Κρατικά «φέσια» αξίας 9,4 δισ. ευρώ θα πληρώσει φέτος και έως το 2013 η κυβέρνηση, αποκαλύπτει έγγραφο του IIF, του πανίσχυρου ινστιτούτου που διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη συμμετοχή των ιδιωτών στο πακέτο διάσωσης της χώρας.
Το ποσό είναι τεράστιο, σχεδόν διπλάσιο από το φετινό στόχο για ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες δεν θα μειώσουν τελικά το χρέος αλλά θα καλύψουν μόνο ένα μέρος από τις «τρύπες» της διασπάθισης κρατικού χρήματος που συνεχίζεται. Τα «φέσια» επιβραδύνουν τη μείωση του χρέους και την προσπάθεια εξόδου της χώρας από την κρίση. Αναλύονται διεξοδικά σε πίνακα της εξασέλιδης έκθεσης του IIF, την οποία υπογράφουν οι οικονομολόγοι Τζέφρεϊ Αντερσον και Γιώργος Μοσχόβης της ευρωπαϊκής διεύθυνσης του οργανισμού. Καταγράφει πώς θα επιβαρύνουν φέτος και τα επόμενα χρόνια οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, τις οποίες η κυβέρνηση -με ανακοινώσεις της- αποτιμά στα 6,7 δισ. ευρώ (στοιχεία Ιουνίου). Φέτος θα καταγραφούν 4,2 δισ. ευρώ χρέη νοσοκομείων και 1,4 δισ. ευρώ άλλα χρέη, στο 2012 θα εγγραφούν ακόμη 2 δισ. ευρώ και στο 2013 1,8 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Αρμόδια στελέχη ερμηνεύουν τη διαφορά ανάμεσα στα 9,4 δισ. ευρώ του IIF και στα 6,7 δισ. ευρώ, που κοινοποιεί το υπουργείο Οικονομικών, στο συνυπολογισμό και παλαιών χρεών (π.χ. νοσοκομείων) που «βαραίνουν» στο μέλλον.
Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση στο Μνημόνιο δεσμεύθηκε να μην έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές το 2011. Παρ' όλα αυτά, τα υπουργεία και κυρίως τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία και οι δήμοι συνέχισαν τη γνωστή τακτική του «φεσιού», μη δίδοντας μάλιστα πολλοί εξ αυτών λογαριασμό στο Γενικό Λογιστήριο (ως οφείλουν κάθε μήνα), το οποίο τους απείλησε με στάση επιχορηγήσεων.
Πλέον η έκθεση του IIF αποκαλύπτει ότι το μέγεθος του προβλήματος είναι πολύ μεγάλο, δύο φορές τα έσοδα αποκρατικοποιήσεων του 2011 (5 δισ. ευρώ) που -σύμφωνα με πληροφορίες από την τρόικα- είναι πολύ δύσκολο να έρθουν (καθώς πολλά π.χ. ακίνητα δύσκολα θα φέρουν έσοδα λόγω της κρίσης στην κτηματαγορά και της απαξίωσης του Χ.Α.).
Πουλάμε όσο όσο ΔΕΚΟ και δημόσια γη
Με άλλα λόγια, αντί η χώρα να «πωλεί», υπό τις συνθήκες που υποχρεώνεται να το πράξει (δηλαδή στις σημερινές πολύ χαμηλές αγοραίες τιμές και χωρίς κανένα χρονικό περιθώριο), ΔΕΚΟ και δημόσια γη για να μειώσει το χρέος, η σπατάλη του κράτους αναστρέφει κάθε όφελος.
Με βάση αυτά τα δεδομένα το IIF υπολογίζει ότι αν πετύχει το σχέδιο εμπλοκής ιδιωτών στο χρέος, η Ελλάδα υλοποιήσει κατά γράμμα το Μνημόνιο, έρθουν τα 50 δισ. ευρώ ιδιωτικοποιήσεων έως το 2015 (όχι 28 δισ. ευρώ που υπολογίζει η Ελλάδα) και ο ρυθμός ανάπτυξης είναι «καλός», δηλαδή 0,6% από το 2012 και σταδιακά 2%-3% τα επόμενα χρόνια, τότε το «καθαρό» χρέος (δεν προσμετρά τίτλους, όπως τις δαπάνες για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, εχέγγυα προς τρίτους κ.λπ. που συνδέονται με το σχέδιο ανταλλαγής ομολόγων), θα μειωθεί στο 98,2% το 2020.
Το συνολικό χρέος (όπως το μετρά η Ε.Ε.) θα παραμείνει υψηλά, στο 120% του ΑΕΠ από 142,9% σήμερα, υποδηλώνοντας τη συνεχή ανάγκη για λιτότητα και μεταρρυθμίσεις.
Χαμηλότερη ανάπτυξη - υψηλότερο χρέος
Αυτό είναι το καλό σενάριο. Αν (π.χ. λόγω διεθνούς κρίσης) η ανάπτυξη δεν είναι τόσο «δυνατή», είναι για παράδειγμα 1% χαμηλότερη, τότε το καθαρό χρέος το 2020 αντί για 98,2% του ΑΕΠ θα διαμορφωθεί σε 107% του ΑΕΠ, δηλαδή θα είναι πολύ υψηλό για να πειστούν οι αγορές...
Στη μελέτη αναφέρονται μια σειρά από παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν δυσμενώς την εφαρμογή του προγράμματος, από εξωτερικούς κραδασμούς ή χαμηλότερη ανάπτυξη, που θα οδηγούσε σε καθυστέρηση της ανάκαμψης του κλίματος εμπιστοσύνης των καταναλωτών για την οικονομία (βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό σήμερα), αλλά και των επενδυτών. Αυτό θα έφερνε «παρατεταμένη δυσκολία στην πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίου». (naftemporiki.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου