ΜΑΝΩΛΗΣ-ΕΥΜΟΛΠΟΣ ΤΣΑΜΗΣ: «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΖΕΙ ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ!...»

Ο Μανώλης-Εύμολπος Τσάμης συνιστά μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα στον χώρο των αρχαίων παραδόσεων, αλλά και των κοινωνικών φαινομένων. Άνθρωπος με βαθύτατη μόρφωση και παιδεία, αλλά πάντοτε σεμνός και διακριτικός, έχει προσφέρει από το «μετερίζι» του πολλά στη σύγχρονη ελληνική σκέψη. Ειδικά το βιβλίο του «Η ελληνική θρησκευτική παράδοσις» θεωρείται ως μία από τις αξιολογότερες έρευνες για το φαινόμενο αυτό στην αρχαιότητα και το έχουν εκθειάσει σοβαροί επιστήμονες και μελετητές.

Συνέντευξη στον Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Με αφορμή την πομπή που οργανώνουν ο κ. Τσάμης και ο σύλλογος «Ευμολπίδες» (κάθε πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη όπως κάθε χρόνο από το 1996) την Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011 για τα Ελευσίνια μυστήρια, κάναμε μαζί του μία άκρως ενδιαφέρουσα κουβέντα, η οποία δείχνει το βάθος σκέψης, αλλά και τη λατρεία για την πατρίδα, του εκλεκτού συνομιλητή μας. Το πρώτο ακριβώς θέμα που συζητήσαμε αφορούσε την εν λόγω πομπή. Ιδού τι μας ανέφερε σχετικά ο κ. Τσάμης:
«Πρόκειται για μια προσπάθεια εμπειρικής προσεγγίσεως στο αντικείμενο και στον τρόπο λειτουργίας των Ελευσινίων Μυστηρίων, και για να πετύχουμε κάτι τις, δεν μπορεί παρά να προσπαθήσουμε με τα ίδια μέσα και τρόπους. Για παράδειγμα, διαβάζουμε σε ένα βιβλίο ότι στις Ρείτες λίμνες οι Κροκωνίδες έδεναν μια κροκόχρωμη κορδέλα στον βραχίονα. Εμείς λοιπόν πηγαίνουμε και το κάνουμε στην πράξη, και αυτό προκαλεί πολλούς προβληματισμούς, όπως: Γιατί αυτό το χρώμα, γιατί στον βραχίονα, πώς δένεται, τι χρήση μπορεί να έχει μια ταινία κ.ά. Επίσης γνωρίζουμε πως η πομπή γινόταν μόνον πεζή, ενώ απαγορευόταν αυστηρώς η χρήση οιουδήποτε μέσου. Εφαρμόζουμε και αυτήν την αρχή, για να μάθουμε μέσα από την αρχαία μας παράδοση, που είναι σοφή, ότι έτσι αποτρέπει τους ακατάλληλους προς μύηση, ότι η καλλιέργεια της προσωπικότητός μας είναι αποτέλεσμα των ατομικών μας προσπαθειών (όχι τρίτων), κτλ.».
Φυσικό ήταν να θέσουμε στον συνομιλητή μας το ερώτημα τι ακριβώς τον έκανε να ασχοληθεί με τα Ελευσίνια μυστήρια και γενικότερα με την έρευνα ενός τόσο δύσκολου αντικειμένου, όπως η μύηση. Πόσο μάλλον που το θέμα αυτό είναι παρεξηγημένο, αφού τόσες και διάφορες «στοές» καταγίνονται με τη δήθεν «ενασχόλησή του»... Να τι απάντησε ο σύγχρονος αυτός ερευνητής:
«Μια απορία, ένα ερώτημα! Τι ανέδειξε έναν τόσο λαμπρό πολιτισμό, και γιατί σήμερα δεν μπορούμε ούτε καν επί μέρους να τον μιμηθούμε»;
Ήταν λοιπόν τα Ελευσίνια μία εκπαιδευτική σχολή, όπως θα λέγαμε σήμερα;
«Δεν ήταν θεωρητική σχολή, όπως τα πανεπιστήμια της εποχής, αν και σε πολλά ίσχυαν μυητικές τελετές, π.χ. του Πυθαγόρου και του Πλάτωνος. Ο μυούμενος στην Ελευσίνα συμμετείχε ενεργά σε μια φιλοσοφική παράσταση αλληγοριών και συμβόλων. Έβλεπε τα «δεικνύμενα», έπραττε τα «τελούμενα», δηλ. συμβολικές κινήσεις, και άκουγε τα «λεγόμενα», ορισμένες φράσεις ή λέξεις».
Τι θα μπορούσε όμως να κρύβει το περπάτημα στην Ιερά Οδό; Ιδού η απάντηση του κ. Τσάμη:
«Γιατί άραγε ονομάστηκε Ιερά; Μήπως επειδή είναι η ίδια η πορεία της ζωής μας; Νομίζω πως επισημαίνει την πορεία μας από την γέννηση μέχρι την πεπρωμένη ημέρα... Κι όπως διαπίστωσα, εκεί στον «Δρόμο της Αρετής» φαίνεται και η συμπεριφορά μας. Νοιώθω βαθειά συγκίνηση όταν συλλογίζομαι πως στην ίδια οδό βάδισαν όλοι οι μεγάλοι σοφοί... Δεν μπορώ να πιστέψω πως ήσαν ανόητοι στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Κάτι δεν γνωρίζουμε καλά. Προφανώς η αλήθεια δεν κρύβεται μέσα σε μερικές σελίδες που έγραψαν μερικοί ταπεινοί θνητοί, αλλά στα μυστικά και άρρητα τελέσματα της φύσεως, εκείνα που εξασφαλίζουν την αιωνιότητα της ζωής, όπως τόνιζαν οι Πυθαγόρειοι: «παγάν αενάου φύσεως ριζώματ' έχουσαν»!
Και συμπληρώνει ο ερευνητής με νόημα, σχετικά με την παρανόηση που προκαλούν διάφοροι «σκοτεινοί» κύκλοι στην αρχαία μας παράδοση:
«Νομίζω υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των αρχαίων και των σημερινών συστημάτων. Ίσως το μόνο κοινό να είναι ορισμένα σύμβολα, φράσεις και κινήσεις που κατά την δική μου εκτίμηση υπεξαιρέθηκαν και χρησιμοποιούνται για άλλο σκοπό... Τα σημερινά συστήματα νομίζω πως λειτουργούν επικουρικώς στην ηθική καλλιέργεια του ανθρώπου. Αν συνδυάσουμε όμως την εμφάνισή τους με παλαιότερες ιστορικές εξελίξεις, διαπιστώνουμε στρατηγική συμμετοχής στην επανάσταση του 1821 και συσχετίσεις με την αγγλική, τη ρωσική και τη γαλλική κυβέρνηση. Το ίδιο πιστεύω θα ίσχυε και σε άλλες χώρες»...
Πώς βλέπει όμως ο κ. Τσάμης, ως ειδικός στην έρευνα των μυστηριών, τη σύγχρονη πνευματική κατάσταση στην χώρα μας και αλλού; Να τι λέει με αμεσότητα που ξαφνιάζει:
«Θα έλεγα κυριαρχούν οι «αμύητοι»!
Και να τι συμπληρώνει για τους τέκτονες και τη θρυλούμενη «κυριαρχία» τους σήμερα στη μυητική διαδικασία:
«Πολλοί μεν ναρθηκοφόροι, παύροι δε τε βάκχοι...»! Δηλ. «Πολλοί κρατούν τον θύρσο [θεατρικό σύμβολο - σκήπτρο των ιερέων του Διονύσου], σπάνιοι όμως οι πραγματικοί ιερείς «μεμυημένοι»! Άλλως τε δεν ισχυρίζομαι ότι μπορούν να παράγουν διακεκριμένο πνευματικό έργο από μόνα τους, τα σημερινά μυητικά συστήματα. Τα όποια πνευματικά επιτεύγματα, εκτιμώ πως δεν απορρέουν αποκλειστικώς από την τεκτονική ή άλλη διδασκαλία, αλλά εκ της προσωπικής προσπαθείας και τη βοηθεία πάντοτε της αρχαίας ημών φιλοσοφίας. Μάλιστα το γεγονός ότι διαμορφώνονται διαφορετικές προσωπικότητες σε ζητήματα βασικών αρχών, βεβαιοί πως και τα θεμελιώδη αξιώματα είναι ανομοιογενή.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις του κ. Τσάμη σχετικά με τη σημερινή πολιτική κατάσταση του έθνους μας. Και να τι μας είπε:
«Νομίζω πως το ελληνικό έθνος ζει μια τραγική στιγμή. Άντεξε τόσους φανερούς εχθρούς, και τώρα δεν μπορεί να διακρίνει τις «Σειρήνες, την Σκύλλα και την Χάρυβδη», επειδή φόρεσαν «δορά προβάτου». Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς, 7-8 εκατομμύρια Έλληνες ζούσαν διωγμένοι στα όρη κι έκαναν οικογένειες, κυριολεκτικώς, κάτω από τις Βελανιδιές, στις στάνες και στις σπηλιές. Σήμερα με τόσες τεχνολογικές δυνατότητες, οι Ελληνίδες φοβούνται ή αδιαφορούν να πράξουν αυτό που η φύση τους όρισε ως υπέρτατο αγαθό, ως θεία επιταγή, γιατί παραπλανήθηκαν από τις τουρκικές, εβραϊκές, ρωσικές, αγγλικές... δυστυχώς κ.ά. μυστικές υπηρεσίες! Υπάκουσαν στις υποδείξεις των κίναιδων που μας επέβαλλαν στην τηλεόραση, στην Βουλή και σε κάθε κρίσιμη θέση, ως μια «εκδίκηση του γύφτου», για την προσφορά μας προς την παγκόσμια πολιτιστική και πνευματική κοινότητα. Και η τραγική μείωση του πληθυσμού δεν είναι η μόνη συμφορά! Σήμερα, λοιπόν, τα πολιτικά κόμματα συμπράττουν σε ανθελληνικές στρατηγικές ιδεολογικού και οικονομικού πολέμου. Δεν μας επιτρέπεται πλέον κάποιο ποσοστό ανοχής σε επιλογές, ώστε να έχουμε θετικές τοπικές εξελίξεις, όπως είχαν κάποτε, αν και φανερά ονομάζοντο Γαλλικό, Ρωσικό και Αγγλικό κόμμα. Ως φαίνεται οι πολυεθνικές επιχειρήσεις (που χρηματοδοτούν τους πολέμους και τις αντίστοιχες μυστικές υπηρεσίες), έχουν ήδη ενταχθεί στο εντεταλμένο «σατανικό» σχέδιο της παγκόσμιας κυριαρχίας ενός οικονομικού ιερατείου»...
Αγωνιστής της Ελλάδας ο κ. Τσάμης, δέχτηκε το 2008 τη βάναυση επίθεση προβοκάτορα, που φημολογήθηκε ότι ήταν... πιθανός πράκτορας της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών! Στο θλιβερό αυτό επεισόδιο χτυπήθηκε και η Ελληνίδα αγωνίστρια και διανοούμενος Έφη Καραμπάτσου, με μεγάλη επίσης εθνική προσφορά στην έρευνα του παγκόσμιου ελληνικού πολιτισμού.
Να πώς εξηγεί ο Μανώλης-Εύμολπος Τσάμης το βίαιο εις βάρος του περιστατικό, συνδέοντάς το με το θέμα των ελληνογενών Καλάσα (απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου) στην Κεντρική Ασία:
«Όσο και αν προσπάθησα δεν βρήκα άλλη αιτία για το χτύπημα. Ήταν εντελώς αναπάντεχο, απροειδοποίητο και φαινομενικώς αναίτιο, καθ’ ότι ουδέποτε είχα ανάμειξη σε ύποπτες ή παράνομες κινήσεις, ενώ αντιθέτως με χαρακτηρίζει η ήσυχη και ήρεμη συμπεριφορά. Δεν είχα καν διαπληκτιστεί ή άλλη σχέση, π.χ. για χρέη. Πήγα δύο φορές στους Καλάσα με την σύζυγο και φέραμε ένα παιδί για να σπουδάσει και να εργαστεί. Δυο μήνες πριν το χτύπημα οι Σκοπιανοί είχαν επισκεφτεί τους Καλάσα και τους έλεγαν ψέματα, ότι είναι Μακεδόνες αλλά όχι Έλληνες, ότι σε λίγο θα κάνουν πόλεμο εναντίον μας και θα καταλάβουν την Ελλάδα, ότι οι Καλάσα είναι ινδοευρωπαίοι κ.τ.τ., κάτι που φυσικά οι Καλάσα αγνοούν. Κάποιοι «φιλάνθρωποι» τους υπέβαλλαν ένα αλφάβητο με κυριλλικά στοιχεία, κάποιος άλλος «φιλάνθρωπος» ξεκίνησε να μεταφράζει την Παλαιά Διαθήκη στο νέο αυτό αλφάβητο που το προορίζουν για τους Καλάσα. Εμείς ενημερώσαμε τους Καλάσα ότι αν δεχτούν αυτές τις προτάσεις θα ξεσπάσει κατάσταση πολέμου με τους μουσουλμάνους της περιοχής. Επίσης τους ενημερώσαμε για την κατάσταση που επικρατεί εδώ και πως ο τάφος του Φιλίππου βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδος, και τον οποίο επισκέφθηκαν. Και τότε μέσα σε ελάχιστες μέρες, δύο Καλάσα που σπουδάζουν στην Ελλάδα, δέχτηκαν επίθεση και χτυπήθηκαν από κουκουλοφόρους, όπως εγώ και η σύζυγος. Υποθέτω λοιπόν, πως το σκοπιανό πρόβλημα σχετίζεται άμεσα με το «μουσουλμανικό τόξο», το οποίο μπορεί να εμφανίζεται ως μια εβραϊκή κίνηση, αλλά γίνεται για λογαριασμό της Τουρκίας»!...
Η τόσο ενδιαφέρουσα κουβέντα μας έκλεισε με την παράθεση σκέψεων του κ. Τσάμη για το μέλλον του ελληνισμού, σε συνδυασμό με τον πολιτισμό, την τέχνη κτλ. Είπε λοιπόν ο συνομιλητής μας και τα εξής:
«Τουλάχιστον αυτόν τον καιρό δεν είμαι τόσο αισιόδοξος. Εκτιμώ πως οι Ευρωπαίοι δεν θα σεβαστούν τον ελληνικό λαό επειδή προσέφερε πολιτισμό στην ανθρωπότητα, αλλά επειδή είναι ο φρουρός της εισόδου προς την Ευρώπη... Δείχνουν ανεξήγητη ανοχή στο κακό που συμβαίνει στην χώρα μας με την εισβολή των κατευθυνόμενων λαθρομεταναστών. Η στρατιωτική ισχύς της Ελλάδος σήμερα δεν είναι ανεξάρτητη, διότι τα ηλεκτρονικά συστήματα είναι ρυθμιζόμενα από τους «συμμάχους». Η προστασία της Ελλάδος επαφίεται πλέον στον πατριωτισμό ορισμένων αγνών ψυχών με άδεια χέρια, και οι οποίοι δέχονται ιδεολογικό πόλεμο ανυπόστατων χαρακτηρισμών. Ομολογώ πως οι Έλληνες υπέπεσαν σε πολιτικές παγίδες, σε ανομήματα και αμαρτίες κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, που τώρα μας κοστίζουν πολύ ακριβά. Αποδέχθηκαν την ηθική ταπείνωση για τον επιούσιο και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στις κομματικές συμμορίες, υιοθέτησαν ποταπά κίνητρα και σύρονται στα κακόφημα μπαράκια, κακόμαθαν τους νέους να ζουν με την σύνταξη της γιαγιάς... Μεγαλώνουν ένα παιδί με τόσο κόπο και χαρά... και αργότερα το αφήνουν εκτεθειμένο στους κρυφούς μηχανισμούς που προάγουν την πορνεία, τα ναρκωτικά την ομοφυλοφιλία... Δεν ξέρω από πού θα μπορούσα να αντλήσω αισιοδοξία για το μέλλον του κόσμου. Ευελπιστώ στη θεία πρόνοια, να μας δώσει μια ευκαιρία να επιβιώσουμε ως έθνος»...
 (elora.gr)