ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΔΥΝΑΜΗ

From HEIL GAP ( or mind the GAP )

Παρά 80 εκατομμύρια πολίτες της, την ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομία της και τον μεγάλο της στρατό , η Τουρκία απέτυχε να εδραιωθεί ως ένα ισχυρό περιφερειακό στοιχείο. Η νέα πολιτική της ισλαμικής κυβέρνησης, η οποία θέτει ως βάση τον λεγόμενο Νέο-Οθωμανισμό (μια επιστροφή στις δοξασμένες της ημέρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,) κατέγραψε μια σειρά από διπλωματικές αποτυχίες κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών.

Το μόνο επίτευγμα της πολιτικής αυτής είναι η οικονομία, η οποία επέτρεψε στον Ερντογάν και το κόμμα του να ενισχύσει τον πολιτικό του καθεστώς στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ωστόσο, η επιρροή της Τουρκίας στο διεθνές θέατρο είναι λεπτή. Παρακάτω υπάρχουν μερικές υπενθυμίσεις:

α) Οι προσπάθειες της Τουρκίας να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχαν ( προς το παρόν ).
Ο Ερντογάν, ο οποίος έχει ορίσει το θέμα αυτό ως την κορυφαία προτεραιότητα για την τουρκική διπλωματία , κάνει σαρωτικές αλλαγές σε νόμους και συντάγματα της Τουρκίας και επίσης παρέχει εκτεταμένες παραχωρήσεις προς τους Κούρδους. Ωστόσο, η Γαλλία και η Γερμανία τον εξαπέστειλαν μακριά , με ένα μάλλον προσβλητικό τρόπο.

β) Με εξαίρεση την ιδία την Τουρκίας, κανένα άλλο κράτος στον κόσμο δεν αναγνωρίζει πλέον την Βόρεια Κύπρο , την ψευτοδημοκρατία που συστάθηκε από την Άγκυρα μετά από εισβολή της στην Κύπρο το 1974 . Και τούτο συμβαίνει παρά τις προσπάθειες που έγιναν από την Άγκυρα για σχεδόν 40 χρόνια , ωστε να αποσπάσει τη διεθνή αναγνώριση της τουρκικής οντότητας , δια τους οικισμούς που έχουν εγκατασταθεί εκεί. Από την άλλη πλευρά, η Ελληνική Κύπρος έγινε δεκτή ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

γ) Κατόπιν αμερικανικών πιέσεων , η Τουρκία συμφώνησε στη συμφιλίωση της με την Αρμενία, υπό τον όρο ότι η τελευταία θα θέσει τέρμα στις κατηγορίες σχετικά με το αρμενικό ολοκαύτωμα. Ωστόσο, το αρμενικό κοινοβούλιο αρνήθηκε να επικυρώσει τη συμφωνία. Ακόμα ένα χαστούκι «κατά πρόσωπο» για την Τουρκία.

Παιδιά για σκεφτείτε λίγο τι εξευτελισμός ήταν κι αυτός για το φιλαράκι του ΓΑΠα .
δ) Η Τουρκία ήταν ο πιο σημαντικός σύμμαχος του Μουαμάρ Καντάφι στα χρόνια πριν από «την λεγομένη Λιβυκή εξέγερση ». Τουρκικές εταιρείες επένδυσαν δισεκατομμύρια στην πλούσια σε πετρέλαιο Λιβύη. Ως εκ τούτου, όταν η εξέγερση ξεκίνησε η Τουρκία προσπάθησε να το έχει καλά και με τους δύο : - από τη μία πλευρά προσπάθησε να αποτρέψει μια επιχείρηση του ΝΑΤΟ εναντίον Καντάφι και τους υποστηρικτές του , αλλά από την άλλη πλευρά, καταδίκασε τις δολοφονίες αμάχων. Ωστόσο, τα μέλη του ΝΑΤΟ και ο ΟΗΕ αγνόησαν «επιδεικτικά» την ένσταση της Τουρκίας ως γειτνιάζουσα περιφερειακή δύναμη του ΝΑΤΟ και ξεκίνησαν μια εναέρια δολοφονική επίθεση κατά του Λιβυκού λαού – κυρίως κατά των άμαχων - που προκάλεσε ανατροπή του Καντάφι

ε) Το 2009, η Τουρκία αναθερμαίνει τους δεσμούς της με το Ιράν, όμως πρόσφατα η σχέση αυτή έχει παγώσει . Οι σιίτες αγιατολάχ στην Τεχεράνη συνειδητοποίησαν πόσο κερδίζουν οι Σουνίτες της Τουρκίας από τις εμπορικές σχέσεις με το Ιράν. Τώρα επίσης βλέπουν πλέον την Άγκυρα ως ένα επικίνδυνο αντίπαλο και απειλή για την περιφερειακή ηγεμονία , που το Ιράν προσπαθεί να εξασφαλίσει. Τους τελευταίους δύο μήνες, η δυσαρέσκεια της Τεχεράνης μετατράπηκε σε οργή, χάρη στην εχθρική, πατερναλιστική και αλαζονική στάση του Ερντογάν απέναντι στο καθεστώς του Ασαντ στη Συρία, τον σημαντικότερο στρατηγικό σύμμαχο του Ιράν στην περιοχή . Το Ιράν εξαγριώθηκε επίσης από την κατάσχεση μιας αποστολής όπλων , που Τεχεράνη προσπάθησε να μεταφέρει στη Συρία, μέσω του τουρκικού εναέριου χώρου.

ζ) Στο παλαιστινιακό μέτωπο , οι ηγέτες της Τουρκίας απέτυχαν πριν από μερικές εβδομάδες στην προώθηση της διαδικασίας συμφιλίωσης μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ.
Ο Αμπάς και ο Μασχάαλ ήρθαν στην Κωνσταντινούπολη, αλλά οι Τούρκοι απέτυχαν να οργανώσουν ακόμη και μια συνάντηση μεταξύ τους. Δεν υπήρχε ουδείς απολύτως διάλογος με βάση τις τουρκικές προτάσεις. ( μα πως είναι δυνατόν να γίνουν τέτοια πράγματα , όταν ακόμη και η σημαία των Παλαιστινίων δεν είναι άλλη από την σημαία των επαναστατημένων αράβων κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ( Παιδιά απόψε όλοι στα βίντεο κλαμπ για τον «Λόρενς της Αραβίας »)

Ε ΜΑΣΤΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΗΚΕΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ #@^>*@ ΒΑΛΕ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

η) Η πιο κολοσσιαία αποτυχία της τουρκικής πολιτικής , έχει να κάνει με τους δεσμούς της με τη Συρία. Η Τουρκία απειλεί , ο Ασαντ την αγνοεί, αλλά η Άγκυρα δεν κάνει τίποτα.

Δεν επέβαλε ακόμη και τις επίπονες αλλά αποτελεσματικές οικονομικές κυρώσεις στη Συρία, παρά το γεγονός ότι το καθεστώς των Αλεβιτων- σιιτών του Ασαντ , κατασφάζει σουνίτες Συρίους, φυσικούς σύμμαχους της Τουρκίας.

Δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να σημειώσουμε εδώ τις διπλωματικές αποτυχίες της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια στο περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο . Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί είναι ένα μεγάλο, ισχυρό και οικονομικά επιτυχές κράτος , αποτυγχάνει να μεταφράσει αυτές τις ιδιότητες του ώστε να γίνει ένα σημαντικό περιφερειακό στοιχείο;

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα μπορεί να συνοψιστεί σε τρεις λέξεις: Η έλλειψη αξιοπιστίας. Η Τουρκία υπό την ηγεσία του Ερντογάν δεν είναι ούτε ένας αξιόπιστος σύμμαχος ούτε καν ένας αξιόπιστος αντίπαλος.

Όσον αφορά την αξιοπιστία έναντι των αντιπάλων της , τα τρέχοντα γεγονότα στην αρένα Συρίας-Τουρκίας μιλούν από μόνα τους. Η έλλειψη αξιοπιστία της κυβέρνησης Ερντογάν φαίνεται και από τις συνεχείς τουρκικές προσπάθειες ώστε να θέλουν να τα έχουν όλα και να μεταπηδούν από τη μία πολιτική θέση στην επόμενη , με βάση τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα .

Επιπλέον, θα πρέπει να σημειώσουμε το στυλ της τουρκικής πολιτικής με επικεφαλής τον Ερντογάν. Αντί της συγκράτησης και ορθής κρίση, όπως θα περίμενε κανείς από τον ηγέτη μιας μεγάλης δύναμης, Ο παθιασμένος για μεγαλεία , «μικρός» Ερντογάν , με περίσσιο ζήλο απειλεί όλες τις γειτονικές του χώρες , σαν να ήταν ο αλβανός κακοποιός της γειτονιά.
Ο Ερντογάν μετά την Ελλάδα και την Κύπρο μας , τώρα κάνει ακραίες δηλώσεις εναντία στο κράτος του Ισραήλ , την στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν έχει καμία στρατιωτική ή πολιτική δυνατότητα να πραγματοποιήσει και να εφαρμόσει όλα αυτά που επιθυμήσει.

Απλώς ο Ερντογάν αργεί να συνειδητοποιήσει τη ζημία των πράξεων του , οπότε αργότερα ως ανατολίτης προσπαθεί να την ελαχιστοποιήσει , γελοιοποιούμενος έτι περισσότερο .

θ) "Παρά ... τα παραμύθια της Χαλιμάς ότι η χώρα των «μεμετιδων» αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς στην οικονομία …." ( ! ) "Δημοσιεύματα για τους εντυπωσιακούς ρυθμούς της Άγκυρας στην αύξηση του ΑΕΠ κατά 11 τοις εκατό που όμως είναι τεχνητοί μέσω πιστωτικού out-of- έλεγχου που αντλείται από την κεντρική τράπεζα της ώστε να δημιουργήσει μια βραχυπρόθεσμη φούσκα. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία βαίνει με ταχεία ολίσθηση σε μια βαθιά οικονομική ύφεση. Το Έλλειμμα δε των τρεχουσών συναλλαγών της έχει φτάσει σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με εκείνα της κρίση στην Ελλάδα και την Πορτογαλία και το νόμισμά της αντιμετωπίζει υποτίμηση. "

ΤΕΛΟΣ From HEIL GAP ( or mind the GAP )