Γεννήθηκαν στην Αττική τη δεκαετία του 1930. Μόνο που όλα τους τα χρόνια μιαν άλλη πατρίδα έχουν στο μυαλό τους και περηφανεύονται γι' αυτή: τη Σμύρνη, τη γη των προγόνων τους. Τον τόπο που οι γονείς και οι συγγενείς τους υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τον Σεπτέμβριο του 1922 για να σωθούν. Η ιστορία της Καταστροφής για εκείνους είναι η ιστορία των οικογενειών τους και η Σμύρνη είναι ο τόπος των καθημερινών αναφορών στα σπίτια τους. Τρεις πρόσφυγες «δεύτερης γενιάς» από τη Σμύρνη διηγούνται τις μνήμες τους, ενώ η Νάνσι Χόρτον, κόρη του Τζορτζ Χόρτον, προξένου των ΗΠΑ στη Σμύρνη το '22, ζει στην Ελλάδα και συνεχίζει στα 100 της χρόνια να διαδίδει τις ιδέες του φιλέλληνα πατέρα της.
Οκτώ χρόνια τώρα πρόεδρος της ιστορικής Ενωσης Σμυρναίων Νίκαιας και Πειραιά, ο Δημήτρης Γκιουλιστάνης επιμένει, μαζί με άλλους Σμυρνιούς, να μεταλαμπαδεύει στις νεότερες γενιές την προσφυγική πολιτιστική κληρονομιά του Ελληνισμού της Ανατολής ώστε να διατηρηθεί άσβεστη η μνήμη των «αλησμόνητων πατρίδων». Η μητέρα του καταγόταν από τη Σμύρνη. Ο πατέρας του από το Εσκί Σεχίρ, αλλά διατηρούσε στη Σμύρνη φαρμακείο, πάνω από το οποίο στεγαζόταν το τουρκικό Φρουραρχείο. «Μερικούς μήνες πριν από την Καταστροφή είχε θεραπεύσει τον τούρκο φρούραρχο από δερματική νόσο και αυτός το εκτίμησε. Μια βδομάδα λοιπόν πριν καεί η Σμύρνη, κατέβηκε ο ίδιος ο φρούραρχος στον πατέρα μου. "Κύριε Γκιουλιστάνογλου (αυτό ήταν τότε το όνομά μας), σας είμαι ευγνώμων που με θεραπεύσατε. Γι' αυτό κι εγώ τώρα έρχομαι να σας προστατεύσω", του είπε και του έδειξε ένα χαρτί που έγραφε πως όλοι οι Ελληνες, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών και ο εμπορικός κόσμος ήταν υπό εκκαθάριση. Τον έπιασε τότε εμπιστευτικά από την μπλούζα και τον συμβούλεψε: "Φύγε τώρα αμέσως από εδώ! Βρες τρόπο και γύρνα στην Ελλάδα". Ο πατέρας μου πήγε κατευθείαν στον παππού μου, εκείνος όμως αρνήθηκε κάθε σκέψη μετακίνησης. "Εδώ στη Σμύρνη είναι το σπίτι μας", του απάντησε», περιγράφει συγκινημένος ο 77χρονος Δημήτρης Γκιουλιστάνης.
Λίγο πριν από την Καταστροφή ο πατέρας του και η γιαγιά του πρόλαβαν και αναχώρησαν. «Προτού αφήσουν πίσω τους οριστικά τα πάτρια εδάφη, η γιαγιά φρόντισε να τυλίξει το δίπλωμα του γιου της σε υφασμάτινη θήκη. "Αυτό θα το χρειαστείς στην Ελλάδα!", του είπε. Αυτό ήταν και το μόνο από τα υπάρχοντα που πήρε μαζί της όταν έμπαιναν σε ένα από τα τελευταία πλοία», λέει ο κ. Γκιουλιστάνης. Ο παππούς του έμεινε πίσω και έζησε όλο το δράμα, τέτοιο καιρό πριν από 90 χρόνια. Εξι μήνες αργότερα κατάφερε να φτάσει και εκείνος στην Αθήνα. Εντελώς τυχαία, έξω από φούρνο στην Πανεπιστημίου συνάντησε έκπληκτος τον γιο του! Ο πατέρας του κ. Γκιουλιστάνη έζησε μέχρι τα 96 του στην Αθήνα. Ανοιξε το 1923 φαρμακείο στην Κοκκινιά, που το λειτουργεί σήμερα ο γιος με τη σύζυγό του, Σμυρνιά επίσης στην καταγωγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου