Η Τριμερής Επιτροπή ελέγχει την κυβέρνηση Ομπάμα

Η ολιγαρχία των ΗΠΑ υπερασπίζεται τα ταξικά συμφέροντα της και ελέγχει την πολιτική εξουσία σε εθνικό επίπεδο στηριγμένη σε μυστικές οργανώσεις, όπως η Skull & Bones ή αποκλειστικές λέσχες όπως το Συμβούλιο των Εξωτερικών Σχέσεων (Council on Foreign Relations , CFR). 

Σε διεθνές επίπεδο, χρησιμοποιεί ελιτίστικες ομάδες, όπως η Λέσχη Bilderberg η οποία  επιδιώκει να εντάξει στο σχέδιο της τις ολιγαρχίες άλλων χωρών για την εδραίωση μιας παγκόσμιας
διακυβέρνησης. Ο Patrick Wood εξηγεί πως λειτουργεί η Τριμερής Επιτροπή, ένα άλλο κομμάτι αυτού του σύνθετου συστήματος, της οποίας ο ρόλος βγήκε στο φως πρόσφατα με το διορισμό του επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος της Mario Monti, ως πρωθυπουργού της Ιταλίας.

Στο πρώτο δεκαήμερο της προεδρίας του, ο Μπαράκ Ομπάμα διόρισε σε θέσεις κλειδιά της διοίκησης του έντεκα ανώτερους αξιωματούχους της Τριμερούς Επιτροπής , εισάγοντας μεν μια ισχυρή εξωτερική δύναμη στην ηγεσία της κυβέρνησής του, αλλά με μια βασική ατζέντα  που στρέφεται ενάντια στους πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών.

Εκτός από αυτούς τους  διορισμούς, ο Ομπάμα κάλεσε στον Λευκό Οίκο μερικά επιφανή μέλη της Τριμερούς Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένου του Zbigniew Brzezinski, του κύριου σύμβουλου εξωτερικής πολιτικής του. Ο Brzezinski είναι συν-ιδρυτής της Επιτροπής (1973) με τον David Rockefeller.

Ο Κίσινγκερ, πρώην  υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είναι αυτός που στην ουσία κινεί τα νήματα αυτής της  ολιγαρχίας των ΗΠΑ.

Η Τριμερής Επιτροπή φέρνει μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση του κόσμου. Ιδρύθηκε το 1973 ως ένα παγκόσμιο φόρουμ «στοχαστών», που έγιναν οι αρχιτέκτονες της πολυεθνικής στροφής που πήρε ο καπιταλισμός προς την κατεύθυνση της ριζοσπαστικοποίησης του πιο κλασικού ρεύματος της οικονομίας, της κεϋνσιανής σχολής σκέψης: ο ρόλος του Κράτους, η εντατικοποίηση της διεθνούς εκμετάλλευσης της εργασίας, η παγκόσμια στρατιωτική ηγεμονία των πλουσιοτέρων χωρών στον κόσμο και των πολυεθνικών εταιρειών τους.

Η Τριμερής Επιτροπή είναι ένα είδος μεγάλου παγκόσμιου πολιτικού κόμματος.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, ιδρύθηκε από προσωπικότητες από την Ιαπωνία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδάς), με σκοπό να

προωθήσει και να αναπτύξει στενότερη συνεργασία μεταξύ των βασικών

δημοκρατικών και βιομηχανικών περιοχών του κόσμου [σε αντίθεση με το

σοσιαλιστικό στρατόπεδο της εποχής εκείνης] για να μοιραστούν τις ευθύνες

στην κατεύθυνση ενός ευρύτερου διεθνούς συστήματος.

Σύμφωνα με την επίσημη λίστα της, η Τριμερής Επιτροπή μετράει 424 μέλη, εκ των οποίων μόνο τα 87 είναι Αμερικανοί. Έτσι, κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων του στο Λευκό Οίκο, ο αριθμός των κυβερνητικών στελεχών που διορίστηκαν από τον Ομπάμα είναι το 12% της εκπροσώπησης των ΗΠΑ στην

Ενημερωτική προσθήκη από τον Patrick Wood

Το ζήτημα της «καταχρηστικής επιρροής» μας προκαλεί, όταν παρατηρούμε τον αριθμό των μελών της Τριμερούς Επιτροπής που διορίζονται σε υψηλές θέσεις στην κυβέρνηση Ομπάμα. Έχουν το πάνω χέρι σε τομείς που σχετίζονται με τις πιο πιεστικές εθνικές ανάγκες μας: χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, εθνική ασφάλεια και εξωτερική πολιτική.

Η σύγκρουση συμφερόντων είναι ολοφάνερη. Με το 75% μη-Αμερικανών μελών, ποια επιρροή ασκεί αυτή η συντριπτική πλειοψηφία πάνω από το υπόλοιπο 25%; Για παράδειγμα, όταν η Chrysler τέθηκε υπό την προστασία και τον έλεγχο της αμερικανικής νομοθεσίας περί πτωχεύσεων στα πλαίσια του σχεδίου διάσωσης της κυβέρνησης Ομπάμα, επιτεύχθηκε μια βιαστική συμφωνία με τον ιταλικό όμιλο Fiat για να σώσει την εταιρεία. Το πρόσωπο που διορίστηκε για τη σύναψη της συμφωνίας ήταν ο υπουργός Οικονομικών Timothy Geithner, μέλος της Τριμερούς Επιτροπής. Θα εκπλαγείτε αν σας έλεγα ότι ο πρόεδρος της Fiat, Luca di Montezemolo, είναι επίσης μέλος της Επιτροπής; Το Κογκρέσο θα έπρεπε να του απαγορεύσει αυτή την εταιρική σχέση, από τη στιγμή που προτάθηκε.

Πολλοί Ευρωπαίοι μέλη της Τριμερούς Επιτροπής είναι, επίσης, υψηλά στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε ποιές πολιτικές και οικονομικές ταλαντώσεις υποβάλλονται από το αμερικανικό υποκατάστημα;

Αν γινόταν δημοψήφισμα για το θέμα, η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών θα έλεγαν ότι οι υποθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών ανήκουν σε αυτούς, και ότι πρέπει να κλειστεί ο δρόμος της ξένης επιρροής που καθοδηγείται από προγράμματα που δεν είναι αμερικανικά. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών των ΗΠΑ δεν έχει καμία ιδέα για το τι εστί Τριμερής Επιτροπή, και πόσο μάλλον για την τεράστια δύναμη που έχει σφετεριστεί από το 1976, όταν ο Τζιμύ Κάρτερ έγινε το πρώτο μέλος της Τριμερούς που εκλέχτηκε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Υπό το πρίσμα της χωρίς προηγούμενο τρέχουσας οικονομικής κρίσης, οι «τριμερίτες» θα ήταν καταδικασμένοι σε κατάρα αν διάβαζαν τις δηλώσεις του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι (με τον David Rockefeller, συν-ιδρυτή της Επιτροπής) που αναφέρονται στο βιβλίο του «Ανάμεσα σε δυο εποχές: ο ρόλος της Αμερικής στην τεχνοτρονική εποχή». Ο Brzezinski σημειώνει: «Το έθνος-κράτος ως βασική μονάδα της ανθρώπινης οργανωμένης ζωής έπαψε να αποτελεί την κύρια δημιουργική δύναμη: οι διεθνείς τράπεζες και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις σήμερα είναι οι συντελεστές και οι αρχιτέκτονες με την έννοια που είχαν στο παρελθόν  αυτές οι λέξεις όταν μιλάγαμε για το έθνος-κράτος». [Με άλλα λόγια, πέταξε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις βασικές έννοιες του έθνους-κράτους, της εθνικής κυριαρχίας και του ρόλου του κράτους στην κοινωνία, για την προώθηση του οράματος ενός κόσμου που κυβερνιέται από τις τράπεζες και τις πολυεθνικές].

Είναι ακριβώς αυτό που ζούμε σήμερα σε όλους τους τομείς. Οι τράπεζες και οι παγκόσμιες εταιρείες είναι οι δυνάμεις  που σφίγγουν τη θηλιά γύρω από το έθνος-κράτος, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν έχουν κανένα σεβασμό για οποιοδήποτε θεσμό, ούτε το Κογκρέσο, ούτε τη βούληση των λαών.

Γιατί κρατήθηκαν οι πολίτες των ΗΠΑ στο σκοτάδι για ένα ζήτημα που υπονομεύει τα θεμέλια της χώρας μας;

Η Τριμερής Επιτροπή έχει τον έλεγχο των μεγάλων μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Η απάντηση είναι απλή: μεταξύ των ιδιοκτητών των μέσων μαζικής ενημέρωσης πολλοί είναι μέλη της Τριμερούς Επιτροπής, και μπορούν να εκτρέψουν τις σχετικές αλλά ενοχλητικές πληροφορίες. Μεταξύ αυτών των ανθρώπων που παίρνουν τις αποφάσεις περιλαμβάνονται:

·         Ο David Bradley, πρόεδρος της εταιρείας Atlantic Media .  

·         Η Karen Elliot House, πρώην ανώτερη αντιπρόεδρος της Dow Jones & Company , και εκδότρια της Wall Street Journal , ιδιοκτησίας Rupert Murdoch. 

·         Ο Richard Plepler, συν-πρόεδρος της HBO .  

·         Charlie Rose, PBS, Δημόσιας Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης των Ηνωμένων Πολιτειών.  

·         Ο Fareed Zakaria, εκδότης του Newsweek  

·         Ο Mortimer Zuckerman, πρόεδρος της U.S. News & World Reports .

Υπάρχουν πολλές άλλες διασυνδέσεις με τα ανώτερα διοικητικά στελέχη των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που προκύπτουν από τη ιδιοκτησία ή τη συμμετοχή στους μοχλούς ελέγχου των διακρατικών εταιριών και των κοινών μετόχων. 

Patrick Wood

http://omadaneoneforiakon.blogspot.com/

Επιτροπή. Διατηρεί άλλους δεσμούς με τη Τριμερή Επιτροπή, όπως για παράδειγμα την παρουσία ως μόνιμο μέλος του Ουίλιαμ Τζέφερσον Κλίντον, συζύγου της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον. Εδώ είναι τα έντεκα πρόσωπα που διορίστηκαν από τον Ομπάμα:

·         Tim Geithner, υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ 

·         Σούζαν Ράις, πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη 

·         ο Στρατηγός James L. Jones, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας 

·         Thomas Donilon, σύμβουλος για θέματα εθνικής ασφάλειας  

·         Paul Volker, πρόεδρος της Επιτροπής για την οικονομική ανάκαμψη  

·         Ναύαρχος Dennis C. Blair, διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών  

·         Kurt M. Campbell, Βοηθός Υπουργός Εξωτερικών για την Ασία και τον Ειρηνικό  

·         James Steinberg, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών 

·         Richard Haass, ειδικός απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ  

·         Ντένις Ρος, ειδικός απεσταλμένος του Τμήματος κράτος  

·         Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ειδικός απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ

Η κυβέρνηση Ομπάμα και η Τριμερής Επιτροπή διατηρούν πολλές άλλες σχέσεις. Για παράδειγμα, αναφέρουμε την άτυπη ομάδα των συμβούλων του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Tim Geithner με τα μέλη της Επιτροπής, Ε. Gerald Corrigan, τραπεζίτη και πρώην πρόεδρο της Federal Reserve, Paul Volker, το σημερινό σκεπτόμενο μυαλό για την οικονομική ανάκαμψη του Ομπάμα, τον Alan Greenspan,  τελευταίο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, και τον Peter G.Paterson, εξέχοντα τραπεζίτη και επενδυτή.

Φρέσκος απόφοιτος του Πανεπιστημίου, ο Geithner έβαλε αμέσως το εαυτό του στην υπηρεσία του «τριμερίτη» Χένρι Κίσινγκερ, στα γραφεία Κίσινγκερ & Συνεργάτες. Ένα άλλο μέλος της Τριμερούς Επιτροπής ο Στρατηγός Brent Scowcroft, ένας έμπορος που έγινε τραπεζίτης, ήταν άτυπος σύμβουλος του Ομπάμα και μέντορας του σημερινού υπουργού Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς. Ο Robert Zoelick, πρώην υπουργός Εμπορίου και σημερινός πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας που διορίστηκε υπό τη διοίκηση Μπους, είναι επίσης μέλος της Επιτροπής.

Η ιστοσελίδα αναφέρει: «Η Τριμερής Επιτροπή αποτελείται από σχεδόν 400 διάσημα ονόματα από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των μέσων μαζικής ενημέρωσης, των πανεπιστήμιων, των δημοσίων υπηρεσιών (εκτός από τους σημερινούς υπουργούς), των συνδικάτων και άλλων ΜΚΟ από τις τρεις περιοχές. Τρεις πρόεδροι (ένας από κάθε προαναφερομένη περιοχή του κόσμου), περιφερειακοί πρόεδροι, ένας αντιπρόεδρος και διευθυντές αποτελούν την διοίκηση της Τριμερούς Επιτροπής, σε συνεργασία με μια εκτελεστική επιτροπή, από περίπου σαράντα μέλη».

Από το 1973, η Τριμερής Επιτροπή συνεδριάζει τακτικά σε συνόδους ολομέλειας για να συζητήσουν τα πολιτικά μανιφέστα που αναπτύχθηκαν από τα μέλη της. Οι πολιτικές συζητούνται έως ότου επιτευχθεί συναίνεση. Τα μέλη επιστρέφουν στις χώρες τους για την εφαρμογή ή την επιβολή εφαρμογής των πολιτικών που εγκρίθηκαν με συναίνεση. Ο αρχικός στόχος της Επιτροπής ήταν η εγκαθίδρυση μιας «νέας διεθνούς οικονομικής τάξης» [αυτό που σήμερα ονομάζουμε παγκοσμιοποίηση]. Ο σημερινός λόγος της ενθαρρύνει μια «στενότερη συνεργασία μεταξύ των κυρίαρχων δημοκρατικών βιομηχανικών περιοχών του κόσμου, οι οποίες αναλαμβάνουν κοινές ευθύνες στην καθοδήγηση ενός διευρυμένου διεθνούς συστήματος».

Αρχής γινόμενης από τη διοίκηση του Κάρτερ, τα μέλη της Τριμερούς Επιτροπής άσκησαν την επιρροή τους σε ανώτερες θέσεις που ελέγχονται από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών: έξι από τους τελευταίους οκτώ πρόεδρους της Παγκόσμιας Τράπεζας, τους πρόεδρους και αντιπροέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών (εκτός από τον Ομπάμα και τον Μπάιντεν), περισσότερο από τους μισούς υπουργούς των Ηνωμένων Πολιτειών, και τα τρία τέταρτα των υπουργών Άμυνας.

Κατά την περίοδο 2009-2012, η ημερήσια διάταξη της Επιτροπής θα βασιστεί σε δύο κύριες πεποιθήσεις. Πρώτον, η Τριμερής Επιτροπή καλείται να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο από ποτέ για να διατηρήσει την επιμερισμένη ηγεσία των πλούσιων χωρών σε ένα ευρύτερο διεθνές σύστημα. Δεύτερον, η Επιτροπή «θα διευρύνει το πεδίο της για να συμπεριλάβει τις ευρύτερες αλλαγές στον κόσμο».  Έτσι, η ιαπωνική ομάδα προάχθηκε σε ομάδα της Ασίας-Ειρηνικού η οποία περιλαμβάνει μέλη από την Κίνα και την Ινδία, ενώ προσωπικότητες από το Μεξικό προσχωρήσαν στην Ομάδα της Βόρειας Αμερικής (Καναδάς και ΗΠΑ). Η ευρωπαϊκή ομάδα συνεχίζει να αυξάνεται με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.