Δυο γερόντια 80
ετών για 3 μέρες έκαναν απεργία πείνας έξω από την γερμανική πρεσβεία με κύρια
αιτήματα την επιστροφή του κατοχικού δανείου και την επιστροφή των κλεμμένων
πολιτιστικών θησαυρών από τους ναζί. Φυσικά και εσείς είστε αδιάφοροι για τα
κατοχικά δάνεια, τα 300 δις που μας χρωστούν οι Γερμαναράδες σας φαίνονται
ψίχουλα. Ξέρετε και άλλες εναλλακτικές για να βγούμε από την τρύπα που μας έχουν
ρίξει!!!
Χθες το απόγευμα οι δύο γέροντες αγωνιστές ήταν εκεί μέσα στην βροχή στην θέση τους. Από τα καλέσματα που κάναμε για συμπαράσταση ξέρετε πόσοι από εσάς ήρθατε;;
Χθες το απόγευμα οι δύο γέροντες αγωνιστές ήταν εκεί μέσα στην βροχή στην θέση τους. Από τα καλέσματα που κάναμε για συμπαράσταση ξέρετε πόσοι από εσάς ήρθατε;;
Μηδέν, Ο, κανένας. Πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι 'παλαβοί'
ήμαστε που τρέχουμε παντού. Κάλεσμα για το πρώτο μνημόνιο, το δεύτερο μνημόνιο,
το μεσοπρόθεσμο, την Μέρκελ στην Αθήνα , το τζαμί, τις κατασχέσεις, τους δύο
οικονομικούς εισαγγελείς (Πεπονή, Μουζακίτη), την ψήφο εμπιστοσύνης. Χιλιάδες τα
Likes συμμετοχή κανένας σας. Το ίδιο πάντα αποτέλεσμα σε όποιο κάλεσμα και να
κάναμε τα 4 τελευταία χρόνια.
Μωρέ δεν σας νοιάζει η πατρίδα σας, δεν σας νοιάζει το μέλλον των παιδιών σας;
Μωρέ δεν έχει τσίπα πάνω σας;
Μωρέ δεν έχετε φιλότιμο;
Μωρέ δεν έχετε ζωή μέσα σας;
Ντροπή μωρέ! Ντροπή!!! Θέλετε να λέγεστε Έλληνες, εσείς . Εσείς ποτέ δεν προσπαθήσατε, ποτέ δεν παλέψατε πραγματικά για κάτι. Περιφερόμενα εγώ είσαστε που ζουν μέσα στον φόβο.
Σας ποδοπατούν, σας εξαθλιώνουν, σας σκοτώνουν, μα εσείς δεν λέτε να αφήσετε τους καναπέδες μας. Τελικά θα σας πάρουν τα πάντα; Ακόμη και τον καναπέ θα σας τον πάρουνε. Μπορεί τότε να αντιδράσετε, μπορεί και όχι.
Παρτάκηδες μεγαλώσατε, παρτάκηδες ζείτε, παρτάκηδες μεγαλώνετε, παρτάκηδες μας κυβερνάνε. Την πατρίδα όμως την κάνουμε εγώ και εσύ και όχι τα δοσίλογα καθάρματα που ονοματίζουνε πατρίδα την κονόμα και το συμφέρον τους. ‘Αν δεν καώ εγώ αν δεν καείς εσύ πως θέλεις να καεί το μπουρδέλο η βουλή;’ ΄ήταν το σύνθημα των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα.
Βλέπετε το κακό να έρχεται με φόρα επάνω μας και δεν αντιδράτε; Τι διαφορά έχετε από τους νεκρούς; Απαθείς και αδιάφοροι μέχρι η μπόρα να χτυπήσει το σπιτικό σας. Αλλά τότε θα είναι αργά, τότε όσο και να φωνάζετέ και να χτυπιόσαστε, ο γείτονας δεν θα τρέξει να σας βοηθήσει.
Στην Ελλάδα της κατοχής και του μνημονίου βασιλεύει η ψευδαίσθηση του φωτός του αρχαίου πολιτισμού μας ενώ καθημερινά ζούμε μέσα στο ζοφερό σκοτάδι. Αν ζούσαν τώρα οι Περικλήδες, οι Σωκράτηδες, οι Αριστοτέληδες, οι Πλάτωνες και οι λοιποί δοξασμένοι της αρχαίας Ελλάδας δεν θα καταδεχόντουσαν ούτε να μας φτύσουν. Ελληναράδες που καμαρώνετε σαν τα γύφτικα σκεπάρνια για τους ένδοξους προγόνους σας. Αυτοί όμως ήταν αγωνιστές και όχι χέστες σαν εσάς. Είναι δύσκολοι οι αγώνες. Είναι επικίνδυνοι οι αγώνες ελληναράδες μου. Εσείς προτιμάτε την σιγουριά της σκλαβιάς, την ησυχία της φυλακής σας, την άνεση τους καναπέ σας. Τι και αν η ψυχή σας πουληθεί για ένα κομμάτι ψωμί, τι κι αν τα παιδιά σας γενούνε πόρνες ή μετανάστες, τι και αν η πατρίδα μας ξεπουλιέται από τους ξένους δυνάστες και τους ντόπιους συνεργάτες τους, εσείς προτιμάτε την ησυχία σας, την ασφάλεια σας. Την σιγουριά του θανάτου.
Ποιός ραγιάς αντέδρασε όταν κλάπηκαν οι αποταμιεύσεις των μικροεπενδυτών που εμπιστεύθηκαν το Ελληνικό κράτος;
Ποιός ραγιάς ξεσηκώθηκε όταν πέθανε ο άρρωστος συνάνθρωπος του επειδή του αρνήθηκαν την περίθαλψη και τα φάρμακα;
Ποιός ραγιάς επαναστάτησε όταν είδε το παιδί του διπλανού του να περπατά ξυπόλυτο και να λιποθυμά από την πείνα;
Ποιος ραγιάς αγωνίστηκε για να μην χάσει το σπίτι ο γείτονάς του;
Είναι δύσκολο ελληναρά μου να παλέψεις με το σύστημα που σε θέλει σκλάβο. Ποιος όμως σου είπε μωρέ πως η λευτεριά είναι εύκολη; Θέλει Αρετή και Τόλμη και εσύ δεν έχεις ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Εσύ έχετε μάθει να σκύβει το κεφάλι και να στήνεις κώλο.
Έλληνες, μωρέ, μπορούμε να λεγόμαστε εμείς; Ρεζιλεύουμε και το όνομα. Να αλλάξει το όνομα αυτής της αποικίας να λυθεί έτσι και το πρόβλημα με τους γυφτοσκοπιανούς, ας ονομαστούμε Γραικυλία ποιο ταιριαστό θα μας είναι και έτσι δεν θα ντροπιάζουμε την μνήμη των προγόνων μας.
Γεμίσαμε εξυπνάκηδες με τις παπαριές τους, τις βαθυστόχαστε αναλύσεις τους και τους μύδρους που εκτοξεύουν από την ασφάλεια του πληκτρολογίου τους. Οι μεν κατακεραυνώνουν τους δε, οι αριστεροί τους δεξιούς, οι δεξιοί τους αριστερούς. Όλοι οι ραγιάδες έγιναν αδέκαστοι δικαστές, κρίνουν, επικρίνουν και δεν επιτρέπουν καμιά κριτική! Οπλισμένοι με το πληκτρολόγιο, σκοτώνουν πακιστανούς, αλβανούς, κομμούνια, εβραίους, αναρχικούς και φασίστες. Όλοι σηκώνουν τον δείκτη του χεριού τους προς τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους. Πλακώνονται οι ‘φασίστες’ με τους ‘άπλυτους΄ όταν όλοι τους είναι άνεργοι, όταν όλοι τους είναι στο ίδιο καράβι, όταν όλοι τους είναι Έλληνες. Ξεχνούν τα όσα τους ενώνουν και εστιάζουν στις δήθεν διαφορές τους που έξυπνα έχει δημιουργήσει το σύστημα. Στο μεταξύ οι κατακτητές και οι δωσίλογοι κάνουν πάρτυ. Η χαρά του συστήματος είσαστε Ελληναράδες μου.
Ο Ραγιά ψάχνει πάντα να βρει ταμπέλες για να ταυτοποιήσει τους άλλους. Δεν μπορεί να φανταστεί ανθρώπους χωρίς ταμπέλες, μπερδεύεται και τα χάνει. Έχει μάθει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ή μαζί μας ή απέναντι.
Άντε να μου χαθείτε ραγιάδες. Άντε να χαθείτε κοπρίτες, που θέλετε να σας χαρίσουν το πολυτιμότερο αγαθό, την λευτεριά σας. Άντε να μου χαθείτε γιουσουφάκια που θέλετε να λέγεστε Έλληνες. Εσείς ραγιάδες φέρατε τους αλήτες στη βουλή, εσείς τους κρατάτε στην εξουσία. Αφήσατε αλλόφυλους ψεύτες και απατεώνες να δολοφονήσουν το έθνος μας.
Οι γιδοραγιάδες ξέχασαν το χθες, προσπαθούν να επιβιώσουν σήμερα και δεν τολμούν να σκεφτούν για το αύριο.
Αχρείοι, δειλοί και άβουλοι αντάμα, κοπρίτες που τρέχετε να σας ρίξει ο αφέντης σας ψίχουλα για να ζήσετε. Αυτοί είστε, λόγια πολλά, μα από έργα τίποτα! Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες και τα παιδιά σας, ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας.
Άιντε μωρέ, να χαθούμε από προσώπου γης, γιατί προσβάλουμε τους Έλληνες και την ιστορία μας. Πόσο μωρέ θα ζήσετε ακόμη 30, 40, 50 χρόνια όταν θα πάτε στον άλλο κόσμο θα πρέπει να απολογηθείτε στους πραγματικούς Έλληνες.
Να το ξέρετε ελληναράδες μου το κατοχικό δάνειο είναι το δυνατότερο αν όχι το μοναδικό χαρτί που έχουμε στα χέρια μας για να ξεφύγουμε από αυτόν τον εφιάλτη. Οι δοσίλογοι από μόνοι τους δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Εμείς πρέπει να το κινήσουμε το θέμα. Για να δω μήπως την τελευταία στιγμή τα γονίδια ενός ένδοξου παρελθόντος ξυπνήσουν μέσα σας αν και πολύ αμφιβάλω.
Αθηναίος Πολίτης
Μωρέ δεν σας νοιάζει η πατρίδα σας, δεν σας νοιάζει το μέλλον των παιδιών σας;
Μωρέ δεν έχει τσίπα πάνω σας;
Μωρέ δεν έχετε φιλότιμο;
Μωρέ δεν έχετε ζωή μέσα σας;
Ντροπή μωρέ! Ντροπή!!! Θέλετε να λέγεστε Έλληνες, εσείς . Εσείς ποτέ δεν προσπαθήσατε, ποτέ δεν παλέψατε πραγματικά για κάτι. Περιφερόμενα εγώ είσαστε που ζουν μέσα στον φόβο.
Σας ποδοπατούν, σας εξαθλιώνουν, σας σκοτώνουν, μα εσείς δεν λέτε να αφήσετε τους καναπέδες μας. Τελικά θα σας πάρουν τα πάντα; Ακόμη και τον καναπέ θα σας τον πάρουνε. Μπορεί τότε να αντιδράσετε, μπορεί και όχι.
Παρτάκηδες μεγαλώσατε, παρτάκηδες ζείτε, παρτάκηδες μεγαλώνετε, παρτάκηδες μας κυβερνάνε. Την πατρίδα όμως την κάνουμε εγώ και εσύ και όχι τα δοσίλογα καθάρματα που ονοματίζουνε πατρίδα την κονόμα και το συμφέρον τους. ‘Αν δεν καώ εγώ αν δεν καείς εσύ πως θέλεις να καεί το μπουρδέλο η βουλή;’ ΄ήταν το σύνθημα των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα.
Βλέπετε το κακό να έρχεται με φόρα επάνω μας και δεν αντιδράτε; Τι διαφορά έχετε από τους νεκρούς; Απαθείς και αδιάφοροι μέχρι η μπόρα να χτυπήσει το σπιτικό σας. Αλλά τότε θα είναι αργά, τότε όσο και να φωνάζετέ και να χτυπιόσαστε, ο γείτονας δεν θα τρέξει να σας βοηθήσει.
Στην Ελλάδα της κατοχής και του μνημονίου βασιλεύει η ψευδαίσθηση του φωτός του αρχαίου πολιτισμού μας ενώ καθημερινά ζούμε μέσα στο ζοφερό σκοτάδι. Αν ζούσαν τώρα οι Περικλήδες, οι Σωκράτηδες, οι Αριστοτέληδες, οι Πλάτωνες και οι λοιποί δοξασμένοι της αρχαίας Ελλάδας δεν θα καταδεχόντουσαν ούτε να μας φτύσουν. Ελληναράδες που καμαρώνετε σαν τα γύφτικα σκεπάρνια για τους ένδοξους προγόνους σας. Αυτοί όμως ήταν αγωνιστές και όχι χέστες σαν εσάς. Είναι δύσκολοι οι αγώνες. Είναι επικίνδυνοι οι αγώνες ελληναράδες μου. Εσείς προτιμάτε την σιγουριά της σκλαβιάς, την ησυχία της φυλακής σας, την άνεση τους καναπέ σας. Τι και αν η ψυχή σας πουληθεί για ένα κομμάτι ψωμί, τι κι αν τα παιδιά σας γενούνε πόρνες ή μετανάστες, τι και αν η πατρίδα μας ξεπουλιέται από τους ξένους δυνάστες και τους ντόπιους συνεργάτες τους, εσείς προτιμάτε την ησυχία σας, την ασφάλεια σας. Την σιγουριά του θανάτου.
Ποιός ραγιάς αντέδρασε όταν κλάπηκαν οι αποταμιεύσεις των μικροεπενδυτών που εμπιστεύθηκαν το Ελληνικό κράτος;
Ποιός ραγιάς ξεσηκώθηκε όταν πέθανε ο άρρωστος συνάνθρωπος του επειδή του αρνήθηκαν την περίθαλψη και τα φάρμακα;
Ποιός ραγιάς επαναστάτησε όταν είδε το παιδί του διπλανού του να περπατά ξυπόλυτο και να λιποθυμά από την πείνα;
Ποιος ραγιάς αγωνίστηκε για να μην χάσει το σπίτι ο γείτονάς του;
Είναι δύσκολο ελληναρά μου να παλέψεις με το σύστημα που σε θέλει σκλάβο. Ποιος όμως σου είπε μωρέ πως η λευτεριά είναι εύκολη; Θέλει Αρετή και Τόλμη και εσύ δεν έχεις ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Εσύ έχετε μάθει να σκύβει το κεφάλι και να στήνεις κώλο.
Έλληνες, μωρέ, μπορούμε να λεγόμαστε εμείς; Ρεζιλεύουμε και το όνομα. Να αλλάξει το όνομα αυτής της αποικίας να λυθεί έτσι και το πρόβλημα με τους γυφτοσκοπιανούς, ας ονομαστούμε Γραικυλία ποιο ταιριαστό θα μας είναι και έτσι δεν θα ντροπιάζουμε την μνήμη των προγόνων μας.
Γεμίσαμε εξυπνάκηδες με τις παπαριές τους, τις βαθυστόχαστε αναλύσεις τους και τους μύδρους που εκτοξεύουν από την ασφάλεια του πληκτρολογίου τους. Οι μεν κατακεραυνώνουν τους δε, οι αριστεροί τους δεξιούς, οι δεξιοί τους αριστερούς. Όλοι οι ραγιάδες έγιναν αδέκαστοι δικαστές, κρίνουν, επικρίνουν και δεν επιτρέπουν καμιά κριτική! Οπλισμένοι με το πληκτρολόγιο, σκοτώνουν πακιστανούς, αλβανούς, κομμούνια, εβραίους, αναρχικούς και φασίστες. Όλοι σηκώνουν τον δείκτη του χεριού τους προς τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους. Πλακώνονται οι ‘φασίστες’ με τους ‘άπλυτους΄ όταν όλοι τους είναι άνεργοι, όταν όλοι τους είναι στο ίδιο καράβι, όταν όλοι τους είναι Έλληνες. Ξεχνούν τα όσα τους ενώνουν και εστιάζουν στις δήθεν διαφορές τους που έξυπνα έχει δημιουργήσει το σύστημα. Στο μεταξύ οι κατακτητές και οι δωσίλογοι κάνουν πάρτυ. Η χαρά του συστήματος είσαστε Ελληναράδες μου.
Ο Ραγιά ψάχνει πάντα να βρει ταμπέλες για να ταυτοποιήσει τους άλλους. Δεν μπορεί να φανταστεί ανθρώπους χωρίς ταμπέλες, μπερδεύεται και τα χάνει. Έχει μάθει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ή μαζί μας ή απέναντι.
Άντε να μου χαθείτε ραγιάδες. Άντε να χαθείτε κοπρίτες, που θέλετε να σας χαρίσουν το πολυτιμότερο αγαθό, την λευτεριά σας. Άντε να μου χαθείτε γιουσουφάκια που θέλετε να λέγεστε Έλληνες. Εσείς ραγιάδες φέρατε τους αλήτες στη βουλή, εσείς τους κρατάτε στην εξουσία. Αφήσατε αλλόφυλους ψεύτες και απατεώνες να δολοφονήσουν το έθνος μας.
Οι γιδοραγιάδες ξέχασαν το χθες, προσπαθούν να επιβιώσουν σήμερα και δεν τολμούν να σκεφτούν για το αύριο.
Αχρείοι, δειλοί και άβουλοι αντάμα, κοπρίτες που τρέχετε να σας ρίξει ο αφέντης σας ψίχουλα για να ζήσετε. Αυτοί είστε, λόγια πολλά, μα από έργα τίποτα! Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες και τα παιδιά σας, ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας.
Άιντε μωρέ, να χαθούμε από προσώπου γης, γιατί προσβάλουμε τους Έλληνες και την ιστορία μας. Πόσο μωρέ θα ζήσετε ακόμη 30, 40, 50 χρόνια όταν θα πάτε στον άλλο κόσμο θα πρέπει να απολογηθείτε στους πραγματικούς Έλληνες.
Να το ξέρετε ελληναράδες μου το κατοχικό δάνειο είναι το δυνατότερο αν όχι το μοναδικό χαρτί που έχουμε στα χέρια μας για να ξεφύγουμε από αυτόν τον εφιάλτη. Οι δοσίλογοι από μόνοι τους δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Εμείς πρέπει να το κινήσουμε το θέμα. Για να δω μήπως την τελευταία στιγμή τα γονίδια ενός ένδοξου παρελθόντος ξυπνήσουν μέσα σας αν και πολύ αμφιβάλω.
Αθηναίος Πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου