Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015

ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΑΒΡΑΑΜ & ΛΩΤ, του ανεψιού του

1. Δίπλα στην παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ, στην τοποθεσία «Κοιλάδα των Γιγάντων», βρίσκεται κτισμένη απ’ τον 6ο αιώνα μ. Χ. η ξακουστή ιερά μονή του Τιμίου Σταυρού. Την εν λόγω μονή επισκέπτονται κάθε χρόνο πάμπολλοι ευσεβείς Χριστιανοί, οι οποίοι ακούν απ΄ τους εκεί ασκούμενους Μοναχούς την εξής πολύ ενδιαφέρουσα και συγκινητική ιστορία:




Στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, ο Τριαδικός Θεός, σύμφωνα με το βιβλίο της Γενέσεως (Γεν. ιη΄, 1 κ. εξ.), επισκέφθηκε με τη μορφή τριών αγγέλων τον πατριάρχη Αβραάμ, που καθόταν κοντά στη δρυ Μαμβρή. Αυτοί οι τρεις άγγελοι, που προετύπωναν - συμβόλιζαν αντιστοίχως τα τρία πρόσωπα του Πανάγιου Θεού, δηλαδή τον Πατέρα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, φιλοξενήθηκαν από τον Αβραάμ κι όταν αναχώρησαν του χάρισαν τα ραβδιά τους, που ήταν κατασκευασμένα, αντίστοιχα, από κέδρο, πεύκο και κυπαρίσσι.
Οι Τρεις άγγελοι με τα ραβδιά τους,
φιλοξενούμενοι του Αβραάμ
Ύστερα από λίγο καιρό ο Λωτ, ο αγαπημένος ανεψιός του Αβραάμ, πήρε αυτά τα ραβδιά, τα έμπηξε στο μέρος που είναι κτισμένη η μονή του Τιμίου Σταυρού και τα πότιζε με νερό του Ιορδάνη για να φυτρώσουν και να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του. Και όντως, τα ραβδιά φύτρωσαν κι έγιναν ένα δέντρο από τρισύνθετο ξύλο, κέδρου, πεύκου και κυπαρισσιού.
Μετά από πολλά χρόνια, όταν οι Εβραίοι  έκτιζαν το ναό του Σολομώντα, έκοψαν το αναφερόμενο τρισύνθετο δέντρο και θέλησαν να το χρησιμοποιήσουν ως ξυλεία της ναοδομής, επειδή όμως τα δοκάρια του δεν ταίριαζαν πουθενά, τα πέταξαν ως άχρηστα και καταραμένα. Τα υπόψη δοκάρια τα εντόπισε αργότερα, το έτος 33 μ. Χ., ο Εβραίος αρχιερέας Καϊάφας κι έδωσε εντολή να φτιάξουν με αυτά τον σταυρό, επί του οποίου σταύρωσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες τον Ιησού Χριστό.
2. Μέσα στην ιερά πόλη των Ιεροσολύμων, έξω από τα τείχη της παλαιάς πόλης, ευρίσκεται η Ιερά Μονή του Τιμίου Σταυρού, σπουδαίο ορθόδοξο προσκύνημα στην καρδιά της Νέας Πόλεως. Είναι κτισμένη στην ομώνυμη κοιλάδα, την Κοιλάδα του Σταυρού (Έμεκ χα-Ματσλεβά στην εβραϊκή και Der lem-Mussalaben στην αραβική), περίπου δύο χιλιόμετρα δυτικά των τειχών της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, δίπλα στην ισραηλινή Βουλή. Είναι η ωραιότερη και αρχαιότερη Μονή του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου στην Ιερουσαλήμ. H Μονή είναι αφιερωμένη στο Σταυρό του Κυρίου. Σε αυτή βρίσκεται ο τόπος, στον οποίο ήταν φυτεμένο το δέντρο από το οποίο κατασκευάστηκε ο Σταυρός του Χριστού. Πληροφορίες σχετικά με το δέντρο αντλούμε από τις διάφορες εκκλησιαστικές παραδόσεις και από κάποιο αρχαίο κείμενο στη συριακή γλώσσα. Η ιστορία του δέντρου του Σταυρού αρχίζει στα χρόνια του Πατριάρχη Αβραάμ και συνδέεται με την εμφάνιση της Αγίας Τριάδας με τη μορφή τριών Αγγέλων στον Αβραάμ στη Μαμβρή. Η παράδοση αναφέρει, ότι αφού οι Άγγελοι πραγματοποίησαν την επίσκεψή τους, έφυγαν για τα Σόδομα, άφησαν όμως στον Αβραάμ τα τρία ραβδιά τους. Μετά την καταστροφή των Σοδόμων ο Λωτ έγινε άθελά του αίτιος αιμομιξίας. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη και το βιβλίο της Γενέσεως (ιθ' 27-38) ο Λωτ μετά την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρων κατέφυγε μαζί με τις δύο κόρες του σε μια σπηλιά. Εκεί οι κόρες του, αφού τον μέθυσαν, κοιμήθηκαν μαζί του για την απόκτηση απογόνων. Από τα δύο παιδιά που γεννήθηκαν προήλθαν οι Μωαβίτες και οι Αμανίτες. Μετά την αποτρόπαιη πράξη του ο Λωτ κατέφυγε και κατοίκησε στη σημερινή Ουάδ-ελ-Μουάλεμπε. Εκεί προσευχόταν και ζητούσε από το Θεό να τον συγχωρέσει για την πράξη του. Συζήτησε μάλιστα το θέμα με τον Αβραάμ και τον ρώτησε τι θα έπρεπε να κάνει για να εξιλεωθεί. Ο Αβραάμ έδωσε στο Λωτ τα ραβδιά που του είχαν αφήσει οι Τρεις Άγγελοι και του είπε να τα φυτέψει στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ. Του είπε μάλιστα πως θα έπρεπε να τα ποτίζει με νερό του Ιορδάνου και αν τα ραβδιά άνθιζαν, αυτό θα σήμαινε πως ο Θεός συγχώρεσε το αμάρτημά του. Ο Λωτ πότιζε τα ραβδιά, τα οποία με την πάροδο του χρόνου άνθισαν και έγιναν ένα τριπλό δέντρο από πεύκο, κυπαρίσσι και κέδρο. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Καϊάφας που πρωτοστάτησε στην καταδίκη του Χριστού (Ματθ. 26,57, Ιωάν.18,13) διέταξε να κατασκευάσουν το Σταυρό του Χριστού από το τρισύνθετο αυτό ξύλο, το οποίο θεωρείτο καταραμένο. Πίστευε πως με την αυξομείωση του ύψους του ο Χριστός θα βασανιζόταν περισσότερο και πως η Σταύρωσή Του πάνω σε αυτό θα γινόταν περισσότερο ατιμωτική.
πηγη

Michalis Michalis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου