Στο ανατολικό μέρος του βράχου, της μονής Κερνίτσης, υπάρχει ένα σπήλαιο, σαν κρύπτη, το οποίο λέγεται «Εύρεσις», αλλά και «Άγιοι Πάντες» και «Σπηλίτσα».
Η σπηλιά αυτή λέγεται πως ήταν ησυχαστήριο μοναχών, από πολύ παλιά και μέσα σε αυτή βρέθηκε η χαμένη μέχρι τότε, εικόνα της Παναγίας, σε υψόμετρο 840 μέτρων.
Μόλις βρήκανε την εικόνα οι κάτοικοι, χτίσανε εκκλησάκι, επάνω από το βράχο, στην θέση που βρίσκεται η σημερινή Εκκλησία της μονής Κερνίτσης και τοποθετήσανε εντός της, την εικόνα.
Την επόμενη ημέρα η εικόνα της Παναγίας, βρέθηκε στο Σπήλαιο. Κάθε μέρα που την μετέφεραν στο εκκλησάκι, εκείνη το πρωί, ήταν στο Σπήλαιο. Με προσευχές και παρακλήσεις αγρυπνίας, τελικά η εικόνα έμεινε στην εκκλησία της.
Λέγεται το Σπήλαιο αυτό και «Άγιοι Πάντες», διότι είχε τοποθετηθεί από παλαιά και μέχρι σήμερα υπάρχει, στο εσωτερικό του, εικόνα των Αγίων Πάντων.
Στο δυτικό μέρος της «Εύρεσις», υπάρχει ένα μικρό κοίλωμα, εντός του οποίου υπάρχει μία ξύλινη θήκη, με τα οστά, του Πνευματικού της Μονής Θεοδωρήτου, ο οποίος θεωρείται Άγιος.
Το 1938, πριν την μετατροπή της Μονής σε γυναικών μοναχών, ζούσε εκεί ο ιερομόναχος Θεοδώρητος Κοντογιάννης, από την Λυκουρία Καλαβρύτων, ο οποίος 40 ετών μοναχικής ζωής, είχε φθάσει τα 90 ετών ηλικία και ήταν κατάκοιτος στο κελί του. Είχε ψείρες και τα πόδια του ήταν σχεδόν παράλυτα, ενώ σπάνια κάποιος τον περιποιούτανε.
Όταν ψυχορραγούσε, η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Κερνίτσης, έπεσε από την Πρόθεσή της, στο δάπεδο και ενώ έπρεπε να πέσει με το πρόσωπο προς το έδαφος, ήταν προς το θόλο του ιερού! Η πτώση αυτή, συνοδεύτηκε με φοβερό πάταγο, σαν σε πτώση και συντριβή αεροπλάνου και μόνο τότε κατάλαβαν όλοι οι μοναχοί, πως ο «γεροθεοδώρητος» πέθανε, αλλιώς θα το καταλαβαίνανε μετά από μέρες.
Τα οστά του ευωδιάζουν, κατά την ομολογία των περισσοτέρων επισκεπτών και αξίζει, να έρθετε και να προσκυνήσετε, αυτό τον ιερό χώρο του μοναστηριού μας. (διαβάστε "Το δράμα της Μονής Κερνίτσας"..."εδώ" )
Είθε η Παναγιά μας να μας έχει καλά.
Γ.Χ.Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου