Η ύπαρξη πετρελαϊκών κοιτασμάτων σε πολλά σημεία της ελληνικής επικράτειας αποτελεί για πολλούς γεγονός επιβεβαιωμένο από σοβαρές έρευνες. Παρ’ όλα αυτά πολλοί προσπαθούν να υποβαθμίσουν το συγκεκριμένο θέμα. Έτσι αφενός οι γνώσεις μας είναι περιορισμένες και αφετέρου παρεμποδίζεται η πλήρης αξιοποίηση των πετρελαίων προς όφελος του ελληνικού λαού. Μία άποψη, που συμμερίζονται πολλοί ξένοι, θέλει να υπάρχουν πετρέλαια σε διάφορες περιοχές του ελληνικού χώρου. Ας εστιάσουμε λοιπόν την προσοχή μας στα σημεία της Ελλάδας, όπου εντοπίζονται αξιόλογης ποσότητας κοιτάσματα πετρελαίου. Τα πλέον «διάσημα», λόγω της ελληνοτουρκικής κρίσης του 1987, είναι αναμφίβολα τα πετρέλαια που βρίσκονται στην περιοχή του Πρίνου, κοντά στη Θάσο, αυτά λέγεται ότι είναι τόσο πολλά, ώστε κάποτε ψαράδες ορκίζονταν ότι είδαν συντριβάνια ολόκληρα πετρελαίου (ύψους ακόμα και 200 μέτρων!)... Πάντως, από το 1980 και ύστερα τα πράγματα στον Πρίνο έχουν «θολώσει» ανεξήγητα. Κάποτε ένας ειδήμονας των πετρελαίων βεβαίωνε ότι από μόνο του το πετρέλαιο της Θάσου θα αρκούσε για να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα της Ελλάδας!
Εξάλλου, κανείς δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι με τα πετρέλαια της ευρύτερης περιοχής συνδέθηκε άμεσα η ελληνοτουρκική κρίση του Μαρτίου του 1987, όταν η όλη κατάσταση που διαδραματίστηκε έφτασε στα πρόθυρα πολεμικής σύρραξης μεταξύ των δύο χωρών, το τελευταίο επιβεβαιώνει πανηγυρικά τη σπουδαιότητα του γεωγραφικού σημείου και των πλουτοπαραγωγικών του πηγών.
Όμοια με το πετρέλαιο της Θάσου, πέπλο μυστηρίου καλύπτει και το αντίστοιχο ενός άλλου ελληνικού νησιού, της Ζακύνθου. Για το θέμα αυτό πασίγνωστη είναι η διαμάχη κατά τη δεκαετία του ’70 μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και του Σωτηρίου Σοφιανόπουλου της επιχείρησης ΧΡΩΠΕΙ. Η διαμάχη ξεκίνησε όταν ο τελευταίος ανέλαβε πρωτοβουλία για σχετικές έρευνες στην εν λόγω περιοχή. Το αποτέλεσμα ήταν το ελληνικό κράτος να τον στείλει... στα δικαστήρια!
Φυσικά, παραμένει άγνωστο γιατί εμποδίζονται οι έρευνες στο σημείο εκείνο. Για την ιστορία σκόπιμο είναι να αναφερθεί ότι πριν ξεσπάσει ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος ένας Γερμανός επιστήμονας, ο δόκτωρ Λούντβιγκ Λόκζυ, πραγματοποίησε έρευνες σε συγκεκριμένες τοποθεσίες του νησιού και επιβεβαίωσε ότι στη Ζάκυνθο υπάρχουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου. Από την εποχή εκείνη υπάρχει η αναφορά ότι ο Δ. Κωλέτης βρήκε πετρέλαιο στη Ζάκυνθο σε βάθη από 15 έως και 180 μέτρα (αυτό το στοιχείο το διέσωσε ο ίδιος ο Λόκζυ).
Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον γεωγραφικό σημείο, που είναι υψίστης σημασίας λόγω της πιθανότητας ύπαρξης πετρελαϊκών κοιτασμάτων, βρίσκεται κοντά στα Γραμμενοχώρια Ιωαννίνων. Νοτιοδυτικά των Ιωαννίνων, σε απόσταση περίπου 13 με 14 χιλιόμετρα, υπάρχει μία τοποθεσία, η οποία ονομάζεται Γραμμενοχώρια και που οι κάτοικοι αποκαλούσαν «Πετρέλαια»!
Κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου θρυλείται ότι από αυτή την περιοχή οι Γερμανοί έβγαζαν το πετρέλαιο, που τροφοδοτούσε ολόκληρο το στρατό τους στη Βόρεια Αφρική. Αυτό και μόνο το γεγονός αρκεί για να αποδείξει πόσο σημαντικές ποσότητες πετρελαίου κρύβει η περιοχή αυτή της Ηπείρου. Πέραν των παραπάνω περιοχών, αξίζει να σημειωθεί ότι τεράστιο ενδιαφέρον έχουν τα γεωγραφικά σημεία νοτίως της Θεσσαλονίκης (Θερμαϊκός Κόλπος) και του Κρητικού πελάγους (συγκεκριμένα κάτω από το νομό Λασιθίου)...
Δεν είναι λίγες οι φορές στο παρελθόν που υποστηρίχθηκε η άποψη ότι με το τεράστιας σημασίας ζήτημα των πετρελαίων συνδέεται άμεσα η παρουσία και η ανάπτυξη των περίφημων αμερικανικών βάσεων. Όσο και αν η θεωρία αυτή φέρει πολλά και σοβαρά μειονεκτήματα, εντούτοις πρέπει να τεθεί επί τάπητος, για χάρη της επιστημονικής έρευνας και για να λάμψει η αλήθεια. Πάντα υπήρχαν εξάλλου εύλογες απορίες και υποψίες για την αιτία της εγκατάστασης των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα, για τη σημασία της παραμονής τους, όπως και για το έργο που τελικά πραγματοποιούσαν.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατά καιρούς παρατήρησαν ότι οι βάσεις αυτές δημιουργήθηκαν σε γεωγραφικά σημεία, των οποίων ήταν σημαντική η αξία του υπεδάφους τους. Από την άλλη, οι φήμες ήθελαν κορυφαίους Αμερικανούς γεωλόγους (οι οποίοι καλύπτονταν πίσω από το στρατιωτικό μανδύα) να μελετούν την ελληνική φύση και τις ιδιαιτερότητές της, με αποτέλεσμα να ενισχύουν τις υποψίες αυτές. Αν όλα αυτά συνδυαστούν με παράξενα και καταγεγραμμένα (δημοσιευμένα μάλιστα) συμβάντα, τα οποία συνδέονται με το θέμα, όπως για παράδειγμα το πολύ περίεργο περιστατικό του 1984 με τα τρία συνεχόμενα τροχαία των Σοβιετικών κοντά στη βάση της Νέας Μάκρης, τότε οι συμπτώσεις είναι κάτι παραπάνω από αρκετές.
Μερικές τηλεπικοινωνιακές βάσεις, όπως η προαναφερόμενη της Νέας Μάκρης, του Ακτίου και της Κρήτης, συνδέθηκαν αναπόφευκτα με το όλο μυστήριο. Δημιουργήθηκαν έτσι όχι μόνο οι προαναφερόμενες υποψίες, αλλά και φήμες σχετικά με τις μυστηριώδεις «ιδιότητες» των περιοχών αυτών (π.χ. θεωρήθηκε πως στα σημεία όπου εγκαταστάθηκαν οι βάσεις, δημιουργείται ένα μοναδικό ηλεκτρομαγνητικό και ηχοφασματικό πεδίο!). Ειδικότερα γράφτηκε πως η βάση της Νέας Μάκρης Αττικής υπήρξε ενιαία (συνδεόμενη) με μια άλλη υπόγεια (άρα μη ορατή) της Πεντέλης. Η ύπαρξη λοιπόν αυτών των βάσεων θεωρήθηκε πως εξυπηρέτησε και μια γιγιαντιαία μυστική επιχείρηση-έρευνα για τους ενδεχόμενους θησαυρούς της περιοχής...
