Πέρασαν μόνο δύο χρόνια απο εκείνη τη μέρα που τα τάγματα εφόδου του αριστεροδέξιου παρακράτους σκότωσαν εν ψυχρώ και μάλιστα με σαδιστική ηδονή τέσσερις συνανθρώπους μας, εκ των οποίων ο ένας πέθανε πριν ακόμα γεννηθεί, πριν γνωρίσει τι σημαίνει ζωή , αγάπη , μίσος , αποστασία, εξουσία , παρακράτος , πολιτικές ίντριγκες και νεοταξικά σχέδια εξόντωσης ενός λαού.
Η τραγική επέτειος αυτής της εν ψυχρώ δολοφονίας των τεσσάρων συνανθρώπων μας αλλά και του δημοκρατικού φρονήματος αντίστασης του λαού στο κατοχικό και δωσίλογο καθεστώς , συνέπεσε να είναι την παραμονή των πιο κρίσιμων εκλογών της νεώτερης και σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας.
Μπορεί στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον να έχουν ήδη ανοίξει τον φάκελλο με το "Plan B for Greece" όμως εμείς που ήδη βιώνουμε μιά κατοχή δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ποιοί έκαψαν τους συνανθρώπους μας , ποιοί τους ανέχτηκαν και ποιοί είχαν ήδη κάνει "μυστικούς αρραβώνες" μαζί τους.
Μιλάω για αυτούς που τα μεγαλοκάναλα και τα εκατοντάδες πληρωμένα ιστολόγια πλασσάρουν τις τελευταίες ώρες, ως τους πιο γνήσιους εκφραστές της αντιμνημονιακής πολιτικής , αυτούς που στούμπωσαν στον τενεκέ του οπορτουνισμού και του κάθε είδους πολιτικού τυχοδιωκτισμού την έτσι κι αλλιώς κίβδηλη "αριστερωσύνη" τους.Μιλάω για αυτούς που ένα χρόνο πρίν την ειδεχθή αυτή δολοφονία στην Marfin, μοίραζαν με την κομματική τους φυλλάδα ένα ημερολόγιο με φωτογραφίες απο την δράση - ίσως και των ίδιων- δολοφόνων και προβοκατόρων στους εμπρησμούς και τα πλιάτσικα του 2008.
Είναι εκείνοι που λίγες μέρες πρίν, πέταξαν μέσα στο πλήθος των τρομοκρατημένων και αηδιασμένων ψηφοφόρων σαν καπνογόνο, την αλλοπρόσαλλη και δήθεν δημοκρατική πρόταση συνεργασίας με τον Καμμένο για σχηματισμό κυβέρνησης με ...Παπαρήγα πρωθυπουργό.
Στην παραπάνω πρόταση υπάρχει όμως ένα μισό ψέμα και μία μισή αλήθεια.
Αυτά τα δύο ..μισά βρίσκονται στο όνομα του πρωθυπουργού που τελικά θα αναδείξουν αν -ό μη γένοιτο - βρεθούν στη θέση του "ενορχηστρωτή" μιας ευρύτερης και πάντως κατάμαυρης συγκυβέρνησης.
Πρότειναν λοιπόν Παπα-ρήγα αλλά είχαν στο νού άλλον με το ίδιο πρόθεμα στο επώνυμό του.
Όσοι πιστέψατε πως η οργή και η δίκαιη αγανάκτησή σας θα βρούν σκιά και παρηγοριά στη νέα συγκολλητική μαστίχα της Νέας Εποχής δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όσοι ακουμπήσατε τις δημοκρατικές σας προσδοκίες για απονομή δικαιοσύνης και εθνική επιβίωση, σε εκείνους που χρησιμοποίησαν ως επιχείρημα στήριξης της βίας ακόμα και τον εθνικό μας ύμνο, σε εκείνους που έκαναν μεταγραφή απο το ΕΠΑΜ τον νεοειδωλολάτρη Ιφικράτη Αμυρά, δηλαδή αυτόν τον υποψήφιό τους που μας καλεί να πάρουμε τσεκούρια , μαχαίρια και στουπιά και να χυμήξουμε καταλαμβάνοντας και "απαλλοτριώνοντας" οπλισμό χρήματα και υλικά απο αστυνομικά τμήματα , τράπεζες και δημόσιες υπηρεσίες (βλ. εδώ), σκεφτείτε μήπως τελικά "είδατε το τυρί αλλά όχι την φάκα".
Προσέξτε όμως γιατί μιλάμε για μιά ειδική "αριστερή" φάκα αμερικανικής έμπνευσης φτιαγμένη σε ευρωπαϊκά εργαστήρια , στην οποία άν τελικά μπούμε δεν πρόκειται να βγούμε ποτέ.
Να μην ξεχνάτε και να έχετε εμπιστοσύνη στα δικά σας ένστικτα και όχι στο θέατρο που παίζουν ξένοι και ντόπιοι προδότες.
Αύριο η ψήφος μας ή θα είναι βόλι που θα χτυπήσει τον έχθρό στην καρδιά, ή θα είναι ζαχαρωτό με το οποίο θα τραταρουμε τους δημίους μας προσμένοντας να δείξουν κάποια ...επιείκεια.
Εμείς πάντως σας ευχόμαστε "καλό βόλι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου