Η παρέμβαση του Μητροπολίτη Μεσογαίας σταμάτησε το αποτεφρωτήριο Μαρκοπούλου.

Γράφει η Romfea.gr
Τέλος στη δημιουργία του αποτεφρωτηρίου στο Δήμο Μαρκοπούλου, μπήκε σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της Romfea.gr, μετά από ψηφοφορία που διεξήχθη το βράδυ της Τετάρτης.
Να αναφερθεί πριν από λίγο το Δημοτικό Συμβούλιο Μαρκοπούλου, πραγματοποιήσε ψηφοφορία για την.... δημιουργία αποτεφρωτηρίου η οποία έληξε με 19 ψήφους κατά και μόνο 7 υπέρ.
Τελικά η σχετική εγκύκλιος του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, απέδωσε καρπόυς και σταμάτησε τον εν λόγω εγχείρημα.
Τέλος πληροφορίες αναφέρουν ότι, η απόφαση για την δημιουργία αποτεφρωτηρίου απεσύρθει οριστικά.
Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΦΡΩΤΗΡΙΟ:
Προς τους ευσεβείς μας πιστούς
ΘΕΜΑ: «Για την καύση»
Αγαπητοί μου αδελφοί,

Πριν από λίγες μέρες πληροφορηθήκαμε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Μαρκοπούλου ομόφωνα απεφάσισε την λειτουργία αποτεφρωτηρίου σε δημοτική έκταση δίπλα από το Κοιμητήριο.
Είναι αλήθεια ότι η δημιουργία τέτοιων χώρων έχει πλέον νομοθετικά αποφασισθεί και ρυθμισθεί, οπότε περιττεύει κάθε πρωτοβουλία παρεμπόδισης η και δημόσιας κριτικής τέτοιων αποφάσεων, ιδίως όταν αυτές εκφράζονται από εκλεγμένα όργανα.
Σε τελική ανάλυση, ο καθένας είναι ελεύθερος να πράξει κατά συνείδηση και επιλογή. Η ελευθερία είναι αναφαίρετο δικαίωμα.
Κατόπιν τούτου, αρχική σκέψη μας ήταν μάλλον να σιωπήσουμε, παρά το ότι η επιδειχθείσα σπουδή από τον Δήμο Μαρκοπούλου, μάλιστα πριν από άλλους μεγάλους Δήμους, όπως τουλάχιστον της Αθήνας και του Πειραιά, με την πρόφαση της επείγουσας ανάγκης η της υποδειγματικής ευαισθησίας, αφήνει πολλά ερωτηματικά για τα κίνητρα της αποφάσεως και ενδεχομένως την αποτελεσματικότητά της.
Με μεγάλη μας όμως έκπληξη είδαμε ότι η Δημοτική Αρχή, που πιστεύουμε να μην αμφισβητεί τους διακριτούς ρόλους της Εκκλησίας και πολιτείας, εντελώς αυθαίρετα, επειδή προφανώς πιστεύει ότι το όλο θέμα σαφώς αφορά και την Εκκλησία, στο ανακοινωθέν που εξέδωσε εξηγεί το ποιά είναι η άποψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας επί του θέματος.
Έχουμε την εντύπωση ότι όπως ο Επίσκοπος δεν είναι αρμόδιος να μας πληροφορήσει περί των αρχών λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης, κατά ανάλογο τρόπο και η όποια δημοτική αρχή δεν είναι αρμόδια να μας αναλύσει την Ορθόδοξη διδασκαλία για την αποτέφρωση των νεκρών σωμάτων.
Αν δεν υπήρχε σπουδή, και με δεδομένη την καλή διάθεση, θα μπορούσαν πριν αποφασίσουν οι Δημοτικοί μας άρχοντες –αφού μάλιστα ήθελαν να λάβουν, όπως φαίνεται, υπόψη τους την άποψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας- να απευθύνονταν στον τοπικό Επίσκοπο η να συμβουλεύονταν τους Ιερείς του Μαρκοπούλου η ακόμη και να ρωτούσαν την Ιερά Σύνοδο.
Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε τότε που έπρεπε. Γι’ αυτό κι εμείς οφειλετικώς επιχειρούμε τώρα να ενημερώσουμε τον πιστό μας λαό.
Η επίσημη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπως διατυπώθηκε με απόφαση της Συνόδου της Ιεραρχίας της είναι κάθετα αντίθετη με την πρακτική της καύσης του σώματος: «η Εκκλησία απορρίπτει την καύσιν των νεκρών ως θεσμόν απάδοντα προς την παράδοσιν Αυτής» (Εγκύκλιος υπ’ αριθμ. 2734 του 2002). Μάλιστα η τελευταία απόφαση της Ιεραρχίας, στην Συνεδρία της 12ης Μαΐου 2010, λέγει: «Για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, η Εκκλησία γνωρίζει και συνιστά ως μοναδικό τρόπο αποσυνθέσεως του νεκρού σώματος την ταφή σύμφωνα με την αγία Διδασκαλία Της και την από αιώνων Παράδοσή Της».
Κατόπιν τούτου, η τέλεση της εξοδίου ακολουθίας για όσους αποφασίζουν προηγουμένως να αποτεφρωθούν είναι προβληματική.
Η Ιερά Σύνοδος ασφαλώς δεν έχει λόγο για τους ετεροδόξους και ετεροθρήσκους και φυσικά δεν μπορεί να επιμείνει γι’ αυτούς οι οποίοι είτε επιλέγουν την πολιτική κηδεία είτε δέχονται να φύγουν χωρίς εκκλησιαστική ιεροπραξία.
Αντιλαμβάνεται όμως κανείς το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί στις περιπτώσεις που κάποιοι ζητούν από την Εκκλησία να παραβεί τις αρχές και την εκκλησιαστική πράξη της.