Και πάλι για την περιβόητη βάση της Νέας Μάκρης είχε κάποτε τεθεί το ζήτημα (και μάλιστα ενώ η βάση λειτουργούσε τότε ακόμη κανονικά, πριν δηλαδή την αναστολή της λειτουργίας της) ότι συνδέεται με ένα μοναδικό γεωφυσικό φαινόμενο, το λεγόμενο «μαγνητικό τούνελ». Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η εν λόγω βάση επιλέχθηκε ακριβώς λόγω του ότι βρίσκεται στο «μαγνητικό μάτι» της παραπάνω «σήραγγας» και το οποίο σχετίζεται με την απόληξή της: η μία πλευρά βρίσκεται στη Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών και η άλλη στη Νέα Μάκρη! Έτσι, επειδή η «σήραγγα» αυτή λειτουργεί ως σωλήνας, μέσα στον οποίο υπάρχει ένα συνεχώς κινούμενο μαγνητικό κύμα ασύλληπτης ενέργειας, τα φαινόμενα του θαυμαστού αυτού γεγονότος είναι πιο έντονα στις δύο «άκρες» του «τούνελ» (στη Βιρτζίνια και τη Νέα Μάκρη).
Ένα άλλο ζήτημα που κατά καιρούς έχει τεθεί σχετίζεται με την άλλοτε αμερικανική βάση της Δράμας. Η εκεί στρατιωτική εγκατάσταση των ΗΠΑ, όπισθεν του Κορυλόβου (που δεσπόζει ως ορεινός όγκος δίπλα στην πόλη), ειπώθηκε ότι εξυπηρετούσε τις έρευνες για χρυσό και διαμάντια στην περιοχή. Η αλήθεια πάντως είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει τα συμπεράσματα και τα αποτελέσματα των μυστικών αυτών ερευνών των Αμερικανών στρατιωτικών (και όχι μόνο) κανείς, εκτός από τους ίδιους. Παρ’ όλα αυτά, η βάση έχει τεθεί εκτός λειτουργίας (η αναστολή της λειτουργίας της ξεκίνησε από το 1985 με προοπτική να ολοκληρωθεί έως το 1990). Πολλοί παρατήρησαν ότι εκείνη ακριβώς την εποχή της ανακοίνωσης του «κλεισίματός» της, τον Οκτώβριο του 1985, γνωστοποιήθηκε ότι οι Αμερικανοί ξεκινούν την οικοδόμηση υπόγειου κτίσματος εντός του χώρου του στρατοπέδου όπου φιλοξενούνταν η βάση! Πολλοί βέβαια αναρωτήθηκαν το λόγο, δεδομένου ότι η βάση έπαυε επίσημα τη λειτουργία της...
Πάνω σ’ αυτό το σημείο αξίζει να παρατηρηθεί κάτι το πολύ σημαντικό. Τον Αύγουστο του 1990 ανακοινωθηκε από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ελλάδας το «κλείσιμο» μιας σειράς αμερικανικών βάσεων στο ελληνικό έδαφος, μεταξύ των οποίων και της βάσης της Νέας Μάκρης. Πρέπει όμως να παρατηρηθεί ότι η αοριστία του γεγονότος αυτού (περί του αν «έκλεισαν» οριστικά, δηλαδή για πάντα) προκύπτει και από τη λέξη-κλειδί: «κλείσιμο». Γιατί λοιπόν χρησιμοποιήθηκε η εν λόγω λέξη και όχι οι πιο κατηγορηματικές «απομάκρυνση», «κατάργηση», «διάλυση», «μεταφορά» ή «οριστική διακοπή»; Διότι, όπως παρατήρησαν κάποιοι, «κλείνω» κάτι δε σημαίνει ότι το καταστρέφω ή το καταργώ οριστικά˙ αντίθετα, σημαίνει σταματώ προσωρινά ή αναστέλλω τη λειτουργία του, και φυσικά όποτε θέλω μπορώ να το «ξανανοίξω»...
ΔΡ. ΗΣΑΪΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
(elora.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου