Απορεί κανείς για την ικανοποίηση μας από την εξασφάλιση μιας επί πλέον δόσης δανεισμού της χώρας μας. Δηλ. χαιρόμαστε για την παράταση της δουλείας μας; Ή δεν είναι έτσι; « Στην αρχαία Αθήνα, όσοι δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους γίνονταν δούλοι. Γι’ αυτό ο Σόλων με την περίφημη σεισάχθεια (σείω το άχθος) κατάργησε τα χρέη, ελευθέρωσε αυτούς που είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών και απαγόρευσε τον δανεισμό με εγγύηση την προσωπική ελευθερία του δανειστή. Κατά τον Πλούταρχο, « το δανείζεσθαι της εσχάτης αφροσύνης και μαλακίας εστίν». Ο Μ. Βασίλειος στην ομιλία του «κατά τοκιζόντων», λέει ότι εκείνος που δανείζεται και δεν μπορεί να εξοφλήσει τα χρέη του, εκουσίως γίνεται δούλος για όλη του τη ζωή.
Και ο Γρηγ. Νύσσης μας θυμίζει ότι πολλά θύματα των τοκογλύφων, όσοι δεν μπορούν να αποπληρώσουν, αυτοκτονούν διότι κρίνουν τον θάνατο ελαφρότερο από τον δανειστή».
Η αγράμματη γιαγιά συμβούλευε: « παιδί μου όσο φτάνει το στρώμα σου να απλώνεις τα πόδια σου». Ο δε Χρυσόστομος
Προσθέτει: « Κάνε το παιδί σου πλούσιο, μαθαίνοντας το να περιορίζει τις απαιτήσεις του».
Πόσο επίκαιρα είναι όλα αυτά!
Θα βάλουμε καμιά φορά μυαλό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου