Λογισμοί νηστείας και εξομολόγησης...

Μην νομίζει κανείς ότι ο Χριστός είναι κανένας φιλόσοφος για τους πτωχούς και τους αγράμματους... Όταν δείχνει Σημεία ο Κύριος και οι εγγράμματοι μοιάζουν αμόρφωτοι!
Είναι ο Απλός και Μόνος, Τριαδικός και Αληθινός Θεός, ο Χριστός!

Εκείνος, που ως Κάλυπτρο Προστατευτικό, μας δείχνει τον Πατέρα, που είμαστε ανάξιοι να βιώσουμε...

Και εγώ που το λέω, είμαι και πλούσιος και σοφός και όλα τα μάταια του κόσμου τούτου είμαι, για αυτό Είδα(!)... μόλις αντιλήφθηκα εκείνη την μοναδική στιγμή, την φτώχια μου!

Ότι σας λέω και δεν ντρέπομαι, για την λίγη Γνώση που απέκτησα, λόγω της Περίσσειας της Αθλιότητας που είχα και πασχίζω να αλλάξω... Η νηστεία, η εγκράτεια, η ελεημοσύνη, το Μυστήριο της Εξομολόγησης, τα δάκρυα και η Θεία Κοινωνία, σαν να πεθαίνουμε αύριο... είναι η μόνη Οδός της Αληθινής Γνώσης, που σε οδηγεί σε Σωτηρία, σε Δόγματα, σε όμορφους και σπουδαίους λογισμούς, σε Θεωρία Κάθαρσης και όχι εγωισμούς... Στον Χριστό!

Για αυτό αναδημοσιεύω αυτό το όμορφο λογοπαίγνιο που βρήκα στην Κυριακή Προσευχή Του(!) και έγινε η Εύρεση τούτη ενώ νήστευσα κάποτε και επειδή το ήθελε Εκείνος, πραγματικά, με την Ευχή, με λογισμούς και πράξεις και όχι μόνο με τρόφιμα... και όχι από εμένα ή λόγω της ποιότητάς μου! (Το τονίζω αυτό για να μην παρεξηγηθώ).

Ο Θεός είναι σαν τον αέρα, βλέπουμε τα γεγονότα που προκαλεί στην ζωή μας, μας μιλά, με βουή ή ψιθύρους, όπως είπε ένας φίλος, αρκεί να είμαστε καθαροί, μετά από το Μυστήριο της Κάθαρσης, την Εξομολόγηση και ερωτευμένοι ξανά, μαζί Του...

Μην περιμένουμε μεγαλύτερα Σημεία και Θαύματα, για τα οποία δεν έχουμε ενηλικιωθεί κάποιοι πνευματικά ακόμη...

Δείτε την εικόνα που έφτιαξα... Σίγουρα δικός μου λογισμός δεν είναι!!!

Αρκεί νηστευόμενος, να θεωρήσεις τον εαυτό σου, άρρωστο, και τότε ο Ιατρός έρχεται...
Και τότε γίνεται πράξη αυτό που λέγαμε με λόγια...
“Τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι”... δηλαδή τα αφανέρωτα και τα κρυφά της Σοφίας σου μου αποκάλυψες...

Αν ξέραμε πως γράφηκαν όλοι αυτοί οι Ψαλμοί... με τι Φως και Θεωρίες... θα είχαμε περισσότερη Μετάνοια και Φόβο Θεού και Γνήσια Αγάπη, για Εκείνον και μεταξύ μας! Και πιο γνήσιες προσευχές, που και αυτές ο Κύριος τις δίνει.

Και μην νομίσει κανείς, ότι αυτή η Θεωρία στερεώνεται... Μετά έρχονται οι πτώσεις και οι αληθινοί προσωπικοί μοναχικοί αγώνες...

Πάντως η επαφή με τον Θεό είναι πολύ προσωπική υπόθεση, για τον κάθε έναν μας και βελτιώνεται όσο προσέχουμε τα λάθη του εαυτού μας και ζητούμε από τον Κύριο να μας τα αποκαλύψει. Τίποτε μόνοι μας. Και για τίποτε δεν καμαρώνουμε, αφού εμείς μόνο για τα άσχημα είμαστε άξιοι! Και αν, όπως αυτό το όμορφο λογοπαίγνιο που σας δημοσίευσα, το θεωρήσουμε απόκτημά μας, τότε χάσαμε.

Ο Κύριος και τα Μυστήριά Του δεν γίνονται Αποκτήματα κανενός, βιώνονται ως Φάρμακα, για όσο θεωρούμε τους εαυτούς μας αρρώστους ψυχικά, μέχρι και μετά τρεις μέρες κι από τον θάνατο!

Με αγάπη, Άσωτος Υιός.