Ούτε τις ακολουθίες μπορούμε να αλλάξουμε ούτε φυσικά την παράδοση και την πίστη μας να αλλοιώσουμε.
Τελικά με πρόφαση τα όποια οικονομικά οφέλη, εντελώς αβίαστα κάποιοι επιδιώκουν να εισαγάγουν πρωτόγνωρα ήθη, ποδοπατώντας ιερές διαχρονικές παραδόσεις και περιφρονώντας την εκκλησιαστική μας συνείδηση.
Μπορεί τα κοιμητήρια να είναι δημοτικές επιχειρήσεις, αλλά η εξόδιος ακολουθία και η ταφή αποτελούν αποκλειστικά υπόθεση της Εκκλησίας, την οποία είναι υποχρεωμένη αυτή να τελεί για όσους της το ζητούν με τους δικούς της και μόνον όρους.
Ο Επίσκοπος ασφαλώς δεν μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Επιβάλλεται να ακολουθεί τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου, τις επιταγές των ιερών κανόνων και την αρχιερατική συνείδησή του. Τυχόν επιμονή του Δημοτικού Συμβουλίου στην απόφασή του πιθανόν να προκαλέσει έντονα κοινωνικά προβλήματα, στα οποία την λύση δεν θα είναι δυνατόν να δώσει η Εκκλησία.
Εμείς δεν θα μπορέσουμε να υποκύψουμε σε τετελεσμένα γεγονότα. Γι’ αυτό και ζητούμε από το Δημοτικό Συμβούλιο να επανεξετάσουν το όλο θέμα με μεγαλύτερη προσοχή και σύνεση, διότι η ευθύνη θα επιβαρύνει αποκλειστικά τους ίδιους.
Πιστεύουμε ότι η απόφαση ήταν μάλλον βιαστική, με κίνητρο την ενδεχόμενη επίλυση οικονομικών προβλημάτων του Δήμου. Με κανέναν τρόπο δεν μπορούμε να φαντασθούμε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο είχε διάθεση αντιπαράθεσης με την Εκκλησία η πρόκλησης του αισθητηρίου του πιστού λαού, μέσα στον οποίο αισθανόμαστε πως και οι ίδιοι ανήκουν.
Γι’ αυτό και ελπίζουμε ότι με ωριμότερη σκέψη θα μπορούσε το όλο σκεπτικό να αξιολογηθεί ορθότερα και η Απόφαση του Δήμου να αλλάξει κατεύθυνση.

Εμείς θεωρούμε ότι, τουλάχιστον για τις δύσκολες μέρες που περνούμε, αυτό που με ευαισθησία και σοβαρότητα προέχει να αντιμετωπίσουμε ως οξύτερο πρόβλημα δεν είναι βέβαια η καύση των νεκρών στα Μεσόγεια, όσο η καθολική κινητοποίησή μας για την ανάσταση των πνευματικά νεκρών αφ’ ενός και τη συντήρηση των φτωχών, των πεινασμένων, των πολλών αναγκεμένων συνανθρώπων μας αφ’ ετέρου.
Αν υπάρχουν κάπου χρήματα, γιατί αυτά να μη δοθούν στη βελτίωση των συνθηκών επιβίωσης τόσων ανθρώπων που υποφέρουν και να δίνονται σε αμφίβολες οικονομικά και πολυσυζητημένες ηθικοπνευματικά επενδύσεις;
Αντί να επενδύουμε σε αποτεφρωτήρες νεκρών, πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να επενδύουμε σε ενδιαφέρον για αυτούς που παλεύουν να ζήσουν.
Και αυτό θα κάνουμε ως Εκκλησία στα Μεσόγεια. Η τιμή των νεκρών συμβαδίζει με το ενδιαφέρον για τους ζωντανούς.
Σίγουροι πως οι Δημοτικοί μας άρχοντες του Μαρκόπουλου θα ακούσουν την ανιδιοτελή φωνή μας, και έτοιμοι ως τοπική Εκκλησία να συμβάλουμε με όλες τις δυνάμεις μας σε κάθε υγιή κοινωνική προσπάθεια και πρωτοβουλία του Δήμου, επαναλαμβάνουμε τον λόγο του αποστόλου Παύλου προς τους Θεσσαλονικείς «αδελφοί, στήκετε, και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι’ επιστολής ημών» (Β Θεσ. β 15) και ευχόμαστε όπως όλοι μαζί ειρηνεύοντες και ομονοούντες υποδεχθούμε τον εναθρωπήσαντα Κύριο και εορτάσουμε.
Μετά πολλής της εν Κυρίω αγάπης
† Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος

Επίσης σημαντικό ρόλο κατά της δημιουργίας αποτεφρωτηρίου, έπεξαν οι δημόσιες τοποθετήσεις του πιστού λαού, του επιστημονικού κόσμου και της ευρύτερης κοινωνίας του Μακροπούλου.