Του Δημοσθένη Κυριαζή
Η εικόνα των πολιτών της Ελλάδος, όπως φωτογραφήθηκε στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, προκαλεί σύγχυση και μεγάλη ανησυχία για το μέλλον των ανθρώπων που γεννήθηκαν και ζουν στο χώρο που ονομάζεται το Λίκνο της Δημοκρατίας.
Η σύγχυση και η ανησυχία δημιουργείται από τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαΐου, πιο σημαντικά από τα οποία είναι οι κατανομές των πολιτών συναρτήσει : (1)της προθυμίας συμμετοχής τους στις εκλογές και (2) των....
προτιμήσεων τους στα προγράμματα και υποσχέσεις των κομμάτων.
Κατανομή των εχόντων δικαίωμα ψήφου (εγγεγραμμένων) πολιτών.
Από το σύνολο των 9.949.401 εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους πολιτών, την 6η Μαΐου 2012 ψήφησαν 6.324.104 πολίτες ή ποσοστό 63,56% του συνόλου. Οι υπόλοιποι πολίτες: είτε απείχαν της ψηφοφορίας - 3.472.650 πολίτες ή 34,90 % - είτε ψήφισαν λευκό/ άκυρο - 152.647 πολίτες ή 1,54%. Δηλαδή, 3.625.297 πολίτες ή το 36,44%, κάτι περισσότερο από ένας στους τρεις πολίτες, γύρισαν την πλάτη στο θεσμό των εκλογών και στο σημερινό πολιτικό σύστημα.
Το φαινόμενο αυτό δεν οφείλεται, στην αδιαφορία των πολιτών για τα κοινά, και μάλιστα αυτή την κρισιμότατη περίοδο, αλλά οφείλεται στην βαθειά απογοήτευση τους από το πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς της χώρας· οφείλεται στην στέρεα πεποίθηση των πολιτών ότι με τους στόχους των εκλογών και τους κανόνες διεξαγωγής τους - που οι πολιτικοί θεσμοθέτησαν - οι εκλογές δεν αποτελούν άσκηση εξουσίας των πολιτών, αλλά αποτελούν κοροϊδία· αποτελούν επίκληση της εξουσίας τους, για νομιμοποίηση της εξουσίας των κομμάτων· για νομιμοποίηση της κομματοκρατίας .
Πράγματι, σύμφωνα με τους κανόνες του πολιτεύματος, η «εντολή των πολιτών» διαμορφώνεται από τα ποσοστά των εγκύρων ψηφοδελτίων που λαμβάνει το κάθε κόμμα, ενώ τα επί του συνόλου των πολιτών ποσοστά αγνοούνται. Οι πολίτες δηλαδή που απέχουν ή ψηφίζουν λευκό/άκυρο, είναι πολίτες, αλλά … πολιτικά δεν υπάρχουν.
Οι λόγοι αυτού του θεσμού, που οδηγεί σε παράλογα, ανήθικα και αντιδημοκρατικά αποτελέσματα, είναι ευνόητοι.
Κατανομή των ψήφων στα κόμματα, δηλαδή στα προεκλογικά προγράμματα τους.
Τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων περιλαμβάνουν πληθώρα υποσχέσεων και «δεσμεύσεων»· καλύπτουν τα πάντα για τους πάντες και ειδικότερα για τους οπαδούς τους.
Με κριτήριο τις υποσχέσεις αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, την παρούσα περίοδο τα κόμματα ταξινομούνται σε τρεις ομάδες: μνημονιακά, αντιμνημονιακά και αντιευρωπαϊκά. Υπάρχει ακόμη και μια τέταρτη ομάδα μικρών κομμάτων με ποικιλία στόχων και υποσχέσεων, που συγκεντρώνουν μικρό ποσοστό ψήφων και δεν μπαίνουν στη Βουλή. Τα προγράμματα αυτών ανήκουν σε μία από τις προαναφερθείσες τρεις κατηγορίες, αλλά ή κατανομή τους δεν έγινε γιατί και δύσκολή είναι και δεν αλλοιώνει τα συμπεράσματα του παρόντος.
Στόχοι και ψήφοι των κομμάτων
Τα μνημονιακά κόμματα έχουν ως πρώτο στόχο την παραμονή της χώρας στο Ευρώ και την πραγματοποίηση εφικτών αλλαγών στο μνημόνιο με τη συνεργασία και την αποδοχή των ετέρων του μνημονίου. Η ομάδα αυτή που αποτελείται από τα κόμματα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ –ΔΗΜ.ΣΥΜ – ΔΡΑΣΗ, έλαβε:
2.300.925 ψήφους που αντιστοιχούν στο 23,13 % των εγγεγραμμένων πολιτών ή στο 36,38 των εγκύρων ψηφοδελτίων.
Τα αντιμνημονιακά κόμματα έχουν ως πρώτο στόχο την πραγματοποίηση σημαντικών αλλαγών στο μνημόνιο ανεξάρτητα από την αποδοχής τους από τους εταίρους. Για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου: άλλα κόμματα ζητούν την καταγγελία και ακύρωση του μνημονίου και άλλα τη διατήρηση του μνημονίου αλλά με σημαντικές αλλαγές, που προφανώς κάποιες θα είναι μονομερείς. Η παραμονή της χώρας στο Ευρώ κρίνεται διαφορετικά από τα υπόψη κόμματα. Μερικά κόμματα (Δημ.Αρ, ΛΑΟΣ, Οικολόγοι) την κρίνουν σημαντική, ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμητή αλλά δευτερεύουσα, και τα υπόλοιπα (Ανεξ.Ελλ., Χρυσή Αυγή, Ανταρσυα), αρνητική ή αδιάφορη. Η ομάδα αυτή που αποτελείται από τα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΞ.ΕΛΛΗΝΕΣ – ΧΡΥ.ΑΥΓΗ – ΔΗΜ.ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ – ΛΑΟΣ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ , έλαβε :
3.033. 059 ψήφους που αντιστοιχούν στο 30,49 % των πολιτών ή στο 47,96% των εγκύρων ψηφοδελτίων
Τα αντιευρωπαϊκά κόμματα έχουν ως πρώτο στόχο την έξοδο της χώρα από την ΕΕ και το Ευρώ . Η σαφής αυτή στρατηγική, που στηρίζεται από το ΚΚΕ, έλαβε:
536.072 ψήφους που αντιστοιχούν στο 5,38 % των πολιτών ή στο8,48 % των εγκύρων ψηφοδελτίων
Τα λοιπά μικρά κόμματα, που έχουν ποικιλία στόχων και δεν εισέρχονται στη Βουλή έλαβαν:
454.046ψήφους που αντιστοιχούν στο 4,56% των πολιτών ή στο7,18 % των εγκύρων ψηφοδελτίων
Σημείωση. Τα ανωτέρω συνοπτικά στοιχεία φαίνονται και προκύπτουν εύκολα από τα αναλυτικά για κάθε κόμμα στοιχεία, που παρατίθενται στο τέλος του παρόντος.
Το πρόβλημα της εντολής των πολιτών
Από τα προηγούμενα στοιχεία προκύπτει ότι είναι πολύ δύσκολο – αν όχι αδύνατο - να βγει μια αξιόπιστη απάντηση για την πραγματική εντολή που έδωσαν οι πολίτες στους αντιπροσώπους τους, σχετική με τη στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης.
Η αδυναμία αυτή δεν οφείλεται στις πνευματικές και ηθικές δυνάμεις των πολιτών, στη χαμηλή μέση κατά κεφαλή καλλιέργεια των πολιτών όπως πολλοί ισχυρίζονται, αλλά οφείλεται στα χαρακτηριστικά του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών που το υπηρετούν. Όταν οι μεγάλες αποφάσεις λαμβάνονται από τους εκλεγμένους άρχοντες και όχι από τους πολίτες, είναι παραλογισμός και εμπαιγμός να μιλάμε για εντολή των πολιτών.
Στο πολιτικό μας σύστημα, η εντολή των πολιτών πρέπει να είναι θολή ώστε κάθε κόμμα να δίδει τη δική του… ερμηνεία. Η ανάγκη όμως ερμηνείας των αποφάσεων των πολιτών από τους εκπροσώπους/ εντελλόμενους τους, συνιστά την αποκορύφωση του παραλογισμού και της σύγχυσης.
Αν οι αντιπρόσωποι μας ειλικρινά ενδιαφέρονται, όπως όλοι ηχηρά δηλώνουν, να υλοποιήσουν τις εντολές των πολιτών για το παρόν μείζον πρόβλημα της Χώρας, δεν έχουν παρά να ρωτήσουν τους πολίτες ποια από τις προαναφερθείσες τρεις στρατηγικές προτιμούν να ακολουθήσουμε για να βγούμε από την οικονομική και γενικότερη κρίση:
Την παραμονή της χώρας στο Ευρώ και την πραγματοποίηση εφικτών αλλαγών στο μνημόνιο .
Την πραγματοποίηση των σημαντικών και επιθυμητών αλλαγών στο μνημόνιο ανεξάρτητα από την αποδοχής τους από τους εταίρους, δηλαδή μονομερώς, με όποια πιθανότητα εξόδου από το Ευρώ και ΕΕ αυτή η στρατηγική συνεπάγεται.
Την έξοδο της χώρας από την ΕΕ και το Ευρώ .
Είναι προφανές ότι η 2η και η 3η στρατηγική στην πράξη συμπίπτουν και ότι διαφέρουν μόνο στον τρόπο διατύπωσης και τεκμηρίωσης.
Η λύση του προβλήματος
Εδώ που φθάσαμε δύο λύσεις υπάρχουν για να αναδειχθεί και να υλοποιηθεί η καθαρή εντολή των πολιτών, η οποία βάσιμα αναμένεται να διασφαλίσει: την αποδοχή των αποφάσεων και τη συνοχή και βοήθεια των πολιτών στην υλοποίηση τους· να διασφαλίσει δηλαδή τις βασικές και απαραίτητες προϋποθέσεις υπέρβασης της σημερινής κρίσης. Αυτές είναι:
Κατά τις Βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου να πραγματοποιηθεί και δημοψήφισμα για να επιλέξει ο πολίτης μία από τις προαναφερθείσες τρεις στρατηγικές. Τέτοια δημοψηφίσματα πολλαπλών επιλογών (Multichoice Referendums) πραγματοποιούνται στην Ελβετία, αλλά έχουν πραγματοποιηθεί και σε άλλες χώρες (πχ Σουηδία το 1957 και το 1980, Αυστραλία το 1977).
Β. Τα υπάρχοντα κόμματα να δηλώσουν καθαρά ποια από τις τρείς στρατηγικές θα εφαρμόσουν – όπως το ΚΚΕ κάνει - ή να σχηματισθούν συνασπισμοί κομμάτων με μοναδικό κριτήριο την στρατηγική εξόδου από την κρίση.
Η Α λύση είναι προτιμότερη γιατί τα κόμματα που θα ψηφισθούν, θα είναι υποχρεωμένα, λογικά και ηθικά, να βοηθήσουν στην υλοποίηση της εντολής των πολιτών, ανεξάρτητα από τη δική στρατηγική. Δεν γνωρίζουμε όμως αν θεσμικά η λύση αυτή είναι εφικτή στα υφιστάμενα χρονικά περιθώρια.
Τα αποτελέσματα των εκλογών 6ης Μαΐου 2012, συνοπτικά.
Εγγεγραμμένοι: 9.949.401
Αποχή : 3.472.650
Λευκά/Άκυρα : 152.647
………………………………….
Έγκυρα : 6.324.104
Έλαβαν
ΝΔ 1.192.054
ΠΑΣΟΚ 833.529
ΔΗΝ.ΣΥΜ 161.374
ΔΡΑΣΗ 113.968
ΣΥΝΟΛΟ Α : 2.300.925 ή 23,13% των πολιτών ή 36,38% των εγκύρων
ΣΥΡΙΖΑ 1.061.265
ΑΝ.ΕΛΛΗΝΕΣ 670.596
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 440.894
ΔΗΜ.ΑΡ 386.116
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 185.366
ΛΑΟΣ 183.466
ΑΝΤΑΡΣΥΑ 75.356
ΣΥΝΟΛΟ Β : 3.033.059 ή 30,49% των πολιτών ή 47,96% των εγκύρων
ΚΚΕ, ΣΥΝΟΛΟ Γ : 536.072 ή 5,38% των πολιτών ή 8,48% των εγκύρων
ΛΟΙΠΑ ΚΟΜΜΑΤΑ: 454.048 ή 4,56% των πολιτών ή 7,18% των εγκύρων
Τα ανωτέρω στοιχεία ελήφθησαν από σχετική μελέτη του φίλου και φίλου των ιδεών της Ψηφιακής Άμεσης Δημοκρατίας Ιωάννη Δ. Καμάρα, PhD οικονομολόγου και το Ιντερνέτ. Προφανώς μικρές διαφορές από τα τελικά οριστικά αποτελέσματα, ουδόλως αλλοιώνουν τα προαναφερθέντα συμπεράσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου