ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ «ΝΕΩΝ» ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ («Ἡ ὅλη αὐτὴ προσπάθεια εἶναι καθαρὰ ἕνα νεοεποχίτικο πείραμα».)

 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

τῆς ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ

.       Τελευταῖα, πολλὰ δημοσιεύματα, ὁμιλίες, ἡμερίδες, παρεμβάσεις ἀπὸ Ἑνώσεις Θεολόγων καὶ μεμονωμένες προσωπικότητες γίνονται μὲ θέμα τὸ περιεχόμενο τῶν νέων Βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν στὴν πρωτοβάθμια καὶ δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση. Ὁ νέος τύπος τοῦ μαθήματος παύει νὰ θυμίζει ὅ,τι ξέραμε παλιὰ καὶ βιωματικὰ μάθαμε στὸ Δημοτικὸ καὶ τὸ Γυμνάσιο. Τότε τὸ μάθημα ἦταν ὁμολογιακὸ καὶ κατηχητικὸ καὶ συμπλήρωνε στὰ ἑλληνόπουλα, τὰ ὀρθόδοξα δηλαδὴ παιδιά, μὲ ἐξαίρεση τοὺς μουσουλμάνους καὶ τοὺς παπικοὺς μαθητές, τὴν ἐλλιπῆ βαπτισματικὴ κατήχηση καὶ διδασκαλία τοῦ σπιτιοῦ. .       Τώρα τὸ μάθημα γίνεται θρησκειολογικὸ –καὶ πανθρησκειακὸ– θὰ λέγαμε, διότι δὲν ἐξετάζονται τὰ ἄλλα θρησκεύματα ἁπλά, σὲ ξεχωριστὰ κεφάλαια, ἀλλὰ παράλληλα μὲ τὴν χριστιανικὴ διδαχή, δίπλα – δίπλα, σὰν νὰ εἶναι κάτι τὸ ἴδιο, καὶ σὰν νὰ πρόκειται, τὰ ἤδη βαπτισμένα παιδιὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλλάδος καὶ Ἐκκλησίας νὰ διαλέξουν πίστη καὶ θρησκεία, ὄντας βαπτισμένα, τὸ ξαναλέμε, δηλ. ἡ πλειοψηφία τῶν μαθητῶν, καὶ χωρὶς νὰ ἐρωτηθοῦν οἱ γονεῖς τους, ἐὰν ἐπιτρέπουν αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν θρησκευτικὴ ἐκπαίδευση στὰ ἀνήλικα παιδιά τους. Σὰν νὰ πρόκειται νὰ διαλέξουν τὰ «σχολιαρούδια» κάποια προϊόντα ἀπὸ κάποια ράφια καὶ ἔχει βάλει τὰ ὁμοειδῆ ὅλα μαζὶ ὁ καταστηματάρχης..       Τυπικὰ μπορεῖ νὰ συνηθίζουμε νὰ λέμε ὅτι ὑπάρχουν διάφορες θρησκεῖες στὸν κόσμο, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία μας καὶ ἡ Ὀρθοδοξία μας, τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἡ Ἱερὰ Παράδοση, δὲν εἶναι ἀνθρώπινες θρησκευτικὲς τεχνικὲς καὶ ψυχολογικὲς προσπάθειες ἀνεύρεσης τοῦ θείου καὶ ἀγώνας ἀναρρίχησης στὸ βουνὸ τῶν θεῶν, ἀλλὰ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ στὸν ταλαίπωρο ἄνθρωπο. Πῶς θὰ βάλουμε δίπλα – δίπλα τὸ θεόπνευστο Εὐαγγέλιο καὶ τὸν Ἀληθινὸ Θεὸ καὶ Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ μὲ τὰ ἀνθρώπινα κατασκευάσματα ἀτελῶν ἐγκεφάλων καὶ ἐμπαθῶν καρδιῶν, κατόπιν εἰσήγησης μάλιστα τῶν δαιμονίων; Τὸ πλέον σίγουρο εἶναι ὅτι ἡ σύγχυση στὸ μυαλὸ τῶν παιδιῶν θὰ εἶναι τόσο μεγάλη, ὥστε θὰ ξεχάσουν καὶ ὅσα οἱ γονεῖς ἢ τὸ κατηχητικὸ σχολεῖο κατὰ καιροὺς προσπαθοῦν νὰ ἐμφυσήσουν στὴν καρδιά τους καὶ τὴ διάνοιά τους..       Ἡ ὅλη ὅμως αὐτὴ προσπάθεια εἶναι καθαρὰ ἕνα νεοεποχίτικο πείραμα, στὸ ὁποῖο ἀποτυπώνεται ἐναργέστατα ἡ θεωρία «περὶ τῶν πολλῶν δρόμων ποὺ ὁδηγοῦν στὸν παράδεισο», περὶ τῶν πολλῶν διάμεσων καὶ ἀπεσταλμένων ἑνὸς ἐνεργειακοῦ ἀπρόσωπου σύμπαντος, στὸ ὁποῖο τελικὰ κυριαρχεῖ ὁ μικρὸς ψευδοθεοποιημένος ἄνθρωπος..       Αὐτὸ εἶναι τὸ κήρυγμα τῆς Νέας Ἐποχῆς: «διάλεξε καὶ πάρε, πίστευε ὅ,τι θέλεις, κάνε ὅ,τι θέλεις, μὴ ἀπολυτοποιεῖς τίποτε, ὅλα εἶναι θεόσταλτα καὶ ἀγαθὰ πνεύματα, ὑπάρχουν πολλοὶ δρόμοι, ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας παντοῦ, ὅ,τι ἀγγίζεις εἶναι θεϊκό, τὰ ἴδια θρησκευτικὰ συστήματα εἶναι παντοῦ μὲ κάποιες ὅμως μικρὲς διαφοροποιήσεις, ὁπότε ἂς τὰ δοῦμε ὅλα μαζὶ ἀνακατεμένα καὶ πολτοποιημένα. Μὴ ἀγχώνεσαι, ἐσὺ εἶσαι τὸ φῶς, σὺ εἶσαι ὁ θεός». Ὅλα αὐτὰ ὅμως εἶναι ἀπαράδεκτα ἀπὸ μέρους τῶν ὀρθοδόξων γονέων καὶ ἀναδόχων, ποὺ εἶπαν στὴ βάπτιση τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως καὶ ὁμολόγησαν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ πίστη στὴ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία καὶ τὰ συναφῆ! Γράφτηκαν αὐτὰ τὰ βιβλία ἀπὸ ὀρθόδοξους Ἕλληνες καὶ θεολόγους ἢ ἀπὸ πανθρήσκους νεοεποχίτες, πληρωμένους μάλιστα ἀπὸ ξένα κέντρα; Κάποιοι μάλιστα εἶπαν ὅτι «ἦρθαν ἀπέξω τὰ κείμενα αὐτά»..       Αὐτὰ πρωτίστως, ὄχι μόνο δὲν συμφωνοῦν καθόλου μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ ὁμιλοῦν γιὰ Ἕνα Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους, τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ἀλλὰ δὲν συμφωνοῦν καὶ μὲ τὸ Σύνταγμα, ὅπου σαφῶς λέγεται ὅτι ἡ παιδεία μεταδίδει στὰ ἑλληνόπουλα τὰ γνήσια στοιχεῖα τῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσης. Αὐτὰ εἶναι τὰ γνήσια στοιχεῖα τῆς Παράδοσής μας; Αὐτὰ εἶναι δαιμονικὰ νοήματα γιὰ τὴν ἐλαχιστοποίηση καὶ τοῦ τελευταίου στοιχείου ὀρθόδοξης διδασκαλίας στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα μὲ πολὺ πονηρὸ τρόπο..       Οἱ ἐπινοητὲς ὅλου αὐτοῦ τοῦ μπερδέματος θὰ νομίζουν ἴσως ὅτι ἔτσι θὰ ξυπνήσουν ἐνδιαφέροντα καὶ θὰ προκαλέσουν ἐντυπώσεις σὲ μαθητές, γονεῖς καὶ δασκάλους. Ὅμως ἔτσι προφανῶς δὲν συνειδητοποιοῦν ὅτι οἱ ψυχὲς τῶν μαθητῶν θέλουν κι ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ καθαρὴ τροφή, ἀκόμη καὶ τῶν ἀλλοθρήσκων μαθητῶν, ποὺ θάπρεπε κι αὐτοί, ἂν τὸ ἤθελαν βεβαίως καὶ οἱ γονεῖς τους, (πολλοὶ ἤδη συμμετέχουν στὸ ὀρθόδοξο θρησκευτικὸ μάθημα μετὰ χαρᾶς), νὰ ἀκούσουν κάτι γνήσιο καὶ ἀληθινό, ποὺ διψᾶ ἡ ψυχὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου βαθιὰ μέσα του καὶ θέλει τὸ ἀληθινὸ φῶς ποὺ φωτίζει κάθε ἄνθρωπο ἐρχόμενο στὸν κόσμο..       Μήπως δὲν πιστεύουν οἱ συγγραφεῖς στὴ μοναδικότητα καὶ θεία προέλευση τοῦ Χριστιανισμοῦ; Μήπως βλέπουν τὸ θρησκευτικὸ φαινόμενο ἀποκομμένο ἀπὸ τὸ θεῖο παράγοντα, σὰν ἕνα πολιτιστικὸ γεγονός; Μήπως ἀκόμη καὶ τὶς θρησκεῖες τὶς παρακολουθοῦν χωρὶς τὴ διάσταση τῆς ἐσωτερικῆς ἀναζήτησης τοῦ ἀνθρώπου, στὸν ὁποῖο ὀφείλουμε νὰ δώσουμε – ἐλεύθερα καὶ ἀβίαστα ἀσφαλῶς – τὸ καθαρὸ νερὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἂν τὸν ἀγαπᾶμε πραγματικά;.       Δὲν ἀποκλείεται ὅλα αὐτὰ νὰ ἰσχύουν, ἂν σκεφτεῖ κάποιος ὅτι ὀρθόδοξα μάλιστα χείλη ξεστόμισαν τὸν ἑξῆς νεοεποχίτικο βλάσφημο λόγο: «ὅτι, ἕνας ὀρθόδοξος ναός, ἕνα ἰνδικὸ τέμενος καὶ ἕνα μουσουλμανικὸ τζαμί, δημιουργοῦν στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἴδιο θρησκευτικὸ βίωμα»!!! Μά, ἀπὸ αὐτὰ τὰ σκύβαλα καὶ τὰ δαιμονιώδη ἦρθε νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ὁ Χριστός, ἀπὸ τὰ νεκρὰ καὶ τὰ μάταια, κι ἐμεῖς ξαναγυρίζουμε μὲ «ἀνώτερο καὶ φιλελεύθερο» δῆθεν τρόπο πάλι στὰ νεκρὰ εἴδωλα καὶ στὰ δαιμόνια τῶν ἐθνικῶν θρησκευτικῶν παραδοχῶν καὶ ποτίζουμε μὲ ἀπόνερα καὶ ταΐζουμε μὲ ἀποφάγια τοὺς μαθητές μας;.       Εἶναι δυστυχῶς τὰ ἴδια χείλη ποὺ συχνὰ – πυκνὰ μιλᾶνε γιὰ ἀδελφὲς Ἐκκλησίες καὶ κοινὴ πίστη καὶ ἰσόκυρο βάπτισμα μὲ τοὺς αἱρετικοὺς κλπ., οἰκουμενιστικὰ καὶ συγκρητιστικά. Κι ὅμως οἱ Ρῶσοι ὅταν ἦρθαν στὴν Κων/λη ψάχνοντας γιὰ θρησκεία καὶ ἐκκλησιάστηκαν γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἁγιὰ Σοφιά, εἶπαν ξεκάθαρα «ἐδῶ βρίσκεται ὁ ἀληθινὸς Θεός». Οἱ ἄξεστοι τότε Ρῶσοι τὸ ἔνοιωσαν βαθιὰ μέσα τους καὶ ἀσπάστηκαν ὁλοθύμα τὴν ἀληθινὴ πίστη! Κάποιοι ὀρθόδοξοι θεολόγοι τοῦ 21ου μ. Χ. αἰώνα δὲν τὸ συνειδητοποιοῦν;.       Γιατί ὅμως γίνεται ὅλο αὐτό; Τὸ πιθανότερο, γιὰ νὰ φανοῦμε πολυπολιτισμικοὶ καὶ ἀνεκτικοί; Μὰ δὲν εἴχαμε ποτὲ πρόβλημα στὴ Ὀρθοδοξία μας μὲ τέτοια φαινόμενα. Τώρα ὅμως τί γίνεται; Ἀναγκάζουμε σὲ τελικὴ ἀνάλυση τοὺς χριστιανοὺς πλέον μαθητὲς νὰ μαθητεύουν στὶς ξένες θρησκεῖες ἀναγκαστικά, γιὰ νὰ μὴ φανοῦμε δῆθεν ρατσιστὲς στοὺς ἀλλοδαποὺς ποὺ κατοικοῦν στὴν χώρα μας, γινόμενοι ὅμως ἐμεῖς ρατσιστὲς στὴν ἴδια μας τὴ νέα γενιά..       Αὐτὸ καθαρὰ εἶναι ἕνα ἐπὶ πλέον σχέδιο ἁλώσεως τῆς Ὀρθοδοξίας «ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων», στὸ χῶρο τῆς μαθητιώσας νεολαίας, καὶ μάλιστα μὲ ἄκομψο καὶ ἀντιπαιδαγωγικὸ τρόπο, διότι τὸ παιδὶ πρέπει πρῶτα νὰ μάθει αὐτὰ ποὺ εἶναι κοντά του καὶ τὰ βλέπει στὸ σπίτι του καὶ τὰ ἀκούει ἀπὸ τοὺς γονεῖς του καὶ ἀπὸ τοὺς παπποῦδες του, καὶ μετά, θεωρητικὰ νὰ πληροφορηθεῖ, μὲ διαφορετικὴ βέβαια προσέγγιση, καὶ νὰ γνωρίσει κάποια ἄλλα θρησκεύματα, σὲ μεγαλύτερη τάξη. Εἶναι ἀνεπίτρεπτο νὰ προσπαθοῦμε νὰ δημιουργήσουμε, ἐτσιθελικὰ καὶ ἄκαιρα, βιώματα στὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ μὲ ἐπισκέψεις στὰ τζαμιὰ καὶ σὲ χάβρες ἰουδαίων, γιὰ νὰ τοὺς διευρύνουμε δῆθεν τοὺς θρησκευτικούς τους ὁρίζοντες κλπ..       Δηλαδὴ ποιὸς μπορεῖ νὰ εἶναι τελικὰ ὁ σκοπός; τὰ ἑλληνόπουλα νὰ μὴ εἶναι πλέον ὀρθόδοξα καὶ παιδιὰ τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ χώρα μας νὰ μὴ εἶναι πιὰ μία ὁμολογιακὴ Ὀρθόδοξη πατρίδα, ἀλλὰ «σώνει καὶ καλὰ» νὰ ἀρνηθοῦμε αὐτὸ ποὺ εἴμαστε. Καλὰ λένε μερικοὶ ὅτι ὁ βομβαρδισμὸς τῆς Σερβίας καὶ ἡ κατακλυσμιαία μετανάστευση στὴν Ἑλλάδα εἶχαν τὸν ἴδιο σκοπό: νὰ συναινέσουμε ἑκόντες – ἄκοντες στὸ θρησκευτικὸ ἀποχρωματισμό μας καὶ νὰ γίνουμε οὐδέτερες ὁμολογιακὰ δυτικὲς κοινωνίες..       Τώρα λοιπὸν μέσα στὴν Ἑλλάδα μὲ φόντο τοὺς μετανάστες καὶ τὶς ἐξ αὐτῶν δημιουργημένες θρησκευτικὲς μειονότητες δὲν ἀποκλείεται νὰ κληθοῦμε: νὰ ἀλλοιώσουμε τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, νὰ ἀποκαθηλώσουμε τὰ θρησκευτικὰ καὶ ἐθνικά μας σύμβολα, νὰ οὐδετεροποιήσουμε τὶς ἐθνικές μας ἐπετείους καὶ τὶς γιορτές μας, νὰ διαφοροποιήσουμε τὸ διαιτολόγιο καὶ τὶς συνήθειές μας σὲ δημόσιους χώρους, νὰ μὴ φορᾶμε σταυρό, γιὰ νὰ μὴ θίγονται οἱ ἀκάλεστοι ξένοι, τοὺς ὁποίους ναὶ ἀγαπήσαμε καὶ βοηθήσαμε, ἀλλὰ δὲν θὰ μᾶς ἀλλάξουν καὶ τὴν πίστη μας καὶ τὸν πολιτισμό μας..       Πολὺ καλὰ μίλησε ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Αὐστραλίας ἀναφερόμενος στοὺς ἐκεῖ μετανάστες πρὶν ἀπὸ καιρό: «σὲ ὅσους δὲν ἀρέσει ὁ τρόπος τῆς ζωῆς μας, (τῆς ἑλληνορθόδοξης ἐν προκειμένῳ γιὰ τὴν περίπτωσή μας), δὲν τοὺς κρατάει κανένας ἐδῶ μὲ τὸ ζόρι». Νέα Ἐποχή, θεωρία τῶν κλάδων καὶ πανθρησκεία στὴν Ἑλλάδα, δὲν θὰ περάσουν..       Ὁπωσδήποτε πρέπει νὰ ξεσηκωθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες γονεῖς καὶ ἀνάδοχοι, οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ Ἱερεῖς, καὶ νὰ διαμαρτυρηθοῦν ἐντονότατα. Τὸ θέμα δὲν εἶναι παρονυχίδα. Τὸ δίκαιο εἶναι μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Διδασκαλία. Τὸ Διοικητικὸ Ἐφετεῖο τῶν Χανίων ἐπιβάλλει δικαστικὰ πλέον – καὶ μὲ καταχωρημένες στὴν ἀπόφασή του σχετικὲς ἀπόψεις τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης – ὅτι τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν πρέπει νὰ εἶναι Ὁμολογιακὸ καὶ κάθε χώρα αὐτὸ τὸ κανονίζει μόνη της..       Ἐπίσης ὅλες σχεδὸν οἱ χῶρες τῆς Εὐρώπης ἔχουν ὁμολογιακὸ μάθημα Θρησκευτικῶν στὰ Σχολεῖα, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, καὶ στὸ ὁμολογιακὸ αὐτὸ μάθημα ἐπόπτης τῆς καλῆς προσφορᾶς του εἶναι ἡ ἐπικρατοῦσα θρησκεία, ἡ Ἐκκλησία. Γιατί ἀλήθεια τέτοια προδοσία ἐδῶ μέσα στὴ δική μας χώρα; Καὶ σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα δυστυχῶς!

.       Μήπως ὅμως ὑπάρχει καὶ κάποια ἄλλη παράμετρος; Ἐφ᾽ ὄσον γιὰ τὰ οἰκονομικὰ θέματα, (θὰ σκέφτονται οἱ πονηροὶ νόες τῆς παγκοσμιοποίησης), αὐτὴ δηλαδὴ τὴ γενοκτονία ποὺ γίνεται στὴν χώρα μας τὰ τελευταῖα δύο χρόνια, δὲν μιλᾶνε οἱ Ἕλληνες, ποὺ τόσο ἦταν ἐπιρρεπεῖς στὸ χρῆμα καὶ στὴν καλοπέραση μὲ τὴν εἴσοδό τους στὴν ΕΟΚ, τὴν ΕΕ καὶ τὴν Εὐρωζώνη, ἀσφαλῶς δὲ θὰ μιλήσουν καὶ γιὰ ἰδεολογικά, ἱστορικὰ καὶ θεολογικὰ- θρησκευτικὰ θέματα. Θὰ τοὺς πάρουμε καὶ τὴ γῆ, τὸν πλοῦτο τους καὶ τὴν ψυχή τους καὶ ξεμπερδέψαμε μ᾽ αὐτούς.

http://christianvivliografia.wordpress.com/