 |
Από την συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου |
Αφού κατάφερε να οδηγήσει όλη την Ελλάδα στην κατάθλιψη και στο τρελοκομείο ο Γ. Παπανδρέου οδηγεί τώρα και το κόμμα του ένα βήμα από το Δαφνί. Διότι αν μπορεί να καταλάβει κανείς τι συνέβη αυτό το διήμερο στο ΠΑΣΟΚ σίγουρα θα προταθεί για Νόμπελ ως ο εξυπνότερος άνθρωπος του κόσμου.
Όταν πριν από μερικές ημέρες γράφαμε, έστω και με ερωτηματικό, ότι ο Γ. Παπανδρέου θα φύγει, δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι η καμαρίλα, το παρασκήνιο, η μάχη χαρακωμάτων και κυρίως η αλαζονεία ενός ακόμη Παπανδρέου, θα επικρατούσαν της λογικής.
Διότι το λογικό είναι μετά από τέτοια καταστροφή ο κ. Παπανδρέου να δρομολογήσει τις εξελίξεις για τη διαδοχή του. Κι όμως, με την ομιλία του το Σάββατο και με τα όσα συνέβησαν την Κυριακή, μπορούμε να πούμε ότι ο παραλογισμός είναι παρών στο ΠΑΣΟΚ.
Κατ’ αρχάς, το Σάββατο ο κ. Παπανδρέου δεν είπε ούτε μια φορά τη λέξη «παραιτούμαι». Μίλησε για διαδικασίες μετά το PSI και πριν τις εθνικές, αλλά όλα τα άλλα τα άφησε στο… φλου. Πότε θα γίνουν οι διαδικασίες και ποιοι θα λάβουν μέρος σ’ αυτές; Άγνωστο. Μάλιστα, ο κ. Παπανδρέου, μέτρ της καμαρίλας και των κομματικών παιχνιδιών, έβαλε τα παπαγαλάκια του να μιλούν ακόμη και για εμπλοκή του ίδιου στη διαδικασία. Πώς; Μα με δήλωση υποψηφιότητας στις εσωκομματικές εκλογές. Το άφησε να εννοηθεί ο παρ’ ολίγον πρωθυπουργός, κ. Πετσάλνικος μιλώντας σε ραδιόφωνο.
Με απλά λόγια, ο κ. Παπανδρέου πιστεύει ότι έχει ακόμη να… δώσει(ή να πάρει άραγε;) και δεν σηκώνεται να φύγει ή θέλει να παίξει ενεργό ρόλο στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ έστω κι αν δεν είναι ο ίδιος επικεφαλής;
Η ουσία είναι ότι γίνεται ο μεγάλος χαμός και κανείς δεν μπορεί να συμφωνήσει με κανένα, ούτε καν για το χρόνο των εκλογών. Μέχρι αργά το βράδυ τα στρατόπεδα που είχαν δημιουργηθεί δεν είχαν καταφέρει να συγκεράσουν τις διαφορετικές απόψεις ενώ ο μεγάλος χαμένος φαίνεται να είναι προς ώρας ο Ευ. Βενιζέλος. Ο τελευταίος συναντήθηκε το απόγευμα της Κυριακής με τον κ. Παπανδρέου λέγοντάς του ότι το χρονοδιάγραμμα που έθεσε δεν είναι εφικτό να υλοποιηθεί και ότι πρέπει να πάνε σε άμεσες εκλογές.
Σημασία έχουν σε όλα αυτά δύο πράγματα:
- Ποιος νοιάζεται για το τι θα γίνει στο ΠΑΣΟΚ όταν δεν ξέρει τι του ξημερώνει η επόμενη ημέρα;
- Ολοι αυτοί οι πρωτοκλασάτοι του ΠΑΣΟΚ που σκοτώνονται μεταξύ τους ανήκουν στην ίδια κυβέρνηση. Πώς θα κυβερνήσουν λοιπόν και θα βγάλουν τη χώρα από το τέλμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου