Θαύμα της Παναγίας την ωρα που ενας ιατρός διάβαζε τους Χαιρετισμούς της

Με κατάδηλη συγκίνηση παραδίδω στην αγάπη σας ένα ακόμη θαύμα των Χαιρετισμών της Θεοτόκου !!
Με συγκίνηση διάβασα το email που έστειλε ένας ευσεβής Ιατρός , στο οποίο γλαφυρά περιγράφει το θαύμα που επαδαψίλευσε στον πατέρα του η Παναγία μας την ώρα που διάβαζε τους Χαιρετισμούς Της !!
Δεν κοινολογώ το όνομα του, κατα πάγια τακτική του ιστολογίου, εκτός αν ο ίδιος ζητήσει να το κοινοποιήσω !
Εύχομαι η Χάρις της Υπεραγίας Θεοτόκου να σκεπάζει και τον ευσεβή Ιατρό, και τον ανανήψαντα πατέρα του και όλους εσάς τους ευσεβείς Θεοτοκόφιλους αναγνώστε του παρόντος ιστολογίου !
Και ταπεινά να σας προτρέψω να εντάξετε στον καθημερινό προσευχητικό σας πρόγραμμα και τους Χαιρετισμούς στην Παναγία μας !
Μεγάλα θαύματα θα βιώσετε !
Σας το βεβαιώνω !

Καλησπερα



Ηταν Παρασκευη πρωι και στο ιατρειο του νοσοκομειου δεν ειχε και πολυ δουλεια. Ειχα τελειωσει τις πρωινες παραγγελιες θεραπειων και ειχα κενο. Χτυπησε το τηλεφωνο μου. Ηταν ο αδερφος μου που εκεινη την εποχη ηταν με τους γονεις μου στο νησι. " να σου πω, ο μπαμπας δε μιλαει και πολυ καλα, σαν να ειναι μεθυσμενος αλλα δεν εχει πιει". " δωσε μου τον" του απαντησα. Ο πατερας μου, 73 χρονων με ιστορικο χειρουργηθησας καρδιοπαθειας -διπλο bypass, μεταλικη βαλβιδα και χειρουργειου στις καρωτιδες, υπο αγωγη που ευλαβικα ακολουθει συμφωνα με τη συνενοηση που κανουμε μεταξυ μας. Μου τον εδωσε... οντως ο πατερας μου μιλαγε σαν μεθυσμενος, σαν να μασουσε τα λογια του. Ξαναζητησα τον αδερφο μου: '' περπαταει κανονικα? χαμογελαει κανονικα? εχει δυναμη σε χερια και σε ποδια?'' '' ολα καλα αλλα δε μιλαει καλα''. '' Τον φορτωνεις τωρα στο αυτοκινητο και τον πας νοσοκομειο''. Κλεινω τη γραμμη και με τη μια παιρνω τον παλιο μου διευθυντη στην παθολογικη και στην καρδιολογικη. "Σας ερχεται ο πατερας μου με δυσλεξια προσφατης εναρξης με το γνωστο του ιστορικο". Ξαναπαιρνω τον αδερφο μου, "μολις ξεκινησαμε, σε 15 λεπτα θα ειμαστε εκει". " Σας περιμενουνε, δε περιμενεις στα επειγοντα, πας σφαιρα στην κλινικη μεσα, οκ?" "οκ"

Χιλιοι λογισμοι, χιλιαδες τρομακτικες σκεψεις. Δε χρειαζεται καν να εισαι γιατρος για να ερθει η λεξη "εγκεφαλικο" στο μυαλο παρεα με σκεψεις για μη αναστρεψιμες βλαβες κλπ κλπ. Τους ξαναπηρα. Ειχαν ξεκινησει. Η ομιλια του πατερα μου αμεταβλητη.

Χρειαζομαι βοηθεια. Αμεση βοηθεια! Ναι αλλα απο ποιον??? Μια σκεψη μου περασε απ το μυαλο.... Απ τη Γοργοεπηκοο !!!!! Η ιδια εχει πει οτι ταχυτατα ερχεται σε βοηθεια αυτων που της το ζητανε. Βρηκα την εικονα της, ανοιξα και τους χαιρετισμους και ξεκινησα να τους διαβαζω. Αρκετες φορες μου αρεσε να το κανω στη δουλεια οταν ειχα χρονο.

Εφτασα στο Τ με δυσκολια λογω της στεναχωριας μου. Διαβαζοντας το "και παντων των εις σε προστρεχοντων" κουνησα το δαχτυλο μου σαν να ηθελα να πω στην Παναγια "θυμησου τι υποσχεθηκες" ! Αστραπιαια σκεφτηκα " τι κανεις τωρα?σε ποια κουνας το δαχτυλο σου? εσυ θα πεις στην Παναγια τι να κανει?" και ξεσπασα σε κλαματα, μια για τον πατερα μου, μια για το δαχτυλο μου.... Μεσα σε πραγματικο κλαμα τελειωσα τους χαιρετισμους. " Σε παρακαλω Παναγια μου, εσυ ειδες Τον Υιο σου στον σταυρο. Ξερεις τι ειναι ο πονος για δικο σου. Για τον πατερα μου σε παρακαλω. Ξερεις ποσο αγαπαει ο δικος σου Υιος τον Πατερα Του. Δεν συγκρινεται αυτη η αγαπη αλλα λογισου το και βοηθα με" Αμεσως σκεφτηκα να της ταξω κατι, οχι γιατι η Παναγια αγοραζεται η θελει δωρακια αλλα ετσι, απο καρδιας. Σκεφτηκα ενα δυο πραγματα αλλα κανενα δε θα μου ελλειπε. Κανενα δε θα με στεναχωρουσε να το δωσω. Επεσε και το βλεμα μου σε κατι που ειχα πανω μου και αντιληφθηκα οτι ο λογισμος μου δεν ηθελε να το κοιταω. Το ξανακοιταξα και παλι ο λογισμος μου ελεγε οτι θα ηταν κριμα. Αυτο επρεπε να της παω! Θα μου ελλειπε και μαλιστα πολυ. Το εβγαλα, το εβαλα μπροστα της και της ειπα οτι ξερω οτι δε θελει δωρα αλλα απ την καρδια μου μεσα, χαλαλι σαν αναμνηση της αγαπης της. Και δε χρειαζονταν να με ακουσει, θα της το πηγαινα οπως και να χει. Απλα χρειζομουνα βοηθεια.

15 λεπτα ειχαν περασει απο την ωρα που ξεκινησε ο αδερφος μου με τον πατερα μου για το νοσοκομειο, 7 λεπτα απο τοτε που μιλησαμε για τελευταια φορα. Αυτη τη φορα δε πηρα εγω, με πηρε εκεινος. "Ελα, βολτα ηθελε ο πατερας σου, μια χαρα ειναι" "Δωστον μου!! "

Η κανονικη, χωρις προβλημα φωνη του πατερα μου !

Τωρα δεν ηξερα πια για τι να πρωτοκλαψω! Η σκεψη και μονο οτι η Παναγια ειχε ακουσει τι της ζηταγα και μου εκανε το χατηρι με ανατριχιαζει ακομα



Οντας γιατρος δεν ειμαι καθολου μα καθολου ευκολοπιστος σ αυτα τα θεματα, ειδικα στην ειδικοτητα μου. Και ξερω οτι υπαρχουν πχ παροδικα ισχαιμικα που διαρκουν καποια ωρα και μπορουν να λυθουν απο μονα τους.



Τρείς μερες μετα, μια κυρια στην κλινικη παρουσιασε ακριβως τα ιδια συμπτωματα. Πεθανε ακαριαια χωρις να μπορουμε να κανουμε τιποτα μετα απο 2 ωρες



Ευχαριστω

-->-->-->-->-->-->
πηγή

ΠΗΓΗ

xairetismoi.blogspot