βέβαια μέλη, αλλά ένα σώμα. Δε δύναται λοιπόν ο οφθαλμός να πει στο χέρι: «Δεν έχω την ανάγκη σου», ή πάλι η κεφαλή στα πόδια: «Δεν έχω την ανάγκη σας». Αλλά πολύ περισσότερο τα μέλη του σώματος που νομίζει κανείς πως είναι ασθενέστερα είναι αναγκαία, και αυτά που νομίζουμε πως είναι με λιγότερη τιμή στο σώμα, αυτά με περισσότερη τιμή τα περιβάλλουμε, και τα μη ευπρεπή μέλη μας έχουν περισσότερη ευπρέπεια, ενώ τα ευπρεπή μέλη μας δεν έχουν ανάγκη. Αλλά ο Θεός συγκρότησε το σώμα και έδωσε περισσότερη τιμή στο μέλος που τη στερείται, για να μην υπάρχει σχίσμα στο σώμα, αλλά το ίδιο να μεριμνούν τα μέλη το ένα για το άλλο. Και είτε πάσχει ένα μέλος, συμπάσχουν όλα τα μέλη. είτε δοξάζεται ένα μέλος, συγχαίρουν όλα τα μέλη. Εσείς όμως είστε σώμα Χριστού και μέλη του ο καθένας σας χωριστά. Και αυτούς βέβαια έθεσε ο Θεός μέσα στην εκκλησία: πρώτα αποστόλους, δεύτερο προφήτες, τρίτο δασκάλους, έπειτα θαυματουργικές δυνάμεις, έπειτα χαρίσματα ιαμάτων, παροχές βοηθειών, κυβερνήσεις, γένη γλωσσών. Μήπως είναι όλοι απόστολοι; Μήπως όλοι προφήτες; Μήπως όλοι δάσκαλοι; Μήπως όλοι κάνουν θαυματουργικές δυνάμεις; Μήπως όλοι έχουν χαρίσματα ιαμάτων; Μήπως όλοι λαλούν γλώσσες; Μήπως όλοι διερμηνεύουν; Ποθείτε όμως με ζήλο τα χαρίσματα τα μεγαλύτερα. Και ακόμα σας δείχνω μια οδό υπερβολικά έξοχη.» (Προς Κορινθιους Α' – ΚΕΦ. 12)
Αφιερωμένο στους φίλους μου, Άσωτος Υιός.
Αφιερωμένο στους φίλους μου, Άσωτος Υιός.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, με τους οικτιρμούς του Θεού, να παρουσιάσετε τα σώματά σας σαν θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στο Θεό, που είναι η λογική λατρεία σας. Και μη συμμορφώνεστε με τον αιώνα τούτο, αλλά να μεταμορφώνεστε με την ανακαίνιση του νου σας, για να δοκιμάζετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο. Γιατί λέω με τη χάρη που μου δόθηκε σε καθέναν που είναι μεταξύ σας να μη φρονεί παραπάνω απ’ ό,τι πρέπει να φρονεί, αλλά να φρονεί έτσι ώστε να σωφρονεί, ανάλογα σε καθέναν όπως ο Θεός μοίρασε το μέτρο της πίστης. Γιατί, όπως ακριβώς σε ένα σώμα έχουμε πολλά μέλη και όλα τα μέλη δεν έχουν την ίδια λειτουργία, έτσι κι εμείς οι πολλοί είμαστε ένα σώμα στο Χριστό και ο καθένας είναι μέλος του άλλου. Έχοντας, λοιπόν, χαρίσματα διάφορα, ας τα χρησιμοποιούμε κατά τη χάρη που μας δόθηκε, είτε προφητεία, κατά την αναλογία της πίστης. είτε διακονία, στη διακονία. είτε είναι αυτός που διδάσκει, στη διδασκαλία. είτε αυτός που προτρέπει, στην προτροπή. Όποιος δίνει ας το κάνει με γενναιοδωρία. ο προϊστάμενος ας το κάνει με ζήλο. όποιος ελεεί ας ελεεί με ιλαρότητα.» (Προς Ρωμαιους – ΚΕΦ. 12)
ΑπάντησηΔιαγραφή