Eπειδή γίνεται πολύς λόγος σχετικά με την Εκκλησιαστική περιουσία και είναι φανερός πια ο πόλεμος που γίνεται ενάντια σε κάθε τι Χριστιανικό σας παραθέτουμε άρθρο της ΡΟΜΦΑΙΑΣ σχετικά με τα μέτρα της κυβέρνησης απέναντι στον κλήρο .
Πολλοί είναι αυτοί που θα σκεφτούν ότι αυτό είναι "δίκαιο" αλλά πρίν ας σκεφτούν ότι πολλές ενορίες και ιερείς με δικά τους έξοδα ή ακόμα και των Μητροπόλεων που ανήκουν ταίζουν και περιθάλπτουν καθημέρινα χιλιάδες συμπολίτες μας Έλληνες και μη.
Οπότε μήπως αυτό το μέτρο έχει διπλό σκοπό απο τη μία να πολεμήσουν την Θρησκεία μας ?( ενω ετοιμάζονται να κτίσουν τζαμιά με δικά μας χρήματα!!) και από την άλλη να φέρουν σε χειρότερη μοίρα και απόγνωση τους χιλιάδες εξαθλιωμένους συμπολίτες μας που έχουν σαν μόνο στήριγμα πια τις ενορίες μας που πολεμούν καθημερινά κρυφά και αγόγγιστα να βοηθήσουν όποιον έχει ανάγκη ?
"Τον κίνδυνο να καταρρεύσει το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος από το τελεσίγραφο του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλου για μεταφορά των καταθέσεών της σε συγκεκριμένο λογαριασμό της Τ.τ.Ε., αναδεικνύει με Ερώτησή του προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Παιδείας ο Βουλευτής Αχαΐας Νίκος Ι. Νικολόπουλος.
«Μετά από αυτήν την απόφαση, γίνεται φανερό ότι θα καταρρεύσει το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας. Οι ενορίες, τα μοναστήρια, οι Μητροπόλεις και τα εκκλησιαστικά Ιδρύματα θα μπορούν να κρατούν τα απολύτως απαραίτητα, όσα δηλαδή τους επιτρέπουν για να λειτουργούν» αναφέρει στην Ερώτησή του ο κ. Νικολόπουλος τονίζοντας ότι δεν πρόκειται μόνο για τις καταθέσεις των Μητροπόλεων και των κεντρικών ταμείων της Εκκλησίας.
«Πρόκειται και για χρήματα που υπάρχουν για το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της, να δίνει κάποιο βοήθημα, ή να κάνει κάποια αναστήλωση. Σ’ αυτή την κρίσιμη οικονομικά περίοδο για την Ελλάδα, η Εκκλησία φροντίζει για χιλιάδες αναξιοπαθούντες συμπατριώτες μας, ενώ με τα ποσά που θα δεσμευτούν δεν θα λυθεί κανένα πρόβλημα, καθότι είναι μηδαμινά μπροστά στα χρέη της χώρας», καταλήγει ο κ. Νικολόπουλος.
Ο Αχαιός Βουλευτής ερωτά τους Υπουργούς τι θα γίνει με το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας και αν θα αναλάβει η Πολιτεία την στήριξη των χιλιάδων απόρων που βρίσκουν καταφύγιο στην Εκκλησία, οι οποίοι λόγω της κρίσης καθημερινά πολλαπλασιάζονται"
«Μετά από αυτήν την απόφαση, γίνεται φανερό ότι θα καταρρεύσει το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας. Οι ενορίες, τα μοναστήρια, οι Μητροπόλεις και τα εκκλησιαστικά Ιδρύματα θα μπορούν να κρατούν τα απολύτως απαραίτητα, όσα δηλαδή τους επιτρέπουν για να λειτουργούν» αναφέρει στην Ερώτησή του ο κ. Νικολόπουλος τονίζοντας ότι δεν πρόκειται μόνο για τις καταθέσεις των Μητροπόλεων και των κεντρικών ταμείων της Εκκλησίας.
«Πρόκειται και για χρήματα που υπάρχουν για το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της, να δίνει κάποιο βοήθημα, ή να κάνει κάποια αναστήλωση. Σ’ αυτή την κρίσιμη οικονομικά περίοδο για την Ελλάδα, η Εκκλησία φροντίζει για χιλιάδες αναξιοπαθούντες συμπατριώτες μας, ενώ με τα ποσά που θα δεσμευτούν δεν θα λυθεί κανένα πρόβλημα, καθότι είναι μηδαμινά μπροστά στα χρέη της χώρας», καταλήγει ο κ. Νικολόπουλος.
Ο Αχαιός Βουλευτής ερωτά τους Υπουργούς τι θα γίνει με το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας και αν θα αναλάβει η Πολιτεία την στήριξη των χιλιάδων απόρων που βρίσκουν καταφύγιο στην Εκκλησία, οι οποίοι λόγω της κρίσης καθημερινά πολλαπλασιάζονται"
"ΟΙ Έλληνες ζητούν συσσίτια. Οι “ευεργέτες” τους τρώνε ακόμα…σούσι"
Κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης για τα συσσίτια από Έλληνες, που διανέμει η Εκκλησία της Ελλάδος σε όλη τη χώρα, καταγράφεται τους τελευταίους μήνες. Ο Οικονομικός διευθυντής του Γενικού Φιλοπτώχου της Αρχιεπισκοπής, πατέρας Χρυσόστομος Συμεωνίδης, μιλώντας στο Capital.gr, περιγράφει την κατάσταση, σύμφωνα με την οποία «παρουσιάστηκε ένα αξιοσημείωτο φαινόμενο μετά τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οι Έλληνες αυξήθηκαν και άγγιξαν το ποσοστό των μεταναστών, φτάνοντας στο 50%, ενώ πέρυσι ήταν στο 25%». Στην ουσία, δηλαδή, διπλασιάστηκαν ως ποσοστό των λαμβανόντων των μερίδων φαγητού.
Πόσες, όμως, μερίδες φαγητού διανέμονται καθημερινά σε όλη την Ελλάδα από την Εκκλησία;
“Συνολικά, η Αρχιεπισκοπή μοιράζει καθημερινά στην Αθήνα, 365 ημέρες το χρόνο, 10.000 μερίδες φαγητό. Τις 5.000 τις παίρνουμε από catering, που επιλέχθηκε κατόπιν δημόσιου διαγωνισμού, και τις υπόλοιπες τις φτιάχνουν οι 150 ενορίες της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Οι υπόλοιπες ενορίες, γύρω από την Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα, δίνουν συνολικά περί τις 250.000 μερίδες φαγητό την ημέρα. Οι δραστηριότητες των συσσιτίων για την Εκκλησία έχουν κόστος περίπου 2,85 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Αυτό αφορά στις 5.000 μερίδες. Οι υπόλοιπες 5.000, που παρασκευάζονται από τις ίδιες τις ενορίες, είναι το κόστος που το επωμίζονται κατευθείαν οι ενορίες. Μπορεί να είναι άλλο τόσο, γιατί εκεί θέλεις και κοινόχρηστα να πληρώνεις και κάποιο κόσμο να βοηθάς. Έχουμε περίπου στους 2.000 εθελοντές. Χορηγίες υπάρχουν, δεν είναι αρκετές, χρειάζονται κι άλλες. Η Εκκλησία μπορούμε να πούμε ότι δεν δίνει κάτι σπουδαίο. Αλλά αυτό το συσσίτιο, με τις 10.000 μερίδες στην Αθήνα, μπορεί στατιστικά να το δει κάποιος ότι αποτρέπει 100 ληστείες, μικρές, περιπτέρων. Ή 100 κλοπές τσαντών. Δεν το αποτρέπει σε μεγάλο βαθμό, αλλά γίνεται. Αντιμετωπίσαμε πάρα πολλά προβλήματα, ειδικά στο κεντρικό συσσίτιο, με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της περιοχής. Επίσης, αντιμετωπίζαμε το πρόβλημα ότι όταν στην αρχή μοιράζαμε ένα μπουκαλάκι νερό, οι ίδιοι έπαιρναν δέκα και τους βλέπαμε μετά στη γωνία να τα πουλάνε. Πλέον, τα ανοίγουμε και μετά τα δίνουμε. Μετά, παρουσιάστηκε το φαινόμενο ότι πουλάγανε το ίδιο το φαγητό. Έτσι, προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε τις δικλείδες ασφαλείας, ώστε να το λαμβάνουνε αυτοί που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Γιατί, μέσα σε μια έννοια φιλανθρωπίας μπορείς να τα εντάξεις όλα και να εκμεταλλευθείς ή να σε εκμεταλλευθούν. Και δεν έχουμε πρόθεση, ούτε ο Αρχιεπίσκοπος, ούτε κανείς από εμάς –τους συνεργάτες του– να γίνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Έχει μπει μια πάρα πολύ καλή και μεγάλη τάξη στα οικονομικά, με απλά πράγματα, που αποδίδουν και θα αποδώσουν στο μέλλον”.
Μεγάλη συζήτηση έχει γίνει για τον τρόπο, με τον οποίο φορολογείται η Εκκλησία για τα έσοδά της.
“Η Εκκλησία ιστορικά δίνει όσα έχει”, απαντά ο πατέρας Χρυσόστομος και προσθέτει: “Είναι, όμως, ένας θεανθρώπινος οργανισμός. Αναλογιστείτε ότι ένα πράγμα, για να οργανωθεί το συσσίτιο για παράδειγμα, πέραν του κόστους του πραγματικού, έχει κι ένα λειτουργικό κόστος, που δεν φαίνεται πουθενά. Υπάρχουν δέκα άνθρωποι, που εργάζονται, υπάρχει ο Φ.Π.Α. που πρέπει να πληρωθεί και καταβάλλεται κανονικά. Και φανταστείτε ότι η Εκκλησία δεν έχει επιστροφή Φ.Π.Α., όπως έχουν οι εταιρίες. Τον αποδίδει κανονικότατα χωρίς να τον εισπράττει πίσω. Αυτό σημαίνει ότι το ένα τέταρτο του κόστους πηγαίνει στο Φ.Π.Α. Από τα ενοίκιά της, πληρώνει το 20% του οφέλους της στο κράτος. Δικαίως ή αδίκως, δεν έχει σημασία. Εφόσον είναι νόμος, δικαίως. Αυτό δεν υπήρχε παλαιότερα. Φανταστείτε ότι έχει πολλούς κακοπληρωτές και κάνει κάποιες φορές, όπως όλοι μας, κακή διαχείριση πραγμάτων. Όχι αθέμιτη, κακή, κάνουμε λάθος. Αυτό, λοιπόν, θα το πληρώσει η Εκκλησία, το εισπράξει, δεν το εισπράξει. Είναι βεβαιωμένο και πρέπει να πληρωθεί. Η Εκκλησία δεν έχει κανένα χρέος. Δεν χρωστάει κάπου. Ούτε έχει αφήσει κάτι ακάλυπτο. Δεν έχει πουθενά καμία εκκρεμότητα και καμία οφειλή”.
Η “Αποστολή” συνεργάζεται με τους δύο παλαιότερους διοικητικά οργανισμούς, την Αρχιεπισκοπή και το γενικό φιλόπτωχο. Είναι μία εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με μετόχους αυτούς τους δύο οργανισμός κατά 90% και 10% αντίστοιχα.
“Οι δράσεις είναι πάρα πολλές, αλλά δεν είναι αρκετές. Γι΄ αυτό και έγινε η Αποστολή, γι΄ αυτό και έχει δημιουργηθεί αυτό το σύστημα για να προωθήσει όσο πιο πολλές ενέργειες γίνεται, για να καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερες υλικές ή οποιεσδήποτε ανάγκες έχει ο καθένας. Η Εκκλησία των Αθηνών έχει γύρω στα 20 ιδρύματα με γέροντες, στα οποία μένουν γύρω στα 650 άτομα σχεδόν δωρεάν με πολύ καλή παροχή υπηρεσιών εκ μέρους της Εκκλησίας, με πολύ καλή συνεργασία με όλο το συγγενικό περιβάλλον, δύο από αυτά είναι παιδιών με σύνδρομο ντάουν. Ένα τέτοιο ίδρυμα είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Δηλαδή, τα παιδιά αυτά έχουν πολλαπλάσιες ανάγκες από οποιονδήποτε άλλον που έχει πρόβλημα. Να φανταστείτε ότι ένα ίδρυμα με 20 παιδιά μπορεί να χρειαστεί και ανάλογο προσωπικό ανά παιδί, δηλαδή σχεδόν έναν προς ένα. Έχει δύο νηπιαγωγεία, στην Ηλιούπολη και στους Αγίους Αναργύρους, ένα ίδρυμα υπό τελική ίδρυση στο Χαλάνδρι για μη εξυπηρετούμενα άτομα, μία στέγη γερόντων στο λόφο Σκουζέ, και ένα φορέα που δίνει ρούχα δωρεάν – περί τα 20.000 κομμάτια το χρόνο”.
Πηγή:http://www.capital.gr/
Πόσες, όμως, μερίδες φαγητού διανέμονται καθημερινά σε όλη την Ελλάδα από την Εκκλησία;
“Συνολικά, η Αρχιεπισκοπή μοιράζει καθημερινά στην Αθήνα, 365 ημέρες το χρόνο, 10.000 μερίδες φαγητό. Τις 5.000 τις παίρνουμε από catering, που επιλέχθηκε κατόπιν δημόσιου διαγωνισμού, και τις υπόλοιπες τις φτιάχνουν οι 150 ενορίες της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Οι υπόλοιπες ενορίες, γύρω από την Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα, δίνουν συνολικά περί τις 250.000 μερίδες φαγητό την ημέρα. Οι δραστηριότητες των συσσιτίων για την Εκκλησία έχουν κόστος περίπου 2,85 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Αυτό αφορά στις 5.000 μερίδες. Οι υπόλοιπες 5.000, που παρασκευάζονται από τις ίδιες τις ενορίες, είναι το κόστος που το επωμίζονται κατευθείαν οι ενορίες. Μπορεί να είναι άλλο τόσο, γιατί εκεί θέλεις και κοινόχρηστα να πληρώνεις και κάποιο κόσμο να βοηθάς. Έχουμε περίπου στους 2.000 εθελοντές. Χορηγίες υπάρχουν, δεν είναι αρκετές, χρειάζονται κι άλλες. Η Εκκλησία μπορούμε να πούμε ότι δεν δίνει κάτι σπουδαίο. Αλλά αυτό το συσσίτιο, με τις 10.000 μερίδες στην Αθήνα, μπορεί στατιστικά να το δει κάποιος ότι αποτρέπει 100 ληστείες, μικρές, περιπτέρων. Ή 100 κλοπές τσαντών. Δεν το αποτρέπει σε μεγάλο βαθμό, αλλά γίνεται. Αντιμετωπίσαμε πάρα πολλά προβλήματα, ειδικά στο κεντρικό συσσίτιο, με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της περιοχής. Επίσης, αντιμετωπίζαμε το πρόβλημα ότι όταν στην αρχή μοιράζαμε ένα μπουκαλάκι νερό, οι ίδιοι έπαιρναν δέκα και τους βλέπαμε μετά στη γωνία να τα πουλάνε. Πλέον, τα ανοίγουμε και μετά τα δίνουμε. Μετά, παρουσιάστηκε το φαινόμενο ότι πουλάγανε το ίδιο το φαγητό. Έτσι, προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε τις δικλείδες ασφαλείας, ώστε να το λαμβάνουνε αυτοί που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Γιατί, μέσα σε μια έννοια φιλανθρωπίας μπορείς να τα εντάξεις όλα και να εκμεταλλευθείς ή να σε εκμεταλλευθούν. Και δεν έχουμε πρόθεση, ούτε ο Αρχιεπίσκοπος, ούτε κανείς από εμάς –τους συνεργάτες του– να γίνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Έχει μπει μια πάρα πολύ καλή και μεγάλη τάξη στα οικονομικά, με απλά πράγματα, που αποδίδουν και θα αποδώσουν στο μέλλον”.
Μεγάλη συζήτηση έχει γίνει για τον τρόπο, με τον οποίο φορολογείται η Εκκλησία για τα έσοδά της.
“Η Εκκλησία ιστορικά δίνει όσα έχει”, απαντά ο πατέρας Χρυσόστομος και προσθέτει: “Είναι, όμως, ένας θεανθρώπινος οργανισμός. Αναλογιστείτε ότι ένα πράγμα, για να οργανωθεί το συσσίτιο για παράδειγμα, πέραν του κόστους του πραγματικού, έχει κι ένα λειτουργικό κόστος, που δεν φαίνεται πουθενά. Υπάρχουν δέκα άνθρωποι, που εργάζονται, υπάρχει ο Φ.Π.Α. που πρέπει να πληρωθεί και καταβάλλεται κανονικά. Και φανταστείτε ότι η Εκκλησία δεν έχει επιστροφή Φ.Π.Α., όπως έχουν οι εταιρίες. Τον αποδίδει κανονικότατα χωρίς να τον εισπράττει πίσω. Αυτό σημαίνει ότι το ένα τέταρτο του κόστους πηγαίνει στο Φ.Π.Α. Από τα ενοίκιά της, πληρώνει το 20% του οφέλους της στο κράτος. Δικαίως ή αδίκως, δεν έχει σημασία. Εφόσον είναι νόμος, δικαίως. Αυτό δεν υπήρχε παλαιότερα. Φανταστείτε ότι έχει πολλούς κακοπληρωτές και κάνει κάποιες φορές, όπως όλοι μας, κακή διαχείριση πραγμάτων. Όχι αθέμιτη, κακή, κάνουμε λάθος. Αυτό, λοιπόν, θα το πληρώσει η Εκκλησία, το εισπράξει, δεν το εισπράξει. Είναι βεβαιωμένο και πρέπει να πληρωθεί. Η Εκκλησία δεν έχει κανένα χρέος. Δεν χρωστάει κάπου. Ούτε έχει αφήσει κάτι ακάλυπτο. Δεν έχει πουθενά καμία εκκρεμότητα και καμία οφειλή”.
Η “Αποστολή” συνεργάζεται με τους δύο παλαιότερους διοικητικά οργανισμούς, την Αρχιεπισκοπή και το γενικό φιλόπτωχο. Είναι μία εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με μετόχους αυτούς τους δύο οργανισμός κατά 90% και 10% αντίστοιχα.
“Οι δράσεις είναι πάρα πολλές, αλλά δεν είναι αρκετές. Γι΄ αυτό και έγινε η Αποστολή, γι΄ αυτό και έχει δημιουργηθεί αυτό το σύστημα για να προωθήσει όσο πιο πολλές ενέργειες γίνεται, για να καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερες υλικές ή οποιεσδήποτε ανάγκες έχει ο καθένας. Η Εκκλησία των Αθηνών έχει γύρω στα 20 ιδρύματα με γέροντες, στα οποία μένουν γύρω στα 650 άτομα σχεδόν δωρεάν με πολύ καλή παροχή υπηρεσιών εκ μέρους της Εκκλησίας, με πολύ καλή συνεργασία με όλο το συγγενικό περιβάλλον, δύο από αυτά είναι παιδιών με σύνδρομο ντάουν. Ένα τέτοιο ίδρυμα είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Δηλαδή, τα παιδιά αυτά έχουν πολλαπλάσιες ανάγκες από οποιονδήποτε άλλον που έχει πρόβλημα. Να φανταστείτε ότι ένα ίδρυμα με 20 παιδιά μπορεί να χρειαστεί και ανάλογο προσωπικό ανά παιδί, δηλαδή σχεδόν έναν προς ένα. Έχει δύο νηπιαγωγεία, στην Ηλιούπολη και στους Αγίους Αναργύρους, ένα ίδρυμα υπό τελική ίδρυση στο Χαλάνδρι για μη εξυπηρετούμενα άτομα, μία στέγη γερόντων στο λόφο Σκουζέ, και ένα φορέα που δίνει ρούχα δωρεάν – περί τα 20.000 κομμάτια το χρόνο”.
Πηγή:http://www.capital.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου