... του Ιωσήφ-Χρήστου Κονδυλάκη, 2001 Πυρηνικός Φυσικός / Ειδικός Πληροφορικής.
1. Ορισμοί εννοιών
Λόγω των παραπάνω, συνάγεται ότι η καταστροφή της νοημοσύνης ανθρώπου ή/και ανθρώπινου οργανισμού, είναι δυνατόν να οδηγήσει σε καταστροφή του ανθρώπου ή/και του ανθρώπινου οργανισμού, λόγω συνεπειών «ηλιθίων» αποφάσεων των. Επιπλέον είναι δυνατόν, ο άνθρωπος ή/και ο ανθρώπινος οργανισμός με κατεστραμμένη(σε ορισμένο βαθμό) την νοημοσύνη του να γίνει πειθήνιο όργανο που να εκτελεί, πολλές φορές χωρίς καν να το καταλαβαίνει, τις εντολές του ανθρώπου ή/και του οργανισμού που κάνει ΠΚΝ εναντίων του.
Από τα παραπάνω είναι προφανής η θεμελιώδης σημασία του θέματος της αντιλήψεως και κατανοήσεως ότι γίνεται ΠΚΝ σε ανθρώπους και ανθρώπινους οργανισμούς και ακολούθως της θεμελιώδους ανάγκης της αναπτύξεως σχετικής άμυνας στον ΠΚΝ σε επίπεδο ανθρώπων, Έθνους και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επειδή κάποιες μέθοδοι του ΠΚΝ μπορούν να ενταχθούν σε πολλές κατηγορίες, για αυτή την αιτία υπάρχει αναγκαία επανάληψη του κειμένου σε διαφορετικές κατηγορίες , για την αύξηση της λογικής πληρότητας των κατηγοριών.
1. Ορισμοί εννοιών
Νοημοσύνη Ανθρώπου [1], νοούμε στο παρόν άρθρο, την ικανότητα λύσεως προβλημάτων(επιστημονικά,στρατιωτικά,κ.α) ή/και την μη τυχαία επιλογή μίας βέλτιστης(optimum) επιλογής σε πρόβλημα αποφάσεως, με χρήση ενός αλγορίθμου, ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει λογικές διαδικασίες, σαν την επαναληπτική(iterative) διαδικασία ερωτήσεων [Γιατί; , Διότι… , Έχει έννοια: ] για τις αιτίες που πρέπει να κατανοηθούν.[2],[3].
Νοημοσύνη Ανθρώπινου Οργανισμού [1], νοούμε την απόδοση σε λύση προβλημάτων του Οργανισμού(π.χ Κράτος, Ένοπλες Δυνάμεις, Πανεπιστήμια, Εμπορικοί Οργανισμοί,κ.α), με την έννοια της λήψεως βέλτιστων αποφάσεων ,χώρο-χρονικά και ανά περίπτωση, και την βέλτιστη εκτέλεση των αποφάσεων αυτών.
Βέλτιστη(Optimum) απόφαση [1] ,νοούμε την απόφαση εκείνη που μεγιστοποιεί την πιθανότητα για την εκπλήρωση ενός συνόλου στόχων χώρο-χρονικά και ταυτόχρονα όμως εξασφαλίζει και την εκπλήρωση των περιορισμών που έχουν τεθεί στο εν λόγω σύνολο των στόχων.
Πόλεμος Καταστροφής Νοημοσύνης[ΠΚΝ] [1], νοούμε την με δόλο ή με εγκληματική αμέλεια καταστροφή μερικώς ή ολικώς, προσωρινά ή μόνιμα της νοημοσύνης Ανθρώπου ή/και Ανθρώπινου οργανισμού. (Ο παραπάνω πόλεμος μπορεί να γίνει σε επίπεδα φυσικού προσώπου, νομικού προσώπου, Έθνους και Κράτους. Στην βαρύτατη του μορφή νομίζουμε ότι μπορεί να φθάσει έως των εγκλημάτων της προδοσίας του Έθνους και της εσχάτης προδοσίας[4])
2.Εισαγωγή
Τα πάντα στον αισθητό μας κόσμο εξαρτώνται από τους νόμους της φύσεως, από την «τύχη» και από τις αποφάσεις των ανθρώπων και των ζώων[1].
Από τους παραπάνω παράγοντες συνάγεται ότι η ανθρώπινη σκόπιμη επίδραση σε γήινο ή εξωγήινο σύστημα, στηρίζεται στην λήψη αποφάσεων και την εκτέλεση των. Ακολούθως , η κατάλληλη για τις χώρο-χρονικές ανάγκες εκλογή ενός συνόλου στόχων και η βέλτιστη επίτευξη του συνόλου των στόχων είναι βασική συνάρτηση της ανθρώπινης νοημοσύνης και της νοημοσύνης των ανθρωπίνων οργανισμών[1].
Λόγω των παραπάνω, συνάγεται ότι η καταστροφή της νοημοσύνης ανθρώπου ή/και ανθρώπινου οργανισμού, είναι δυνατόν να οδηγήσει σε καταστροφή του ανθρώπου ή/και του ανθρώπινου οργανισμού, λόγω συνεπειών «ηλιθίων» αποφάσεων των. Επιπλέον είναι δυνατόν, ο άνθρωπος ή/και ο ανθρώπινος οργανισμός με κατεστραμμένη(σε ορισμένο βαθμό) την νοημοσύνη του να γίνει πειθήνιο όργανο που να εκτελεί, πολλές φορές χωρίς καν να το καταλαβαίνει, τις εντολές του ανθρώπου ή/και του οργανισμού που κάνει ΠΚΝ εναντίων του.
Από τα παραπάνω είναι προφανής η θεμελιώδης σημασία του θέματος της αντιλήψεως και κατανοήσεως ότι γίνεται ΠΚΝ σε ανθρώπους και ανθρώπινους οργανισμούς και ακολούθως της θεμελιώδους ανάγκης της αναπτύξεως σχετικής άμυνας στον ΠΚΝ σε επίπεδο ανθρώπων, Έθνους και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σημείωση για τον αναγνώστη/μελετητή:
Επειδή κάποιες μέθοδοι του ΠΚΝ μπορούν να ενταχθούν σε πολλές κατηγορίες, για αυτή την αιτία υπάρχει αναγκαία επανάληψη του κειμένου σε διαφορετικές κατηγορίες , για την αύξηση της λογικής πληρότητας των κατηγοριών.
Η γενική ιδέα στις μεθόδους ΠΚΝ είναι να δημιουργήσουν εμπόδια ή να μειώσουν την αποδοτικότητα της(ή των) διαδικασίας(ων) λύσεως προβλήματος(ων) στον Άνθρωπο ή/και στον Ανθρώπινο οργανισμό.
3.1 Έλλειψη κινήτρων και αμοιβής κινήτρων(έλλειψη motivation)
Όταν σε ένα οργανισμό δεν υπάρχουν κίνητρα(π.χ. οικονομική διαφοροποίηση μισθών και bonus, προώθηση στην ιεραρχία και στην κατάλληλη θέση εργασίας των ανθρώπων με τα κατάλληλα προσόντα, δημιουργία ενδιαφέροντος για την εργασία, ηθικά βραβεία, κ,α) τότε δεν δημιουργείται διάθεση για την χρήση της νοημοσύνης και για λύση προβλημάτων, αλλά προκαλείται η τάση για αδιαφορία και τεμπελιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου