεζμπολάχ, που υποστηρίζεται από το Ιράν", στη μαύρη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων.

Πηγή

Το Ιράν ετοιμάζεται για πόλεμο

Ι.Χαρλάμοφ

Photo: EPA

Το Ιραν θα αυξήσει κατά 2,5 σχεδόν φορές τις αμυντικές του δαπάνες από τον Μάρτιο του2012,- δήλωσε ο πρόεδρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Οι εμπειρογνώμονες θεωρούν ότι η ένοπλη επιχείρηση των δυτικών χωρών και του Ισραήλ κατά του Ιράν γίνεται όλο και πιο ρεαλιστική και ότι οι συνέπειες της για την περιοχή και όλο τον κόσμο γενικά θα είναι απρόβλεπτες.

Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ είναι έτοιμοι να καταφύγουν στη χρήση βίας κατά του Ιράν,- θεωρεί ο Σεργκέι Ντρουζιλόφσκι, καθηγητής του Κρατικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας.

-«Η ένοπλη σύγκρουση είναι πολύ δυνατή. Αν ...

δεν υπήρχαν νωρίτερα το Αφγανιστάν, το Ιράκ, και η Λιβύη, τότε θα μπορούσαμε να αμφιβάλλουμε, αλλά σήμερα οι ΗΠΑ αισθάνονται ότι έχουν πια δοκιμάσει τις στρατιωτικές πτυχές της πολεμικής επιχείρησης "σημειακών στόχων" και αστραπιαίου πολέμου. Υπάρχει εδώ, ωστόσο, ένα πρόβλημα – στο Ιράν δεν υπάρχει η λεγόμενη «πέμπτη φάλαγγα», που υπήρχε στο Ιράν και το Αφγανιστάν. 

Όταν υπάρχουν άνθρωποι που είναι έτοιμοι μαζί με την Αμερική να ανατρέψουν το καθεστώς, τότε τα «σημειακά χτυπήματα» δεν σημαίνουν απλώς τίποτα. Υπάρχει μόνο η ιδέα για την ανατροπή του καθεστώτος, το οποίο σαν κόκκαλο κάθεται στο λαιμό της Αμερικής και της Δύσης γενικότερα»,- σημείωσε ο Σεργκέι Ντρουζιλόφσκι.

Εν τω μεταξύ, εκπρόσωποι της διοίκησης της κατασκοπείας του Ισραήλ ανακοίνωσαν ότι το Ιράν διαθέτει δήθεν εμπλουτισμένο ουράνιο για την κατασκευή 4 βομβών και συνεπώς, ο ειρηνικός χαρακτήρας του πυρηνικού προγράμματος της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι καθαρή μπλόφα. 

Οι τέτοιου είδους πληροφοριακές εκπομπές είναι απαραίτητες για τη διαμόρφωση της μορφής του Ιράν ως εθχρού και για τη δικαιολόγηση της πιθανής πολεμικής επιχείρησης,- είπε στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" ο Βλαντίμιρ Σότνικοφ, εμπειρογνώμονας του ρωσικού Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών.

-«Έχει διαμορφωθεί εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση. Είναι μεγάλη η πιθανότητα έναρξης πολεμικής επιχείρησης του Ισραήλ ή των ΗΠΑ κατά του Ιράν. Είναι μόνο πιθανότητα προς το παρόν, μιά και στις ΗΠΑ αρχίζει η ενεργός φάση του προεκλογικού αγώνα και ο πρόεδρος Ομπάμα μάλλον δεν θα τολμήσει να μπλεχτεί σε μία άλλη σύγκρουση στις συνθήκες που δεν έχουν διευθετηθεί ακόμα οι συγκρούσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. 

Το Ιράν συνιστά την κύρια απειλή για το Ισραήλ και εκεί μπορούν να καταλήξουν στη γνώμη για την ανάγκη βίαιας λύσης του προβλήματος. Πολύ περισσότερο που οι σκληρές κυρώσεις που έχουν επιβληθεί εναντίον της Ισλαμικής Δημοκρατίας, επηρεάζουν σε πολύ μεγαλο βαθμό την ιρανική οικονομία. Αν αυτά τα θερμά μυαλά, που παρά τις προειδοποιήσεις από τη Ρωσία, την Κίνα και άλλα υπεύθυνα μέλη της διεθνούς κοινότητας αποφασίσουν ότι το ζήτημα θα πρέπει να λυθεί με στρατιωτική επέμβαση, τότε οι συνέπειες θα είναι ολέθριες. 

Τέτοια απόφαση δεν εγκυμωνεί απλώς κινδύνους μίας νέας περιφερειακής σύγκρουσης, αλλά και φοβερής ανθρωπιστικής καταστροφής σε κλίμακα Μεγάλης Μέσης Ανατολής. Είναι απειλή για τη διεθνή σταθερότητα.

Απρόβλεπτες θα είναι οι οικονομικές συνέπειες, μιά και θα αυξηθεί απότομα η τιμή του πετρελαίου. Μάλιστα, το εμπάργκο στην προμήθεια του ιρανικού πετρελαίου προς την ΕΕ δεν θα θίξει μόνο το Ιράν, αλλά και την ίδια την ΕΕ»,- παρατήρησε συμπεραίνοντας ο Βλαντίμιρ Σότνικοφ.

πηγή

Κουρδιστάν: Τι θα φέρει η γέννηση του νέου κράτους

Αν και το έχουμε αναφέρει και πάλι σε άλλο μας άρθρο, είναι σκόπιμο να υπενθυμίσουμε ότι ο κύριος λόγος της υποστήριξης που παρείχε και συνεχίζει να παρέχει η Ουάσινγκτον στο νεοϊσλαμιστικό καθεστώς της Τουρκίας, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), και στον ίδιο τον Ερντογάν, απέναντι στους κεμαλιστές και τους στρατιωτικούς, είναι η στήριξη της νέας κάστας εξουσίας της Αγκυρας στην πολιτική της Ουάσινγκτον, που οδηγεί στην ίδρυση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στο βόρειο Ιράκ - νότιο Κουρδιστάν.


Η στρατηγική των ΗΠΑ από τη δεκαετία του ’80 προέβλεπε την ίδρυση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στην περιοχή, που θα συμπεριλαμβάνει και τη «χρυσοφόρο» περιφέρεια του Κιρκούκ, το οποίο για να καταστεί βιώσιμο θα πρέπει απαραιτήτως να έχει την ενεργό στήριξη της Αγκυρας και του τουρκικού κράτους.


Οταν στα τέλη του 1990, παραμονή της επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου, ο Τουρκούτ Οζάλ πίεσε τον τότε αρχηγό του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Νετζίπ Τορουμτάι να προετοιμάσει τα απαραίτητα σχέδια την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στο βόρειο Ιράκ, εκείνος παραιτήθηκε, τονίζοντας ότι μια τέτοια κίνηση θα οδηγήσει στην ίδρυση κουρδικού κράτους και στη συνέχεια στον διαμελισμό της Τουρκίας.


Τότε υπερίσχυσε η άποψη των ενόπλων δυνάμεων, που είναι ένας φορέας που παράγει πολιτική και στρατηγική σκέψη στην Τουρκία.


Η άποψη αυτή ήταν κυρίαρχη μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, όταν η κυβέρνηση Ετζεβίτ, βλέποντας τις προετοιμασίες των ΗΠΑ για ανατροπή του καθεστώτος Σαντάμ, δήλωσε με κάθε επισημότητα ότι «η Τουρκία δεν πρόκειται να δεχτεί ποτέ την ίδρυση κουρδικού κράτους στο βόρειο Ιράκ και, αν ποτέ συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό θα αποτελέσει αιτία πολέμου».


Και επειδή το κεμαλικό κράτος είχε αντιληφθεί ότι η Ουάσινγκτον ετοίμαζε την εναλλακτική πολιτική λύση στην Τουρκία, η οποία θα αποδεχόταν την ίδρυση κουρδικού κράτους, προχώρησε στην εθνικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση των μηχανισμών της Γκλάντιο, δημιουργώντας την πανίσχυρη ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση Εργκένεκον, η οποία θα εξουδετέρωνε με τη δράση της την απειλή ανατροπής του κεμαλικού καθεστώτος.


Ομως, παρά τη συντονισμένη δράση του κεμαλικού βαθέος κράτους, στις εκλογές, το 2002 οι νέοι εκλεκτοί της Ουάσινγκτον, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και ο Ερντογάν, κατέλαβαν την εξουσία και παρά το «όχι» στο νομοσχέδιο της 1ης Μαρτίου 2003, που προέβλεπε τη χρησιμοποίηση των λιμανιών και του εδάφους της Τουρκίας, για την εισβολή του αμερικανικού στρατού από βορρά στο Ιράκ, βήμα προς βήμα έβαλαν ως στόχο το ξήλωμα της Εργκένεκον και των άλλων μηχανισμών του κεμαλικού βαθέος κράτους.


Το 2009, όταν η διαδικασία αυτή έφτασε σε ικανοποιητικό επίπεδο, η κυβέρνηση Ερντογάν άρχισε να προσαρμόζει την πολιτική της στο ζήτημα του βόρειου Ιράκ σε εκείνη της Ουάσινγκτον, για να φτάσουμε σήμερα να μιλάμε για απόλυτη σύμπλευση, αφού η Τουρκία, όπως κατήγγειλε πρόσφατα ο πρωθυπουργός του Ιράκ Νουρί αλ-Μαλίκι, έδωσε εντολή στους Τουρκομάνους του Κιρκούκ να στηρίξουν τον Μπαρζανί και το κουρδικό κράτος στον δρόμο για την ανεξαρτησία.


Το κερασάκι στην τούρτα το έβαλε πρωτοχρονιάτικα ο επικεφαλής του κουρδικού λόμπι στην Ουάσινγκτον Πίτερ Γκαλμπράιθ, βουλευτής του Βερμόντ και στενός συνεργάτης του νέου υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, που δήλωσε στην εφημερίδα «Hürriyet» ότι «έφτασε η στιγμή να αποκτήσουν οι Κούρδοι ένα ανεξάρτητο κράτος και ότι αυτό θα γίνει με συναινετικό διαζύγιο, κατά τα πρότυπα του Σουδάν, όπου το νότιο Σουδάν αποσχίστηκε από το βόρειο και κέρδισε την ανεξαρτησία του».


Και ο Αμερικανός πρώην γερουσιαστής συνεχίζει: «Η εξέλιξη αυτή δεν σημαίνει ότι θα οδηγήσει στον διαμελισμό της Τουρκίας, η οποία μπορεί να παίξει έναν θετικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ερμπίλ και Βαγδάτης... Οσον αφορά το ΡΚΚ, αυτό πρέπει να το λύσει μόνη της η Τουρκία. Το ΡΚΚ τι ζητάει; Γενική αμνηστία, συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα, πολιτικά δικαιώματα στους Κούρδους. Αυτά είναι πράγματα που μπορεί να κάνει η Τουρκία...»


Οσο για το τι μπορεί να κάνει η Τουρκία, θα το δούμε στο άρθρο μας στην «κυριακάτικη δημοκρατία».


 πηγή

 http://attikanea.blogspot.gr/2013/03/6.html