Το Δημήτρη Χριστούλα, που έβαλε τέρμα στην επίγεια ζωή του στην πλατεία Συντάγματος στις 4 Απριλίου 2012, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική & κοινωνική κατάσταση της πατρίδας μας, από τη μια τον επαινώ και από την άλλη τον λυπάμαι.
Τον επαινώ, που πρόσφερε τη ζωή του για τους άλλους, και θεωρώ -μαζί με πολλούς- την πράξη του ως αυτοθυσία και όχι αυτοκτονία, ανάλογη με την αυτοθυσία όλων των ηρώων της ιστορίας μας, αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας, στην οποία καταχωρίστηκε ούτως ή άλλως.
Αλλά και τον λυπάμαι, γιατί ο ίδιος ή η οικογένειά του επέλεξαν να μην κηδευτεί και να μην ταφεί... Όχι βέβαια επειδή η ορθόδοξη παράδοση λέει να μην κηδεύονται οι αυτόχειρες (σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να ωφεληθεί η ψυχή τους κι όχι για να καταδικαστούν και να απορριφθούν με μια δήθεν "εκκλησιαστική σκληρότητα").
Όχι γι' αυτό, γιατί ποιος λογαριάζει την Εκκλησία και ποιος ενδιαφέρεται για το τι λέει ή γιατί το λέει; Καθένας ερμηνεύει κατά πώς γουστάρει την εκκλησιαστική παράδοση, για να την απορρίψει και να υψώσει στη θέση των αγίων τον εγωιστικό εαυτό του (το γράφω με θλίψη κι όχι για να δικάσω ή να καταδικάσω κανένα).
Όχι γι' αυτό, γιατί ποιος λογαριάζει την Εκκλησία και ποιος ενδιαφέρεται για το τι λέει ή γιατί το λέει; Καθένας ερμηνεύει κατά πώς γουστάρει την εκκλησιαστική παράδοση, για να την απορρίψει και να υψώσει στη θέση των αγίων τον εγωιστικό εαυτό του (το γράφω με θλίψη κι όχι για να δικάσω ή να καταδικάσω κανένα).
Το επέλεξαν αυτό οι προσφιλείς του νεκρού, αντίθετα, για να δείξουν πως ΔΕΝ ήταν χριστιανός και πως προφανώς και οι ίδιοι ΔΕΝ είναι χριστιανοί, αλλά η θρησκεία τους είναι ο αθεϊσμός ή ο μαρξισμός ή ο ουμανισμός ή κάποια άλλη πολιτική θρησκεία ή αίρεση των νεώτερων χρόνων, απ' αυτές που κηρύσσουν τη σωτηρία χωρίς Χριστό και αγίους. Έτσι του έκαναν "πολιτική κηδεία" (με ομιλίες, συνθήματα και μουσική του Μ. Θεοδωράκη, χωρίς εκκλησιαστική προσευχή και εξόδιο ακολουθία) και, "κατά την επιθυμία του", αντί να τον θάψουν, τον έστειλαν να αποτεφρωθεί στη Βουλγαρία!
Το "κατά την επιθυμία του" το έβαλα σε εισαγωγικά, γιατί αυτή την επιθυμία την είχε εκφράσει όσο ζούσε. Αν οι δικοί του δεν είχαν ρίξει στον κάλαθο της πολιτικής τους θρησκείας την πνευματική κληρονομιά των Ελλήνων (αυτής της πατρίδας που αγαπούσε ο άνθρωπός τους, αλλά δεν τη γνώριζε παρά μόνο μέσα από τα παραμορφωτικά γυαλιά μιας εισαγόμενης πολιτικής θρησκείας), θα είχαν καταλάβει πως ΤΩΡΑ, που το πνεύμα του ταξιδεύει για τον ουρανό, σίγουρα έχει αλλάξει άποψη και παρακαλεί (χωρίς να ακούγεται) για κηδεία, προσευχές, ορθόδοξες λειτουργιές!
Η "πολιτική κηδεία" βέβαια είναι πλέον μόδα στους πιστούς της αριστεράς και εννοείται ότι δείχνει μια συνέπεια (αφού δεν αισθάνονται χριστιανοί), αλλά φανερώνει και την τραγωδία της έκπτωσής τους από το Σώμα του Χριστού, την Ορθοδοξία μας, την Ορθοδοξία του λαού τους, που την ξέχασαν και την παράτησαν, για να χαίρονται οι κάθε είδους άθεοι και ο εχθρός του ανθρώπινου γένους, ο διάβολος...
Στον τόπο μας, την Ελλάδα, αδιάβαστα στέλνουμε τα ζώα και στη φωτιά παραδίνουμε τα σκουπίδια, όχι τους ανθρώπους. Η οικογένεια του εκλιπόντος θεώρησε τιμή για τον άνθρωπό της να αντιμετωπίσει το σώμα του σαν κουφάρι ζώου και σαν σκουπίδι, ταξιδεύοντάς το μόνο με ωραία λόγια και τραγούδια, γιατί αυτό ορίζει η θρησκεία της... Δε φταίνε, ίσως, έτσι τα έφεραν οι καταστάσεις. Γι' αυτό, παρακαλώ θερμά όλους τους αναγνώστες αυτών των αράδων, να θυμηθούμε το δούλο του Θεού Δημήτριο, υπέρ αναπαύσεως της ψυχούλας του, στις προσευχές μας.ΚΑΛΟ ΓΟΛΓΟΘΑ - ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
http://trelogiannis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου