ΜΙΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΗΣΟΥΝ ΣΥΡΙΖΑ

ΟΧΙ ΕΓΩ ΑΠΛΩΣ ΣΦΥΡΙΖΑ...

Γράφει ο Γιώργος Βολουδάκης

Ανήκω σ΄αυτούς που όταν κατάλαβαν τον πολιτικό εαυτό τους, γοητεύτηκαν από τον αγώνα της "αριστεράς με ανθρώπινο πρόσωπο" τον αγώνα της "ανανεωτικής αριστεράς" πάνω απ΄όλα τον αγώνα μιάς "Ελληνικής αριστεράς" που τότε έβρισκε την έκφρασή της στο ΚΚΕ Εσωτερικού. 

 

Ήμουν απ΄αυτούς που κόλλησαν τις πρωτοποριακές αφίσες του "Ρήγα Φεραίου" με τον "ανανεωμένο" Μάρξ που φοράει γυαλιά μοτοσικλετιστή και κάνει autostop....

Είμουν από εκείνους που πίστεψαν στο μεγάλο ευρωπαϊκό ρεύμα της αριστεράς που έδινε έμφαση στις ιδιαιτερότητες του κάθε έθνους, μιάς αριστεράς που την ενότητα και την αλληλεγγύη των λαών της Ευρώπης δεν την στήριζε σε διεθνιστικές κορώνες αλλά στην αγάπη του κάθε ενός λαού για την πατρίδα του.


Γιατί άν δεν αγαπάς την πατρίδα σου, πώς είναι δυνατόν  να αγαπήσεις την μεγαλύτερη πατρίδα σου που είναι ο κόσμος;

Όλοι εμείς γοητευτήκαμε από τον συνδυασμό του κόκκινου που είναι και το αίμα του μάρτυρα, το σφυρί του εργάτη, το δρεπάνι του αγρότη, και της Ελληνικής σημαίας, γιατί ξέραμε πως όποιοι πάλευαν με αυτό το κόμμα, ήταν πάνω απ΄όλα Έλληνες πατριώτες!

Μιά σύγκριση της σημαίας του ΚΚΕ Εσωτερικού και του Σύριζα, μπορεί να μας διαφωτίσει για το χάσμα απόψεων και θέσεων που υπάρχει μεταξύ του παλιού φωτισμένου αριστερού κόμματος και του σημερινού μορφώματος

Τί να σημαίνουν οι τρείς απρόσωπες σημαίες, η κόκκινη χωρίς κανένα σύμβολο, η πράσινη (τυχαίο;) και η μώβ(;;;) κι από πάνω το διεθνιστικό (και σιωνιστικό) αστέρι;

Το τί ήταν το ΚΚΕ Εσωτερικού με δύο λόγια το σκιαγραφεί το παλιό στέλεχός του ο Ανταίος Χρυσοστομίδης σε μια τοποθέτησή του που βρίσκεται στο άρθρο του Γιώργου Γιαννουλόπουλου
ΚΚΕ εσωτερικού: μια σύντομη Άνοιξη...:

"Ήταν, όμως, πάνω απ' όλα, ένα κόμμα που έφερε ένα διαφορετικό αέρα στην Αριστερά, ένα κόμμα που έφερε την Αριστερά πιο κοντά στους δημοκρατικούς θεσμούς, αλλά και σε μια εθνική πολιτική που ήταν πάντα ζητούμενο από τον καιρό του εμφυλίου και μετά."

Καταλαβαίνει λοιπόν εύκολα κανείς γιατί όταν μας ρωτάνε αν είμαστε ΣΥΡΙΖΑ, εμείς αβίαστα απαντάμε,
"όχι εγώ κάποιον άλλο ρυθμό ΣΦΥΡΙΖΑ"
Και αφού ο υπότιτλος λέει πως πρόκειται για ανάλυση των αποτελεσμάτων, ας πούμε δυό λόγια για το μετά...
Ο λαός θα δώσει βραχεία κεφαλή στον απαλά μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα διώξει την τρόικα, δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει τον ζουρλομανδύα του ευρώ, θα αρκεστεί όπως το πρότυπο των ονείρων του, ο Ανδρέας Παπανδρέου, σε φραστικές αντιπαραθέσεις και εν τέλει θα εγκλωβίσει την κρίσιμη αντιμνημονιακή "μάζα" σε μιά ιπποτική φαντασιωσική νίκη, κατά την διάρκεια της οποίας οι "αγορές" θα προχωράνε το πούλημα της Ελλάδας και τις "διαρθρωτικές αλλαγές" που χρειάζονται για να εγκατασταθεί η παγκόσμια διακυβέρνηση (π.χ. κάρτα του πολίτη με το ψευδώνυμο "νέα αστυνομική ταυτότητα")


Ο ΣΥΡΙΖΑ απ΄την πλευρά του δείχνοντας "υπευθυνότητα" θα συναινέσει σε κυβέρνηση εθνικής "ενότητας" κι έτσι θα σχηματιστεί ένα ποτ πουρί από τα μπάζα του πολιτικού συστήματος, μία χρεωκοπημένη σύνθεση πολιτικού προσωπικού, που θα παριστάνει ότι κάποιος άλλος έφερε την χώρα στο σφαγείο, κάποιος άλλος παραχώρησε την εθνική της κυριαρχία, κάποιος άλλος, βύθισε στο πένθος και στην απελπισία ένα ολόκληρο έθνος...

Οι άλλες "αντιμνημονιακές" δυνάμεις αφού θα έχουν βάλλει κι αυτές "νερό στο κρασί τους" θα συντρέξουν στην "οικουμενική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας" αφήνοντας έξω τα τάγματα εφόδου των χρυσαυγιτών και το ΚΚΕ να ονειρεύεται οτι ο λαός θα ανατρέψει τα ντόπια και ξένα μονοπώλια, έτσι αορίστως χωρίς να γνωρίζει τον ουσιαστικό εχθρό του που είναι ο διεθνής σιωνισμός (αφού πολύ απλά ο σιωνισμός για το ΚΚΕ ανήκει στην σφαίρα της μεταφυσικής...)

Μέσα σ΄αυτό το πολιτικό σκηνικό ο ελληνικός λαός καλείται να επιλέξει τους πιό ειλικρινείς θεατρίνους.


Τον τελικό λόγο θα έχουν τα γεγονότα τα οποία θα εκκινούνται μεν από τα απανταχού πολυπίκοιλα συμφέροντα (τοκογλύφοι, εξουσιαστές, καιροσκόποι, τούρκοι, εβραίοι κλπ.) αλλά τα οποία διασταυρούμενα με τρόπο που δεν θα μπορέσει ουδείς εκ των εμπλεκομένων να ελέγξει, θα φέρουν την Ελλάδα ξανά στο προσκήνιο, στην θέση που της έχει δοθεί, του οδηγού των αδελφών εθνών, προς το φώς του νοητού Ηλιου της δικαιοσύνης,
του Χριστού.