από kotsarikos
Σας μεταφέρουμε το πιο κάτω κείμενο από το ανάγνωσμα ”Θαύματα και Σημεία” του Αγίου Ιγνατίου Μπριαντστιανινωφ, Επισκόπου Σταυρουπόλεως, πιο πολύ ως γνωσιακό βοήθημα για την εκπαίδευση των παιδιών μας, παρά για προσωπική χρήση, χωρίς βεβαίως να αγνοούμε την αλήθεια ότι κανείς δεν γνωρίζει πότε θα έρθει ο Αντίχριστος.
Ο Αντίχριστος έρχεται. Πως, και µε τι θα τον αντιµετωπίσωµε;
α. µε την ζώσα πίστη .
Η ζώσα πίστη στο Χριστό, γεννιέται µέσα µας, όταν αναζωωθή η ψυχή µας από το λόγο του Θεού. Η ζώσα πίστη τρόπον τινά βλέπει τον Χριστό[105]. Μόνο όταν έχωµε ζώσα πίστη, θα µπορέσωµε να καταλάβωµε κάτι από τα θεία δόγµατα της χριστιανικής πίστης· διαφορετικά θα είναι για µας βιβλίο εσφραγισµένο, µυστήριο εντελώς ακατανόητο. Όταν έχωµε ζώσα πίστη, τα θεία δόγµατα, παρ’ ότι θα µένουν και πάλι απρόσιτα, θα µας γίνωνται σαφή· θα τα καταλαβαίνωµε κάπως. ∆εν θα καλύπτωνται πια κάτω από εκείνο το αδιαπέραστο και βαρύ καταπέτασµα, που προκαλεί η νεκρή πίστη. Η ζώσα πίστη είναι µια λογική, µια πνευµατική λογική ∆εν χρειάζεται πια σηµεία, γιατί έχει από όλες τις πλευρές χορτάσει µε τα θαύµατα του Χριστού. Και ιδίως έχει χορτάσει µε τον λόγο Του, που είναι πιο µεγάλος από όλα Του τα θαύµατα και στέφανος των θαυµάτων Του. Η επιθυµία να ιδούµε θαύµατα είναι γνώρισµα της απιστίας. Τα σηµεία εδόθησαν λόγω της απιστίας, για να την µεταβάλλουν σε πίστη.
Γι’ αυτό ας προσκολληθούµε στο λόγο του Χριστού µε όλη µας την ψυχή. Ας ενωθούµε µε Αυτόν σε ένα πνεύµα. Και τότε τα σηµεία του αντιχρίστου δεν θα µπορέσουν ποτέ να τραβήξουν την προσοχή µας. Με καταφρόνηση και παγερή αδιαφορία πρέπει να αποστρέφωµε από αυτά το βλέµµα µας όπως θα εκάναµε για τη πιο αναίσχυντη αισχρή πράξη· για την πιο αποστατική ενέργεια εχθρού του Θεού· για την πιο µυσαρή βλασφηµία· για την πιο απάνθρωπη θανάτωση. Ας ενθυµούµεθα την εξής ιδιαίτερης σηµασίας παρατήρηση από την πείρα των ασκητών: Οι εµφανίσεις των δαιµόνων έχουν µια τέτοια ιδιότητα, που ακόµη και την πιο ελάχιστη προσοχή να τους δώσης ζηµιά θα έχης. Γιατί ακόµη και την πιο ελάχιστη προσοχή, αν την αφήσης σε ένα τέτοιο θέµα ελεύθερη, χωρίς να συγκρατής, θα σου προκαλέση τις πιο ολέθριες εντυπώσεις και θα σε εµβάλη στον πιο δύσκολο πειρασµό.
β. Με την ταπεινοφροσύνη
Η ταπεινοφροσύνη είναι αδιάσπαστα ενωµένη µε την πνευµατική λογική. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει: Μόνο εκείνος που έχει ταπείνωση µπορεί να ονοµασθή λογικός. Όποιος δεν έχει ταπείνωση, ποτέ δεν θα γίνη λογικός». Η ζωντανή πίστη δείχνει στα µάτια της ψυχής τον Θεό. Όποιος βλέπει έτσι το Θεό, όποιος έτσι αισθανθή το Θεό, βλέπει τη µηδαµινότητά του. Γεµίζει ανέκφραστη ευλάβεια προς το Θεό, τα έργα τους, τις εντολές του. Και έτσι το κάθε του δίδαγµα θα γίνεται µε ταπεινοφροσύνη. Ο ταπεινόφρων δεν θα τολµήση ποτέ, ούτε καν αν ερωτοτροπήση µε κάτι, που θα είναι απλά έξω από το θέληµα του Θεού· και – πολύ περισσότερο – µε κάτι, που θα το έχη µε κάποιο τρόπο καταδικάσει ο λόγος του Θεού. Για αυτό, τα σηµεία του αντιχρίστου θα µείνουν ξένα στον ταπεινό. ∆εν θα τα δέχεται µε κανένα τρόπο. ∆εν θα έχη καµµιά σχέση µε αυτά.
γ. Με την προσευχή .
Όταν µελετάµε την µηδαµηνότητά µας και την ασθένειά µας· όταν στρέφουµε τον νου µας στο Θεό, στην µεγαλωσύνη Του, στην παντοδυναµία Του, στην απέραντη αγαθότητά Του· έρχεται στην ψυχή ο πόθος να στραφή µε προσευχή σ’ Αυτόν. Τότε όλη η ελπίδα της ψυχής συγκεντρώνεται στον Θεό. Και για αυτό τίποτε δεν είναι ικανό να την κάµη να αφαιρεθή την ώρα της προσευχής. Γιατί προσεύχεται συνενώνοντας όλες της τις δυνάµεις. Αναζητεί τον θεό µε όλη της τη δύναµη. Εκµεταλλεύεται για την προσευχή όλες τις δυνατότητές της. Και αγωνίζεται για να προσεύχεται αδιαλείπτως. Όταν θα αρχίση η µεγάλη θλίψη, την εποχή του αντιχρίστου, όλοι οι αληθινά πιστοί, θα ζητούν από τον Κύριο βοήθεια, ενίσχυση, θεία χάρη, ενδυνάµωση, να τους κρατή από το χέρι. Οι δυνάµεις του ανθρώπου, όσο πιστοί και αν είναι στο Θεό, είναι ανεπαρκείς να αντισταθούν στην δύναµη των ενωµένων εκπεσόντων αγγέλων και ανθρώπων, που θα µετέρχωνται τα πάντα µε µια άκαµπτη σκληρότητα, γιατί θα προαισθάνωνται ότι έχει φθάσει πια το τέλος τους. Μα η θεία χάρη θα επισκιάση τους εκλεκτούς του Θεού. Και θα κάµη να µείνουν ανενέργητες και χωρίς αποτέλεσµα όλες οι άσφαιρες απειλές του αντιχρίστου. Και καταφρονεµένα τα θαύµατά του. Τότε ο Θεός θα δώση στους δούλους του δύναµη να διακηρύττουν µε γενναίο φρόνηµα, ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας του κόσµου. Και να αποκηρύττουν τον ψευδοµεσσία που θα έλθη για να φέρη την απώλεια. Θα τους οδηγή στο ικρίωµα, στον θάνατο. Μα αυτοί θα αισθάνωνται, σαν να βρίσκωνται σε βασιλικούς θρόνους, και σε γαµήλιο γεύµα, γιατί η αίσθηση της αγάπης του Θεού είναι πιο γλυκειά από την αίσθηση της ζωής[110]. Γιατί τα παθήµατα για το Χριστό και ο βίαιος θάνατος για Αυτόν είναι η αρχή της αιώνιας χαράς του Παραδείσου. Αυτό φαίνεται καθαρά στους µάρτυρες των πρώτων αιώνων. Στην αρχή ενόµιζαν, πως στα µαρτύρια θα έδειχναν την δική τους διάθεση. Μα όταν άρχιζαν τα µαρτύρια, κατεπέµπετο σ’ αυτούς η άνωθεν βοήθεια. Και τα έκανε ποθητά: και το µαρτύριο· και τον θάνατο για το Χριστό.
http://kotsarikos.com/
Ο Αντίχριστος έρχεται. Πως, και µε τι θα τον αντιµετωπίσωµε;
α. µε την ζώσα πίστη .
Η ζώσα πίστη στο Χριστό, γεννιέται µέσα µας, όταν αναζωωθή η ψυχή µας από το λόγο του Θεού. Η ζώσα πίστη τρόπον τινά βλέπει τον Χριστό[105]. Μόνο όταν έχωµε ζώσα πίστη, θα µπορέσωµε να καταλάβωµε κάτι από τα θεία δόγµατα της χριστιανικής πίστης· διαφορετικά θα είναι για µας βιβλίο εσφραγισµένο, µυστήριο εντελώς ακατανόητο. Όταν έχωµε ζώσα πίστη, τα θεία δόγµατα, παρ’ ότι θα µένουν και πάλι απρόσιτα, θα µας γίνωνται σαφή· θα τα καταλαβαίνωµε κάπως. ∆εν θα καλύπτωνται πια κάτω από εκείνο το αδιαπέραστο και βαρύ καταπέτασµα, που προκαλεί η νεκρή πίστη. Η ζώσα πίστη είναι µια λογική, µια πνευµατική λογική ∆εν χρειάζεται πια σηµεία, γιατί έχει από όλες τις πλευρές χορτάσει µε τα θαύµατα του Χριστού. Και ιδίως έχει χορτάσει µε τον λόγο Του, που είναι πιο µεγάλος από όλα Του τα θαύµατα και στέφανος των θαυµάτων Του. Η επιθυµία να ιδούµε θαύµατα είναι γνώρισµα της απιστίας. Τα σηµεία εδόθησαν λόγω της απιστίας, για να την µεταβάλλουν σε πίστη.
Γι’ αυτό ας προσκολληθούµε στο λόγο του Χριστού µε όλη µας την ψυχή. Ας ενωθούµε µε Αυτόν σε ένα πνεύµα. Και τότε τα σηµεία του αντιχρίστου δεν θα µπορέσουν ποτέ να τραβήξουν την προσοχή µας. Με καταφρόνηση και παγερή αδιαφορία πρέπει να αποστρέφωµε από αυτά το βλέµµα µας όπως θα εκάναµε για τη πιο αναίσχυντη αισχρή πράξη· για την πιο αποστατική ενέργεια εχθρού του Θεού· για την πιο µυσαρή βλασφηµία· για την πιο απάνθρωπη θανάτωση. Ας ενθυµούµεθα την εξής ιδιαίτερης σηµασίας παρατήρηση από την πείρα των ασκητών: Οι εµφανίσεις των δαιµόνων έχουν µια τέτοια ιδιότητα, που ακόµη και την πιο ελάχιστη προσοχή να τους δώσης ζηµιά θα έχης. Γιατί ακόµη και την πιο ελάχιστη προσοχή, αν την αφήσης σε ένα τέτοιο θέµα ελεύθερη, χωρίς να συγκρατής, θα σου προκαλέση τις πιο ολέθριες εντυπώσεις και θα σε εµβάλη στον πιο δύσκολο πειρασµό.
β. Με την ταπεινοφροσύνη
Η ταπεινοφροσύνη είναι αδιάσπαστα ενωµένη µε την πνευµατική λογική. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει: Μόνο εκείνος που έχει ταπείνωση µπορεί να ονοµασθή λογικός. Όποιος δεν έχει ταπείνωση, ποτέ δεν θα γίνη λογικός». Η ζωντανή πίστη δείχνει στα µάτια της ψυχής τον Θεό. Όποιος βλέπει έτσι το Θεό, όποιος έτσι αισθανθή το Θεό, βλέπει τη µηδαµινότητά του. Γεµίζει ανέκφραστη ευλάβεια προς το Θεό, τα έργα τους, τις εντολές του. Και έτσι το κάθε του δίδαγµα θα γίνεται µε ταπεινοφροσύνη. Ο ταπεινόφρων δεν θα τολµήση ποτέ, ούτε καν αν ερωτοτροπήση µε κάτι, που θα είναι απλά έξω από το θέληµα του Θεού· και – πολύ περισσότερο – µε κάτι, που θα το έχη µε κάποιο τρόπο καταδικάσει ο λόγος του Θεού. Για αυτό, τα σηµεία του αντιχρίστου θα µείνουν ξένα στον ταπεινό. ∆εν θα τα δέχεται µε κανένα τρόπο. ∆εν θα έχη καµµιά σχέση µε αυτά.
γ. Με την προσευχή .
Όταν µελετάµε την µηδαµηνότητά µας και την ασθένειά µας· όταν στρέφουµε τον νου µας στο Θεό, στην µεγαλωσύνη Του, στην παντοδυναµία Του, στην απέραντη αγαθότητά Του· έρχεται στην ψυχή ο πόθος να στραφή µε προσευχή σ’ Αυτόν. Τότε όλη η ελπίδα της ψυχής συγκεντρώνεται στον Θεό. Και για αυτό τίποτε δεν είναι ικανό να την κάµη να αφαιρεθή την ώρα της προσευχής. Γιατί προσεύχεται συνενώνοντας όλες της τις δυνάµεις. Αναζητεί τον θεό µε όλη της τη δύναµη. Εκµεταλλεύεται για την προσευχή όλες τις δυνατότητές της. Και αγωνίζεται για να προσεύχεται αδιαλείπτως. Όταν θα αρχίση η µεγάλη θλίψη, την εποχή του αντιχρίστου, όλοι οι αληθινά πιστοί, θα ζητούν από τον Κύριο βοήθεια, ενίσχυση, θεία χάρη, ενδυνάµωση, να τους κρατή από το χέρι. Οι δυνάµεις του ανθρώπου, όσο πιστοί και αν είναι στο Θεό, είναι ανεπαρκείς να αντισταθούν στην δύναµη των ενωµένων εκπεσόντων αγγέλων και ανθρώπων, που θα µετέρχωνται τα πάντα µε µια άκαµπτη σκληρότητα, γιατί θα προαισθάνωνται ότι έχει φθάσει πια το τέλος τους. Μα η θεία χάρη θα επισκιάση τους εκλεκτούς του Θεού. Και θα κάµη να µείνουν ανενέργητες και χωρίς αποτέλεσµα όλες οι άσφαιρες απειλές του αντιχρίστου. Και καταφρονεµένα τα θαύµατά του. Τότε ο Θεός θα δώση στους δούλους του δύναµη να διακηρύττουν µε γενναίο φρόνηµα, ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας του κόσµου. Και να αποκηρύττουν τον ψευδοµεσσία που θα έλθη για να φέρη την απώλεια. Θα τους οδηγή στο ικρίωµα, στον θάνατο. Μα αυτοί θα αισθάνωνται, σαν να βρίσκωνται σε βασιλικούς θρόνους, και σε γαµήλιο γεύµα, γιατί η αίσθηση της αγάπης του Θεού είναι πιο γλυκειά από την αίσθηση της ζωής[110]. Γιατί τα παθήµατα για το Χριστό και ο βίαιος θάνατος για Αυτόν είναι η αρχή της αιώνιας χαράς του Παραδείσου. Αυτό φαίνεται καθαρά στους µάρτυρες των πρώτων αιώνων. Στην αρχή ενόµιζαν, πως στα µαρτύρια θα έδειχναν την δική τους διάθεση. Μα όταν άρχιζαν τα µαρτύρια, κατεπέµπετο σ’ αυτούς η άνωθεν βοήθεια. Και τα έκανε ποθητά: και το µαρτύριο· και τον θάνατο για το Χριστό.
http://kotsarikos.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου