ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Mήνυση κατά του Ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου Νικολάου Φώσκολου,μιας ηγουμένης και ενός ακόμα ρωμαιοκαθολικού Ιερέα, κατέθεσε χθες ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.
«Ἀφιερώνουμε τήν ἐν λόγῳ ἔγκλησιν εἰς τούς τραγικούς οἰκουμενιστάς συνοδοιπόρους τοῦ ἐκπεσόντος Ρωμαιοκαθολικισμοῦ πού δέν ὀρωδοῦν νά συμφύρωνται καί νά συναγελάζωνται καί νά συνευδοκοῦν μετά τῶν θεηλάτων ἀπομειωτῶν τῆς εἰς Χριστόν πίστεως καί ἀληθείας.» αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Ιεράρχης.

Η ΜΗΝΥΣΗ

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΥ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΠΛΗΜΜΕΛΙΟΔΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΜΗΝΥΣΙΣ
Μητροπολίτου Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ


κατοίκου Πειραιῶς, ὁδός Ἀκτή Θεμιστοκλέους 198
τηλ. 210 4514833 (ἐσωτ. 19)
κατόχου τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. ΑΔΤ: ΜΟ12069/Ζ΄ Παρ. Ἀσφ. Ἀθηνῶν
ΚΑΤΑ
Τοῦ κ. Νικολάου Φωσκόλου,
Ἀρχιεπισκόπου τῶν ἐν Ἀθήναις Ρωμαιοκαθολικῶν
κατοίκου Ἀθηνῶν, Ὁμήρου 9,

Τοῦ κ. Ἰωάννου Πάτση,
Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἱερέως, κατοίκου Πειραιῶς, Φίλωνος 23,

Τῆς ἀδ. Ἀλβέρτας Στεφάνου,
Ἡγουμένης τῆς ἐν Πειραιεῖ Ρωμαιοκαθολικῆς Μοναστικῆς Ἀδελφότητος Ἁγ. Ἰωσήφ τῆς Ἐμφανίσεως, Διευθυντρίας τῆς ἐν Πειραιεῖ λειτουργούσης Σχολῆς Jeanne d’ Arc, Ἐλ. Βενιζέλου 12

Ἐξοχώτατε Κύριε Εἰσαγγελεῦ, μετά πολλῆς θλίψεως καί βαθυτάτου ἄλγους εὑρίσκομαι στήν δυσχερεστάτη θέση νά ὑποβάλω ἔγκλησιν γιά ποινική καταδίωξη γιά παράβαση τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συντάγματος καί τῶν Α.Ν. 1363/38 ἄρθρα 4 καί 5 ὡς ἀντικατεστάθησαν ἀπό τό ἄρθρο 2 τοῦ Α.Ν. 1672/1939 κατά τῶν ὡς ἄνω προσώπων, τοῦ μέν πρώτου ὡς ἠθικοῦ αὐτουργοῦ καί τῶν ἑτέρων δύο ὡς φυσικῶν αὐτουργῶν καί εἰδικώτερον εἰς τό ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Μοναχικοῦ Τάγματος Ἁγίου Ἰωσήφ τῆς ἐμφανίσεως καί ὑπό τήν ἐπωνυμίαν «Jeanne d’ Arc» λειτουργοῦν ἐκπαιδευτήριον ὑπό τήν διεύθυνσιν τῆς ἡγουμένης ἀδ. Ἀλβέρτας φοιτοῦν τέκνα ὀρθοδόξων καί ρωμαιοκαθολικῶν γονέων καί κατ’ἔτος κατά τήν ἔναρξιν τοῦ εἰρημένου σχολείου τῆς Πρωτοβαθμίου ἐκπαιδεύσεως, τελεῖται ὁ καθιερωμένος ἁγιασμός τῆς νέας σχολικῆς περιόδου ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἐφημερίου Πειραιῶς κ. Ἰωάννου Πάτση, καί διά τούς ὀρθοδόξους μαθητάς, γεγονός πού ἀπάδει εἰς τήν ἐκκλησιολογίαν καί ποιμαντικήν τῆς Ἐκκλησίας διότι ἀμβλύνει τήν ὀρθόδοξον αὐτοσυνειδησίαν τῶν μικρῶν εὐπλάστων μαθητῶν, ἐπιφέρει μίαν συγκρητιστικήν οἰκουμενιστικήν ἀντίληψιν καί ἐμπίπτει εἰς τάς περί προσηλυτισμοῦ διατάξεις τοῦ δικαιϊκοῦ ἐν Ἑλλάδι συστήματος. Τό γεγονός αὐτό συνέβη καί ἐφέτος στίς 11/9/2011 καί ὡς προκύπτει ἀπό τήν συνημμένη τοπική Ἐφημερίδα «Ὁ φάρος τῆς Τήνου» ἀρ. φύλλου 83 σελ. 3 ἀποτελεῖ συνήθη πρακτική.  Διά τό γεγονός διεμαρτυρήθην ἐγγράφως δυνάμει τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. ἡμ. Πρωτ. 910/27.9.2011 ἐγγράφου μου πρός τόν πρῶτον τῶν μηνυομένων ὡς ἑξῆς: «Ἐκλαμπρότατε, Μετά πολλῆς συνοχῆς καρδίας εὑρισκόμεθα εἰς τήν ἀνάγκην νά ὀχλήσωμεν Ὑμᾶς, διά θέμα ἁπτόμενον τῆς ποιμαντικῆς ἡμῶν εὐθύνης καί τῆς ἐνώπιον τοῦ πανακηράτου καί αἰωνίου Θεοῦ δοθείσης φρικτῆς ὁρκοδοσίας ἡμῶν διά τήν ἐπακριβῆ τήρησιν τῶν ὑπό τοῦ Παναγίου καί Ζωαρχικοῦ Πνεύματος τεθεσπεισμένων Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων τῆς ἀδιαιρέτου καί ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἀναφερόμεθα διά τοῦ παρόντος εἰς τό ἐντός τῆς ἡμετέρας Κανονικῆς δικαιοδοσίας λειτουργοῦν ἐκπαιδευτήριον τοῦ Ὑμετέρου μοναχικοῦ τάγματος τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τῆς ἐμφανίσεως ὑπό τήν ἐπωνυμίαν «Jeanne d’ Arc» εἰς τό ὁποῖον φοιτοῦν τέκνα Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν γονέων καί ὑποβάλλομεν Ὑμῖν τήν ἔντονον ἡμετέραν διαμαρτυρίαν διότι κατά τήν ἔναρξιν τοῦ εἰρημένου σχολείου τῆς πρωτοβαθμίου ἐκπαιδεύσεως τελεῖται ὁ καθιερωμένος ἁγιασμός διά τήν εὐλογίαν τῆς νέας σχολικῆς περιόδου ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἐφημερίου Πειραιῶς κ. Ἰωάννου Πάτση, καί διά τούς ὀρθοδόξους μαθητάς, γεγονός πού ἀπάδει εἰς τήν ἐκκλησιολογίαν καί ποιμαντικήν τῆς Ἐκκλησίας διότι ἀμβλύνει τήν ὀρθόδοξον αὐτοσυνειδησίαν τῶν μικρῶν εὐπλάστων μαθητῶν, ἐπιφέρει μίαν συγκρητιστικήν οἰκουμενιστικήν ἀντίληψιν καί ἐμπίπτει εἰς τάς περί προσηλυτισμοῦ διατάξεις τοῦ δικαιϊκοῦ ἐν Ἑλλάδι συστήματος. Διεμαρτυρήθην καθηκόντως, διά τό γεγονός εἰς τήν Ἡγουμένην τοῦ Ὑμετέρου Μοναχικοῦ Τάγματος ἀδ. Ἀλβέρταν, ἥτις καί μοῦ ἐπεβεβαίωσεν τό γεγονός καί ἐδήλωσεν ὅτι θά θέσῃ τήν ἡμετέραν Κανονικήν διαμαρτυρίαν ὑπ’ ὄψιν τῆς Ὑμετέρας Ἐκλαμπρότητος. Ἐπειδή εἰλικρινῶς δέν ἐπιθυμῶ νά καταφύγω εἰς τήν ποινικήν διαδικασίαν διά τήν ἀντιμετώπισιν τοῦ ἐξόχως σοβαροῦ αὐτοῦ θέματος, πού θά ἠδύνατο νά ἀντιμετωπισθῇ εὐχερῶς μέ τήν τέλεσιν κεχωρισμένως διά τούς ὀρθοδόξους καί ρωμαιοκαθολικούς μαθητάς τῆς τελετῆς τοῦ ἁγιασμοῦ ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ, ἐκτιμῶν τήν Ὑμετέραν Ἐκλαμπρότητα καί τήν Ὑμετέραν θρησκευτικήν κοινωνίαν ὡς Ἕλληνας συμπολίτας, παρακαλῶ ὅπως ἐγγράφως διαβεβαιώσητε ὅτι δέν θά ἐπαναληφθῇ εἰς τό μέλλον, τηρουμένης ἐπ’ ἀκριβῶς τῆς ὀρθοδόξου κανονικῆς τάξεως, τῶν ὑπό τοῦ Συντάγματος καί τοῦ Νόμου προβλεπομένων καί τῶν ἰσχυόντων παρ’ ἡμῖν θείων καί ἱερῶν Κανόνων, οἵτινες σαφῶς καί πλήρως ἀπαγορεύουν τήν ὑπό μελῶν τῆς Ἀδιαιρέτου Ὀρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἀποδοχήν ἀκοινωνήτου προσώπου ὡς Κληρικοῦ, ὡς καί τήν συμμετοχήν εἰς συμπροσευχάς μετά προσώπων μεθ’ ὧν δέν ὑφίσταται ἐκκλησιαστική κοινωνία, οὔτε ταυτότης ἐν τῇ πίστει. Τυγχάνει ἀσφαλῶς ἐγνωσμένη εἰς Ὑμᾶς ἡ ἡμετέρα πίστις διά τήν Ὑμετέραν θρησκευτικήν κοινωνίαν, ἐρειδομένη ἐπί τῆς κοινῆς μεθ’ Ὑμῶν χιλιετοῦς πορείας, καί τῶν ὑπό τῶν Ἁγίων ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, ἥστινος ἱστορική καί ἀκαινοτόμητος συνέχεια ἀποτελεῖ ἡ καθ’ ἡμᾶς ἁγιωτάτη Ἐκκλησία καί τῶν θεοκηρύκων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων Αὑτῆς, διακελευομένων καί ἑπομένως αἱ τυχόν προσωπικαί πτώσεις πρωτιστευόντων διακόνων τοῦ εὐχαριστιακοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, δι’ ἅς θά ἀποδώσουν φρικτόν λόγον ἐνώπιον τοῦ Δομήτορος Αὐτῆς Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐντός τοῦ δαιμονικοῦ κλίματος τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οὐδόλως δεσμεύουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ οὔτε δύνανται νά ἀποτελέσουν πρόσχημα διά τήν ἀπομείωσιν τῆς ἐν Χριστῷ ἀληθείας. Ἀναμένων τήν Ὑμετέραν διαβεβαίωσιν διατελῶ μετά πλείστης τιμῆς». Παρῆλθεν ἄπρακτος τρίμηνος περίοδος καί οὐδεμιᾶς ἀπαντήσεως ἔτυχον καί ἑπομένως καθηκόντως προβαίνω εἰς τήν ποινικήν ἔγκλησιν κατά τῶν ἀνωτέρω διότι ἡ τέλεσις «ἁγιαστικῆς» πράξεως ὑπό τοῦ δευτέρου ἐκ τῶν κατηγορουμένων μέ τήν ἐντολή τῆς τρίτης τῶν κατηγορουμένων καί τήν ἠθική παρότρυνση καί ἄδεια τοῦ πρώτου ἐξ αὐτῶν σαφῶς ἀποτελεῖ ἔμμεση προσπάθεια πρός διείσδυση στήν θρησκευτική συνείδηση ἑτεροδόξων καί συγκεκριμένως τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν τῆς εἰρημένης σχολῆς ἐπί σκοπῷ μεταβολῆς τοῦ περιεχομένου αὐτῆς καί συγκεκριμένως ὅτι ὁ Ρωμαιοκαθολικισμός ἀποτελεῖ Ἐκκλησίαν ἔχουσαν μυστηριακήν καί ἁγιαστικήν χάριν καί ὄχι αἱρετικήν παρασυναγωγήν ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία διαχρονικά καί διϊστορικά διακηρύσσει καί ὡς ἐν τῷ συνημμένῳ πονήματί μου «Αἱ Αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ» ἐκδόσεως 2009, ἀναντιρρήτως ἀποδεικνύω. Ἡ πρᾶξις τῶν ἀνωτέρω ἐλέγχεται καί διά τήν ἐπιβαρυντικήν αἰτίαν τοῦ ὅτι διεπράχθη ἐντός σχολικῆς μονάδος.   Ὁ ὁρισμὸς τοῦ ποινικοῦ ἀδικήματος τοῦ προσηλυτισμοῦ δίδεται, κατ’ ἀρχήν, στήν (ἀκόμη καὶ σήμερον ἰσχύουσα) διατάξι τῶν ἄρθρων 4 καὶ 5 τοῦ ΑΝ 1363/1938 ὅπως ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ τὸ ἄρθρο 2 τοῦ ΑΝ1672/1939 ὅπου ἡ ἀπαριθμήσῃ τῶν ἀθεμίτων μέσων εἶναι ἐνδεικτικὴ. Πολλοὶ συγγραφεῖς καὶ δικαστὲς ἀμφισβήτησαν (κακῶς) ἂν ἀκόμη ἰσχύουν οἱ ὡς ἄνω διατάξεις καὶ ἂν αὐτὲς εἶναι ἀντισυνταγματικὲς ἢ ὄχι καὶ ἂν εἶναι ἀντιθετες ἢ ὄχι στην Εὐρωπαϊκὴ Συμβάσῃ Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, ἄρθρο 9. Ἦλθε, ὅμως, ἡ κρατοῦσα Νομολογία τοῦ Ε.Δ.Δ.Α. (βλ. προσφυγές Κοκκινάκης καὶ Λαρίσης κατὰ Ἑλλάδος) καὶ τοῦ Ἀρείου Πάγου καὶ τοῦ ΣΤΕ καὶ ἔθεσαν τέρμα σ’ αὐτές τις ἀμφισβητήσεις. Ἔτσι ἔληξε καὶ αὐτὴ ἡ σύγχυση-διχογνωμία καὶ ὅλοι πλέον συμφωνοῦν ὅτι οἱ ὡς ἄνω Εἰδικοὶ Ποινικοὶ Νόμοι (ΑΝ. 1363/38, ΑΝ 1672/39) ἰσχύουν μέχρι σήμερον. Καὶ ἀπειλοῦν φυλάκιση μέχρι 5 ἔτη, χρηματικὴ ποινή, ἀστυνομικὴ ἐπιτηρήσῃ ἢ καί  σὲ συνδυασμὸ μὲ ἄλλες διατάξεις γιά τοὺς ἀλλοδαποὺς- ἀπελάσι ,ἀκόμη δὲ καὶ ἀρνήσι χορηγήσῃς ἀδείας λειτουργίας τόπου λατρείας, σὲ ὅσους διενήργησαν προσηλυτισμό. Ἰδιαίτερα ἐπιβαρυντικὴ αἰτία εἶναι ἡ διενέργεια προσηλυτισμοῦ σὲ σχολεῖο καὶ σὲ μορφωτικὸ ἢ φιλανθρωπικὸ ἵδρυμα. Ὁ προσηλυτισμὸς εἶναι ἔγκλημα τυπικό, δεν ἔχει σημασία ἂν ἐπιτευχθεῖ ὁ ἐπιδιωκόμενος σκοπὸς ἢ ἂν ἦταν πρόσφορα τὰ χρησιμοποιούμενα μέσα, ἐπίσης καὶ ἡ ἰδιότητα τῶν προσώπων -μεταξὺ τῶν ὁποίων τελοῦνται προσηλυτιστικὲς ἐνέργειες- καθὼς καὶ ἡ σχέση που τυχὸν τὰ συνδέει. Ὁ Ρωμαιοκαθολικισμός ἀποτελεῖ δεινή ἐκτροπή ἐκ τοῦ Χριστιανισμοῦ ὁ ὁποῖος ἀπομείωσε πλήρως τό Εὐαγγελικό μήνυμα ἠμαύρωσε εἰς τήν Δύσιν τήν Χριστιανική ἀποκάλυψη καί καταξίωσε στυγνούς ἐγκληματίας κατεγνωσμένους ὑπό τῆς διεθνοῦς κοινότητος ὡς δῆθεν «ἁγίους» ὡς ἐπισυνέβη προσφάτως μέ τόν εἰδεχθῆ καί δι’ ἐγκλήματα γενοκτονίας καταδικασμένον Ἀλουΐσιον Στέπινατς, Ρωμαιοκαθολικόν Ἀρχιεπίσκοπον τοῦ Ζάγκρεμπ τῆς Κροατίας ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ἠθικός αὐτουργός γιά τήν φρικώδη δολοφονία 800.000 Σέρβων ὀρθοδόξων κατά τόν Β΄ παγκόσμιον πόλεμον ὑπό τῶν Κροατῶν Οὐστάσι καί τοῦ ἡγέτου των Ἄντε Πάβελιτς, τόν ὁποῖον διεπόρθμευσε μέσῳ Βατικανοῦ εἰς τήν Λατινικήν Ἀμερικήν διά νά μείνη ἀτιμώρητος διά τά ἐγκλήματά του. Προσφάτως δέ βοᾶ ἡ οἰκουμένη διά τά χιλιάδες θύματα παιδεραστίας ἀνά τόν κόσμο πού κακοποιήθησαν ἀπό τούς Ρωμαιοκαθολικούς ἱερεῖς μέ τήν ἀποσιώπησι καί τήν συγκάληψι τοῦ ἐκπεσόντος Βατικανοῦ καί τῶν ἀνυποστάτων κανονικῶς ἡγετῶν του ἐν οἷς καί ὁ πρότριτα «ἁγιοποιηθείς» Ἰωάννης Παύλος ὁ Β΄. Μόνον εἰς τήν Ὀλλανδίαν ἀνεξάρτητος ἐπιτροπή τῆς Ὀλλανδικῆς Βουλῆς ἀπεκάλυψε ὅτι 34.000 ἀγόρια καί κορίτσια κακοποιήθησαν ἀπό Ρωμαιοκαθολικούς ἱερεῖς τίς τελευταῖες ἕξ δεκαετίες. Παρέλκει νά ἀναφέρωμεν τήν διακομματική καταδίκη γιά τό θέμα αὐτό τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς ἡγεσίας ἀπό τό Κοινοβούλιο τῆς Ἰρλανδίας. Προσάγω δημοσιεύματα ἀποδεικνύοντα τήν ἀνίερον καί φρικώδη δρᾶσιν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς εἰς τόν κόσμον. Μάρτυρας δέ ἐπικαλοῦμαι τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Δανιήλ Ψωΐνον, Ἐφημέριον Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Τριάδος Πειραιῶς καί τόν Αἰδεσιμ. Πρωτοπρ. κ. Ἰωάννην Θεοδωρόπουλον, Ἐφημέριον τοῦ ἰδίου Ἱ. Ναοῦ.

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 21ῃ Δεκεμβρίου 2011

Ο  ΜΗΝΥΩΝ
+ ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς
ΣΕΡΑΦΕΙΜ 


πηγή