Λυσσαλέες επιθέσεις των τουρκοπρακτόρων εναντίον της ΕΛΜΕ Ροδόπης!

Μόνο ο Ερντογάν δεν εξέδωσε  (τουλάχιστον όχι ακόμη) ανακοίνωση κατά της ΕΛΜΕ, μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό των επιθέσεων από τουρκοβουλευτές, εφημερίδες, συλλόγους και οργανώσεις τουρκοφρόνων (από τη «Συμβουλευτική Επιτροπή των Τούρκων Δυτικής Θράκης» και το κόμμα DEB έως την πρακτορίστικη αλυτρωτική ΜΚΟ του κ. Χαμπίπογλου) ενάντια στο επίσημο θεσμικό όργανο των καθηγητών δευτεροβάθμιας

 

 εκπαίδευσης του Νομού Ροδόπης, επειδή είχε το…θράσος να πάρει θέση στο ζήτημα της μειονοτικής εκπαίδευσης, την οποία χαρακτήρισε θεσμό πρωτόγονο, αναποτελεσματικό και αντιεκπαιδευτικό!
     Προ δύο περίπου εβδομάδων το ΔΣ της ΕΛΜΕ Ροδόπης εξέθεσε δημοσίως κάποιες απόψεις του για το θέμα της μειονοτικής εκπαίδευσης, υποστηρίζοντας ουσιαστικά την ανάγκη της κατάργησής της (ως θεσμού εκπαιδευτικά πρωτόγονου που απλώς διαιωνίζει την μορφωτική υστέρηση της μειονότητας της θράκης και τη γκετοποίησή της προς όφελος άλλων κύκλων) και της εξεύρεσης άλλων τρόπων για τη διασφάλιση των μειονοτικών δικαιωμάτων στην εκπαίδευση. Δευτερευόντως το ΔΣ έβαλλε ευθέως και εναντίον του «Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων» των Φραγκουδάκη-Δραγώνα, χαρακτηρίζοντάς το αποτυχημένο και αναποτελεσματικό, παρά τους πακτωλούς χρημάτων που απορρόφησε. Το εντυπωσιακό αυτό κείμενο (που όσοι δεν το έχετε ήδη δει – μιας και έχει αναδημοσιευθεί σε πολλές ιστοσελίδες – μπορείτε να το διαβάσετε στο τέλος του δημοσιεύματός μας) επέσυρε βέβαια πολλές αντιδράσεις – και ασφαλώς όχι μόνο από την ίδια τη Φραγκουδάκη και τους κολαούζους της (που έσπευσαν να αναμασήσουν τα ίδια και τα ίδια 5-6 φορές για να φανούν…πλήθος)! Πάμπολλες ήταν και οι αντιδράσεις από τους τουρκόφρονες της περιοχής, καθώς τουρκοβουλευτές και τουρκοδήμαρχοι, πράκτορες και πρακτορίσκοι, Ντεντέδες, λακέδες και χαφιέδες, σύλλογοι, επιτροπές και οργανώσεις από το κόμμα DEB των τουρκοφρόνων έως και τουρκοαλυτρωτικές ΜΚΟ πρακτόρων από το εξωτερικό, έσπευσαν να επιτεθούν στην ΕΛΜΕ Ροδόπης για το…περίσσιο θράσος της και να την κατηγορήσουν για διχαστικά κηρύγματα, ασέβεια προς τα μειονοτικά δικαιώματα, μέχρι και…ρατσισμό! Εννοείται βέβαια ότι όλοι αυτοί άλλο κείμενο «είδαν» και «διάβασαν», καθώς το κείμενο της ΕΛΜΕ στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά ρατσιστικό και αντιμειονοτικό υπήρξε (ίσα-ίσα που καταγράφει με πραγματική θλίψη την τραγική μορφωτική κατάσταση των μουσουλμάνων μαθητών και καταθέτει προτάσεις για την βελτίωσή της)! Τους χαλάει όμως βλέπετε τη…σούπα, γιατί απλούστατα όλα αυτά τα ενεργούμενα της εν Θράκη τουρκικής πολιτικής είναι που θέλουν τη μειονότητα αμόρφωτη, πνευματικά πρωτόγονη και αποσχιστικά περιορισμένη, ώστε να μπορούν να την ποδηγετούν. Και από την άλλη βρήκαν φυσικά την ευκαιρία να κάνουν με τον γνωστό τους άθλιο τρόπο σπέκουλα πάνω σε μια πραγματικά εκπαιδευτική παρέμβαση, «ανακαλύπτοντας» πάλι διώκτες, δαίμονες και…κυνήγια μαγισσών!
     Η αρχή έγινε από το βασικό εν Θράκη πρακτοροσυμβούλιο (2^η φωτογραφία), δηλαδή τη λεγόμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης» (στην οποία – θυμίζουμε ότι - πρόεδρος είναι ο δήμαρχος Ιάσμου Ισμέτ Καντί, αντιπρόεδρος ο δήμαρχος Αρριανών Ιμπραήμ Σερήφ, ενώ μετέχουν ακόμη οι ψευδομουφτήδες, άλλοι δήμαρχοι, πρώην βουλευτές, δημοσιογράφοι, κλπ). Με ανακοίνωσή της στις 16 Νοεμβρίου, η επιτροπή έγραφε μεταξύ άλλων τα εξής:
     «Αισθανόμαστε ντροπή για τα άτομα ή τους φορείς οι οποίοι ακόμη αγνοούν ή δεν θέλουν να ξέρουν πως στην Δυτική Θράκη ζει μια Τουρκική Μειονότητα και ότι αυτή η Μειονότητα αφέθηκε εδώ με μια διεθνή συνθήκη, την συνθήκη ειρήνης της Λοζάννης. 
     Αποτελεί ανησυχητικό και λυπηρό φαινόμενο και για την περιοχή μας και για την δημοκρατία μας, να έρχεται μια πρόταση από εκπαιδευτικό φορέα που προτείνει την κατάργηση των διεθνών και διμερών συμφωνιών που καθορίζουν την μειονοτική εκπαίδευση.
Η ΕΛΜΕ Ροδόπης τις προηγούμενες μέρες, με ανακοίνωση της πρότεινε την κατάργηση του συστήματος μειονοτικής εκπαίδευσης που στηρίζεται σε διδακτέα ύλη στα τουρκικά και στα ελληνικά.
     Το να γίνεται μια τόσο γελοία και μακριά από κάθε λογική δημοκρατίας και ανεκτικότητας πρόταση από την εκπαιδευτική κοινότητα, είναι καταρχήν μια εντελώς λάθος κίνηση. Το να γίνεται πρόταση για ¨κατάργηση μειονοτικής εκπαίδευσης¨ από έναν από τους φορείς αυτών που ασκούν το ιερό καθήκον της εκπαίδευσης προς τα παιδιά μας, μας προκαλεί ανησυχία για την περιοχή μας, το μέλλον μας, όπως και για το πολυτιμότερο περιουσιακό μας στοιχείο-τα παιδιά μας. Η ΕΛΜΕ Ροδόπης προτείνοντας την κατάργηση της μειονοτικής εκπαίδευσης, υπό κάποια έννοια ομολόγησε έτσι την ανησυχία της για την διατήρηση της ταυτότητας και του πολιτισμού της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης. Τέτοιου είδους προτάσεις δημιουργούνε χάσμα σε κάθε επίπεδο ανάμεσα στις δύο κοινότητες που ζούνε στην περιοχή.
     Δηλώνουμε πως ως Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης δεν δεχόμαστε με κανένα τρόπο τις απόψεις και τις προτάσεις του εν λόγω φορέα σχετικά με την μειονοτική εκπαίδευση, και προσμένουμε χωρίς χάσιμο χρόνου να τις επανεξετάσουν».
     Ταυτόχρονα δηλώσεις έκανε ο αρχιπράκτορας της Άγκυρας Χαλήτ Χαμπίπογλου, που παριστάνει τον πρόεδρο της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ABTTF) και ο οποίος δήλωσε σχετικά (ιστοσελίδα της ABTTF): «Είναι απαράδεκτο το αίτημα της ΕΛΜΕ Ροδόπης να καταργηθεί το σύστημα της μειονοτικής εκπαίδευσης, δίνοντας έτσι τέλος στην αυτονομία της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης σε αυτό τον τομέα. Είναι αληθές πως το εκπαιδευτικό σύστημα της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης έχει χρόνια και δομικά προβλήματα. Αλλά υπεύθυνο για αυτήν την άσχημη κατάσταση της μειονοτικής εκπαίδευσης είναι το ελληνικό κράτος. Το εκπαιδευτικό σύστημα της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης η οποία με βάση την συνθήκη της Λοζάννης έχει το δικαίωμα εκπαίδευσης στην μητρική γλώσσα και δικαίωμα ίδρυσης σχολείων, πρέπει να δομηθεί ξανά σύμφωνα με τις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής, αλλά αυτό να γίνει χωρίς κατάργηση δικαιωμάτων της μειονότητας και σύμφωνα με τα αιτήματα της».
     Ακολούθησε ανακοίνωση του βουλευτή Ροδόπης Καραγιουσούφ (ΣΥΡΙΖΑ), ενώ την ίδια ώρα η τουρκοφυλλάδα «Τρακιανίν Σεσί» έκανε λόγο για την «απίστευτη ανακοίνωση που έβγαλε η ΕΛΜΕ Ροδόπης με την οποία σχεδόν κήρυσσε βλάκες τα παιδιά της μειονότητας» (σ.σ. αυτό κατάλαβε – ή μάλλον αυτό…προτίμησε να «καταλάβει» ο τριπλοχαφιές) και μετά ήρθε και η ώρα για την ανακοίνωση των Συλλόγων αποφοίτων της ΕΠΑΘ (σ.σ. είναι η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, από την οποία βγαίνουν μουσουλμάνοι δάσκαλοι που διδάσκουν στα μειονοτικά δημοτικά), που επίσης άλλα διάβασαν κι άλλα…κατάλαβαν. Τι κατάλαβαν; Ορίστε: «Ως σύλλογοι αποφοίτων της ΕΠΑΘ Ροδόπης-Έβρου και Ξάνθης, με απορία και έκπληξη διαβάσαμε στον τύπο την πρόταση της ΕΛΜΕ Ροδόπης ¨Να καταργηθεί η μειονοτική εκπαίδευση¨. Αυτό που μας λύπησε ακόμη περισσότερο και μας ανησύχησε, είναι ότι η πρόταση αυτή έγινε από συναδέλφους μας που ζούνε στην Δυτική Θράκη, που ανατρέφουν μειονοτικούς μαθητές, έχουν γίνει ένα με την μειονότητα μας και μοιράζονται μαζί μας κάθε βάσανο και κάθε χαρά μας.
    Είναι εξαιρετικά λυπηρό, την ώρα που η πατρίδα μας περνά μια τόσο δύσκολη και στενάχωρη περίοδο, αντί να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο μέσα σε αλληλεγγύη, να γίνονται τόσο άτυχες και απαράδεκτές ανακοινώσεις.
    Ως εκπαιδευτικοί που ανατρέφουμε το μέλλον αυτής της κοινότητας, πιστεύουμε πως ανάλογες ανακοινώσεις δεν ωφελούν σε τίποτε, επιφέρουν άγχος και ανησυχία, δεν συνάδουν καθόλου με τη δημοκρατία και ανοίγουν το δρόμο για ένταση και ανησυχία μέσα στο λαό.
    Το να γίνεται από εκπαιδευτικούς της χώρας μας – χώρα μέλος της Ε.Ε. – πρόταση για την κατάργηση της μειονοτικής εκπαίδευσης μιας επίσημης μειονότητας, δεν ταιριάζει ούτε στην ιδιότητα αυτών των ατόμων αλλά ούτε και στην εκπαιδευτική κοινότητα.
    Εμείς ως δάσκαλοι της σχολείων της μειονότητας, επιθυμούμε να υπενθυμίσουμε προς την κοινή γνώμη, πως οι φορείς εκπαίδευσης στηρίζονται στις διμερείς και διεθνείς συμφωνίες και ότι δεν πρόκειται να κλείσουμε τα μάτια αν κλείσει έστω και ένα μειονοτικό σχολείο».
     Υπήρχε όμως και συνέχεια. Αντιμειονοτική μεροληψία καταλογίζει στην ΕΛΜΕ με δική του ανακοίνωση (1η φωτογραφία) ο προξενολακές Μουσταφά Αλή Τσαβούς (ήτοι ο γνωστός αχυράνθρωπος-πρόεδρος του κόμματος των τουρκοφρόνων της Θράκης DEB), που περαιτέρω υπεραμύνεται της…Συνθήκης της Λωζάνης (σ.σ. κοιτάξτε ποιοι μιλάνε!) και των εκπαιδευτικών μειονοτικών δικαιωμάτων (λες και τα αμφισβήτησε δηλαδή κανείς)! Και στο τέλος, σκληρότερη όλων η στάση ποιου νομίζετε; Μα της γνωστής ορντινάντσας του Προξενείου Αχμέτ Χατζηοσμάν (που, όταν δεν κρατάει ομπρέλες στους Τούρκους αξιωματούχους, δεν φωτογραφίζεται μπροστά στη σημαία της «Ανεξάρτητης Θράκης» ή δεν έχει άλλη…«δουλειά», παριστάνει και τον βουλευτή Ροδόπης με το ΠΑΣΟΚ). Στη δική του ανακοίνωση λοιπόν ο…βουλευτής μας αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
     «Κάποιες θλιβερές διαπιστώσεις για τη μειονοτική εκπαίδευση» είναι ο τίτλος της θλιβερής πράγματι ανακοίνωσης της ΕΛΜΕ Ροδόπης. Μιας ανακοίνωσης η οποία μας θλίβει όχι τόσο για το περιεχόμενό της, η Μειονότητα έχει άλλωστε συνηθίσει σε παρόμοιες προσβλητικές και εριστικές ανακοινώσεις, όσο για το γεγονός ότι την υπογράφει το ΔΣ της ΕΛΜΕ Ροδόπης. Εκπαιδευτικοί δηλαδή στους οποίους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας.
     Ως εκπαιδευτικοί λοιπόν, θα έπρεπε να είναι περισσότεροι “διαβασμένοι” κι αν όχι, να κάνουν τον κόπο να συμβουλευτούν ορισμένα συγγράμματα πριν τουλάχιστον συντάξουν μια ανακοίνωση η οποία βρίθει λαθών και ανακριβειών. Εσκεμμένων; Θα το δείξει ο χρόνος…
     Ζητάει η ΕΛΜΕ την κατάργηση του θεσμού της μειονοτικής εκπαίδευσης και την ενοχοποιεί ότι «καθήλωσε τη μειονότητα στην αμάθεια και την οπισθοδρόμηση». Αγνοούν οι εκπαιδευτικοί μας βασικές έννοιες θεμελιωδών δικαιωμάτων και δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
     Όπως επίσης αγνοούν ότι την όποια οπισθοδρόμηση και αμάθεια στην μειονοτική εκπαίδευση έφεραν από το 1923 μέχρι σήμερα ημιμαθή και οπισθοδρομικά μυαλά που επί δεκαετίες σκεφτόταν με όρους διοικητικών ενοχλήσεων, απαγορεύσεων και διακρίσεων εις βάρος της Μειονότητας. Η μειονοτική εκπαίδευση αποτελούσε μόνο ένα από τα πεδία που δρούσαν ελεύθερα οι προασπιστές των παραπάνω ιδεοληψιών…
     “Καινοτόμοι” οι εκπαιδευτικοί της ΕΛΜΕ στην πρότασή τους και για τα νηπιαγωγεία στα οποία ζητάνε η μητρική γλώσσα να χρησιμοποιείται επικουρικά. Θα περίμενε κανείς ότι εκπαιδευτικοί θα χρησιμοποιούσαν πρωτίστως εκπαιδευτικά επιχειρήματα παιδαγωγικού περιεχομένου και όχι πολιτικού χαρακτήρα, όταν κατηγορούν ως σκληροπυρηνικούς όλους εμάς που προασπιζόμαστε την ίδρυση δίγλωσσων μειονοτικών νηπιαγωγείων.
     Δίγλωσση είναι η μειονοτική εκπαίδευση, τι πιο παιδαγωγικά ορθό να ιδρυθούν και δίγλωσσα μειονοτικά νηπιαγωγεία τα οποία θα ενσωματωθούν στον κορμό της μειονοτικής εκπαίδευσης για να μην αφήνουμε τα παιδιά μετέωρα στην προσχολική εκπαίδευση.
     Η ΕΛΜΕ “επικουρικά” επιχειρεί να αποβάλει την δίγλωσση μειονοτική εκπαίδευση από την περιοχή μας. Η δαιμονοποίηση της μειονοτικής εκπαίδευσης ωστόσο, φέρνει πολλούς δαίμονες οι οποίοι είναι κακοί και επικίνδυνοι σύμβουλοι για την ηρεμία και τη γαλήνη της περιοχής μας. Από τους εκπαιδευτικούς μας θα περιμέναμε ιδέες και προτάσεις για την αναβάθμιση της μειονοτικής εκπαίδευσης…».
     Και φυσικά είναι προφανές ότι δεν θα περίμενε ποτέ κανείς κάτι διαφορετικό από τον λεγάμενο. Επί δεκαετίες τώρα που πολιτεύεται oύτε ΜΙΑ φορά δεν είπε κάτι το έστω ελάχιστα αποκλίνον από αυτά που λένε τα αφεντικά του (στο τουρκικό Προξενείο)! Και θα προσέξατε βέβαια πως ως γνήσιος δημοκράτης (και δη…σοσιαλιστής) αναφέρει ως αποκλειστική μητρική γλώσσα της μειονότητας τα τουρκικά (δεν υπάρχουν δηλαδή ούτε πομάκικα, ούτε ρομανί)! Πέραν αυτού όμως πήρατε μία ιδέα από τον ορυμαγδό των πολεμικών ανακοινώσεων που ξέσπασε σε βάρος της ΕΛΜΕ Ροδόπης, επειδή είχε το…θράσσος να εκφέρει γνώμη για…εκπαιδευτικά θέματα (προφανώς κάποιοι πιστεύουν ότι γι’ αυτά δικαιούνται να μιλούν μόνο οι πρακτοράντζες)! Ο ορυμαγδός αυτός βέβαια αποτελεί στην πραγματικότητα έπαινο και…παράσημο για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-Ροδόπης. Και αποτελεί βέβαια και μία επιπλέον απόδειξη (πέραν δηλαδή της απλής λογικής, όσον αφορά τις σημαντικές επισημάνσεις της ΕΛΜΕ) για το ότι το κείμενό της, στρέφεται πραγματικά προς τη σωστή παιδαγωγική κατεύθυνση. Για την ιστορία, το κείμενο αυτό, που τόσο πολύ ενόχλησε, σας το επισυνάπτουμε παρακάτω (με τη δική μας απλώς επισήμανση ότι πέρασε ομόφωνα από το ΔΣ, με υπερψήφιση και από τις 4 εκπροσωπούμενες παρατάξεις, την ΠΑΣΚ, τη ΔΑΚΕ, την ανεξάρτητη ΑΕΣ και τη – συνδεόμενη με το ΚΚΕ – παράταξη της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ)…

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ Ν. ΡΟΔΟΠΗΣ

ΚΑΠΟΙΕΣ ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΠΑΙΔΩΝ

      Η έναρξη μιας ακόμη σχολικής χρονιάς μάς έφερε δυστυχώς αντιμέτωπους με ένα σύνολο θλιβερών συμπερασμάτων σε σχέση με την όλη εκπαιδευτική διαδικασία, την οποία προσπαθούμε να υπηρετήσουμε. Πέραν δε του ευρύτερου προβληματισμού μας για το πού βαδίζει η εκπαίδευση σήμερα στη χώρα μας (ερώτημα που τίθεται με ολοένα και πιο επιτακτικό τρόπο τα τελευταία χρόνια και παρά τις μεγαλεπήβολες «μεταρρυθμίσεις» και λοιπές πομπώδεις διακηρύξεις εκ μέρους της Πολιτείας), ένα γεγονός που μας ανησυχεί ιδιαίτερα είναι και η κατάσταση σχετικά με την εκπαιδευτικώς χειμαζόμενη μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής μας. Η νέα εκκωφαντική αποτυχία των μειονοτικών μαθητών στις φετινές Πανελλήνιες Εξετάσεις (αλλά βεβαίως και οι θλιβερές επιδόσεις τους στις ενδοσχολικές) αποτελεί το πλέον ατράνταχτο – και συνάμα τραγικό – τεκμήριο για το πόσο βάσιμη είναι αυτή η αγωνία μας. Γιατί σε πείσμα όσων διατείνονται ότι το εν λόγω πρόβλημα έχει εσχάτως μειωθεί, η μόνη αλήθεια είναι ότι στη Μέση Εκπαίδευση συνεχίζουν να έρχονται μουσουλμάνοι μαθητές με άκρως προβληματική (στις καλύτερες των περιπτώσεων) ελληνομάθεια. Με βαθιά λύπη (γιατί εμείς δεν θέλουμε αμόρφωτα τα παιδιά της μειονότητας), διαπιστώσαμε και φέτος το τεράστιο πρόβλημα – και βέβαια όχι θεωρητικά αλλά στην καθημερινή μας εμπειρία μέσα στην τάξη – επιστρατεύοντας όλες τις δυνάμεις μας στην προσπάθειά μας να συνταιριάξουμε την διδακτέα ύλη του Λυκείου με την κάλυψη κενών σε παιδιά 16 και 17 ετών, που αγνοούν ακόμη και την προπαίδεια ή τις στοιχειωδέστερες έννοιες της δομής της ελληνικής γλώσσας.

     Το γεγονός μας αναγκάζει – ως στοιχειώδες καθήκον μας ως δασκάλων και παιδαγωγών – να εκφράσουμε αρχικά και πάλι την αντίθεσή μας προς αυτό το εντελώς παρωχημένο εκπαιδευτικό μοντέλο του δίγλωσσου δημοτικού σχολείου. Μια απολύτως πρωτόγονη εκπαιδευτικά κατάσταση στην Ελλάδα του 2012  – γιατί πόσο «σύγχρονη» μπορεί άραγε να θεωρείται μια εκπαίδευση όπου τα μισά μαθήματα διδάσκονται στα ελληνικά και τα άλλα μισά στα τουρκικά, αλλά και πόσο συμβατή μπορεί να είναι και με το Διεθνές Δίκαιο – όπως φτάνει να αναρωτιέται ακόμη και ο Κ.Τσιτσελίκης – μια εκπαίδευση με τόσο οριοθετημένους θρησκευτικούς διαχωρισμούς (μουσουλμάνοι δάσκαλοι και μουσουλμάνοι μαθητές); Και μια κατάσταση, η οποία δεν βασίζεται βεβαίως σε κάποια διεθνή συνθήκη, αλλά αποκλειστικά στα χουντικά Μορφωτικά Πρωτόκολλα του 1968, και στην πράξη συντρίβει κυριολεκτικά τους μειονοτικούς μαθητές στις συμπληγάδες ενός παρανοϊκής σύλληψης και βαθύτατα αντιεκπαιδευτικού δίγλωσσου προγράμματος (αγνοώντας εξάλλου προκλητικά και τις άλλες μειονοτικές γλώσσες της περιοχής, όπως η πομακική και η ρομανί). Και μια κατάσταση τέλος που επιτείνεται τα τελευταία χρόνια και με την πεισματική εμμονή των πλέον σκληροπυρηνικών κύκλων της μειονότητας για δίγλωσσα νηπιαγωγεία (για να μην σταθούμε καν στη δεδομένη λειτουργία στη Θράκη παράνομων ιδιωτικών νηπιαγωγείων που δεν είναι καν δίγλωσσα, αλλά αποκλειστικά τουρκόφωνα). Όλα αυτά ασφαλώς αποτελούν έναν από τους βασικότερους λόγους της γκετοποίησης της μειονότητας, της πνευματικής και κοινωνικής της καθυστέρησης, της ποδηγέτησής της από αλλότρια κέντρα (που τους συμφέρει αυτή η νοσηρή κατάσταση), της ενίσχυσης των διαχωριστικών γραμμών και της διαιώνισης εντέλει μιας παράλληλης κοινωνίας με καθαρά αποσχιστική λογική.
      Με αφορμή όμως και το σχετικά πρόσφατο τριήμερο συνέδριο στην Κομοτηνή, όπου οι κυρίες Φραγκουδάκη, Δραγώνα και άπασα η παρέα τους διατράνωσαν με πανηγυρική αμετροέπεια τα…εντυπωσιακά αποτελέσματα της εκπαιδευτικής τους δραστηριότητας στη Θράκη, νιώθουμε υποχρεωμένοι να προβούμε ακολούθως σε κάποιες διαπιστώσεις και για το περίφημο «Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων», δηλαδή το ακριβότερο από εντάξεώς μας σε ΕΟΚ-ΕΕ εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που κοστίζει περίπου 3,5 εκατομμύρια € τον χρόνο και για το οποίο (μετά από 15 ολόκληρα χρόνια λειτουργίας του) εμείς μπορούμε ρητά να το χαρακτηρίσουμε όχι απλώς πρόγραμμα πενιχρών αποτελεσμάτων, αλλά ξεκάθαρα αποτυχημένο. Αποτυχημένο και γιατί προσπάθησε απλώς να επιφέρει κάποιες διορθώσεις στο προαναφερθέν απαράδεκτο μοντέλο της μειονοτικής εκπαίδευσης (το οποίο στην πραγματικότητα δεν μπορεί να διορθωθεί, αλλά η μόνη λύση είναι η άμεση κατάργησή του), αλλά και για τους τρόπους που επέλεξε για να τις επιφέρει (και ας αρκεστούμε εδώ π.χ. απολύτως ενδεικτικά να αναφέρουμε το…απίστευτο παιδαγωγικό επίτευγμα του σχηματισμού μικτών τμημάτων από μουσουλμάνους μαθητές δημοτικού και γυμνασίου, δηλαδή από παιδιά εντελώς διαφορετικών ηλικιών και συνεπώς γνωστικών επιπέδων, μέσα στα οποία τμήματα καλούνται οι εκπαιδευτικοί μέσα σε 45΄ να διδάξουν Μαθηματικά ή Νεοελληνική Γλώσσα).
     Και βεβαίως διευκρινίζουμε ότι εμείς δεν στεκόμαστε αυτή τη στιγμή στο απίστευτο κόστος του προγράμματος (και ας αποτελεί φυσικά μία τρομακτική πρόκληση, ειδικά σε μια εποχή που συνταξιούχοι των 400€ και δάσκαλοι των 700€ πέφτουν σε απόγνωση). Αν και βαριά χειμαζόμενοι φορολογούμενοι όλοι μας, πιστεύουμε πραγματικά ότι στην εκπαίδευση δεν χωρούν οικονομικίστικες λογικές και πολιτικές περικοπών και λιτότητας. Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε κάποια σαφώς  κοστοβόρα (όσο και εντελώς περιττά) δεδομένα, όπως π.χ. η μέσω του ΠΕΜ παράδοση μαθημάτων τουρκικής γλώσσας σε εκατοντάδες πλειονοτικούς καθηγητές – για λόγους μάλιστα εντελώς άσχετους προς τους στόχους του προγράμματος (είναι πραγματικά απαράδεκτο να συμβαίνει κάτι τέτοιο με δημόσιο χρήμα – στο κάτω-κάτω για όποιον θέλει να μάθει τα τουρκικά, υπάρχουν εν τέλει και τα φροντιστήρια). Και κυρίως βέβαια δεν μπορούμε να αγνοούμε και τα «εκπαιδευτικά» αποτελέσματα αυτού του πανάκριβου προγράμματος. Και αυτά είναι απλώς η διαιώνιση του παντελούς λειτουργικού αναλφαβητισμού των μειονοτικών μαθητών μας (μήπως όμως είναι άραγε τελικά και το ζητούμενο;), ενώ και οι θριαμβολογίες των επιστημονικών καθοδηγητών του προγράμματος για τον περιορισμό της σχολικής διαρροής, είναι και αυτές κενές περιεχομένου, αν ληφθεί υπόψη και το ότι αυτό συνέβη τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ελλάδα (χωρίς να «τρέχει» κανένα απολύτως πρόγραμμα), αλλά κυρίως το ότι στη Θράκη άλλες είναι οι κυριότερες αιτίες αυτού του περιορισμού (όπως η ραγδαία αστικοποίηση, η άρση των προκαταλήψεων για τα κορίτσια, η βελτίωση του οδικού δικτύου σε Ξάνθη – Ροδόπη, η γενικότερη στροφή σε μορφωτικές αξίες και πάνω απ’ όλα βέβαια η ενθαρρυντική για τους μουσουλμανόπαιδες ποσόστωση για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ). Αυτά όλα μάλιστα αποτελούν αντικειμενικούς παράγοντες, άκρως μετρήσιμους, ενώ το ΠΕΜ συνεχίζει εντελώς ανεξέλεγκτο εδώ και 15 χρόνια (άλλη μείζων πρόκληση αυτή), χωρίς καμία απολύτως έρευνα να έχει πραγματοποιηθεί για τα (όποια) ποιοτικά του αποτελέσματα. Ζητούμε επιτέλους αυτό να γίνει στην τωρινή (4^η φάση) του προγράμματος, για να επιβεβαιωθούν και οι συνάδελφοι που με απόγνωση διαπιστώνουν τον αναλφαβητισμό του συντριπτικού ποσοστού των μαθητών των μειονοτικών δημοτικών. Έναν αναλφαβητισμό που εμείς τον ζούμε καθημερινά μέσα στις τάξεις μας, που παλεύουμε ετεροχρονισμένα (και βεβαίως μάταια, γιατί είναι πρακτικά αδύνατον) να τον μειώσουμε στις ηλικίες των 16 και 17 ετών και που δυστυχώς, παρά τις απεγνωσμένες μας προσπάθειες, μοιραία τον διαπιστώνουμε και με τα ατράνταχτα τεκμήρια των βαθμολογικών καταρρεύσεων των μουσουλμάνων μαθητών μας στις ενδοσχολικές και κυρίως τις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Και τα τεκμήρια αυτά αποτελούν ασφαλώς και την πλέον αξιόπιστη έρευνα για την αποτυχία του ΠΕΜ, κόντρα στις μεγαλόστομες πομφόλυγες των εμπνευστών του.
     Μετά απ’ αυτά τι μπορούμε να περιμένουμε στο μέλλον; Οι προτάσεις που εμείς μπορούμε να σκεφτούμε ως εκπαιδευτικοί είναι ξεκάθαρες (και βεβαίως ουδόλως περιλαμβάνουν μέσα τους το ΠΕΜ και την οιαδήποτε σκέψη συνέχισής του). Αυτά που προτείνουμε λοιπόν είναι:
     α) η άμεση καταγγελία των χουντικών πρωτοκόλλων του 1968 και η κατάργηση του αναχρονιστικού θεσμού της μειονοτικής εκπαίδευσης, που δοκιμάστηκε στην πράξη και καθήλωσε τη μειονότητα στην αμάθεια και την οπισθοδρόμηση,
    β) η δημιουργία δημόσιων ελληνικών σχολείων, όπου θα διδάσκονται ως μαθήματα επιλογής η μητρική γλώσσα των μαθητών και το Κοράνιο (ας προσέξουμε τη μεγάλη απήχηση που βρήκαν τα δημόσια Ελληνικά Γυμνάσια στα Πομακοχώρια της Ξάνθης και της Ροδόπης),
     γ) η θέσπιση ελληνόφωνων νηπιαγωγείων, όπου η  μητρική γλώσσα θα χρησιμοποιείται επικουρικά, για να εμπεδωθεί η ελληνομάθεια (επιτέλους, ας αξιοποιηθεί η εμπειρία τέτοιων προγραμμάτων στο Βέλγιο, στον Καναδά και σε άλλα πολυγλωσσικά περιβάλλοντα).
    Αυτά τα απλά βήματα χρειάζεται η περιοχή μας, για να αναδείξει το ανθρώπινο δυναμικό της και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξή της. Όλα τα άλλα «αδειανά πουκάμισα» των σχεδίων δράσης δεν έχουν να πουν τίποτα στους πολίτες. Το ίδιο και κάποια μεγαλόστομα εκπαιδευτικά προγράμματα, που κινήθηκαν με περίσσιο θράσσος και αμετροέπεια πάνω στην κυρίαρχη λογική της Μεταπολίτευσης, αυτή της απομύζησης πόρων (ευρωπαϊκών και ελληνικών) με αμφίβολα αποτελέσματα από κρατικοδίαιτους και διαπλεκόμενους «διανοουμένους». Τέτοια προγράμματα στην πραγματικότητα βαθαίνουν την κρίση στην εκπαίδευση και για τούτο απαιτούν επιτέλους από όλους μας υπεύθυνες και δυναμικές απαντήσεις… 
  ΠΗΓΗ                                                                                                                                                                   ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ
Προξενείο ΣΤΟΠ