ΟΙ ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ, Η ΟΜΑΔΑ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ
Μια άλλη ημέρα ξημερώνει για την Εκκλησία μετά την ανακοίνωση των μελών που απαρτίζουν την νέα Διαρκή Ιερά Σύνοδο(ΔΙΣ) για το εκκλησιαστικό έτος 2011-2012. Καλύτερη ή χειρότερη από τις προηγούμενες; Κανείς από τους παροικούντες την εκκλησιαστική Ιερουσαλήμ δεν μπορεί με σιγουριά να προδιαγράψει την πορεία της νέας σύνθεσης της ΔΙΣ, καθώς αυτή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τις συνθήκες που θα συναντήσει στο, ήδη, ταραγμένο πέλαγος των σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας.
Επίσης, όποιος τολμηρός επιχειρήσει εκ προοιμίου να αποτυπώσει με υψηλή ευκρίνεια πως διαμορφώνονται οι νέες ισορροπίες στο εσω-εκκλησιαστικό μέτωπο εν όψει της καθιερωμένης συνεδρίασης της Ιεραρχίας, όπου εκτός απροόπτου αναμένεται με αγωνία η πλήρωση των κενών θέσεων στις Μητροπόλεις Χίου και Ζακύνθου, κινδυνεύει να βρεθεί εκτός πλαισίου.
Ορισμένοι, πάντως, θιασώτες του ρητού «ο τολμών νικά» υποστηρίζουν πως τα πράγματα για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο προβλέπονται πιο εύκολα, αφού από τη νέα Σύνοδο λείπουν οι δυναμικές προσωπικότητες, οι οποίες θα είχαν τα κότσια να πάνε κόντρα στις διαθέσεις του «Πρώτου» της Ελλαδικής Εκκλησίας.
«Πλην ελαχίστων περιπτώσεων στην προηγούμενη ΔΙΣ, που κυριαρχούνταν από εκκλησιαστικά αναστήματα «πιστά» στον προκάτοχο του κ. Ιερωνύμου, δεν κουνήθηκε φύλλο, δεν προέκυψε κάποια σοβαρή εμπλοκή για τον νυν Αρχιεπίσκοπο. Κάτι τέτοιο θα γίνει και τώρα.»σχολιάζουν πικρόχολα.
Τελικά, ποσό συμβατή με την πραγματικότητα είναι μια απόπειρα καταγραφής της εκκλησιαστικής ανθρωπογεωγραφίας της Ιεράς Συνόδου;
Σε μια πρώτη ματιά στο σύνολό τους και οι δώδεκα Αρχιερείς αποτελούν χειροτονείες του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Αν και η παραπάνω διαπίστωση δεν αποτελεί πυξίδα για τη στάση τους στο εγγύς μέλλον απέναντι σε φλέγοντα θέματα, όπως η μείωση της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών ή η αποκαθήλωση των ιερών εικόνων από τις αίθουσες των σχολείων και των δικαστηρίων, ωστόσο μια προσεκτική προσέγγιση της διαδρομής τους παρέχει μια μικρή γεύση για την ένταση των προθέσεων τους. Ας την παρακολουθήσουμε αναλυτικά:
Οι έξι των «Νέων Χωρών»
Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Άνθιμος: Πνευματικό ανάστημα του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου. Εδώ και αρκετό καιρό ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως έχει πάρει αποστάσεις από τον πνευματικό του πατέρα, πικραίνοντας τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. Χαρακτηρίζεται από πολλούς ως ανεξάρτητη φωνή, ως μοντέρνος Ιεράρχης, ο οποίος δε διστάζει να εκφέρει την άποψή του σε αμφιλεγόμενα ζητήματα και να προβεί σε ενέργειες που ενοχλούν τη συντηρητική πτέρυγα της Ιεραρχίας. Όπως π.χ η αφή της φλόγας για τα Σπέσιαλ Ολύμπικς από κοριτσάκι σε ορθόδοξο ναό της περιφέρειάς του. Άλλοι, πάλι, του καταλογίζουν εκλεκτικές συγγένειες με τον Διευθυντή της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» κ.Φουρλεμάδη
Μητροπολίτης Εδέσσης, Ιωήλ: Χαμηλών τόνων Αρχιερέα κινείται σε συντηρητικούς ρυθμούς. Διατηρεί καλές σχέσεις με το Φανάρι στο πλαίσιο της καλώς εννοούμενης εκκλησιαστικής διπλωματίας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τον αποκαλούν Ιεράρχη-Καλόγηρο, καθώς διαθέτει ισχυρές διασυνδέσεις με μονές στο Άγιο Όρος.
Μητροπολίτης Ζιχνών, Ιερόθεος: Ανήκει στη σφαίρα επιρροής του Oικουμενικού Πατριαρχείου και πάντα πειθαρχεί στη βούληση και τις επιθυμίες του Φαναρίου. Από την άλλη δεν θα εναντιωθεί στις αποφάσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου και θα συμπλεύσει με τις επιταγές του.
Μητροπολίτης Κοζάνης, Παύλος: Πνευματικοπαίδι του Μητροπολίτη Καλαβρύτων, ωστόσο, δεν είναι της ίδιας νοοτροπίας με αυτόν. Θεωρείται ανοιχτόμυαλος ιεράρχης, καθώς υπηρέτησε για μία περίπου δεκαετία στη περιοχή Αστόρια της Νέας Υόρκης απ’ όπου επέστρεψε με σύγχρονες αντιλήψεις για τον τρόπο διοίκησης της ελλαδικής εκκλησίας.
Μητροπολίτης Νεαπόλεως, Βαρνάβας: Μετριοπαθής Αρχιερέας, από τους πλέον ισορροπιστές και παραδοσιακούς Δεσποτάδες. Δεν δίνει προοπτική στην Εκκλησία, αλλά από την άλλη δεν την πάει πίσω. Φέρεται ότι ανήκει στο κλίμα του οικουμενικού Θρόνου, ωστόσο, πριν από ένα περίπου χρόνο έκανε γενναίο άνοιγμα στον Αρχιεπίσκοπο κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Μητρόπολη Νεαπόλεως.
Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως, Χρυσόστομος: Χαρακτηρίζεται ως «ουδέτερος» της νέας ΔΙΣ. Με προσοχή και εκκλησιαστική ευθύνη διατηρεί τις ισορροπίες απέναντι στο Φανάρι και τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Οι έξι των «Παλαιών Χωρών»
Μητροπολίτης Μεσογαίας, Νικόλαος: Ήρθε από την Αμερική με πολλές περγαμηνές. Μέχρι τώρα δεν έχει δώσει πειστικά δείγματα της ποιμαντορικής του δυναμικής, αρκούμενος σε συντηρητικά σχήματα. Οι κατήγοροί του, του καταλογίζουν ευσεβισμό στη δράση του.
Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος: Ιεράρχης με προοπτική, πρόσφερε πολλά από τη θέση του Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου. Από το θρόνο της Μητροπόλεως Πατρών, έχει αφήσει υποσχέσεις για ένα γεμάτο ορθοδοξία μέλλον.
Μητροπολίτης Γλυφάδας, Παύλος: Πνευματικό τέκνο του πρώην Πρωτοσύγκελου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Διετέλεσε ηγούμενος της Ιεράς Μονής Πετράκη, ανήκει στο σκληρό μπλοκ των Χριστοδουλικών και αναμένεται να βρεθεί αρκετές φορές απέναντι από τον Αρχιεπίσκοπο.
Μητροπολίτης Κυθήρων, Σεραφείμ: Απλός και καλοσυνάτος Ιεράρχης για πολλούς με βαθιά θεολογική συγκρότηση, ικανός να αντιμετωπίσει τα σύγχρονα προβλήματα των πιστών. Κατ’ άλλους θεωρείται οργανωσιακός, με αναχρονιστική αντίληψη για την οργάνωση και την λειτουργία της Εκκλησίας.
Μητροπολίτης Κέρκυρας, Νεκτάριος: Ο έτερος «ουδέτερος» της νέας ΔΙΣ. Με ισχυρό ορθόδοξο φρόνημα, τηρεί τις παραδόσεις και πραγματοποιεί δειλά δειλά ανοίγματα προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.
Μητροπολίτης Θύρας, Επιφάνιος: Στάθηκε κοντά στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στη διάρκεια των… πέτρινων χρόνων. Εάν του το επιτρέπει η υγεία του και δίνει το «παρών» στις συνεδριάσεις της ΔΙΣ, θα βρίσκεται στο πλάι του Αρχιεπισκόπου σχεδόν σε όλα τα ζητήματα.
Η επιστολή παραίτησης του Ζακύνθου
Ανοιχτό το ενδεχόμενο να παραμείνει στις επάλξεις της Ελλαδικής Εκκλησίας, όπου αυτή τον χρειαστεί, αφήνει ο παραιτηθείς Μητροπολίτης Χρυσόστομος. Η πλήρης επιστολή της παραίτησής του από την Μητρόπολη Ζακύνθου έχει ως εξής:
"Μακαριώτατε,
Δια της παρούσης προάγομαι να γνωρίσω προς Υμάς την απόφασίν μου, όπως παραιτηθώ του Μητροπολιτικού Θρόνου της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου.
Είναι ήδη γνωστόν ότι συνεπληρώθησαν πεντήκοντα έτη Ιερωσύνης, εκ των οποίων τα τριάκοντα και πέντε Αρχιερεύς. Πλέον τούτων ειργάσθην εισέτι δέκα έτη, εκ των οποίων τα τέσσαρα ως ευταξίας (κλητήρας) της Ι. Μ. Ζακύνθου και δύο ως δόκιμος της Ιεράς Μονής του Σινά, ένθα έλαβον τους δύο βαθμούς της Ιερωσύνης.
Ήδη άγω το εβδομηκοστόν τρίτον έτος της ηλικίας μου με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς την εμφάνισιν διαφόρων δοκιμασιών της υγείας μου. Η Μητροπολιτική διακονία μου εις την ιδιαιτέραν μου πατρίδα την Ζάκυνθον, η οποία έχει ηυξημένας τελετουργικάς απαιτήσεις, με κατεπόνησε σωματικώς, μη δυναμένου να συνεχίσω, εν πλήρει δυνάμει, ως επιβάλλεται κυρίως εν χαλεποίς καιροίς.
Οίκοθεν νοείται, ότι δεν παραιτούμαι της Αρχιερωσύνης και παραμένω εις την διάθεσιν της Εκκλησίας ημών με όσας δυνάμεις παραμένουν εν τη ασθενεί σαρκί μου. Επί δε τούτοις ευχαριστών δια την αποδοχήν ταύτης διατελώ,
Μετά βαθυτάτου σεβασμού αδελφός εν Κυρίω ελάχιστος+ο Ζακύνθου Χρυσόστομοςόλως πρόθυμος".
Του Ζαχαρία Γεωργούση
Σύνδεσμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου