Από τα κουτσομπολιά της γειτονιάς, από όσα μπαίνουν στους αναποφάσιστους στις δημοσκοπήσεις… από όσους εψήφισαν με οργή, χωρίς λογική, με συναίσθημα, με το θυμικό, δίχως σύνεση. Ψήφισαν ότι ψήφισαν, μας αρέσει δεν μας αρέσει. Δεν ακούνε δηλώσεις οι άνθρωποι αυτοί δεν ακούνε κανάλια, δε διαβάζουν εφημερίδες. Οι διανοούμενοι της δήθεν προόδου, ας τους κατατάξουν στους αναλφάβητους.
Τούτων ειπωθέντων… απλώς τα γεγονότα.
Η Σ. 70 χρονών και βάλε πληρώνει τις εξετάσεις της, μέχρι τελευταίου ευρώ αφού το ταμείο της δε δίνει μία. Πάλι καλά που οι οικονομίες μιας ζωής ακόμα επαρκούν… μέχρι πότε;
Ο Β. 30κάτι χρονών, αισθάνθηκε σοβαρή αδιαθεσία και για να κάνει μια ιατρική έρευνα να το ψάξει ρε αδερφέ… βρήκε από φίλους 500 € για να κάνει μαγνητική… γιατί εδώ στο νησί μόνο ιδιωτικά γίνεται… αν είναι να πας στην Αθήνα πρέπει να βρεις τα φράγκα.
Η Δ. όταν είδε τα χάλια μας είπε θα φύγω και ψάχνει, εισιτήριο μετανάστευσης. Η Δ. που έχει δώσει τον εαυτό της στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, ψάχνει να φύγει.
Ο Μπ. Οδοκαθαριστής, ψάχνει άδεια άνευ αποδοχών, να φύγει να μπαρκάρει για να μπορεί να πληρώνει το δάνειο … ο άθλιος, ο ελεεινός, πήρε δάνειο για να χτίσει σπίτι… σε πατρικό οικόπεδο.
Νομίζετε ότι όλοι αυτοί ανησυχούν για το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας; Για τα δημοσιονομικά μεγέθη; Για το πολιτικό μέλλον «υπεύθυνων πολιτικών»; Αν υπάρχει άλλος δρόμος θα είναι υπερήφανοι να τον βαδίσουμε όλοι και όλες μαζί. Αν όχι ας βρεθεί ένας δρόμος… αλλά το Σηφουνάκη να λέει θα πεινάσουμε δεν τον ανέχομαι.
Ανοίγω ένα παλιό βιβλίο…
«Μου το ‘πε έτσι ξερά, φυσικά, η γυναίκα του, σα να μου έλεγε πως έβρεξε, ή πως βασίλεψε ο ήλιος. Ντράπηκα που δεν το ξερα. Δε μου το ‘χαν γράψει. Δε βαριέσαι. Όλοι πεθαίνουν. Τι γίνεται μ’ εκείνους που είναι ζωντανοί και δεν ζουν.»
Όμηρος Πέλλας – Διηγήματα –εκδ. Στιγμή -1986
http://paganeli.wordpress.com/redkangaroo.wordpress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου