ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΕΙ ! ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΕΙ !!

Ο εκ Παρθένου τεχθείς – ο «άνθρωπος εν πόνω και εν πληγή και εν κακώσει»(Ησ.53)

(Κατά  Ματθαίον κεφάλαιο 2, 13)

Ο Ιησούς βρίσκεται κάτω από τη προστασία του Ιωσήφ. Ο Θεός δι΄ αγγέλου του παραγγέλλει: «παράλαβε το παιδίον». Ο Ιησούς δέχεται και γίνεται προστατευόμενος του ανθρώπου. Ο Ιησούς δέχεται την προστασία του ανθρώπου.

Έχουμε εντολή να παραλαμβάνουμε και να προστατεύουμε τον Ιησού. Ο Ιησούς ήταν, είναι και θα είναι ο διωκόμενος, ο άστεγος, ο πάσχων, ο πεινασμένος, ο φυλακισμένος, ο εγκαταλελειμμένος, ο «άνθρωπος εν πόνω και εν πληγή και εν κακώσει»(Ησ.53). ο Θεός δίνει πολλές φορές τον Ιησού στα χέρια μας, στην αγκαλιά μας, για να τον προφυλάξουμε. Να τον προστατεύσουμε. Όπως τον έδωσε στα χέρια της Μητέρας του και του Ιωσήφ. Όχι γιατί ο Ιησούς έχει ανάγκη από εμάς, αλλά γιατί εμείς έχουμε την ανάγκη του. Ο Ιησούς δέχεται να είναι ο προστατευόμενός μας, για να είναι ο προστάτης μας.

Εμάς τους Έλληνες μας διακρίνει ένα είδος αχαριστίας που σε συνδυασμό με την φιλοδοξία, φιλαυτία και την υπερηφάνειά μας δεν μας επιτρέπει να ταπεινωθούμε, να αισθανθούμε την αδυναμία μας και να ζητήσουμε το Έλεος του Θεού και Πατρός μας για να αγωνιστούμε στο δύσκολο αλλά ευλογημένο και πνευματικά ωφέλιμο αγώνα της σωτηρίας της ψυχής μας. Ο Χριστός μας κατέβηκε στη γη από την μεγάλη του αγάπη για εμάς τους ανθρώπους. Για να μας δείξει ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτόν τον δύσκολο αλλά και ευλογημένο πνευματικό μας δρόμο για την σωτηρία τη ψυχής μας. Για να μας δείξει ότι όσες φορές και αν αμαρτάνουμε όσο βαρύ και αν είναι αυτό το αμάρτημα, σε όποιο πάθος και αν πέσουμε, είναι αυτός που μας περιμένει με αγάπη, με στοργή, σαν στοργικός πατέρας, σαν καλός και αληθινός φίλος μας, να στρέψουμε τις ψυχές μας σε Εκείνον, στην φιλευσπλαχνία του. Για αυτό τα Χριστούγεννα είναι χαρά και ευτυχία για όλους τους ανθρώπους, χριστιανούς, μουσουλμάνους, βουδιστές, άθεους, και χωρίς να το καταλαβαίνουν – χωρίς να το επιδιώκουν -αισθάνονται αυτή τη χαρά και την αγάπη του Χριστού γιατί ο Χριστός ήρθε στο κόσμο από αγάπη για όλους τους ανθρώπους γιατί απλά θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να γίνουν μέτοχοι της Βασιλείας του Θεού.  

Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από τη πείνα, τη δίψα και από έλλειψη ιατροφαρμακευτικής βοήθειας, τη στιγμή μάλιστα που εμείς πετάμε στα σκουπίδια ότι φαγητά δεν μας αρέσουν ή αυτά που μας περισσεύουν. . Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ανεβάζει πλέον τον αριθμό των παιδιών(μόνο των παιδιών) που φτάνουν στη δύση της ζωής τους σε 25.000 κάθε ημέρα. Είχε πει ο Ντοστογίεφκι: “Η ζωή και η ιστορία της ανθρωπότητας δε θα δικαιωθούν ποτέ, όσο σε αυτό το κόσμο πεθαίνει κι ένα μονάχα παιδί από πείνα”…

Επίσης γνωρίζουμε πολύ καλά ότι υπάρχουν αδελφοί μας άστεγοι που προσπαθούν να βρουν κάποιο κατάλυμα για να κοιμηθούν και να προστατευτούν από το κρύο κάτω από γέφυρες, σε σταθμούς των τρένων και του metro σε παγκάκια και οπουδήποτε αλλού μπορούν να βρουν λίγη ΄ζεστασιά΄ και να αποκοιμηθούν μέσα στο κρύο…

Υπάρχουν ακόμα αδελφοί μου και κάποιοι άλλοι άνθρωποι οι οποίοι είναι απομονωμένοι από τη κοινωνία στερούμενοι ένα από τα μεγαλύτερα αγαθά που μας έδωσε ο Θεός, την ελευθερία. Αυτοί είναι οι φυλακισμένοι, άνθρωποι που βρίσκονται σε σωφρονιστικά ιδρύματα για διαφόρους λόγους. Στις φυλακές της Ελλάδος κρατούνται 1.600 Έλληνες, συνάνθρωποί μας, «πλησίον» μας, οι οποίοι δεν έκλαψαν. Δεν σκότωσαν. Έπεσαν έξω στις δουλείες τους και είναι στη φυλακή για λόγους οικονομικούς…

Επίσης υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται σε νοσοκομεία και σε διάφορα άλλα ιδρύματα οι οποίοι στερούνται ένα άλλο μεγάλο αγαθό, την υγεία. Αυτοί μπορεί να είναι είτε μικρά παιδιά είτε ηλικιωμένοι. Μπορεί να έχουν ανάγκη είτε από το να χαρούν με κάποιο παιχνίδι είτε από το να βγουν –έστω και για λίγο- από τη μοναξιά και τη ενδεχόμενη κατάθλιψη στην οποία ζουν …

Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει στις ανέσεις και στη καλοπέραση χωρίς να εκτιμούμε τα αγαθά που έχουμε και να δοξάζουμε το Θεό για τα πλούσια ελέη Του. Το χειρότερο όμως είναι ότι γυρίζουμε τη πλάτη μας στον αδελφό μας που είναι ο ίδιος ο Χριστός.

Γνωρίζω αδελφοί μου πως οι περισσότεροι από εμάς -αν όχι όλοι- θέλουμε πάρα πολύ να απαλύνουμε το πόνο, τη θλίψη, τη μοναξιά και να βοηθήσουμε όσο μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες των αδελφών. Είναι ευκαιρία λοιπόν τώρα στις γιορτινές μέρες –αν και ποτέ δε πρέπει να ξεχνάμε τον αδελφό μας, που μας έχει ανάγκη- να βοηθήσουμε όπως μπορεί ο καθένας μας όλους αυτούς τους συνανθρώπους μας....... ΠΗΓΗ