Δευτέρα, Οκτωβρίου 27, 2014

Στῆς Ἑλλάδος τὴν αὐλὴ ἔφτασε ἡ ὥρα ποὺ δὲν θὰ φτάνει το σκοινί

Γράφει  Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας Τὸ Αἰγαῖο -Ἁγιοτόκο-Ἀρχιπέλαγος σὰν γενεσιουργὸς τροφοδότης τοῦ διαχρονικοῦ πολιτισμοῦ μᾶς ἀνέλαβε τὸν ἄχαρο ρόλο νὰ μᾶς ξυπνήσει καὶ νὰ μᾶς φέρει στὰ ἴσα μας. ΠΩΣ;;;
Σήμανε ἡ ὥρα ποὺ Ἄγγελοι φτερουγοῦν μές το Αἰγαίου τα νερά. Καὶ εἶναι νοητοὶ Ἄγγελοι καὶ ἱπτάμενοι τῆς ΠΑ, οἱ Ναῦτες καὶ οἱ Στρατιῶτες Φύλακες μας, τὰ παιδιά μας. Αὐτὰ φυλᾶνε Θερμοπύλες καὶ ἔχουν χρεωθεῖ ἀπὸ τὴν ἱστορία ἂν χρειαστεῖ νὰ ξαναγράψουν σελίδες λεβεντιᾶς καὶ τόλμης.
 
Τέτοιες ἡμέρες ἑορταστικὲς-Ὀρθόδοξες καὶ ἡρωικὲς οἱ ἐφιάλτες καὶ οἱ δαίμονες, τὰ μιάσματα τῶν τοκογλύφων φυγαδεύονται πνευματικὰ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ἀκριβῶς γιατί φοβοῦνται ὅτι τὸ τέλος τους θὰ εἶναι σὰν τοῦ ἐπηρμένου Λυαίου μέσα στὸ στάδιο ἀπὸ τὸν μικρόσωμο Ἅγιο Νέστορα τὸν Μαθητὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου¨ καὶ σὰν τῶν φασιστο-ἰταλῶν ἀπὸ τὴν μικρὴ Ἑλλάδα τοῦ '40 στὸ Ἔπος τῆς Ἑλληνογέννας Βορείου Ἠπείρου. Τί φοβοῦνται ἄραγε;
Τὴν ὡραία τρέλα τοῦ Ἕλληνα ποὺ ὅταν καταλάβει παρόλο τὸν ἀποπροσανατολισμὸ τὶς μπαμπεσιὲς πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη του θὰ σηκώσει τὰ....
πανιὰ τοῦ ἰδιαίτερου ψυχισμοῦ του καὶ θὰ εὐθυδρομίσει  σὲ νέες πορεῖες προόδου καὶ δημιουργίας;


Κάπου στὴν Θεσσαλονίκη τῆς κρίσης καὶ τῆς ἀνεργίας τέτοιες ἑορταστικὲς μέρες…
- Ρὲ Μητσάρα σὲ λίγες μέρες γιορτάζεις, τί δῶρο φέτος θέλεις νὰ σοῦ κάνουμε; Ρώτησαν οἱ λιμενεργάτες τὸν μικροκαμωμένο συνάδελφό τους. Ὁ Μητσάρας "ὁ γίγαντας" μὲ τὸ παρατσούκλι καὶ πολύτεκνος στὶς ὑποχρεώσεις τῆς ζωῆς, φιλότιμος καὶ ἀγαπητὸς ἀνάμεσα στοὺς συνεργάτες του, δεχόταν εὐχαρίστως κάθε χρονιὰ παραμονὴ τοῦ Αη Δημητρίου τὸ ταπεινὸ δῶρο ἀπὸ τοὺς φίλους του.
-Ἕνα σκοινί! Τοὺς εἶπε κοφτά.
- Τί νὰ τὸ κάνεις βρὲ Δημήτρη τὸ σκοινί; Εἴπαμε νὰ σοῦ κάνουμε ἕνα ἁπλὸ δῶρο, ἀλλὰ μὴν μᾶς τρελάνεις κιόλας.
Ὁ Μητσάρας κοντοστάθηκε γιὰ λίγο, ἔσκυψε τὸ κεφάλι του καὶ ὅταν τὸ σήκωσε δυὸ κρυσταλλένια δάκρυα κύλισαν ἀπὸ τὰ μάγουλα του. Τρόμαξαν οἱ φίλοι του, πρώτη φορὰ εἶδαν τὸν "γίγαντα" νὰ δακρύζει.
- Δημήτρη σοῦ συμβαίνει τίποτα; Τὰ παιδιά, ἡ γυναίκα εἶναι καλά;

Τί νὰ πεῖ ὁ "γίγαντας". Ὅτι εἶχε καταρρεύσει οἰκονομικά; Ὅτι τὸ σοῦπερ-μάρκετ τοὺς ἔβλεπε κάθε μήνα γιὰ τὰ ἄκρως ἀπαραίτητα; Ὅτι τὸ μικρὸ ἐπίδομα δὲν τὸν ἀρκοῦσε γιὰ νὰ ζεστάνει τὶς παγωμένες ἀπὸ χαρὰ καρδιὲς καὶ τὰ συναισθήματα μέσα στὴν οἰκογενειακὴ ἑστία του; Ὁ Μητσάρας σκούπισε βιαστικά τα δάκρυά του, ὄρθωσε τὸ σακατεμένο κορμί του ἀπὸ τὴν φορτοεκφόρτωση καὶ ἀπάντησε χαμογελώντας.
- Τὸ θέλω γιὰ νὰ κρεμάσω τὴν Ἑλλάδα.
- Καθυστέρησες, ἤδη τὴν ἔχουν κρεμάσει ἄλλοι, το ἀπάντησαν οἱ φίλοι του χαχανίζοντας καὶ γεμάτοι ἀπορία.
- Ναί, ἀλλὰ ἐγὼ δὲν θέλω νὰ τὴν κρεμάσω μὲ χρέη ὅπως τὴν κρέμασαν αὐτοί, ἀλλὰ μὲ σκοινί.
Πάγωσαν ὅλοι. Ὁ Μητσάρας ποὺ κατέβαινε στὰ γήπεδα μὲ τὴν Ἑλληνικὴ σημαία, ὁ "γίγαντας" ποὺ τοὺς ἱστοροῦσε τὰ κατορθώματα τοῦ παπποῦ του στὸ Ἀλβανικὸ Μέτωπο καὶ τοῦ Καταδρομέα πατέρα του στὴν Κύπρο, νὰ πεῖ αὐτὴ τὴν βαριὰ κουβέντα;
Τὸ μυαλὸ ὅλων πῆγε στὶς κρεμάλες-δημοσκοπήσεις τῶν ἑπόμενων ἐκλογῶν ποὺ συζητιοῦνται στὴν πολιτικὴ πιάτσα. Καὶ αὐτὸς ἦταν ὁ λόγος ποὺ τοῦ ζήτησαν ἀμέσως ἐξηγήσεις.
- Καλὰ τί ἔπαθες καὶ μιλᾶς ἔτσι, σὲ πείραξε τίποτε;
- Σᾶς ρωτάω ἂν κάποιος σὲ ἔκλεβε ὁλοφάνερα καὶ μετὰ σὲ χρέωνε ἐπὶ πλέον μὲ τὰ κλεψιμαίικα μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σὲ κλέψει πολλὲς φορὲς καὶ ἔτσι νὰ στραπατσάρει τὴν ζωὴ καὶ τὰ ὄνειρά σου, τί θὰ τὸν ἔκανες; Θὰ τὸν συγχωροῦσες; Ἄντε καὶ νὰ τὸν συγχωροῦσες. Ἀλλὰ αὐτὸς ἂν δὲν ἔβαζε μυαλὸ καὶ συνέχιζε τὰ ἴδια, δὲν προδιδες μὲ αὐτὴν τὴν στάση τὸ μέλλον τῶν παιδιῶν σου ποὺ τὰ ἀφήνεις καὶ αὐτὰ ἔκθετα στὴν πλεονεξία καὶ τὴν ἀνωμαλία του;
Μήπως σήμερα τὸ κάθε ἐπιπλέον πολλαπλάσιο χρέος μας δὲν ἀντιστοιχεῖ σὲ πολλαπλάσια κλεψιὰ ποῦ ἔγινε σὲ βάρος μας; Καὶ προσωπικὰ δὲν μὲ ἐνδιαφέρει αὐτὸ πότε ἔγινε γιατί ὅταν παραμιλάω κρυφά τα βράδια γιὰ νὰ μὴν μὲ βλέπει ἡ γυναίκα καὶ τὰ μικρὰ παιδιά μου , δὲν πονάω γιατί μὲ κλέψανε καὶ μὲ χρεώσανε, ἀλλὰ γιατί δὲν ἔκανα τίποτα ἕως τώρα γιὰ νὰ σταματήσω τὴν διαστροφὴ αὐτή.
Οἱ συνάδελφοι μπῆκαν ἀμέσως στὸ νόημα γιατί καὶ αὐτοὶ ἦταν σχεδὸν στὴν ἴδια μοίρα. Καὶ ἡ συζήτηση ἄναψε.
- Καλά ρὲ "γίγαντα" καὶ εἶναι αὐτὸς λόγος γιὰ νὰ πεῖς ὅτι θὰ κρεμάσεις τὴν Ἑλλάδα μας; Εἶναι λόγια αὐτά; Ἡ δόλια πατρίδα δὲν φταίει σὲ τίποτε. Ἂν κάποιοι φταῖνε εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ ψηφίσαμε τέτοιους στὰ χρόνια της μεταπολίτευσης δίχως νὰ τὸ πολυσκεφτοῦμε.
- Λοιπόν πάρτε το ἀπόφαση ἀντὶ νὰ κρεμαστῶ ἐγὼ μὲ σκοινί, θὰ κρεμάσω τὴν Ἑλλάδα.

Ἄρχισαν πλέον νὰ ἀνησυχοῦν γιὰ τὴν νοητικὴ κατάσταση τοῦ φίλου τους καὶ κοιτάχθηκαν ἀναμεταξύ τους. Ὁ Δημήτρης συνέχισε τὸν συλλογισμό του…
- Φέτος θέλω μπόλικο σκοινὶ γιὰ νὰ κρεμάσω τὴν Ἑλλάδα .
 Ἐκεῖ ψηλὰ στὸ Ἑπταπύργιο ποὺ μένω στὴν ἄνω Πόλη, στὸν ἱστὸ ποὺ θὰ στήσω ἔξω στὴν αὐλὴ θὰ κρεμάσω τὴν Ἑλλάδα τῆς ψυχῆς μου ποὺ πονάει γιὰ τὸ κατάντημα ὅλων μας, νὰ μὴν μποροῦμε νὰ διεκδικήσουμε ὄνειρα καὶ σχέδια ἀλλὰ καὶ αὐτὴ τὴν χαρὰ τὴν λίγη τς ζωῆς .
Οἱ φίλοι το Δημήτρη ἀμέσως ἡσύχασαν. Κατάλαβαν ὅτι ὁ Μητσάρας ἑτοιμάζεται παραμονὴ τοῦ Αη Δημητρίου νὰ σηκώσει στὴν συμβασιλεύουσα φτωχομάνα Θεσσαλονίκη τὴν Σημαία Γίγαντα ποὺ ἔχει ἐκεῖ,  ψηλὰ στὴν ἄνω-Πόλη. Καὶ ὅπως φαινόταν ἀπὸ τὰ λεγόμενά του δὲν ἔχει ἀκόμη καὶ αὐτὴν τὴν οἰκονομικὴ ἄνεση γιὰ νὰ ἀγοράσει ἐπὶ πλέον φρέσκο σκοινί.
- Καλά ρὲ Δημήτρη, πὲς μᾶς ἐπιτέλους ὄτι θὰ κρεμάσεις τὴν Σημαία σου γιὰ νὰ καταλάβουμε καὶ ἐμεῖς καὶ νὰ ἡσυχάσουμε. Ἄλλωστε καὶ ἐμεῖς  σκοπεύουμε νὰ κρεμάσουμε  τὴν Ἑλλάδα τῆς Ψυχῆς μας όχι μόνο στὰ μπαλκόνια καὶ στὶς αὐλές μας, ἀλλὰ ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα  πάνω ἀπὸ τὶς προδομένες ζωές μας μήπως καὶ τὶς κουμαντάρουμε.

Ὁ Δημήτρης τοὺς κοιτοῦσε τώρα ἴσια στὰ μάτια καὶ αὐτὴ τὴν φορὰ δάκρυσε πάλι, ἀλλὰ ἀπὸ συγκίνηση. Ὅσες ἄδικες λύπες μᾶς χάρισαν, μὲ  τόσες πραγματικὲς χαρὲς-ἑορτὲς Παλιγγενεσίας  θὰ μᾶς ἀνταμείψει ὁ ΘΕΟΣ.
- Μοῦ φαίνεται ὅτι ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα ἀπὸ τὶς πολλὲς ¨γιορτινὲς ἀνατροπὲς ποὺ θὰ ἔχουμε δὲν θὰ μᾶς φτάνει τὸ σκοινί.

ΥΓ. Ἔφτασε ἡ ὥρα ποὺ ἡ μικρὴ καὶ καταφρονημένη Ἑλλὰς πρέπει νὰ φωνάξει μέσα στὸν στίβο τῆς Ζωῆς σὰν τὸν Ἅγιο Νέστορα ¨ "Θεὲ Δημητρίου, βοήθει μοι" καὶ τότε Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ θὰ κινήσει τὶς Σημαῖες τοῦ Ἔθνους μας πρὸς τὴν καθ' ημᾶς Ἀνατολή… πολιτιστικὰ , δημιουργικά, πνευματικά. Ἀπὸ ἐκεῖ ἄλλωστε θὰ ξεκινήσει καὶ ἡ πραγματικὴ ἀνάπτυξη….
Ἀφιερωμένο στοὺς ἑορτάζοντες ἀλλὰ καὶ στοὺς ἀκρίτες μας  ἀπὸ Θράκη μέχρι Καστελόριζο, ἀπὸ Βόρειο Ἤπειρο μέχρι κατεχόμενη Κύπρο ἀλλὰ καὶ στοὺς Ἀκρίτες-Ἀγγέλους ποὺ φυλᾶνε τὶς ρημαγμένες ἐκκλησιές μας στὴν Ἰωνία, τὸν Πόντο, τὴν Καππαδοκία καὶ στὴν Βασιλεύουσα τῶν Πόλεων, τὴν Κωνσταντινούπολη.
 
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/10/blog-post_37.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου