Είναι οι δικοί μας άνθρωποι , είναι αυτοί που μας μεγάλωσαν , αυτοί που μας έδωσαν τα ιδανικά και τις αξίες που γιαυτά είμαστε περήφανοι σήμερα .Είναι αυτοί που πολέμησαν για εμάς και αγωνίστηκαν στερημένοι πολλές φορές τα πάντα με υπομονή και αγάπη
.
Αξίζουν την προσοχή μας .....μην τους βάζουμε στο περιθώριο ειδικά τις μέρες αυτές που περνάμε ,τις δύσκολες και επικίνδυνες , το μόνο που ζητάνε πλέον είναι μια αγκαλιά και ένα χάδι σαν αυτά που απλόχερα μας προσέφεραν εκείνοι κάποτε .Ας δώσουμε λίγο από τον καθημερινό χρόνο μας και ας τους κάνουμε χαρούμενους και να νιώσουν ασφαλείς και χρήσιμοι ...........μην τους πετάμε σε μία άκρη σαν άχρηστα αντικείμενα .....
Κάποτε θα έρθουμε και εμείς στη θέση τους μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό !!
πολυ ωραιο κειμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήμπραβο
Η ζωή είναι ίδια για όλους με τα στάδιά της να τα ζούνε όλοι. Ότι κάνουμε τώρα στους γονείς μας για παράδειγμα, τα παιδιά μας βλέπουν και θα μας αντιγράψουν... θα ζήσουμε τα ίδια. Σεβασμός λοιπόν στη ζωή τους, στην ζωή μας. Κάποιοι δε θυσίασαν κάτι για να έχουμε κάποια άνεση εμείς...
ΑπάντησηΔιαγραφή