Υπάρχουν πολλά δώρα...

Υπάρχουν πολλά δώρα που μπορούμε να κάνουμε στους εαυτούς μας και να τους συντρίψουμε, να δούνε Θεό...

Δίνω για παράδειγμα μία βοήθεια σε έναν φτωχό συνάνθρωπό μου. Το χαμόγελό του, είναι ένα όμορφο δώρο...






Παίρνω μία φτωχή γυναίκα με τα πράγματά της, με το αυτοκίνητό μου και την πάω σπίτι της. Το ευχαριστώ της, είναι πανέμορφο δώρο...

Βοηθώ έναν φτωχό γέροντα και τον κρατώ να περάσει το δρόμο. Μου λέει πως, είναι μονάχος του στην ζωή και εγώ τον αγκαλιάζω και του λέω πως δεν είναι. Τα δάκρυά του είναι ουράνια δώρα...

Δίνω ελεημοσύνη σε ζητιάνο της περιοχής μου. Είναι δώρο για την ψυχή μου, το χαμόγελό του και ανταλλάσσεται με αμαρτία μου, από τον Κύριο...

Αποφασίζω όμως μυστικά, να αφήσω στην πόρτα μίας άπορης οικογένειας, λίγα φαγητά, χτυπώ την πόρτα και κρύβομαι. Η έκπληξή τους, είναι έκπληξη και των Αγγέλων στον Ουρανό, που με δάκρυα στα μάτια Τους και στα δικά μου, δοξάζουμε τον Κύριο, των Αγαθών και της Σταυρικής Αγάπης. Αυτά είναι Μαργαριτάρια τα δάκρυα και δεν ανήκουν σε αυτόν τον κόσμο...

Αυτή είναι η Ζωή, η Αιώνια και προγεύεται και δοξάζει τον Κύριο και ο Κύριος δοξάζει εσένα.

Πονάς για τον συνάνθρωπο και ο Κύριος σου δίνει ανείπωτη Χαρά...

Και φωνάζεις... Ζει ο Κύριος μέσα μου και εγώ μέσα σε Εκείνον!!!

Άσωτος Υιός